böyüdür, rəsmiləşdirir: "Deyəsən sənin nəzəriyyən ayrıdır.
Sel ilə birləşən nəzəriyyədir. Axşam müşavirədə izah
edərsən görək nə demək istəyirsən" - sözünü deyir.
Yunis Əhmədovda mütilik də yox deyil və bu məsələ
də Mir Cəlal Hacıyevdən istifadə edir. İkinci bir fərqləndir
məni xatırladır. Yunis rəhbərə (Stalinə) imzalanıb göndəri
lən məktuba işarə edir:
"Hacıyev, rəhbərə göndərilən məktuba qol çəkmisiniz
ya, yox?
- Bəli, qol çəkmişik. İndi də qol çəkirirk. Amma burada
təbii fəlakət məsələsi var, axı!" - Bu yanaşma müşavirədə
səslənir. Yunisdəki rəsmiyyətçiliyi yazıçı da xoşlamır və
onu oxucuya natural təqdim edir sözlərilə: "Biz qol çəkmi
şik, mədəniyyət evini tikəcəyik. Ya dünyanı sel basıb bizi
də boğa gərək, ya da biz bu işi vaxtında başa vuraq gərək.
Qərarımız budur! Ayrı cür də yol ola bilməz!"
Yunisin müşavirədə daha bir təklifi Hacıyev tərəfindən
qəbul olunmur.
Romanda işlərin intensiv və dəqiq icrası rəhbərliklə
sıx bağlıdır; burada əsas amil borc hissinin ödənilməsidir.
Yazıçı bu məsələni təsadüfi təsvir etmir. İdarəetmədə şəf
faflıq, halallıq, ictimai borcun yerinə yetirilməsi mühüm
dür. Sovet rəhbərlik sistemində uzun illər, əllinci illər də
daxil olmaqla bu proses düzgün həllini tapmışdır. Ona bir
səbəb də vəzifəli şəxslərin təmizliyi, ələbaxımlı olmamala
rı idi. Borc - dərk edilirdi və şəxsin öz iradəsinin yüksək
əxlaqi vəzifəyə tabeliyi idi. Şəxsiyyətin ictimai mənafeyə
münasibəti təzahür edirdi. Romanda idarəetməyə cavab
dehlik daşıyan o adamlar xeyirxahlıqla bərabər sosial-sin
fi mövqelərə üstünlük verirdilər. Yunis Əhmədov, Ağabala,
______________________ 2 6 4 --------------------------------------
Beloborodov, Əlizadə və başqaları öz mənlik şüurunun
yalnız ümumi nəzarət - psixoloji mexanizmini deyil, şəx
siyyət üzərində əxlaqi məsuliyyəti hiss edən sosial-sinfi
fəaliyyət sahələrindən asılı olaraq müxtəlif məzmunu
özündə ehtiva edərdi. Deməyə borc bilirik ki, sosialist əx
laqi şüur elə struktura malikdir ki, bu, vəzifə borcunun
ahəngdarlığını təmin edir və beynəlmiləlçilik, əməksevər
lik, qənaətçilik borclarına üstünlük verirdi.
"Təzə şəhər" romanında şübhəsiz "konfliktsizlik" mə
sələsi yoxdur və bu, sahə mühəndisi Hacıyev - Əsgər -
Haşımov - Gəray paralellərində özünü göstərir. Əlbəttə,
yeni şəhərin tikintisi təkcə "sürətlə başa çatdırmaq" prin
sipinə əsaslanırdı və vaxtilə dəbdə olan bir sıra hadisə və
şüarları nəzərə çarpdırır. Məsələn, hətta məktəblilərin
dərsliklərinə yol almış məşhur "Staxanov hərəkatfnın izlə
ri əsərdə də vardır. 60-cı illərdən isə "Ucuz, keyfiyyətli, sü
rətli" adlanan devizi isə unutmamışıq.
Belə bir ruhlandırıcı amillər - əsas məqsəd istehsalatın
irəliləyişilə əlaqədar idi. Biz romanda istifadəyə verilmək
də olan və davam edən tikinti obyektlərinin təsvirini görü
rük. Maraqlı odur, Mir Cəlal bu proseslərdə İnsan faktoru
nu, fəhlə psixologiyasını qabarıq verir. Sahə mühəndisi
Hacıyevin başa çatdırdığı obyektə baxışda mübahisələrin
şahidiyik. Şübhəsiz, yazıçı o dövrün idarəetmə davranışı
na məxsus ətalət psixologiyasını görürdü. Rəhbərlərin
sözləri, təkidləri və s. gen-boldur, lakin bir həqiqətdir ki,
xüsusilə, istehsalata bilavasitə rəhbərlikdə böyük vəzifə
adamlarının canlı görüntüsü vacib şərtdir. Əgər o dövrə,
təzəcə qurtarmış müharibədən sonra Azərbaycanda, Xə
zərin qonşuluğunda Təzə şəhərin - Sumqayıtın mövcudlu-
___________________________________________________
— 2 6 5
----------------------------------------------------------------------------------------------------
ğu tarixi faktdır, sosial möcüzədir. Usta Hüseynqulunun
cavanları öyrətməsi o deməkdir, milli kadrlarımız yetişir və
bu estafet irəliləyir.
