21
göstərəcəyik. Sonradan, 1938-ci ildə M.C.Bağırov, «hümmət»çi olduğuna görə
həbs olunmaq təhlükəsini də yaĢayır.
M.C.Bağırov Hamazapsın törətdiyi vəhĢiliklərin və müsəlman xalqına qarĢı
törədilən genosidin öz tərcümeyi-halının yuxarıda qeyd etdiyim səbəblərdən
saxtalaĢdırılmıĢ hissəsində geniĢ təsvirini verir. Hətta bu vəhĢiliklər zamanı o,
əmisi Mir Talıb, əmisi oğlu Mir HaĢım və yeznələri Hacı Heybətin daĢnaklar
tərəfindən qətlə yetirilməsini qələmə alır. Bu vəhĢiliklərə dözə bilməyən Mir Cəfər
erməni quldur dəstəsinin soyğunçuluğu və qatilliyi barədə Bakıya teleqram
göndərir. Dörd gündən sonra AlyoĢa Coparidzenin səlahiyyətli nümayəndəsi Leon
Qauberidzə Qubaya gəlir. Burada o, Mir Cəfəri təxribatda günahlandıraraq həbs
etdirir. Qubanın inqilab komissarı yol. Çuraev təyin edilir. Nəzarət altında olan Mir
Cəfər yenidən Stepan ġaumyanın adına məktub yazır. Bu məktubun da xeyri
olmur.
( haĢiyə: Sanki burada M.C.Bağırov Quba qəzasında türklərə qarĢı aparılan
soyqırımda ġaumyanın özündən Ģübhələnməyə baĢlayır. 1938-ci ildə «Krasnıy
arxiv» jurnalının 4-cü, 5-ci sayında çap olunmuĢ 1918-ci il 29 iyulda V.Ġ. Leninin
S.Q. ġaumyana teleqram çap olunur. Teleqram aĢağıdakı formadadır:
Ленин
Написанное 29 июля 1918 г. ТЕЛЕГРАММА С. Г. ШАУМЯНУ
Астрахань
Для Шаумяна в Баку
Всякие действия дашнаков против решения V съезда Советов и
центральной Советской власти будут рассматриваться как восстание и как
измена. Насчет посылки войск примем меры, но обещать наверное не можем.
Впервые напечатанное в
1938 г, в журнале печатается по
рукописи «Красный Архив» № 4-5
Göndərilən teleqramı təhlil etdikdə baĢa düĢmək olur ki, Azərbaycan
bolĢevikləri ġaumyan haqqında və onun daĢnaklara mənəvi liderlik etməsini təsdiq
edən əsaslarla Lenin qarĢısında dəfələrlə çıxıĢ etmiĢlər. Görünür ki, Leninin bu
teleqramının sərt məzmunda olması ġaumyanı daĢnaklarla siyasi-mənəvi
birliyindən çəkindirmək məqsədi daĢımıĢdır.
M.C.Bağırovun həbsdə qalmağı o vaxta qədər davam edir ki, Əlibəy
Zizinski Həmidulla Əfəndinin silahlı dəstələri ilə birlikdə Qubanı azad etsin. Onlar
22
M.C. Bağırovu həbsdən buraxırlar və onu yenidən kəĢfiyyat üçün Bakıya
bolĢeviklərin dəstəsinə göndərirlər. M.C. Bağırov sonralar tərcümeyi-halında bu
hadisələri bolĢevik mənafeyinə uyğun təsvir edirdi.
«Bakıdan gəlmiĢ qırmızı qvardiyanın instruktorları R. Rubiridze və
Kavtoridze AlyoĢa Qusarda yerləĢən Ə.Zizinski ilə danıĢıqlar apararaq Qubanı tərk
etmək barədə razılığa gəlirlər. Qubaya yeni təyin olunmuĢ komissar Qoberidze bu
vaxt Bakıda idi. Həbsdə oturan zaman mən bu danıĢıqlardan xəbərdar olduğum
üçün Ə.Zizinskinin və Həmidulla Əfəndinin əlinə düĢməmək üçün Qoberidzenin
icazəsi olmadan Qubada həbsdən qaçaraq Bakıya gəlirəm».
