Alisher navoiy nomidagi samarqand davlat universiteti maktabgacha ta



Yüklə 0,77 Mb.
səhifə1/86
tarix29.11.2023
ölçüsü0,77 Mb.
#142763
  1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   86
O’zbekiston respublikasi oliy va o’rta maxsus ta’lim vazirligi a-fayllar.org


O’zbekiston respublikasi oliy va o’rta maxsus ta’lim vazirligi alisher navoiy nomidagi samarqand davlat universiteti

1

O’ZBEKISTON RESPUBLIKASI 


OLIY VA O’RTA MAXSUS TA’LIM VAZIRLIGI 

ALISHER NAVOIY NOMIDAGI
SAMARQAND DAVLAT UNIVERSITETI 


«MAKTABGACHA TA’LIM METODIKASI VA 
PEDAGOGIKA» KAFEDRASI 


SH.Usanov 


«
PEDAGOGIKA TARIXI
» 
fanidan ma’ruza mashg’ulotlari ishlanmasi

SAMARQAND – 2015



2

1 mavzu: Pedagogika tarixi fanining predmeti, maqsadi va vazifalari. Eng qa-


dimgi yodgorliklarda talim-tarbiya 

Reja:
1. Pedagogika tarixining fanining predmeti, maqsadi va vazifalari
2. Eng qadimgi davrda tarbiyaning kelib chiqishi.ibtidoiy odamlar xayotida
tarbiyaning o’ziga xos xususiyatlari
3. «Avesto»da talimiy-axloqiy masalarning yoritilishi
4.
Turkiy xalqlarning daslabki savod maktablari.

1


Hozirgi o’zbek xalqining ajdodlari bundan bir necha mingyillar oldin yashagan
bo’lib, ular o’ziga xos madaniyatni vujudga keltirishda katta va mashaqqatli yo’lni
bosib o’tgan. Dastlabki tosh qurollardan tirikchilik uchun foydalanish, ancha
takomillashgan mehnat qurollarini yasash, urug’chilik davriga kelib, xo’jalik
hayoti va madaniy taraqqiyotda erishilgan yutuqlarni o’z ichiga olgan davrgacha
bo’lgan tariximiz ota-bobolarimizning boy qadimiy madaniyatga ega bo’lganligidan
dalolat beradi.
Eramizdan avalgi birinchi mingyillikda Baqtriya, Xorazm, So’g’diyona,
Marg’iyona, Parfiya hamda Parkana kabi davlatlarda turli qabila va elatlar
yashaganlar. Ular soqlar, masog’utlar, so’g’dlar, xorazmiylar, boxtarlar, chochliklar,
parkanaliklar kabi qabila va urug’lardan iborat bo’lib, hozirgi Markaziy Osiyo
hududida yashovchi xalqlarning ajdodlari hisoblanadilar.
Ushbu elatlar yashagan hududlarda o’ziga xos madaniy an'analar tarkib topa
borgan. Masalan, eramizdan oldingi asrning birinchi yarmida qadimiy davlatlar:
Baqtriya va So’g’diyona, Marg’iyona, Xorazm, Parkana, Parfiya kabi o’lkalarda xalq
xo’jaligining turli sohalarida rivojlanish ro’y bergan. Eramizdan oldingi IX-VI
asrlarda paydo bo’lgan Ahmoniylar, eramizdan avalgi III asr o’rtalarida tashkil
topgan Grek-Baqtriya, eramizning I asrida tashkil topgan Kushonlar, eramizning
V asrida yuzaga kelgan Eftalitlar, so’ngra Sosoniylar va, nihoyat, Turk xoqonligi
davlatlarida madaniyat yuksala bordi.
Ajdodlarimiz tomonidan qo’lga kiritilgan qadimiy madaniyat tarkibidan
ta'lim-tarbiyaga oid meros ham alohida o’rin olgan. Zero, hozirgi turkiy va
forsiyzabon xalqlarning bizgacha etib kelgan muhim arxeologik topilmalari,
tarixchilar, adabiyot va san'at namoyandalarining asarlari buning dalilidir.
Bunday muhim manbalar sirasiga yunon olimlari Herodot, Suqrot, Plutarx,
Polienning tarixiy, geografik hamda axloqiy asarlari, allomalarimiz Abu
Rayhon Beruniy, Mahmud Koshg’ariy, faylasuf, sharqshunos va tarixchi olimlar:
E.E.Bertels,
S.P.Tolstov,
V.V.Braginskiy,
L.M.Mo’minov,
I.V.Stebleva,
A.O.Makovelskiy va boshqalar tomonidan olib borilgan tadqiqotlar kiradi.
Eng qadimgi tarbiya haqidagi yodgorliklar bizgacha bevosita yetib kelmagan.
Turkiy va forsiyzabon xalqlarning hayot kechirish san'ati, donolik majmuasi
sifatida yuzaga kelib, borliqqa amaliy munosabatda bolishning namunasi tarzida
e'tirof etilgan ma'naviy madaniyat yodgor-liklari qadimgi grek tarixchisi
Herodotning «Tarix», Strabonning «Geografiya» hamda Mahmud Koshg’ariyning



