128
Bu müxtəlifdilli çeşidli mətbu orqanlar arasında daha geniş oxucu
auditoriyasına Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin fəaliyyəti ilə bağlı mətbu
orqanlar malik idilər. Çünki bu tip mətbu orqanlar zəngin tarixi ənənələrə, özündən
əvvəlki milli mətbuat nümunələrinə əsaslanırdılar. Belə qəzetlərdən biri "İstiqlal"
idi. Bu qəzetin 1918-ci ildə 7, 1919-cu ildə 28, 1920-ci illərdə isə 15 sayı işıq üzü
görüb. "İstiqlal"ın ideya-siyasi istiqaməti, məqsəd və vəzifələri M.Ə.Rəsulzadənin
ilk nömrədə çap olunan baş məqaləsində şərh olunmuşdur: "İnsanların istiqlalına
hürriyyəti-şəxsiyyə, millətlərin hürriyyəti-şəxsiyyətinə istiqlal deyilir. Hürriyyəti-
şəxsiyyə nə qədər müqəddəs isə, şəxslərin məcmusu olan millətlərin istiqlalı da o
nisbətdə müqəddəsdir. Azərbaycan istiqlalı! İştə,
bir şüar ki, firqəmiz onun ilk
ələmdarı olmaq şərəfi ilə iftixar eylər. İştə, bu qanlarla söndürülməyən və bu gün
hər kəsi kəndisini tanımaya vadar edən, yolunda dönməz bir əzmlə cihad etdiyimiz
Azərbaycan istiqlalını müdafiə üçün "İstiqlal" nəşrə başlayır". Qəzetin epiqrafı
üçün böyük türk şairi Tofiq Fikrətin
"Millət yoludur, haqq yoludur tutduğumuz yol,
Ey haqq, yaşa, ey sevgili millət, yaşa, var ol"
beyti seçilmişdir. "Turan" mətbəəsində çap olunan “İstiqlal”ın əsas
müəllifləri istiqlalçı publisistlər idi. M.Ə.Rəsulzadə, Seyid Hüseyn, Mirzə Bala
Məhəmmədzadə, Ə.Həmdizadə, Ümmugülsüm,
Əhməd Cavad, Əli Yusif, Cəfər
Cabbarlı, Məhəmmədəli Rəsulzadə kimi dövrün qüdrətli qələm əhli “İstiqlal”ın
əsas yaradıcı sütunları idi.
Qəzetin "Firqə həyatı" rubrikası altında Bakı və ətraf rayonlarda Müsavat
Partiyasının özəklərinin fəaliyyəti işıqlandırılırdı. Partiyalararası ixtilaflar, ideoloji
savaş qəzetdə dərc olunur, siyasi polemikalara yer verilirdi. "Müsavat”la "İttihad"
partiyaları arasında fikir iftilaxları da “İstiqlal”da dərc olunmuşdur. "İstiqlal"ın
səhifələrində bədii ədəbiyyat da önəmli yer tuturdu. M.Ə.Rəsulzadənin,
Ə.Cavadın, Ümmugülsümün, Əli Yusifin, C.Cabbarlının ədəbi yaradıcılığına da
qəzetdə yer verilmişdir.
1919-cu ildə nəşrə başlayan "Övraqi-nəfisə" aylıq
ədəbi-bədii, ictimai-
siyasi jurnalın naşiri Zülfüqar Hacıbəyli, redaktoru Əliabbas Müznib idi. Rəngli
çap olunan bu jurnalın rəsmlərini Əzim Əzimzadə çəkmişdir.
Azərbaycanın istiqlalını, dövlət müstəqilliyini təbliğ edən "Övraqi-nəfisə"
ermənilərin törətdikləri soyqırım və zorakılıq hərəkətləri, daşnakların vəhşilikləri
barədə publisistik yazılar da dərc olunurdu.
Ədəbiyyat, musiqi, teatr, memarlıq
nümunələri barədə yazılarla yanaşı, fotoşəkillər də jurnalın nəfis şəkildə nəşri üçün
əhəmiyyətli idi. Firudin bəy Köçərlinin, Abdulla Şaiqin, Camo Cəbrayılzadənin,
Əliabbas Müznibin, Əmin Abidin, Məhəmməd Hadinin əsərləri jurnalın
129
səhifələrində işıq üzü görür, oxucuların marağına səbəb olurdu. "Övraqi-nəfisə"də
ədəbiyyat tarixinə həsr olunan araşdırmalar da başlıca yer tuturdu.
Burada Molla
Pənah Vaqif, Əbdülqasım Nəbati, Mirzə Fətəli Axundov, Əli bəy Hüseynzadə,
Haşım bəy Vəzirov, Məhəmməd Hadi,
Əliabbas Müznib, Xədicə xanım Ədvi,
Əliağa Vahid və başqa şair və yazıçıların tərcümeyi-halı, əsərləri çap olunurdu.
Topluda şərq musiqisi və musiqi alətlərinə dair maraqlı yazılara da rast gəlmək
mümkündür. Ərəb yazıçısı Cürci Zeydanın əsəri, "Tac-Mahal"ın və Bakının
memarlıq abidələri barədə yazı və rəsmlər maraq doğurur. "Övraqi-nəfisə"nin ilk
sayında qətlə yetirilmiş Hüseyn Ərəblinski barəsində məqalə dərc olunmuşdur.
Jurnalın 6 sayı işıq üzü görmüşdür, kağız qıtlığı üzündən nəşri
dayandırılmışdı.
İlk sayı 1920-ci ilin əvvəlində çıxmış "Qurtuluş" jurnalı da Azərbaycan
Xalq Cümhuriyyətinin ideyalarına xidmət edən nəşr idi. Bu jurnalda A.Şaiq,
H.Cavid, S.Mümtaz və başqa ədiblər iştirak edirdilər. 1920-ci il aprel çevrilişindən
sonra "Qurtuluş"un çapı dayandırılmışdı.
Dostları ilə paylaş: