mış, onun şücaətinin, yenilməzliyinin, qələbələrinin əsas səbəbini
məhz iti zəkasında və düşüncəsində, həmçinin vətəninə, torpa
ğına sonsuz məhəbbətində olduğunu ifadə etmişlər. Elə bu duy
ğular da yaxm keçmişdə yaşamış Şeyx Şamili və onun ətrafm-
dakılann xalq tərəfindən bəzən əfsanəviləşdirilməsinə səbəb olsa
da, onun arzularına və mübarizəsinə olan sonsuz məhəbbət bu
yenilməz insanın adının yasaqlara baxmayaraq əbədi yaşamasına
gətirib çıxarmışdır.
Şeyx Şamillə yaxından tanış olan, bu xalq qəhrəmanı və
oğlu ilə hətta mübarizəsini dayaııdırandan sonra da ünsiyyət
saxlayan görkəmli Azərbaycan alimi Mirzə Kazım bəy (1802-
1870) özünün “Müridizm və Şamil” əsərində onun yenilməzliyi,
şücaəti, cəsarəti və mərdliyinin sirlərini aydınlaşdırarkən döyüş
meydanında baş verən, sonralar dillərdə dolaşan əhvalatlardan da
bəhs etmişdir. Belə ki, mürşidi Qazı Molla ilə döyüş meydanında
vuruşarkən rusların silahı ilə onun müəllimi həlak olur. Şamil öz
mürşidinin cənazəsini düşmən qabağında qoyub qaçmır, əksinə,
cansız bədəni qoruyaraq vuruşmaqda davam edir, bu zaman
düşmənlərdən biri silahını onun özünün sinəsinə batırır. Lakin
aldığı ölümcül yaraya baxmayaraq, Şamil hamını heyrətə salaraq,
nəinki yıxılmır, həmin silahı dartıb çıxarır və elə onunla da
qarşısındakı düşmənini öldürür. M.Kazımbəy şahidlərin dilindən
eşitdiyi bu hadisənin Şamilin şöhrətinin bütün Qafqazda yayıl
masına və sevilməsinə, “İmam” səviyyəsində xalqın rəğbətim
qazanmasına gətirib çıxardığını sonsuz rəğbətlə, sevgi ilə qeyd
etmişdir (164, s. 46)
İkinci bir cəhətdən, Şeyx Şamillə bağlı folklor nümunələ
rinə daha çox Azərbaycanın Zaqatala, Qax, Şəki zonalarında
təsadüf etmək mümkündür ki, bu da təbiidir. Həm Dağıstanla
həmsərhəd olmaları, yəni Şeyx Şamilin uğrunda uzun illər
mübarizə apardığı torpaqlara yaxınlığı, həm də bu regionlarda
yaşayan əhalinin onun özü, yaxud silahdaşları ilə birbaşa bağlılığı
yaranan əsərlərə də öz təsirini göstərmişdir.
Azərbaycanda Şeyx Şamil hərəkatına marağın səbəblərin
dən biri də dinlə - islam faktoru ilə bağlıdır. Belə ki, bu mövzuda
yaranan əsərlərdə rus istilaçıları həm də “kafir” və müsəlman
dünyasının düşməni kimi qələmə verilmiş, Şeyx Şamil isə bütün
islam aləminin qəhrəmanı simasında tərənnüm edilmişdir.
“Azərbaycan ədəbiyyatında istiqlal mücadiləsi izləri”
(1932) məqaləsində (92) və “Azərbaycan ədəbiyyatında istiqlal
mücadiləsi” (1932) əsərində (93). Əhməd Cəfəroğlu bu mübariz
insanın davası və onun qonşu ölkələrə, xüsusən müstəmləkə
buxovlan içində eyni taleyi bölüşən azərbaycanlılara təsiri ilə
bağlı yazır: “... 1870 sənəsinə qədər davam edən, yəni 25 səna
kimi tarixin çox nadir bir millətə bəxş etdiyi uzun bir istiqlal
mücadiləsi dövrü (Əslində Şeyx Şamil 1834-1859-cu illərdə fəal
mübarizədə olmuşdur - A.H.), şübhəsiz, bu gün hürr yaşamaq
istəyən hər bir qafqazlının köksünü qabardacaq milli bir dava -
müqəddəs bir istiqlal davası - xatirəsidir. Onu nə tarix və nə də
hürr yaşamaq istəyən heç bir millət inkar edə bilməz. Qafqaz
istiqlaliyyəti düşməni rus müvərrihləri belə bu həqiqi istiqlal mü-
cadiləsini inkardan pək uzaqdırlar. Zira Şeyx Şamilin açdığı
miicadilə və hərəkat dar bir mühit içərisində cərəyan etmiş, nə bir
üsyan və nə də quldurluq şəklini almış bir basqından ibarətdir.
Biləks, bu, layuat dilli Şimali Qafqazın Dağıstan istiqlal aşiq
lərini birləşdirən vətəni bir vəzifə, istiqlal təşnəsi sönmək bilmə
yən azəri türklərinin istiqlal mücadiləsini qüvvətləndirən müştə
rək və milli bir qayədir” (93, s.26-27).
Əhməd Cəfəroğlu bu qəhrəman insanla bağlı yaranan əsər
lərdən bəhs edərkən bəzi el şairlərinin də adlarını xatırlamış,
onların əsərlərindən örnəklər verərək geniş təhlillər aparmışdır.