3
«Devonu lug’atit-turk» kabi asarlari, Urxun-Enasoy bitiklari kabi adabiy-tarixiy


manbalarda saqlangan. Ushbu yodgorliklar mohiyatini o’rganish insonnin g
shakllanishida moddiy va ma'naviy madaniyat qay darajada katta o’rin tutganidan
dalolat beradi.
Malumki, kishilik jamiyatining vujudga kelishi jarayonida inson ham biologik
jihatdan, ham ijtimoiy jihatdan takomillashib borgan. Dastlabki diniy e'tiqodlar, eng
oddiy ixtirolarning takomillashib borishi kabi holatlar inson ongining hatn shakllanib
borishiga turtki boldi. Bu jarayon minglab yillarni o’z ichiga olgan bolib, ana shu
davrda inson ongi shakllanishining asosi sifatida qabul qilingan xulq-odob qoidalari,
ijtimoiy talablar yuzaga kelgan. Ushbu talablar muayyan davrda yaratilgan
yodgorliklarining asosiy mazmuni va mohiyatini tashkil etadi.
Eng qadimgi kishilarga xos bo’lgan xislatlar, ularning dastlabki, oddiy istaklari,
orzu-umidlari qadimgi eposlarda aks etgan afsonaviy obrazlar hamda qahramonlar
qiyofasida o’z ifodasini topgan. Afsona va rivoyatlarda eng qadimgi ajdodlarimizning
tafakkur dunyosi aks etgan. Ammo bu rivoyat va afsonalar ham masog’ut, soq,
xorazmiy, so’g’d hamda parfiyanlar yashagan davrlar ruhini ifoda etadi, xolos.
Eng qadimgi madaniy boyliklarimizni o’rganishda quyida uch guruhga ajratilgan
manbalarga tayanamiz:
1. Arxeologik qazilmalar natijasida topilgan ko’rgazmali ashyolar. 2. Xalq
og’zaki ijodi materiallari hamda yozma manbalar. 3. Buyuk adiblar, allomalarning
ijodiy merosi. Malumki, ibtidoiy kishilar mehnat faoliyati jarayonida o’z
ehtiyojlarini qondirgan va bu jarayon yosh avlodda ham mehnat qilish, amaliy
faoliyatni yo’lga qo’ya olish borasidagi nazariy bilim, ko’nikma va malakalarni
bosil qilishga zamin hozirlagan. Mehnat faoliyatini tashkil etish jarayoni dastlabki
paytlarda butun ijtimoiy hayotni yo’lga qo’yish negizida amalga oshirilgan bo’lsa,
keyinchalik tarbiya inson faoliyati asosiy jihati, ijtimoiy ongni shakllantirishning
muhim omiliga aylandi. Dastlabki urug’chilik jamiyatidan oldin ham inson
yashash uchun kurashgan, mazkur davrda urug’ning barcha a'zolari jamoa bo’lib
harakat qilganlar. Keyinroq kishilar mehnat faoliyatini jamoa a'zolarining yosh
jihatlariga ko’ra quyidagicha tashkil etganlar.
a) bolalar va o’smirlar;
b) ijtimoiy hayot va mehnatda to’la ishtirok etuvchilar;
d) keksalar.
Ibtidoiy jamiyatda bola o’zi uddalay oladigan faoliyatning tashkil etilishida
bevosita ishtirok etib, hayot kechirish va mehnat qilish ko’nikmalarini
o’zlashtirgan. Bu holat og’ir sharoitda kechgan. o’g’il bo-lalar erkaklar bilan ov
qilish, qurol yasash kabi yumushlarni bajarsa-lar, qizlar ayollar tomonidan
bajariladigan mehnat sirlarini o’zlashtirar edilar. Hech qaerda yozilmagan odat va
an'analarga ko’ra, yosh bolalar keksalar nazorati ostida malum tajribalarga ega
bo’lardilar. Bola malum tayyorgarliklardan so’ng maxsus sinovlardan o’tib, amaliy
faoliyatda faol ishtirok eta olish huquqini qolga kiritar edi. Ushbu an'ana, ya'ni
bolalarni muayyan yoshgacha enaga yoki murabbiyga topshirish yaqin
davrlargacha saqlanib qolgan, hatto hozirgi kunda ham ko’zga tashlanadi.
Urug’chilik jamoasi bosqichida esa bolalar mehnatining ko’lami kengayib, kasb-
hunar faoliyatining turlari ko’payib boradi. Tajribali kishilar bolalarni tarbiyalash bilan



