Аня 2013 Layout 1
Yüklə 0,71 Mb. Pdf görüntüsü
|
qulluqçusunu ömürlük dövlət qulluqçusu təyin edə bilər.» Cavabdeh inzibati orqan iddiaçının ömürlük dövlət qulluqçusu təyin olunması ilə bağlı ərizəsini rədd etmiş və bunu onunla əsaslandırmışdır ki, iddiaçı ömürlük dövlət qulluqçusu təyin olunmaq üçün müəyyən edilmiş yaş həddinə çatmamışdır. İddiaçı buna cavab olaraq inzibati orqanın üzərinə onu ömürlük dövlət qulluqçusu təyin etmək öhdəliyinin qoyulmasına dair iddia ərizəsi ilə məhkəməyə müraciət etmişdir. İddiaçının tələb hüququnun irəli gəldiyi yuxarıda qeyd olunan normada inzibati orqan üçün diskresion səlahiyyət nəzərdə tutulmuşdur. Lakin inzibati orqanın iddiaçının ərizəsini rədd etmək üçün gətirdiyi əsas sözügedən normanın şərtləri ilə bir araya sığmır, çünki iddiaçının yaşı həmin normada nəzərdə tutulmuş min- imum yaş həddini artıq keçmişdir. Bu isə o deməkdir ki, inzibati orqan ona verilən diskresion səlahiyyəti düzgün həyata keçirməmişdir. Bununla belə, məhkəmə cavabdehin üzərinə arzu olunan inzibati aktı qəbul etmək və iddiaçını ömürlük dövlət qulluqçusu təyin etmək öhdəliyi qoyulması haqqında qərar çıxarmaya- caqdır. O, iddia tələbini tam həcmdə təmin edə bilməz. Yəni məhkəmə İPM-in 73.2-ci maddəsinə müvafiq olaraq, mövcud imtinaedici inzibati aktı ləğv etməklə inzibati orqanın üzərinə məhkəmənin hüquqi mövqeyini nəzərə almaqla (yalnız) yeni inzibati akt qəbul etmək öhdəliyi qoyur. Bu zaman məhkəmənin qərarında əks etdirilməli olan hüquqi mövqedə inzibati orqanın öz diskresion səlahiyyətindən düzgün istifadə etməməsi 208 və normanı düzgün tətbiq etməməsi qeyd olunur. Məhkəmə inzibati orqanın üzərinə onun iddiaçını ömür- lük dövlət qulluqçusu təyin etməsini əngəlləyən başqa səbəblərin (iddiaçı haqqında pis qiymətləndirmələr, ştat cədvəlində kifayət qədər ştat vahidinin olmaması və s.) mövcudluğunun yoxlanılmalı olmasını nəzərə almaq barədə öhdəlik qoyur. Bu zaman məhkəmə aydın şəkildə bildirir ki, inzibati orqan düzgün olmayaraq, baxılan məsələdə əslində problem təşkil etməyən yaş məsələsini əsas götürmüşdür. Məhkəmə məzmun baxımından öz fikrini yalnız qərarın xüsusi əhəmiyyət kəsb edən əsaslandırma hissəsində bildirir (bax: İPM-in 69.1.3-cü maddəsi). Qərarın nəticə hissəsində (bax: İPM-in 69.1.4-cü mad- dəsi) yeni qərar qəbul edilərkən yalnız məhkəmənin hüquqi mövqeyinin nəzərə alınmalı olması öhdəliyi əksini tapır. Nəticə hissəsi: Cavabdehin ….tarixli (iş nömrəsi...) inzibati aktı ləğv edilir. Cavabdehin üzərinə iddiaçının …. tarixli ərizəsinə məhkəmənin hüquqi mövqeyi nəzərə alınmaqla baxaraq yeni qərar qəbul etmək öhdəliyi qoyulur. İddia qalan hissədə rədd edilir. Yeni inzibati akt qəbul edilənədək işin faktiki və ya hüquqi halları ilə bağlı həlledici dəyişikliklər baş verməzsə, onda inzibati orqan məhkəmənin hüquqi mövqeyini nəzərə almağa borcludur. İPM-in 73.3-cü maddəsində söhbət məhkəmənin, «bir qayda olaraq», iddiaçının