16
“Köhnə Türkiyə böyük Avropa jandarmeriyasının çirkin şapkaları altında ölüb getdi, amma bunun yerinə
tamam yeni inqilabçı –Türkiyə doğuldu və özünün son sözünü dedi: “Biz öz türk həyatımızla yaşayacağıq və
bizim üzərimizdə dayə olmaq istəyənləri tamamilə rədd edirik.
Türkiyənin səfiri 1921-ci ilin martın 17-də Məmduh Şövət bəy Atatürkün Nərimanova məktubunu təqdim
etdi. Atatürk Azərbaycan hökumətindən borc pul istəyirdi. Nərimanov dərhal 1 milyon rubl dəyərində qızıl rubl
göndərdi və özü də yazdı: “Paşam qardaş-qardaşa borc verməz əl tutar”.
Öz istiqlal savaşını uğurla, böyük fədakarlıqla aparan Türkiyə ciddi maliyyə sıxıntıları keçirirdi: Doğan
Avcıoğlu bu barədə yazır: “Qarabəkir Azərbaycan hökumətindən para istədi. Atatürk gözəl anlayırdı ki, Bakıda
Bolşevik hökuməti var, ancaq bunun arxa plana keçirib, maliyyə sıxıntılarını aradan qaldırmaq üçün Qarabəkirə
göstəriş verdi.
“Əlimizdə beş para olmadığını bilirsən.İndiki vaxtda elə bir qaynaq da yoxdur. Buna görə Azərbaycan
hökumətindən yardım almaq gərəkdir”. Bu müraciəti Türkiyənin Moskvaya gedən nümayəndə heyəti Bakıda
dayanaraq Nəriman Nərimanova çatdırdı. Avcıoğlu bu müraciətə rəğmən atılan addımlardan bəhs edir: “İyulda ilk
altunlar gəldi. Kazım Qarabəkir Paşa 500 kiloluq ilk parti altunun 200 kilosunu öz məsrəflərinə xərcləyir, yerdə
qalanlarını Ankaraya yollayır”. Bütün bu faktlar onu göstərir ki, Azərbaycan istər birbaşa, istərsə də Moskva ilə
birgə Türkiyəyə maddi köməklik göstərmişdir. Neft ixracıyla məşğul olan “Azərneftsindikat”ın İstanbulda,
Samsunda və Trabzonda nümayəndəliyi açılmışdır. Bütün bu maddi va mənəvi köməkliyin müqabilində Atatürk
Türkiyəsi Sovet Rusiyası və Sovet Azərbaycanı ilə sıx əlaqələrin yaradılmasının tərəfdarı idi. Türkiyədə baş verən
hər bir hadisə Nərimanovun diqqəti-mərkəzində olmuş, qardaş respublikanın uğurlarına sevinmiş,çətinliklərini öz
uğursuzluğu hesab etmişdi. O, 1921-ci ilin aprelində Mustafa Kamal Paşanı “Türkiyənin istiqlaliyyəti yolunda
Antanta üzərində qazanılmış böyük qələbə” münasibətilə təbrik etmişdi. 1921-ci ildə Şərq cəbhəsi komandanı
Kazim Qarabəkir Paşaya hərbi qələbələri münasibəti ilə təbrik teleqramı göndərmişdi. Türkiyə qəzetləri
Nərimanovun milli lider obrazında haqqında yazılar dərc etmiş, onun türk dünyası üçün gördükləri işləri yüksək
dəyərləndirmişlər. Belə qəzetlər içərisində “Vaxt”, “Yeni gün” xüsusi yer tutur. Atatürk Nərimanovun siyasətini
təqdir etmiş, Azərbaycan torpaqlarının bütünlüyü üçün onun rəsmi Moskvanın ermənipərəst liderləriylə
mübarizəsinə dəstək vermişdir. İbrahim Əbilov Azərbaycan Xarici İşlər Komissarlığına yazdığı məktubda deyirdi
ki, Mustafa Kamal Paşa Nərimanovun əvvəl Cənubi Qafqaz Federasiyasının, sonra isə SSRİ MİK-in sədri
seçilməsini alqışlayır. Atatürkün tapşırığıyla Türkiyənin Xarici işlər naziri Yusif Kamal Əbilovdan xahiş edirdi ki,
Nərimanov öz nüfuzundan istifadə edərək Qars müqaviləsinin respublikalar tərəfindən və ittifaq orqanlarında
ratifikasiyasını təmin etsin. Deməli, Atatürk Qars müqaviləsinin dayanıqlılığını təmin etmək üçün düşünürdü. Hələ
Qars müqaviləsindən öncə Moskva müqaviləsi üzərində işləyən rus diplomatları Naxçıvanın statusu məsələsi
üzərindən sükutla keçir, belə bir problemin mövcudluğunu sanki unudurdular. Bu mövqe erməni və rusları
tamamilə qane edirdi. Çünki Naxçıvanın Ermənistana vcrilməsi haqqında Nərimanovun “1 dekabr bəyanatı”
ortadan qaldırılmamışdı. Moskvada danışıqlar masası arxasında dayanan türk diplomatları isə susmaq fikrində
deyildi. Təkidli tələblərdən sonra Naxçıvanın taleyi türklərin vasitəçiliyi, prinsipial mövqeyilə həllini tapdı.