4
birga ularni yozishga ham o’rgata boshlaydilar. Asta-sekin harbiy tarbiyaning


boshlang’ich ko’rinishlari yuzaga kela boshlaydi. Bolalarga harbiy san'at sirlarini
o’rgatish ancha murakkab ish bo’lib, ushbu tarbiyani tashkil etish maxsus
bilim hamda tayyorgarlikka ega bo’lishni taqozo etar edi. Shu bois maxsus harbiy
bilim va tayyorgarlikka ega bolgan kishilar bolalarga bu boradagi bilimiarni berish
jarayoniga jalb etila boshladilar.
Jamiyatning ijtimoiy jihatdan taraqqiy eta borishi bolalarga yer o’lchash, suv
toshqinlarining va turli kasalliklarning oldini olishga oid bilimlarni o’rgatishga
bolgan ehtiyojni yuzaga keltirdi. Bu boradagi harakatning tashkil etilishi
natijasida turli maktablar faoliyat yurita boshladi. Maktablarda asosiy e'tibor
bolalarga og’zaki bilim berish bilan birga ularda yozuv ko’nikmalarining
shakllantirilishiga qaratildi. Dastlab suratkashlik rivojlanib, piktografik xat paydo
bo’lgan bo’lsa, keyinchalik qo’shni mamlakatlardan kirib kelgan harflar yordamida
yozish usuli paydo boladi va bu usul tez tarqala boshlaydi.
Eramizdan oldingi mingyillik o’rtalarida oromiy, Aleksandr Maqduniy istilosidan
so’ng esa yunon, mixxat yozuvlari ham qollanilib kelgan.
Eramizdan oldingi birinchi mingyillik o’rtalariga kelib, oromiy yozuvi negizida
Ovisto, Xorazm, so’g’d, Kushon, run (Urxun-Enasoy), uyg’ur va boshqa yozuvlar
paydo bo’ladi va talim-tarbiyaning rivojlanishida muhim ahamiyat kasb etadi.
Xitoyda qog’ozning ixtiro etilishi, Hindistonda hisoblash, o’nli sonlarning paydo
bo’lishi, Mesopotamiyada er kurrasining graduslarga, sutkani soatlarga, minut va
sekundlarga bo’lishning o’ylab topilishi, Markaziy Osiyoda o’rtadengiz bilan
Hindistonni o’zaro bog’lov-chi karvon yo’lining vujudga kelishi, keyinchalik Xitoydan
Markaziy Osiyo orqali o’rtadengizga «Buyuk ipak yo'li»ning ochilishi kabi
voqealar mazkur hududlarda yashovchi xalqlar madaniyatining rivojlanishiga
sabab boldi.
Eramizdan oldin, taxminan 484(480)—431(425) -yillari yashagan yunon
tarixchisi Herodotning «Tarix» kitobida qadimgi forslar, soqlar, masog’utlarning
talim-tarbiya tarziga oid muhim malumotlar berilgan.
Plutarxning qayd etishicha, Aleksandr Maqduniy yerli xalqlarga yaqinlashish
maqsadida makedoniyaliklar bilan mahalliy xalqlarning urf-odatlarini o’zaro
uyg’unlashtirishga harakat qilgan. Shu maqsadda u o’ttiz ming bolani ajratib olib,
yunon tili va makedoniyaliklarga xos bolgan harbiy san'at sirlarini o’rgatishga
buyruq bergan. Ana shu maqsadni amalga oshirishga juda ko’p murabbiylar
tayinlangan. Yunon alifbosining keyinchalik bu yurtda qabul qilinishi o’sha davrda
ko’plab maktablar ochilgani hamda unda erli aholi farzandlari ham o’qitilganidan
dalolat beradi.
So’g’d yozma yodgorliklari orasida V.B.Xen tomonidan aniqlangan va «Eski
xatlar» nomi bilan yuritiladigan qimmatli manbalar eramizning boshlarida
shakllangan so’g’d yozuvi haqida malumot beradi. Ushbu manbalarni Dunxuan
shahri yaqinidagi savdo qishlog’ida yashagan so’g’dlik tijoratchilarning o’z ona
yurtlari Samarqandga yozgan va shaxsiy xarakterga ega bo’lgan xatlari tashkil qiladi.
Iraperator Yan Li(615-617)ning elchisi Vey Szi hisobotlarida ham Samarqand
shahrida yo’lga qo’yilgan ta'lim-tarbiya haqidagi malumotlar mavjud.
Samarqandning mohir savdogarlari o’g’il bola besh yoshga to’lar ekan, unga savdoni