tələbinə uyğun qərar qəbul edə 209 bilməməsindən gedir. Diskresion səlahiyyətin nəzərdə tutulduğu hallarda məhkəmə, İPM-in 73-cü maddəsinə əsasən, inzibati orqandan iddia tələbində göstərilən inzibati aktı qəbul etməyi yalnız o halda tələb edə bilər ki, işin xüsusi halları ilə bağlı olaraq, yalnız bir qərar variantının qəbulu mümkün olsun, yəni yalnız bir münasib, zəruri və adekvat qərarın mümkün olması səbəbindən diskresion səlahiyyət sıfıra bərabər olsun. Belə vəziyyət çox nadir hallarda yaranır. Çünki məhkəmələr, prinsip etibarilə hakimiyyətlərin bölünməsi prinsipinə riayət etməlidirlər. Onlar üzərilərinə inzibati orqanın əvəzinə diskresion səlahiyyəti daha yaxşı həyata keçirmək vəzifəsi götürə bilməzlər. Məhkəmə araşdırması nəticəsində inzibati orqanın öz diskre- sion səlahiyyətindən düzgün istifadə etməsi müəyyən ol- unarsa, verilən iddia rədd edilir. Misal: Sürücülük vəsiqəsi almaq üçün bir yazılı və bir praktiki imtahanın verilməsi, habelə avtomobil idarə etmək üçün ümumi yararlılığın (məsələn, görmə qa- biliyyətinin kifayət qədər olması) mövcudluğu zəruridir. Sürücülük vəsiqəsi verən orqan ərizəçiyə həmin vəsiqənin verilməsindən imtina etmişdir. Əsaslandırma qismində həmin orqan bildirmişdir ki, ərizəçi tələb olunan qaydanın əksinə olaraq, bütün yazılı suallara düzgün cavab verməmiş, təcrübi imtahanda isə avtomobili diqqətsiz idarə edərək bir neçə insana xəsarət yetirmək təhlükəsi yaratmışdır. Bundan başqa, inzibati orqanın fikrincə, ərizəçi uzaq məsafəni görə bilmədiyindən av- 210 tomobil idarə etməyə yararlı deyil. Ərizəçi qeyd olunan inzibati orqanın onun barəsində əlverişli inzibati aktın qəbulundan imtina etməsinə qarşı məcburetmə haqqında iddia ilə məhkəməyə müraciət edir. Öz iddia ərizəsində o, bütün sualları düzgün cavablandırdığını, avtomobili diqqətlə, təhlükəsiz və səhvə yol vermədən idarə etdiyini, eləcə də uzağı yaxşı gördüyünü iddia edir. Məcburetmə haqqında iddianın verildiyi məhkəmə işin hallarının araşdırılması prinsipi əsasında iddiaçının bütün yazılı sualları düzgün cavablandırıb-cavabland- ırmadığını yoxlamalıdır. Lakin konkret imtahan zamanı avtomobilin necə idarə olunmasına gəlincə isə, burada inzibati orqan qiymətləndirmə azadlığına malikdir. Məhkəmə qiymət lən dir mə azadlığını, yalnız inzibati aktın əsaslandırma hissəsinin yol verilən, etirazsız an- laşılan olub-olmaması və işin halları ilə bağlı olmayan əsaslara istinad etmədən tərtib edilib-edilməməsi as- pektindən yoxlaya bilər. c) Qiymətləndirmə azadlığı (İPM-in 73.3.2-ci maddəsi) Bununla bağlı, əvvəlcə qiymətləndirmə azadlığı barədə fəsilə müraciət etmək lazımdır. İddia tələbinin yoxlanılması zamanı inzibati orqanın qiymətləndirmə azadlığına malik olduğunun müəyyən edildiyi hallarda, məhkəmənin qiymətləndirməsi diskresion səlahiyyətin düzgün həyata keçirilmədiyi hallarda olduğu kimi aparılır. 211 Yüklə 0,71 Mb. Dostları ilə paylaş:
|