Nərimanov danışıqların gedişi ərəfəsində Behbud bəy Şahtaxtinskini təlimatlandırır və tövsiyə edirdi ki, “hər kiçik
məsələyə görə türk nümayəndə heyətinin” əleyhinə getməsin. Behbud bəy Şahtaxtinski Mirzə Davud Hüseynova
göndərdiyi məktubda yazırdı: “Mənim orada görəcəyim bir iş yoxdur. Hər bir xırda məsələyə görə türklərin
əleyhinə getməyimiz bizə sərf etmir, çünki onlara mənim böyük təsirim var. Məni Azərbaycanda həyata
keçirilməsi gözlənilən bir çox kombinasiyalar gözləyir. Əgər mən konfransda Azərbaycana dəxli olmayan
məsələlərdə türklərin əleyhinə çıxsam, bütün bu imkanlardan məhrum olaram”. Behbud bəy Şahtaxtinski
gürcülərin türk nümayəndə heyəti qarşısında mühüm məsələ kimi qoyduqları Batumun taleyi və ermənilərin
Gümrü problemini nəzərdə tutaraq, bütün bunları Azərbaycana dəxli olmayan məsələlər adlandırırdı. Kazim
Qarabəkir Paşanın rəhbərlik etdiyi nümayəndə heyəti Cənubi Qafqaz respublikalarının hər biri ilə ayrıca müqavilə
bağlamasını Mustafa Kamal Paşanın ciddi tapşırığı olduğunu söyləsə də, Rusiya tərəfi bu təklifi qəbul etmək
istəmirdi. Burada fikir ayrılıqları yarananda, mövqelərin uzlaşdırılmasını Behbud bəy Şahtaxtinski həyata keçirdi.
Qarsda vahid müqavilə hazırlanmasına, bu sənəddə hər bir respublika üçün ayrıca fəsillərin olmamasını
Azərbaycan Respublikası adından təklif etdi. Azərbaycan səlahiyyətlisinin bu təklifni Kazim Qarabəkir Paşa qəbul
etdi və konfrans işini davam etdirməli oldu. Azərbaycan və Ankara hökuməti üçün ən mühüm strateji məsələlərdən
biri Naxçıvanın statusuyla bağlıydı və bu məsələdə qardaş cümhuriyyətçilərin fikri yekdil idi. Türk diplomatiyası
müqavilənin sürətləndirilməsinin vacibliyini Nəriman Nərimanova çatdırmağı İbrahim Əbilovdan xahiş etdi.
Nərimanov Türkiyə Böyük Millət Məclisinin 1922-ci il martın 17-də qəbul etdiyi müqaviləni 14 gün öncə martın
3-də ratifi9kasiya etmişdi. “Qars müqaviləsi”nin beşinci maddəsinə görə, üç Güney Qafqaz Respublikası və
Türkiyə Naxçıvanın Azərbaycanın tərkibində saxlanılmasını və idarəçiliyinin başqa üçüncü dövlətə verilməməsini
təsdiqlədi. Bu müqavilə qismən də olsa Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü qorudu və Naxçıvanın ərazi mənsubiyyəti
məsələsinə aydınlıq gətirdi. Nəriman Nərimanov I Ümumazərbaycan qurultayındakı çıxışında deyirdi: “Sovet
Rusiyası və Türkiyə ilə müqaviləyə əsasən Naxçıvan Azərbaycanın protektoratlığı altında müstəqil respublika elan
olunur. Orada bizim nümayəndəmiz olacaqdır və biz bütün işlərdə Naxçıvana xidmət edəcəyik”. Nərimanovun