5
o’rgata boshlaydilar. o’qishni o’rganishi bilan savdo ishlari ham o’rgatilgan.


Syuan-Szin nomli boshqa bir Xitoy tarixchisi esa, Samarqand aholisi-ning axloq va
xulq-odob qoidalariga rioya etishi boshqalarga o’rnak bo’lganligini aytib o’tgan.
Bularning barchasi qadimgi davrlarda bolalarning besh yoshidan o’qitilgani,
talim jarayonida ularni amaliy hayotga tayyorlash asosiy maqsad qilib
belgilanganligi to’grisidagi ma'-lumotlarni beradi.
Bu malumotlar qadimda bolalar o’qitiladigan savod maktablari bolganligi va
maktablardan tashqari bolalar maxsus murabbiylar tomo-nidan harbiy-jismoniy
mashqlarni bajara olish va muayyan hunar sirlarini o’zlashtirish ishiga jalb
etilganligidan darak beradi.
Eng qadimgi davrlarda yo’lga qo’yilgan ta'lim-tarbiyaga oid qimmatli
ma'lumotlarni biz yana xalq og’zaki ijodi namunalari: afsonalar, qahramonlik
eposlari, qo’shiqlar, maqol va iboralarda ilgari surilgan g’oyalardan ham olishimiz
mumkin. Chunki xalq donishmandligining yorqin namunasi bo’lgan xalq og’zaki
ijodida xalq pedagogikasiga xos bolgan tarbiya tajribalari umumlashgan.
Aksariyat afsonalarning qahramonlarini inson sifatida gavdalangan xudolar
tashkil etgan. Ibtidoiy tuzum kishilarining orzu-istaklari, o’y-fikrlari, maqsad va
intilishlarini yoritishga xizmat qilgan afsonalarning ko’pchiligi bizga eng qadimgi
yodgorliklar - «Ovisto», Firdavsiyning «Shohnoma» asarlari orqali malumdir.
Bizgacha
etib
kelgan
epik
asar(afsona
va
rivoyat)larda
asosan
ajdodlarimizning yurt ozodligi, vatan ravnaqi va qabila farovonligi yo’lida olib borgan
kurashlari o’z ifodasini topgan. Or-nomusni muqaddas deb bilish, do’st va
safdoshlarga sadoqat, burchni yuksak darajada anglash, unga sodiqlik, vatan va xalqi
uchun o’z jonini qurbon etish, har qanday mashaqqatga bardosh berish, o’z sevgi-
muhabbati yo’lida aziyat chekishga tayyorlik kabi insoniy tuyg’ular ularning asosiy
xususiyatlaridir. Qahramonlik eposlarida ulug’langan eng asosiy axloqiy xislatlar - j
asurlik va mardlikdir.
Jasurlik, kuchlilik va mardlik - qadimiy kishilarda tarkib topishi zarur boigan
eng muhim fazilatlar sanalgan. Tarixiy shaxslarning hayoti va qahramonliklari
borasida malumotlar beruvchi rivoyatlar fikrimizning yorqin dalilidir. Ularda
muayyan shaxs faoliyati, donishmandligi, qahramonliklari, tarixiy shaxs ega
bo’lgan axloqiy fazilatlar: nazokat, kamtarlik, aql-idrok, o’zgalarga muhabbat,
yorga vafo, sadoqat, baxt, odillik, odamiylik, oliyhimmatlilik va mehnatsevarlik
kabilar ulugiangan.
Eposlar mazmunida bayon etilishicha, xotin-qizlar erkaklar bilan teng sharoitda
faoliyat ko’rsatganlar.
Tarixdan malumki, dastlab Amudaryoning asosiy tarmog’i o’zboy Kaspiy
dengiziga quyilgan. Uning o’ng qirg’og’i Turon, chap qirg’og’i Eron deb yuritilgan.
Eramizdan oldin ahmoniylar soq va masog’ut qabilalariga ketma-ket hujum qilib
turgan. Ana shu tarixiy voqealar soq va masog’utlar tomonidan yaratilgan eposlarda
o’z ifodasini topgan.
Polienning «Harbiy hiylalar» asarida keltirilgan rivoyatlarda Shiroq obrazi
vatanparvarlik va qahramonlik timsoli sifatida hali-hanuz yoshlarni tarbiyalab keladi.
Yoki Herodotning «Tarix» kitobida keltirilgan masog’utlar hukmdori
To’marisga uylanish bahonasida Eron shohi Kirning Turon o’lkasiga uyushtirgan