Hacıyevə qayıdaq: O, maraqlı obrazdır, hələlik onu
məişətdə görmürük, iş başındadır. Amma elə də təslimə
qapılmaq, "bəli”, "bəli, düz deyirsiz" və s. barışdırıcı xa
rakterə malik deyildir. Məsələn: "Hacıyev Fazilova zəng
vurub, əsəbi bir dil və rəsmi xitabla soruşdu:
- Bura bax, yoldaş rəis müavini, təzə korpus niyə löv
həyə düşməyib? Məlumat lövhəsinə?
- Hansını deyirsən, nə çoxdur bizdə təzə korpus?
- On dördüncü! Mənzillər!”
Cümlənin - fikrin sonundakı "nida" işarələri təsadüfən
deyil! Yaxud: "Hirsini tökməyə asan və münasib yer yenə
telefon idi. Dəstəyi götürüb şəhərə zəng vurdu. Komisyon
sədrinin telefon nömrəsini axtardı, tapa bilmədi. Rayon ar
xitektorunu tapdı:
- Sabah, - dedi. - Haşımovu çağırın, oturaq bir yerdə
danışaq, görək bu işə mane olmaqda arxitektorların məq
sədi. əsası nədir axı?" Belə səpkili dialoqlar çoxdur və
müəllif obrazların sırf "istehsalat mütiləri” olmadığını da
ifadə etmişdir...
Hacıyevdə estktik zövq güclüdür və başqa bir ciddi eti
razı da bununla bağlıdır və Haşımova deyir ki, bizə ev la
zımdır, fəhlənin yaşaması üçün təcili mənzil lazımdır. Sən
layihə vermisən, trest də tikib. İndi gözəllik məsələsinə qa
lan yerdə, el deyir, eybsiz gözəl olmaz. Etiraz eşidəndə isə
konkretləşdirir ki, estetika böyük sahədir, tələbi də çox...
Mir Cəlal Təzə şəhərin tikintikintisinin gözəlliyi üçün
balıqqulaqlarından istifadəni də irəli sürür (Bəli, artıq bu öz
yerini bu gün də almışdır).
_______________________
266
----------------------------------------
Hacıyev bir növ təklənmişdir; onu küncə sıxmaqda da
vam edirlərsə o, sözünü birbaşa söyləyir, çəkinmədən.
Haşımov hətta əsəbi halda ona deyir: "Siz məsələni mü
rəkkəbləşdirməyə çalışan bir vəkil dili ilə danışırsınız". Və
bu cavabı alır: "Mən real söhbət danışıram. Mürəkkəb iş
dən də danışarlar. Binanın gecikməsini heç kəs boynuna
götürməz. Əlavə iş üçün heç kəs əlavə vəsait verməz. Siz
buyurun yazın ki, layihə səhvdir, mən də onu düzəltdirim.
Təzədən vəsait alım..."
Hacıyev digər obrazlarla müqayisədə kölgədədir, lakin
o, o dövr üçün kəskin personajdır. Yazıçı belə bir planda
onu verməklə, heç də mütilik, başəymə sindromunun ol
madığını göstərir, Hacıyev Əsgərə dediyi sözlərilə daha
açıq və daha kəsərlə büro iclasına hazırlaşır: "Açıq deyə
cəyəm. Deyəcəyəm ki, arxitektorlar bizə mane olurlar. On
lar istəmirlər fəhləyə mənzil tikilsin, iş tez başa gəlsin. On
larda güclü fantaziya var. Biz isə, fantaziyaya uya bilmə
rik. Onlar addımbaşı bizim qabağımıza daş dığırlayırlar!
Yoldaş raykom, xahiş edirəm bunların işini yoxlatdırası-
nız.Yoxsa ki..." Cəsarətlidir və bizə M.Hüseynin "Abşeron"
romanındakı Usta Ramazanı xatırladır. Və Hacıyevin xa
rakteri, istehsalata ayaq atan Bakı Komitəsinin katibi Ata-
kişi, raykom katibi Yarməmmədov və digərlərinin istehsa
lat davranışları fikir deməyə əsas görürük. Müəllif məqsə
di nədənsə bu məsələdə "düyünə" düşür.
Hacıyev və rəhbərlərdə əxlaqi şüurun dövrü, cəmiyyə
ti üçün spesifik strukturu mövcuddur və onu həmən kon
tekstdən ayırıb "müasirləşdirmək" ehtiyacı yoxdur; bu gün
"Ölü romanlar"ın da sıradan çıxarılması bu yanaşma ilə
əlaqədardır; ciddi ideoloji çətinlikləri ayırmamaqdan irəli
_______________________
2 6 7
----------------------------------------
Dostları ilə paylaş: |