31
əhalisi mollanın meyidini geri almaq istəyəndə siyasi idarə əməkdaĢları narazı olan
insanlarla amansız davranmıĢlar. Bu da son nəticədə yüzlərlə günahsız kəndlilərin
həbsinə gətirib çxarmıĢdır. Kənd əhalisi məcburiyyət qarĢısında qalıb Bakıya öz
aralarından nümayəndə heyəti göndərmək qərarına gəlirlər. Artıq kəndlilərin
narazılığı etiraz üsyanına keçən vaxtdan sonra Bakıdan dövlət komissiyasının
üzvləri Lənkərana gəlir». Məktubda M.C.Bağırov bu cür misalların saysız-
hesabsız olduğunu Ruhulla Axundova bildirir. Sonra M.C.Bağırov qeyd edir ki,
«Yuxarıda qeyd etdiyim rəhbərlərin özbaĢınalıqları və törətdikləri əməlləri barədə
bildiyimə görə məni tamam sıradan çıxartmaq və ya fiziki cəhətdən məhv etmək
istəyirlər. Lakin, hələ ki, fiziki cəhətdən məni sıradan çıxartmaq onlara müyəssər
olmamıĢdır. Onlar saxta sənədləri quraĢdırıb mənə qarĢı ittiham irəli sürməyə cəhd
edirlər. Lakin Zaqafqaziya partiya təĢkilatlarının məni müdafiə etdiklərini görərək
yuxarıda göstərdiyim qondarma ittihamları mənə qarĢı söyləməyə ehtiyat edirlər.
Bununla yanaĢı mən özümə söz verdim ki, danıĢmayım. Çünki, mənim çıxıĢlarım
nəinki Azərbaycan rəhbərliyinin həmçinin burda (Tiflisdə - A.M.) yoldaĢ
OroxelaĢvilinin də xoĢuna gəlmir. Bununla belə respublikadakı yoldaĢlar
Azərbaycandakı bir qrup rəhbərlərə qarĢı nə vaxt radikal qərarın veriləcəyi barədə
mənə suallarla müraciət edirlər». Sonra M.C.Bağırov özü və ailəsi haqqında
məktubda Ruhulla Axundova məlumat verir. O, yazır: «Görəndə ki, mənə qarĢı
ədalətli münasibətə ümid
etməyinə dəyməz, özümü sakitləĢdirmək üçün 200, bəzən
205 səhifə gündəlik kitab oxuyuram. Məsələn, 1) «Leninə görə aqrar suallar»
kitabının IX tomunu 2 dəfə, 2) «Rusiyada inkiĢaf etmiĢ kapitalizmin həqiqətləri»,
3) «Partiya qurultaylarının tarixi» (müxtəlif mənbələrdən), 4) «Lenin kooperasiya
haqqında» (bütün onun məqalələri və çıxıĢları), 5) «Kapital» əsərini və sairə.
Gürcü dostlarım da (Beriya nəzərdə tutulur - A.M.) mənə köməkliklərini
əsirgəmirlər. Oğlum Cahangirdən məktub almıĢam. Məktubunda Ömər Xəyyamın,
Mirzə ġəfi Vazehin əsərlərini oxuduğunu deyir. Sentyabrda Qubadan Bakıya
qayıdacağını söyləyir. Deyəsən bir az xəstələnib, yaman ondan nigaranam. Ancaq
bacılarımın gözləri ürəyiminin parasının (oğlu Cahangiri nəzərdə tutur - A.M.)
üstündədir. Ona görə də arxayınam. Səndən xahiĢim odur ki, (Ruhulla Axundovu
nəzərdə tutur - A.M.) məndən incimə, hələlik vəziyyətim pis deyil. Həyat yoldaĢım
və oğlumun adından sizin ailəyə salam çatdırıram».
Məktub «Öpürəm səni, Mir Cəfər» sözləri ilə qurtarır.
Lakin sonralar L.P. Beriyanın Stalinə yolladığı məktubla 1929-cu ildə
M.C.Bağırov yenidən Azərbaycan Dövlət siyasi idarəsinin sədri təyin edildi. Artıq
Beriya-Bağırov birliyi Orconikidze-Qarayev-Mirzoyan qruplaĢması ilə üz-üzə
gəlmiĢdi. 1931-ci ilin noyabrında L.P.Beriya Gürcüstan Kommunist Partiyasının I
katibi və YÜK(b)P-nın Zaqfederasiya komitəsinin II katibi seçilir. Bundan sonra
M.C.Bağırov öz mübarizəsini vəzifədə qalmaq üçün hər Ģeyi satmağa hazır olan
dəlibaĢlı komunist idealistlərlə deyil, bu marionetkaları idarə edən və onların