6
hujumi haqidagi ma 'umotlar ham muhim ahamiyatga egadir.


Qadimgi ajdodlarimiz insonga xos jasurlik, adolat, sadoqat va insoniylik kabi
xislatlarni qadrlaganlar. Bu xislatlar insonda o’z-o’zidan shakllanmagan. Tabiat va
jamiyat hayotida ro’y bergan o’zgarishlar, ibtidoiy urug’chilik davrida qaror
topgan turmush tarzi insonda ana shunday xislatlarning shakllanishini taqozo
etgan.
Ikki katta kuch - yaxshilik va yomonlik o’rtasidagi ayovsiz kurash insonda
yuqorida qayd etilgan xislatlarning bevosita tarkib topishiga turtki bo’lgan.
Eng qadimgi qo’shiq va lirik she'rlarda jasurlik, adolat, sadoqat va insoniylik
kabi xislatlar tarannum etilgan. Bunday qo’shiq va lirik she'rlar XI asrda yashagan
ulug’ olim Mahmud Koshg’ariy tomonidan yaratilgan «Devonu lug’atit-turk» asari
orqali bizgacha etib kelgan.
«Devonu lug’atit-turk» asarida qadimgi turkiy so’zlarning arabcha izohli
tarjimasi ham berilgan. Ushbu asarni qadimiy turkiy tilning izohli lug’ati deyish
mumkin.
«Devon» she'rlarida ilm olishning qadri, bilimli va donishmand kishilarni hurmat
qilish, mehmondo’stlik, xushxulqlik, mardlik, jasurlikni targ’ib etuvchi, o’z
manfaatini ko’zlagan molparast, baxil, ochko’z, do’sti va xalqiga xiyonat kabi
xislatlarni qoralaydigan she'rlar ko’p. Bunday she'rlar turkiy xalqlar qadim-
qadimdan
inson
shaxsini
shakllantirishda
ta'lim-tarbiyaga
katta
e'tibor
berganligidan darak beradi.
Pand-nasihat janridagi asarlarning mazmunida asosiy o’rinni ilm olishga
undash, uning foydalari, ilm ahlini hurmat etish to’g’risidagi fikrlar egallaydi.
Yoshlarga ilmli kishilarga yaqinlashish, ulardan o’git-lar olish maslahat beriladi:

Yüklə 0,77 Mb.

Dostları ilə paylaş:
  1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   86




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə