Cübran Xəlil Cübran
– 157 –
Duyğu həqiqi olduqda zə-
rif şüşə, əriyən buz deyil; o,
dünyada olan şeylərdən ən
möhkəmidir.
Emerson
Ənənəvi Şərq fəlsəfəsində, o cümlədən daosizmdə və sufizmdə,
dərin kök atmış “könül rahatlığı” ideyası da Cübran tərəfindən bir növ
təftiş edilir və ona daha realistik mövqedən yanaşılır. Mütləq rahatlıq
və ya mütləq tarazlıq mümkün deyil. Onların öz daxili strukturu var və
ancaq dinamik tarazlıqdan danışmaq mümkündür. Sadəcə heç nə istə-
məmək, heç nə duymamaq mümkün deyil. Amma bütün duyğular əks-
liklərə bölünə və bir-birini kompensasiya edə bilər. Biz əks duyğular-
dan birini yaşayırıqsa onun qarşılığını heç olmazsa rasional idrak sə-
viyyəsində nəzərə almaqla tarazlıq yarada bilərik. Sevinc eyforiyasın-
dan və kədər yükündən ancaq bununla
xilas olmaq mümkündür. “Bəziləri de-
yəcək: – sevinc kədərdən artıqdır; di-
ğərlərimiz isə – yox, kədər daha bö-
yükdür, deyəcək. Lakin onları ayırmaq
olmaz, onlar birlikdə gəlir”.
1
Cübran
insan qəlbini bir tərəfinə kədər, o bi-
ri tərəfinə sevinc doldurulmuş tərəzi ilə müqaisə edir və göstərir ki, on-
lar ancaq bərabər olarkən tarazlıq yaranır. Bu ideya obrazlı ifadələrlə
daha konkret surətdə açılır: “İçinə şərab süzdüyünüz piyalə hıəmin o
piyalə deyilmi ki, əvvəlcə dulusçu sobasında bişirilib”. Yaxud: “Məgər
ruhunuzu oxşayan bu ud həmin o ağac deyilmi ki, əvvəlcə bıçaqla oyu-
lub?” Sonra ümumiləşdirmə aparır: “Sevinəndə ürəyinizin dərinliyinə
boylanın və onda görərsiniz ki, sizə indi sevinc gətirən şey əvvəl sizi
kədərləndirirdi”.
2
Beləliklə, Cübran məlum Şərq hikmətini strukturlaşdırır və ənə-
nəvi qəlb rahatlığını dinamik tarazlıq kimi təqdim etməklə reallığın əs-
lində bundan kənaraçıxmalar şəklində mövcud olduğunu vurğulayır.
Reallıq lal bir göl deyil. Reallıq sakit və möhtəşəm dənizin hər an dal-
ğalana biləcək təzahürləridir. Yəni sükut, sakitlik içərisində fırtınalar
şəklindədir.
Cübran Qərb gerçəkliyinə, rasional idrakın və əməli fəaliyyətin
1
Yenə orada, səh. 38.
2
Yenə orada.
Şə
rq ruhunun Qərb həyatı
– 158 –
Fikrin-zikrin haradadır-
sa, sən də oradasan.
Ə
bu Turxan
nasiranə görkəminə bir lirizm, şeiriyyət gətirir. Ənənəvi Şərq ancaq
formaca deyil, məzmunca da Şərqdir. Yəni o, əməldən yox, ruhdan
bəhs edir. Yerləri deyil, göyləri vəsf edir. Lakin əməli fəaliyyətin, rasi-
onal biliyin və hətta texnologiyaların da öz ruhu və şeiriyyəti ola bilər-
miş! Bu kontekstdə Cübranın peyğəmbərin dili ilə zəhmət haqqında
dediklərini misal gətirmək yerinə düşər. Cübran sadəcə torpaqdan de-
yil, «torpağın qəlbindən» danışır, sadəcə fiziki əməkdən deyil, sevgi
ilə yoğrulmuş əməkdən danışır. «Lakin mən sizə deyirəm ki, siz işlə-
yəndə torpağın ən ali istəyini həyata keçirmiş olursunuz».
1
Daha sonra,
Cübran yazır: «Zəhmət dolayısı ilə sevmək – həyatın ən gizli sirlərinə
varmaq deməkdir».
2
Torpağa canlı kimi baxanda, onun nəfəsini, pıçıl-
tısını duyanda, zəhmətə sevgi qatanda bəzən möcüzə də baş verir. Da-
ha doğrusu, möcüzə ancaq sevgi-
dən yarana bilər. Lakin Şərq poezi-
yasında vəsf olunan mücərrəd sevgi-
dən fərqli olaraq, burada söhbət məq-
sədyönlü əməli fəaliyyətdən – zəh-
mətdən gedir. «Alın yazısını da məhz alın təri ilə yumaq mümkün-
dür»
3
.