Bakıya gələn Mir Cəfər bolĢeviklərlə məsləhətləĢmələrdən sonra yol.
Petrovun dəstəsinə yazılır.
Mayın 28-də Ģanlı türk ordusunun köməkliyi ilə Gəncədə Azərbaycan
Demokratik Respublikası yaranır. ADR yarandıqdan sonra Ə.Zizinski Bağırovu
özünə köməkçi götürmək üçün Müsavat Hökumətinin Daxili ĠĢlər Nazirinə məktub
göndərir, ancaq sonradan onun kəĢfiyyatda qalmağı daha vacib sayılır. Mir Cəfər
Petrovun dəstəsi ilə Bakını tərk edərək HəĢtərxana gəlir. O, burada Rusiya
kommunist bolĢeviklər partiyasına qəbul olur.
M.C.Bağırov partiya qəbul olunmağını 1956-cı ilin məhkəməsində Dövlət
ittihamçısı SSRĠ baĢ prokuroru Rudenkoya aĢağıdakı Ģəkildə izah edirdi:
«Prokuror: Sizi nə vaxt və harada partiyaya qəbul ediblər? Bağırov: 1918-ci
ildə HəĢtərxan Ģəhərində. Prokuror: XahiĢ edirəm dəqiq söyləyin. Bağırov: Mənim
qulluq etdiyim hərbi hissənin siyasi Ģöbəsində partiya sənədlərimi təsdiq ediblər».
Arxivdəki anketlərdə isə onun 1917-ci ildən partiyanın üzvü olduğu
göstərilir. Ona görə də bu saxta anketlərlə Moskva emissarları 1956-cı il
məhkəməsində M.C.Bağırovu sənədlərin saxtalaĢdırılmasında ittiham edirdilər.
Əslində isə sənədləri Moskva özü saxtalaĢdırmıĢdı. Bağırov məhkəmədə Ģəxsi
anketlərində partiya üzvlüyünə 1917-ci ildə qəbul olduğunu yazmadığını bildirirdi.
O, hətta 1918-ci ildən partiya üzvlüyünə qəbul olunduğunu təsdiq etmək üçün Olqa
Qriqoryevna ġatunovskayanın Ģahidliyini tələb etdi. 1916-cı ildən partiya üzvü
olan ġatunovskaya 17 il sürgündə olduqdan sonra 1956-cı ildə məhkəmədə
XruĢovun əlaltılarının «məsləhəti» ilə ümumiyyətlə Bağırovun partiya üzvü
olmadığını deyir.
Onu da qeyd etmək istəyirəm ki, artıq 1918-19-cu illərdə Bağırov ADR-in
xüsusi xidmət orqanları ilə əməkdaĢlıq edirdi (A.M.). O, HəĢtərxanda səfərbərlik
aparan bolĢeviklərin silahlı qüvvələrinin vəziyyəti haqqında Bakını
məlumatlandırırdı. Bir faktı da nəzərdən qaçırmamaq lazımdır ki, həmin dövrdə
HəĢtərxanda N. Nərimanovla M.C.Bağırovun ilk görüĢü baĢ verir. Görünür o, artıq
HəĢtərxanda Nəriman həkimin nəsihətlərindən baĢa düĢür ki, Azərbaycanda
bolĢevik hakimiyyəti bərpa olacaq.
23
Gələcəkdə Azərbaycanın milli maraqlarını təmsil etmək üçün azərbaycanlı
kadrların formalaĢdırılması Nəriman Nərimanovun əsas saydığı vacib Ģərtlərdən
biri idi.
1919-cu ilin əvvəllərində HəĢtərxan Müsəlman TəĢkilatlarının qərarına görə
Bağırov müsəlman polkunun hərbi komissarı vəzifəsinə irəli sürülür. Bu polka
baĢçılıq etdikdən sonra o, HəĢtərxandakı mart üsyanının yatırılmasında iĢtirak edir.
