34
HOMER
Ma’lumki, tarixiy o‘tmishdagi
muhim voqealar
to‘g‘risidagi qahramonlik dostonlari hamma xalqlarda,
jumladan, o‘zbek xalqida ham bor. Qadim Yunon
eposlarining ijrochilari o‘n minglab satrlarni yoddan biladigan
quvvai hofizasi noyob odamlar bo‘lgan, ular turkum-turkum
dostonlarni avlodlardan avlodlarga olib o‘tib, unga o‘z davrlarining ta’sirini, yuqi
va unsurlarini singdirib boyitib, asarlar bilan birga o‘z san’atlarini ham,
usul va
an’analarini ham meros qilib qoldirib kelganlar.
Homer ana shunday ijrochilarning eng so‘ngilaridan, to‘g‘rirog‘i
dostonchilikning yangi davrini boshlab bergan xalq dahosi edi. U katta epik
merosni saqlabgina qolmay, uni butun antik dunyoning ma’naviy sarchashmasi
sifatida poetik tizimga solib, ikki o‘lmas eposni ijod etdi. “Iliada” va “Odisseya”
dostonlari Yunon adabiyotining eng qadimgi yozma yodgorliklari hisoblanadi.
Mazkur
dostonlarning yaratilish vaqti, paydo bo‘lishiga sabab bo‘lgan sharoit
haqida hech qanday ma’lumotlar yetib kelmagan. Har ikki doston bilan boo‘liq ana
shunday muammolar majmui “Xomer masalasi” deb ataladi.
Homer o‘zi afsonaviy shaxs. Uning tarjimai holidagi deyarli barcha faktlar
bahsli. Bu nom qadim Yunon tilida “ko‘zi ojiz”, “so‘qir” degan ma’noni beradi.
Demak, kuychi homerlar ko‘p bo‘lgan. Ammo ulardan biri, haqiqiy Homer butun
antik dunyoda mashhur bo‘lib, Homer vatani degan sharafli nom uchun talashgan
shaharlar o‘nlab hisoblanadi. Bir qarashda, bu – umumlashgan bir nom. Ammo
voqealari, davri, uslubi, obrazlar dunyosi jihatidan bir-birlarining davomi bo‘lgan
ikki dostonning har biri 24 qo‘shiqdan iborat, bir vazndagi buyuk eposlarningbu
nomga qiyos qilinishi hamma jihatdan
shu qadar tabiiy ediki, Homerning real
shaxsligiga hech kim dalil bilan e’tiroz bildirolmadi.
“Homer masalasi” hali ham tamom hal qilingan emas. Chunki bu
eposlarning yaratilishida yagona muallifning mavqeini kamsituvchilar hali ham
bor. Tahrir qilgan,
tartibga solgan, goho esa hech qanday Homer bo‘lmagan, bu
35
dostonlar xalq qo‘shiqlari sifatida, badiha tariqasida vujudga kelgan, degan fikrlar
ham ilgari surilgan.
Homerni ikki dostonning yagona muallifi sifatida tan olishda fanga
eposlarning o‘zidagi yaxlit badiiy butunlik, noyob iqtidorga xos ijodiy
individuallik, yuksak badiiy vositalarning betakrorligi yordam berdi.
Har ikki doston syujeti Troya urushi, ya’ni Yunonlarning Troya (yoki Ilion)
shahriga yurishi haqidagi afsonalardan olimngan. Ularga ko‘ra Troya shahzodasi
Paris Sparta shohi Menelay saroyida mehmon bo‘ladi.
Lekin u Menelayning bir
talay boyliklarini va malika YYelenani o‘g‘irlab ketadi. Bundan g‘azablangan
Menelay va ukasi, Miken podshosi Agamemnon barcha Yunon viloyatlaridan katta
qo‘shin to‘playdi va Troyaga yurish qiladi. Biroq o‘n yil davomida Agamemnon
qo‘shini Troya shahri darvozasi oldida samarasiz jang olib boradi. Faqat ayyorlik
yo‘li bilan – yog‘och ot ichida yashiringan xolda shaharga kirib uni kulini ko‘kka
sovuradilar. Yelena Menelayga qaytariladi. Lekin Yunon jangchilarining ortga
qaytishi oson kechmaydi. Ularning ko‘pi yo‘lda yoki qaytganidan so‘ng halok
bo‘ladilar, ba’zilari uyga qaytguncha dengizlarda sarson-sargardon kezadi. Ana
shu voqealar asos bo‘lgan afsonalar Yunon mifologiyasining Troya turkumiga asos
bo‘lgan. Biroq, bu turkumga kirgan afsonalar to‘liq emas, balki ikkita kichik
voqeasigina hikoya qilinadi. Agar “Iliada”da troya urushining o‘ninchi yilidagi bir
hodisa tasvirlangan bo‘lsa, “Odisseya” dostonida ham shu holatni ko‘ramiz.
Asarda
Odisseyning urushdan qaytishi, o‘zga yurtlarda sarson-sargardon bo‘lishi
va nihoyat o‘ninchi yili vataniga qaytib kelishi haqida hikoya qilinadi.
Homer dostonlarini, ayniqsa “Iliada”ni o‘qiganda, shunday katta miqyosli
ma’lumotlarning ajoyib mahorat bilan puxta kompozitsiya qilinganligini ko‘ramiz.
Ko‘p qavatli syujet chiziqlari, barcha mavzu va motivlar,
barcha personajlarning
taqdirlari bosh g‘oyaga xizmat qilib, ma’nodor yakun topadi. Dostonning tuguni,
fojianing badiiy echimi, barcha badiiy vositalar bosh mavzu va bosh qahramon
obrazi atrofida birlashgan jips tizimni tashkil etadi.
Yunon xalqining yashash tarzi, xislat va fazilatlarini ifoda etgan “Iliada” va
“Odisseya” dostonlari qadim zamonlardanoq mo‘tabar kitoblarga aylangan:
36
baxshilar ularni turli
bayramlarda ijro etganlar, o‘quvchilar ularni o‘qib savod
chiqarganlar. Homer dostonlarining adabiy usullari Yunon shoirlari uchun
o‘zgarmas namuna sifatida xizmat qilgan. Ko‘plab jahon tillariga tarjima qilingan
“Iliada” va “Odisseya” dostonlari olimlar, adiblar va muhlislar diqqatini hamon
o‘zlariga
jalb etib, ularni ko‘plab ilmiy tadqiqotlar o‘tkazishga, go‘zallik
namunalaridan ibrat olishga undaydi. Jumladan, XX asrning buyuk irland
yozuvchisi Jeyms Joys “Uliss” (Odisseyning ikkinchi nomi) romanini yozishda
“Odisseya” dostoni tizimidan foydalangan.