Cübran yaradıcılığında məhəbbət mövzusu mərkəzi yer tutur. Bir
Şərq şairi və mütəfəkkiri üçün tamamilə təbiidir. Lakin onun Şərq və
Qərbin vəhdətində dayanan bir mütəfəkkir olması onun məhəbbət ide-
yasına gətirdiyi yeni çalarlarda görünür. Çörəyə dad verən də sadəcə
fiziki əmək yox, ona qatılan sevgidir. Sevgisiz bişən çörəyin dadı ol-
maz. Və burada cismani dünyanın ruhani mahiyyəti yad edilir. Cübran
insanları «yaratdıqları hər bir əşyanı öz ruhları ilə canlandırmağa»
4
çağırır.
Biz bədii ədəbiyyatda mövhumatın və xurafatın tənqidinə ən çox
islam kontekstində rast gəlirik. Cübranın yaradıcılığı belə bir cəhətdən
də əlamətdardır ki, o özü bir xristian olmaqla yanaşı, Şərq mühitini, o
1
Yenə orada, səh. 36.
2
Yenə orada.
3
Yenə orada.
4
Yenə orada. səh. 37.
Cübran Xəlil Cübran
– 159 –
Şərqlilər kainatda yaşa-
yırlar. Dağın arxasında nə
olduğunu görə bilirlər, la-
kin gözlərinin önündə nə ol-
duğunu görmürlər.
Reyhani
dövrün ictimai gerçəkliyindəki eybəcərlikləri qələmə alır. Və məlum
olur ki, dini mənsubiyyətdən asılı olmadan Şərq elə Şərqdir. Mövhu-
mat və dini fanatizm də əslində dinin özü ilə deyil, bütövlükdə Şərqin,
Şərq düşüncə tərzinin tənəzzülü və cırlaşması ilə bağlıdır. «Qırılmış
qanadlar» əsərində süjet sanki XIX əsrin – sonu XX əsrin əvvəllərində
Azərbaycan yazıçılarının yaradıcılığında tez-tez qələmə alınan bir
mövzunun eynidir.
Professor Aida Imanquliyevanın qısa şəkildə nəql etdiyi məzmun
belə səslənir: «Səlma varlı və nüfuzlu atanın yeganə qızıdır. O, başqa
adamı sevməsinə baxmayaraq, öz iradəsi əleyhinə arxiyepiskopun qar-
daşı oğlu Mənsur bəyə ərə verilir. Səl-
ma ilə evlənmək istəyən Mənsur bəyi
qızın gözəlliyi və nəcabəti deyil, ata-
nın ona verəcəyi zəngin cehiz maraq-
landırır…»
1
Epizod bizə çox tanışdır.
Sadəcə olaraq iştirakçılar molla əvəzi-
nə arxiyepiskop, avam müsəlman
əvəzinə isə fanatik xristian olan Fa-
ris Kəramidir. Aida İmanquliyevanın yazdığı kimi, «Mənsur bəyin
amansızlığına, tamahkarlığına, bütün eybəcərliklərinə yaxşı bələd olan
Faris Kərami yeganə qızının ona ərə getməsinin əleyhdarı olsa da, ar-
xiyepiskopun təklifinə etiraz etməyə, ona rədd cavabı verməyə heç cür
cürət edə bilmir».
2
F.Kəraminin dini avtoritet qarşısında öz sevimli qı-
zını belə qurban verməyə razılaşması əslində xristian fanatizminin ba-
riz ifadəsidir. (Bu yerdə Mirzə Cəlilin «Ölülər»ini xatırlamamaq müm-
kün deyil). Deməli, fanatizm bu və ya digər dinin təbiətindən yox,
düşüncə və seçim azadlığının yetərli olmamasından irəli gəlir.
Cübran yaradıcılığı sadəcə müdrik sözlər, hikmətli hekayətlər,
lirik deyimlər olmayıb, həm də ciddi sosial məzmun daşıyır. «İctimai
ədalətsizliyə qarşı mübarizə Cübran yaradıcılığının ən səciyyəvi cəhət-
lərindən biri idi… O, ən ədalətli insan cəmiyyəti, zülmün və zalımla-
1
A.İmanquliyeva. Cübran Xəlil Cübran, səh. 51.
2
Yenə orada, səh. 55.
Dostları ilə paylaş: |