Alatoran xancan kərimov varlıq və Yoxluq Arasında
Yüklə 2,83 Kb. Pdf görüntüsü
|
104 İndi, Laraya ən yaxın vaqonda idi və növbəti stansiya son stansiyası idi. Ayaqlarını yellədirdi. Daha doğrusu mindiyin- dən bəri dayandırmamışdı ayaqları. Dayanmadan yelləyirdi. Vaqondakı siqaretiydi sanki yellənən ayaqları. Həyəcanını ya- tışdırır, gözlədiyi vaxtın tez keçməsinə kömək edirdilər. Sanki dağları aşmışdı bu kiçik amma ona uzunmu uzun gələn metro yolçuluğunda. Laranın həsrətinin yaratmış olduğu adrenalin səbəbi ilə heç bir ağrısını hiss etmirdi. Bir qoxu diqqətini dağıtdı və keçmişə getdi yenə. Çox gözəl hisslər xatırladı və qoxunun nəyin qoxusu olduğunu an- lamağa çalışdı. Bir anda xatırladı, nərgiz gülüydü. Amma bu dəfə, ona keçmişi xatırlatmış qoxuya nifrət etməmiş, əksinə onu təkrar qoxlamışdı. Başqa vaxt olsa durub yerini dəyişər və xatırladığı keçmiş hisslərindən qurtulmağa çalışardı. An- caq indi xoşbəxt idi. Və xoşbəxt insan üçün keçmiş xatirəsi də gələcək xatirəsi də gözəldir. Dünyanın və hisslərin nə qə- dər nisbi olduğunun göstəricisi, bir nərgiz gülü qoxusu bəd- bəxtkən sizi ağrıdan ağlada, xoşbəxtkən sevincdən meyxoş edə bilərdi. İyi dərin nəfəslə ciyərlərinə çəkdi və üzünə nos- talgia təbəssümü qondu. Mavinin son, qatarınsa sondan üçüncü stansiyasına girdi vaqonlar. Yavaşladılar. Qapıda hamıdan əvvəldə durub hazır gözləyirdi. Çıxışda önündə heç kim olmasın da qaça bilsin deyə. Açıldı qapılar. Evə tələsdi. Sürətli addımlarla qalxdı eskalatoru. Yuxarıdakı çıxış qapısında digər istiqamətlərdə hərəkət edən qatarlardan çıxmış insan izdihamında biraz göz- ləməli oldu. İzdiham qapıdan əvvəl qıf kimi enlidən ensizə doğru yavaş-yavaş daralıb, qapıdan sonraysa getdikcə eyni həndəsi silsilə ilə yavaş-yavaş genişlənir və bütün bu proses ona qum saatını xatırladırdı. Ən pis hiss isə sözsüz ki, xüsusilə də belə bir istəklə alı- şıb yanarkən, var gücünlə qaçmaq istəyərkən o izdiham içində önündəki insanın ardınca yavaş-yavaş addımlamalı olmaq idi. Çıxdı metrodan və evə yönəldi. Metronun iki küçə aşağısında qalırdı. Nisbətən izdihamlı 105 olan ilk küçəni bitirib sağa dönərkən tindəki hər gün gördü- yü gül satıcısına sataşdı gözü. Qadınlara gül almaq kimi bir xasiyyəti yox idi. Deyəsən heç vaxt da almamışdı. Amma bu dəfə, Laraya bir üzür borclu olduğunu düşündü. Laranın da onun kimi bir tip olduğunu və gülün çox da önəmi olmaya- cağını bilirdi. Amma ikisi üçün də simvolik bir mənada belə olsa ayaq saxladı, geri döndü və qoxladıqdan sonra bir dəstə mavi gül aldı. Adlarını bilmirdi, o an üçün vacib də deyildilər. Tələsməyə davam etdi. Gülü qoxlayırdı ara sıra, heç də pis ol- madıqlarını və əslində Laranın da onları sevəcəyini düşündü, daha da sevindi, təkrar qoxladı. Uzun zamandır ayıq başla təbii olan nədənsə heç bu qədər zövq almamışdı, həyatın əslində nə qədər gözəl olduğunu düşündü və təkrar qoxladı. Dörd mərtəbəli binanın qarşısına çatdı, pilləkənləri qaça- raq çıxdı və qapını açıb içəri atdı özünü. “Lara!” deyə qışqırdı qapını açıb girərkən. O gedərkən da- ğınıq olan evin hər tərəfi səliqə ilə yığışdırılmışdı. Təbəssüm qondu üzünə. Ancaq bir tərəfdən də üzündəki sevinc, həyəcan və təbəssüm ifadəsi boş otaq