Onlardan bin alimin qeyd etdiyi kimi əslən Şəkidən olan Biçarə
təxəllüsü ilə tanınan Osmandır. Bu el sənətkarı özünün “Şeyx
Şamil” adlı şeirində Azərbaycan torpaqlarının da bir rus istila
sından qurtannası üçün Qafqazın qəhrəman oğluna və onun
silahdaşlarına Allahdan kömək arzulayır:
Qadir allah yet dadma, gəldi Dərbənd üstünə
İnşaallah, hifzindədır, sonra Quba üstünə.
İlisuda, Qarabağda dəxi durmaz qəsdinə.
Qubadan keçər, gələr Şirvan, Gəncə üstünə.
Şəkinin mahalların dəxi alır dəstinə,
Yəni təsxir edüb hökmü Süleyman eylədi
(93, s. 362).
Azərbaycanı müstəmləkə buxovlanndan azad görməyi
arzulayan şair Dərbənd qurtularsa, Quba, Gəncə, Şirvan, Şəki,
Qarabağ torpaqlarının da müstəmləkə istibdadından xilasının
mümkünlüyünə inamını ifadə etmişdir. Şair “cahanı fəramuş
eyləyən” Şeyx Şamilin bu haqq davası sayəsində “mürşidi-kamil”
mərtəbəsinə yüksəldiyinə diqqəti yönəldərək, “kafir dinin puç
eylədiyi” üçün hər kəsi ona dua etməyə səsləyir:
Əl götürüb sidqi-dildən Şamilə dua eyləyən,
Mürşidi-kamil olur, cahanı fəramuş eyləyən,
Aşiqi-sadıq olur eşqi min nuş eyləyən,
Aqibəti xeyir gəlir, kafir dinin puç eyləyən,
Dinin yıxub kafirin mağmun eyləyən,
Gəlüb Şamil şanma şanını bəyan eylədi (93, s.362).
Şair hər kəsi bu zülmdən qurtarmaq naminə mübarizəyə,
məhz bu yolda vuruşan Şeyx Şamilə kömək olmağa, vətənin is
tiqlalı yolunda canından keçərək şəhidlik zirvəsinə ucalmağa
səsləyir:
Qazavatı kafir içində şəhid eylə başını,
Görən desün, Şamil yolunda canını
qurban eylədi (93, s. 362).
120
Əhməd Cəfəroğlu “Azərbaycan ədəbiyyatında istiqlal mü-
cadiləsi” əsərində Müəzzin Türab və Mahmud adlı şairlərin də
adını çəkmiş, onların əsərlərindən örnəkləri təhlil etmişdir.
Nə yaxşı ki, alim əsərində Biçarə Osman, Müəzzin Türab,
Mahmudu xatırlamış, onların Şeyx Şamil hərəkatı ilə bağlı şe
irlərindən örnəkləri təhlil etmiş, adlannı yaşatmışdır, çünki Azər
baycandakı el şairləri və aşıqlarla bağlı nəşrlərdə onlar haqqında
məlumata təsadüf edilmir (4; 5; 6; 10; 11; 17 və s.).
Bunun səbəbi isə həmin şairlərin rus istilası əleyhinə in
sanları istiqlala səsləyən, yüksək vətənpərvərlik ruhunda yazılmış
şeirləridir. Məhz Əhməd Cəfəroğlunun əsərinə daxil etdiyi örnək
lərdə də rus əsgərlərinin zülmü, vəhşəti ilə yanaşı, xalqın Şeyx
Şamilə olan sonsuz ümidi, hürriyyət və azadlıq arzulan, həmçinin
müstəmləkəçilərə və əsarətə qarşı dərin nifrəti öz əksini tapmış
dır.
Yalnız sovet hakimiyyətinin çökməsi, müstəqilliyin yenidən
bərpası həmin dövrün yasaqlanmış mövzularının tədqiqi üçün
imkan yaratdı. Belə ki, “Azərbaycan aşıq məktəbləri” mono
qrafiyasında Şirvan aşıq mühitinin görkəmli nümayəndasi Xal-
lanlı Tağının (1790-1890) yaradıcılığını incələyərkən professor
Azad Nəbiycv onun Şeyx Şamillə bağlı şeirlərini tədqiqata cəlb
etmişdir. Bu cl sənətkarının zəmanəsinin qəhrəman oğluna müna
sibətinə aydınlıq gətirən alim yazır: “Xaltanlı Tağının son dövr
yaradıcılığında dünya həqiqətlərinə bələd müdrik bir insanın
nəsihətcdici şəxsiyyəti nəzəri cəlb edir. O, qanlı müharibələr törə
dən, insanlara fəlakət gətirən çar ordusunun, rus generallarının
özbaşınalığına etiraz səsini ucaldır, düşmənə qcyıi-bərabər dö
yüşlərdə dağlı hərəkatının böyük sərkərdəsi Şeyx Şamilə yeri
gəldikcə nəsihətlər verir, hər kəsin təqsirini öz boynuna qoymağı
və beləliklə, cəmiyyətdə ədaləti bərpa etməyi tövsiyə edir” (62,
s. 126).
Professor Azad Nəbiycv “Azərbaycan xalq ədəbiyyatı”
dərsliyində də XIX yüzilin folklor nümunələrindən bəhs edərkən
Şeyx Şamil və onun müqəddəs davası ilə bağlı yaranan əsərlər