1919-cu ilin avqustunda XI ordunun hərbi Ģurasının qərarına görə əvvəlcə
HəĢtərxan atıcı briqadasının, sonra III briqadanın və 34-cü diviziyanın hərbi
komissarı seçilir.
Lakin oktyabrın sonunda o, yenidən HəĢtərxana qayıdaraq xüsusi təyinatlı
dəstənin formalaĢdırılmasında iĢtirak edir.
Kojankovun baĢçılığı altında bu dəstə bir aylıq əməliyyat nəticəsində
general Tolstoyun və yasavul Oveçnikovun qruplaĢmalarını Krasnoyarskda
darmadağın edirlər. Sonra bu xüsusi təyinatlı dəstə ġimali Qafqazdakı Gizlər
məntəqəsində yerləĢdirilir. M.C.Bağırovun tərcümeyi-halında 1919-cu ildəki hərbi-
siyasi fəaliyyəti zamanı onun iki dəfə xəstələnərək məzuniyyətə çıxdığı göstərilir -
1919-cu ilin iyulunda və dekabrın sonunda.
YaxĢı ki, bu fakt tərcümeyi-halı saxtalaĢdıran «peĢəkarların» gözündən
yayınıb. Görünür Bağırov bu müddət ərzində gizli yolla Bakıya gələrək
HəĢtərxanda və ġimali Qafqazda ordunun mövqeləri və Azərbaycana qarĢı
hazırlanan hücumun nəzəri planları barədə məlumatları çatdırır. Ola bilsin ki, onun
Bakıya gəliĢləri zamanı ADR-in rəhbərlərindən bir neçəsinə N.Nərimanovun
səmimi məsləhətləri də çatdırılmıĢdır. Ona görə ki, M.C. Bağırov tərcümeyi-
halında göstərdiyi kimi Gizlərdə xəstələndikdən sonra istirahətini yarımçıq qoyaraq
HəĢtərxana geri çağırılır və Azərbaycan kommunist təĢkilatı «Hümmət»də siyasi
fəaliyyətə baĢlayır.
Artıq 1920-ci ilin aprelində Bağırov Ģimaldan Azərbaycana girən silahlı
qüvvələrin bir qrupu ilə dağlarla Qubaya qayıdır və iki gündən sonra Bakıya
gələrək AKP MK-nın növbəti təyinatlarını gözləyir. O, buradan Bünyadzadə ilə
Qarabağa göndərilir və sonradan Ġnqilabi ġuranın Qarabağ bölgəsində Azərbaycan
ordusunun Qırmızı hissələrinin təĢkili üzrə səlahiyyətli nümayəndə təyin edilir.
Partiya xətti ilə Vilayət hərbi Ģurasının sədr müavini və vilayət komitəsinin rəyasət
heyətinin sədr müavini seçilir. 1920-ci ilin payızında Qarabağdakı kəndli üsyanları
yatırıldıqdan sonra II atıcı briqadanın komandiri təyin edilir. Çox keçmir ki, bu
briqada Bakıda dislokasiya olaraq Azərbaycan diviziyasına birləĢdirilir və
M.C.Bağırov Diviziya hərbi komissarının köməkçisi təyin edilir. Sonra XI ordunun
tribunal Ģöbəsinin sədri vəzifəsinə və ordu tribunalının üzvü seçilir. Bu təyinatda
çox güman ki, N. Nərimanov çox böyük rol oynayır. XI ordunun əsgərlərinin
Azərbaycandakı özbaĢınalığına son qoymaq üçün azərbaycanlı kadrın hərbi
tribunalın üzvü seçilməsi milli maraqlardan irəli gələn addımlardan idi. 1921-ci ilin
fevral ayından AKP MK-nın və Qafqaz Cəbhəsi Hərbi ġurasının xahiĢinə əsasən
Dostları ilə paylaş: |