6-Yunan Rönesansı
Yüklə 172,57 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Profesör Donald Kagan
- Öğrenci
11
kumandan olsaydım, derdim ki, – ne derdim? “Saldır!” Karşılaşma sırasında peki ne derdim? “Daha güçle savaşın!” Eğer başımız dertteyse, derdim ki, “Kaçmayın sakın!” Teknik yoktu, manevra yapma olasılığı yoktu, pek bir şansları yoktu ve dolayısıyla talim yapmanın da anlamı yoktu. Bir tek Spartalılar dışında. Onlar çiftçi değildi, tüm yaşamlarını savaşa hazırlanarak geçirdiklerini göreceksiniz. Sonunda onlar kazançlı çıkıyordu ve genellikle kazanan onlar oluyordu. Yani, senin sorunun yanıtı, sıradan Yunanlılar genellikle fazla talim yapmıyordu. Öğrenci: Eğer savaş için herkes hoplit stilini kullanıyorduysa, nasıl Yunanlıların askeri şahısları ön plana çıkıyordu? Eğer teke tek çarpışma yapılmıyordu ise, bu muhteşem kahramanlar, savaşçılar nereden çıkıyordu?
savaşçılar tabii ki olmuyordu. Meşhur komutanlar, teke tek savaş olmayacağına göre, ünlerini insanları düzgün bir oluşuma sokabilmekle ediniyorlardı. Bu konuda biraz daha basit düşünürsek, mesela zamanı geldiğinde daha fazla konuşacağız, meşhur Marathon savaşını ele alalım: Yunan orduları Perslerden sayıca çok daha az olmalarına karşın, sıralarını koruma sorunuyla yüz yüze kalmışlardı. Bütün phalanksı azaltıp, Perslere düzeni istedikleri yerden istedikleri kadar kırma şansı tanımaya karar vermişlerdi. Bu sayede, Miltiades ordunun kanatlarını kuvvetlendirerek derinleştirip, orta kısmını tehlikeli derecede hafifleterek kuvvetli bir ordu kurgulayabilmişti. Bu aslında bir kumar gibiydi. Kumar, ordu kanatlarının düşman ordusunun kanatlarını dümdüz ederek, arkadan ve yanlardan karşı saldırıya geçecekleri, sonra da ortayı kırmadan dönüp kaçacakları üzerine kurgulanmıştı. Wellington Waterloo hakkında, “Savaş başa baştı,” der. Persler ortayı kırdı, ama tam bunu yaparken Atinalı kanatlar Perslerin kanatlarını ezip geçti, ve onları gemilerine kaçmaya zorladı. Herkes bunu Miltiades’in dehası olarak tanımlar. Deniz savaşlarındaysa, mesela, Salamis’te Themistokles akıllı bir cihaz üretmişti. Size anlatmaya çalıştığımı anlayabiliyor musunuz? Biz bu karakterleri tanıyoruz. Hiç bir zaman phalanks’da öldürdüğü 34 dolayı herhangi bir savaşçının adını duymazsınız. Başka soru var mı? Evet.
durumda yapacak tek şey, eğer elinizde başka bir şey kalmamışsa, kılıcınıza sarılmak tabii ki.
başlamıyorsunuzdur.
12
zaman elinizden kalkanınızı bırakmamanız gerekmekteydi. Bu da hiç bir zaman
Yeni bir bakış açısı tam bu nokta üzerinde odaklanmış olarak, konuya karşıt bir sav sunar. Phalanks konusunun sonuna geldiğimde bu konuya değineceğim kısaca. Evet.
hafif silahlı ve phalanks da olamayacak denli fakir savaşçılardı. Sorun aslında bunların hiç birinin hedefinin olmaması, olamaması. Yani bir düşünün. V. Henri, aklınızdan çıksın, Agincourt savaşı, çıksın aklınızdan. Ellerinde, Lincoln otlağındaki gibi kaliteli İngiliz malzemesinden yapılmış, okları binlerce yard öteye atabilen Fransız aristokratlarını yere seren oklar gibi ok ve yaylar yoktu. Hanginiz Laurence Olivier’in 1945 versiyonu olan V. Henri filmini biliyorsunuz? Yeni bir tane var, berbat bir şey, Vietnam gibi bir ortam yaratılmış. Tüm film belalı Agincourt savaşında geçiyor. Muhteşem bir savaş, güneş, mavi gökyüzü falan içeriyor olmalıydı, ama her neyse… Ellerinde kötü ok ve yay vardı. Kompozit yay değil ve tabii güçleri kısıtlıydı. Onların kalkanları delme şansı yoktu ve uzağa atılamıyordu. Ama bir değeri vardı ki kullanılmaktaydı. Okçular çok olmasa da işe yarıyordu, ama phalanks kargaşası sırasında değil, ancak yanlardan etkin olabiliyorlardı. Fakat buralardan zarar verme şansları vardı. Elinden kalkanını atıp kaçan herkese saldırmak mümkündü ve bunlar bu işe yarıyordu. E-‐evet?
iyi okçu var. Ama o dönemde ok ve yay kullanılıyor muydu bundan pek emin değilim; ama bu dönemde kullanılan zırh da yoktu. Dolayısıyla korunma potansiyelleri güçlü değildi ve çok da güçlü bir yaya ihtiyaç yoktu. Tabii Akhilleus’u öldüren Paris bu hikâyede tek düşmanı öldüren savaşçı değildi, öyle değil mi? Ama tabii Akhilleus okla topuğundan vurulmuştu, ‘zırhının’ korumadığı tek noktadan. Başka bir şey var mıydı? Evet?
Öğrenci: Demek istiyorum ki, çok derin bir phalanks çok elverişli miydi? Yani bir mızrak eğer neredeyse iki metre uzunluğundaysa, arkadaki adamlar ne yapıyorlardı?
Yüklə 172,57 Kb. Dostları ilə paylaş:
|