132
İkinci bənddə "ancaq məhkəmə təriqi ilə təhti-məsuliyyətə alına bilmə"
diqqətə
çatdırılırdı. Üçüncü bənddə isə "Baş hökumət idarəsi nəzdində olacaq mətbuat
işləri baş müfəttişinə" idarə və ümumi nəzarət işləri həvalə olunurdu.
Azərbaycanda söz və mətbuat azadlığını, fikir plüarizmini dövlətin əsas
prioriteti hesab edən və hüquqi baxımdan əsaslandıran bu qanunvericilik aktında
M.Ə.Rəsulzadənin dediyi kimi "azad mətbuatla anarxiya mətbuatının arasındakı
fərqlər" müəyyən edilirdi.
Parlamentin 23 oktyabr 1919-cu il tarixli iclasında qanun layihəsi
"Azərbaycan"ın redaktoru Şəfi bəy Rüstəmbəyli tərəfindən
müzakirəyə təqdim
olunmuşdur. Layihə ətrafında hakimiyyətə müxalif olan "Hümmət"çilər,
sosialistlər fraksiyasının millət vəkilləri çıxış etmişlər. Həsən bəy Ağayevin
sədrliyi ilə keçirilən iclasda Şəfi bəy Rüstəmbəyli, Səməd Ağamalıoğlu, İbrahim
Əbilov, Nəsib bəy Yusifbəyli,
Əliheydər Qarayev, Əhməd Pepinov,
M.Ə.Rəsulzadə və başqaları fikir və təkliflərini səsləndirib, layihə barəsində
mövqe bildirmişlər. Gərgin keçən müzakirələrdə
layihənin üçüncü bəndinə
sosialistlər ciddi etiraz bildirərək salonu tərk ediblər. Müzakirələrdə diqqətçəkən
məqamlardan biri ondan ibarətdir ki, Ş.Rüstəmbəyli öz çıxışında mətbuatın
qanunla tənzimlənməsinin Avropa təcrübəsindən danışır. Ş.Rüstəmbəyli bildirirdi
ki, Avropada ictimai-siyasi hərəkatın
tarixinə görə, azadlıq qeyri-məhdud
səviyyədə ola bilməz. Mətbuat və söz azadlığı sərhədsiz şəkildə qəbul olunsa,
insanlar ondan istədiyi kimi istifadə edəcək. Bu, ölkədəki siyasi durumu
gərginləşdirə, xarici təhdidləri artıra, ideoloji basqıları
gücləndirə, nəhayətdə yeni
qurulmuş dövlətə ziyan gətirə bilər. O, göstərirdi ki, bütün sahələrdə olduğu kimi
mətbuat da qanuna tabe olmalıdır. Gərgin keçən müzakirələrdən sonra qanun qəbul
edilib.
Qanun ilk dəfə “Azərbaycan Cümhuriyyəti hökumətinin əxbarı”nda 27
noyabr və 27 dekabr 1919-cu il saylarında dərc olunmuşdur.
Mətbuat tariximiz üçün böyük əhəmiyyət daşıyan "Mətbuat haqqında
nizamnamə" ilk dəfə professor Şirməmməd Hüseynov tərəfindən ərəb
qrafikasından latın əlifbasına transleterasiya edilmişdir.
1918-1920-ci illəri əhatə edən cümhuriyyət dövrü mətbuatı ideoloji
mübarizələrin ağırlığı dövrü kimi xarakterizə olunur.
Dövrün ən kəskin problemi
olan milli məsələdə və müstəqil dövlət qurmaq ideyası ətrafında bolşeviklərlə
müsavatçılar zidd mövqedə dayanırdılar. Unitar dövlət tərəfdarı olan və dünya
proletar inqilabı ideyası ilə xəstələnmiş bolşeviklər müstəqil dövlət qurmaq istəyən
milli qüvvələrə qarşı açıqdan-açığa düşmən movqeyində dayanırdılar. Belə
ziddiyyətli, mübarizələrlə dolu olan zaman kəsiyində Azərbaycan mətbuatının
çeşidli nümunələri eyni məkanda yan-yana fəaliyyət göstərirdi.
133
Milli jurnalistikamızın təcəssümü olan mətbu orqanların özünəməxsus
mövzu problemləri var idi. Azərbaycanın
dövlət müstəqilliyini qorumaq, onu
inkişaf etdirmək, bolşevik-daşnak birləşmələrinin düşmənçiliyinin mahiyyətini
xalqa çatdırmaq, Qarabağda erməni millətçilərin törətdikləri müharibə və qırğınları
dünyaya yaymaq, cəmiyyətin demokratikləşməsinə nail olmaq kimi ağır və
məsuliyyətli vəzifələr milli mətbuatımızın qarşısında dayanırdı. Azərbaycan milli
publisistikasının problemləri təkcə daxili həyatla məhdudlaşdırırdı. Həm də İranın
hakimiyyəti altında olan Cənubi Azərbaycandakı vəziyyəti diqqətdə saxlamaq idi.
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti dövrü
mətbuat tariximizin şərəfli
səlnaməsidir. Çox təəssüf ki, 1920-ci il aprel ayının 28-də bolşeviklərin hakimiyyət
çevrilişi baş verdi, Azərbaycan sovetləşdi, ölkədə yeni tipli sovet mətbuatı
formalaşmağa başladı.