qarşısında qərarsız və anlamsız forma aldı. Qaşlar çatıldı. Yataq otağında olduğunu güman etdi. Oradaydı əlbətdə, başqa harda olacaqdı. Qorxaq iki ad- dımın ardından otağa boylandı. Boş idi. Dayandı bir qədər. Lara, əlbətdəki hamamda olmuş olmalıydı. Evin qapısı açıq idisə əgər, demək ki Lara evdəydi. Və deməli hamamdaydı. Qapısı bağlı hamama doğru yaxınlaşdı. Barmaqları ilə sakitcə döydü. Ölü səsslizliyi dinlədi. Ürkək bir ürək döyüntüsü səsi qulaqlarında əks-səda verirdi. Qapını açdı. Boş otaq. Dondu. Ordaca dayandı. Gül dəstəsi boşalan əlindən yerə düşdü. Nəyi düşünəcəyindən əmin deyildi. Bəlkə aşağı mağazaya düşmüş- dü? Qapı niyə açıq idi? Bəlkə sıxılıb, dünənki yaxınlıqdakı bara gedib içməyə? Başqa nə ola bilərdi ki, orda olmuş olma- lıydı. Özünə təsəlli verərək qorxusunu azaltdı. Ağlına gələn başqa fikirlər onu qorxutdu və narahat etdi. Sakitləşməliydi. İçməliydi. Evdə heç içki qalmadığını xatırlayıb gəldiyi kimi evin açıq qapısından aşağı doğru tələsdi. 106 Məhlənin başındakı içki mağazasına getdi. Bir Rubl aldı. Hesabı verərkən satıcıya “bugün qara həcmli saçları olan bir qız nəsə almayıb səndən?” kimi tutarsız bir cümlə qurdu, satıcı mənasızca ona baxdı. Çarəsiz idi. Vodkanı açıb ordaca içdi, su kimi içirdi. Sakitləşməliydi. Pulun üstünü aldı “Görməmisən?” deyə təkrar soruşdu. Bilmirəm cavabını aldı. Çölə çıxdı. Bar. Barda olmalıydı. Sadəcə canı sıxılmışdı. Ordaydı. Bara qaçdı. Onu barda başqa oğlanla içib gülərkən düşündü. Bu düşüncə onu məhv edirdi. Var gücüylə bara yaxınlaşırdı. Birdən qorx- duğu mənzərə ilə qarşılaşsaydı? Hər nəysə, əsas onu tapmaq idi. Qapıdan içəri girdi. İçəri o qədər sürətli girdi ki, içəridəki beş altı müştəri və barmen dönüb hamı ona baxdı. Aralarında heç biri görmək istədiyi o üz deyildi. Ümidləri puç olurdu bir- bir. Barmenə yaxınlaşdı. Dünən onunla birlikdə oturan qızı gö- rüb görmədiyini soruşdu. Yox cavabını aldı. Barmendən qızı xatırlayıb xatırlamadığını soruşdu. Xatırlamırdı. Birdən gözü tam onun solunda, barın o başında dünən onunla Laranın oturduğu stola sataşdı. Bir oğlan oturmuşdu. Qarşısında içkisi. Tək idi. Ancaq, qarşısında yarısı içilmiş bir içki daha gördü, Laranın burda içdiyi həmin içkidən idi və o içkini çox nadir hallarda sifariş verən olurdu. Başını çevirib tu- aletlərə zillədi gözünü. Yaxınlaşdı. İki tualetin ikisi də bağlıy- dı. Kişi tualetinin qapısını əliylə yoxladı yavaşca, qapı açıldı. İçəri boş idi. Ürək döyüntüsü getdikcə artırdı. Qadın tualetinə apardı əlini ağlında min bir düşüncəylə, sağa doğru çevirdi tu- tacağı, bağlıydı. Min bir düşüncə. Vodkadan bir qurtum daha. Geri addım atdı. Gözləməyə başladı. Qapıdan çıxanın Lara ol- ması təqdirində nə edəcəyini bilmirdi, hər şeydən əvvəl o oğ- lan kim idi? Bəlkə də sadəcə can sıxıntısından danışmaq istə- diyi bir yad idi. Ya da bəlkə də oğlan gəlib ona yaxınlaşıb, o da nəzakət xətrinə bir içkisini içirmiş. Başqa nə olacadı? Lara hər gün gəlib burda biri ilə tanışıb özünə qalacaq yer axtarmırdı yəqin ya da Mavi elə olmamasını arzulayırdı. İçəridən su səsi gəldi. Ürək döyüntüləri son həddə çatdı. Bütün ümidləri tualet qapısına bağlı idi. Tualet qapısından do- Yüklə 2,83 Kb. Dostları ilə paylaş:
|