A n a r əsərlər I hekayələr, povestlər



Yüklə 3,36 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə161/171
tarix30.09.2017
ölçüsü3,36 Mb.
#2501
1   ...   157   158   159   160   161   162   163   164   ...   171

 566 

mənim yerimdə  əyləşirlər, maşını idarə edirlər, mən də sizin 

yerinizdən onlara nəzarət edirəm. Ona görə də bu maşında hər 

şey cütdür. Amma siz narahat olmayın,  əyləşin, indi siz 

tərəfdəki sükanlar işləmir. 

Tələbə oturdu. Sürücü kiçik maqnitofonu işə saldı, xəfif, bir 

qədər qəmli musiqi səslənməyə başladı. Yumşaq ressorlar, 

paralon örtüklər, sakit musiqi qəribə bir rahatlıq, arxayınlıq 

atmosferi yaradırdı.  Əgər yaddaşda qala bilsəydi, yəqin ki, 

adamlar ana bətnində — insanın ilk kainatında — özlərini belə 

dinc, arxayın hiss ediblər. 

Maşın yanmış xarabanın solundan buruldu, onlar dəniz 

qırağına çıxdılar və  tələbə  dərhal iyirmimərtəbəni gördü. İndi 

bina ala–bəzək elektrik işıqlarına qərq olmuşdu. Rəngbərəng 

pərdələr, abajurlar, neon və adi işıqlar evin pəncərələrinə əlvan 

bir çıraqbanlıq paylamışdı. Evin eyvanları insanlarla dolu idi, 

onlar burda çoxdan məskən salmışdılar. Sakinlər yeyir–içir, 

mırt vurur, gülür, eyvandan eyvana danışır, musiqi, radio 

dinləyir, televizora baxır, cürbəcür oyunlar oynayırdılar. Ev 

normal bir axşam həyatıyla yaşayırdı. Tələbə anladı ki, onlar 

evin arxa tərəfindən çıxırlar, indiyəcən o, evi yalnız 

avandından görmüşdü, odur ki, o biri səmt — yanmış xarabalıq 

tərəf ona bu qədər qeyri-tanış gəlmişdi. Maşın dayandı. 

–Çox sağ olun, deyə  tələbə  səmimi-qəlbdən sürücüyə 

təşəkkür elədi. Daxilən o, bayaqkı  təlaşı üçün xəcalət çəkirdi, 

özünü danlayırdı. "Yekə kişisən, materialist, rasionalistsən, 

tələbəsən, bir yandan da belə ibtidai bir qorxu. Ayıb olsun!" 

Maşından düşərkən diqqətlə sürücüyə baxdı və tələbəyə elə 

gəldi ki, sürücünün sifəti tanışdır. Sürücü də maşından düşdü, 

qapısını açarla bağladı. Onlar binaya müxtəlif qapılardan daxil 

oldular. Tələbə liftin düyməsini basdı. Lift haradansa çox 

yüksək mərtəbədən gəldi, dayandı, qapısı açıldı. Tələbə 

kabinənin içinə girdi, qapı bağlandı  və  işıq söndü. Kabinənin 

içində göz-gözü görmürdü, tələbə kibrit çəkdi, odun işığında 

iyirmimərtəbənin düyməsini tapdı, basdı  və hiss elədi ki, lift 

downloaded from KitabYurdu.org




 567 

yuxarı yox, aşağı hərəkət edir; halbuki onlar birinci mərtəbədə 

idilər.  Əvvəlcə liftin xarab olması, zirzəmiyə,  şaxtanın dibinə 

düşməsi fikri tələbəni qorxuzdu, ancaq duyanda ki, lift elə hey 

dərinliyə gedir, gedir, bir-iki mərtəbə deyil, azı səkkiz-on, yox 

on dörd-on beş, iyirmi mərtəbəyə yer altında qərq olur — 

tələbəni vahimə basdı. Yadına düşdü ki, kimdənsə eşitmişdi — 

böyük  şəhərlərdə  bəzən strateji məqsədlərlə böyük binaların 

altında yerin dərinliklərinə doğru neçə-neçə  mərtəbə tikilir. 

Amma indi, liftin görünməz dərin lağımın dibinə doğru bu 

dayanmaz hərəkətində, tələbə nə isə bir məzar qoxusu duyurdu. 

Belə  dərin məzar ola bilməzdi, amma nədənsə  tələbə 

düşünürdü ki, ömrünün sonudur və qəribə, anlaşılmaz, mənasız 

bir aqibətdir bu. Birdən kabinənin içində gur işıq yandı  və 

tələbə ilk baxışdan liftin ona qəribə görünməsinin səbəbini 

anladı —kabinənin içində düz qapının qənşərində güzgü vardı, 

amma bu güzgü kabinənin içini əks etdirmirdi. Başqa bir qapını 

əks etdirirdi, bu qapıya oxşayan, amma tamamilə özgə bir 

qapını. Lift qəfildən dayandı  və sol tərəfdəki divarı açıldı  —

demə, bu da qapı imiş. Tələbə kor adamlar kimi ayağıyla yeri 

asta–asta yoxlaya-yoxlaya kabinədən çıxdı  və qarşısında öz 

mənzilinin qapısını gördü. 20 mərtəbədəki mənzil qapısını. 

Şübhə ola bilməzdi —həmin nömrə, həmin familsiz lövhə, 

zəng, kilid yeri. "Görünür bu xəstəlikdir, —deyə  tələbə 

düşündü, — oriyentir hissinin itməsi. Qaranlıqda səmti dolaşıq 

salıram. Yuxarı  hərəkət mənə enmək kimi gəlir. Bəzən belə 

şeylər olur, adam sağı-solu çaşdırır. Sağ ayağını sol ayağı kimi, 

solu sağ kimi duyur. Sabah həkimə getmək lazımdır". O, 

qapının zəngini basdı  və gülümsündü. "Şükür, mənzil 

partlamadı". Açarla qapını açıb içəri  girdi.  Otaq  çıraqban idi. 

Dəhlizdə işıq yanmırdı. Çamadanı öz yerində idi. Tələbə otağa 

bir az xoflu girdi. Diqqətlə otağa göz gəzdirdi. —Hər  şey öz 

yerində idi, onun qoyub getdiyi kimi. Axı ayrı cür ola da 

bilməzdi: — taxt, şkaf, stol, stullar, qırıq məftilli telefon, divar 

saatı, üstündə  də örtüyü (məgər o bu örtüyü qoparmamışdı?) 

downloaded from KitabYurdu.org




 568 

Görünür qoparmayıbmış! Külqabı, külqabında da bayaqkı 

yeganə siqaretin götüyü (ay səni, yadından çıxdı, siqaret 

almadı). Fotolar... bəli fotolar... O, fotoları xüsusi bir diqqətlə 

nəzərdən keçirdi; bu diqqət özünə  də  qəribə  gəldi — sanki 

fotolarda nə isə dəyişə bilərdi. Təbii ki, onlar əvvəlki kimi idi 

— eyni miqdarda — evdən çıxmazdan qabaq tələbə  nədənsə 

onları saymışdı —səkkiz dənə idi, indi də səkkiz dənədir. Əgər 

onun mənzildə olmadığı vaxt qarı  gəlibmişsə  də —yəqin ki, 

onun öz açarı var —fotolara dəyməyib. Yəni bayaq, 

doğrudanmı onları  dəyişmişdi? Yəqin tələbəyə belə  gəlib

vəssalam. Axı niyə qarı iki daşın arasında fotoları  dəyişməli 

idi. Budur, bax, bu da oğlunun fotosu —əgər oğludursa! Tələbə 

şən fit çala-çala mətbəxə keçdi. Heyf ki, küçədə azdı, başını 

itirdi, yeməyə bir şey almağı unutdu. İndi evdə dişə vurmağa 

bir şey yoxdur. O acmışdı. Eybi yoxdur, səhərə qədər, birtəhər 

dözər. "Gedək yataq, hə, qarının xahişini yerinə yetirək, 

hamamda işığı yana-yana qoyaq, madam ki, arvad bu işığı 

mayak hesab edir, qoy onun istəyincə olsun". Tələbə hamamda 

işığı yandırdı və kranı açdı. Su şux bir şırıltıyla axmağa başladı 

və sanki onun axışı da adamın əsəblərini sakitləşdirirdi. Tələbə 

yenə  də gülümsündü. Sakit, arxayın, rahat bir təbəssümlə, 

güzgüyə baxdı  və güzgüdəcə öz gözlərinin dəhşətdən 

böyüdüyünü gördü. "Düymə!" Bəli, düymə. Bu tələbənin lap 

yaxşı yadında idi. Lap dəqiq. And içə bilərdi. Fotoda oğlan 

köynəkdə idi və bayaq köynəyinin yaxası bağlı idi — tələbə 

bunu tam dəqiq xatırlayırdı.  İndi isə — tələbə bunu da 

nəzərində aydınca canlandırırdı —oğlanın köynəyi 

boğazınacan düymələnmişdi: Bundan qeyri şəkildə bir 

dəyişiklik yox idi; eyni sifət, eyni poza, eyni ölçü. Tələbə: "axı 

bu necə ola bilər?" — deyə düşündü. Güzgünün qabağında 

donub qalmışdı. Vahimə bütün varlığına hakim kəsilmiş, qorxu 

—onu müc eləmişdi. Tələbə addım ata bilmirdi, otağa keçib 

fotoya bir də baxmağa ürəyi gəlmirdi —ona elə gəlirdi ki, indi 

həmin  şəkildəki oğlanı  bəlkə  də qalstuklu görəcək, ya... 

downloaded from KitabYurdu.org




Yüklə 3,36 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   157   158   159   160   161   162   163   164   ...   171




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə