423
Azərbaycan Respublikasının kənd təsərrüfatında fəaliyyət
göstərən kənd təsərrüfatı müəssisələrinin sayı
və maliyyə nəticələri
M
üəssisələri
n
ümumi sayı
(ədəd)
O cümlədən,
zərərlə
işləyənlər
Təsərrüfat
-larda
çalışan
işçilərin
sayı (min
nəfərlə)
Bir təsərrü-
fatda ça
lışan
işçilərin orta
sayı
sayı
ədəd
xüsusi
çəkisi
%-
lə
1990
1978
156
7,9
563
284,6
1995
2295
1079 47,0
490
213,5
1999
3682
2583 70,5
57
15,4
2000
2158
1132 52,5
24
11,1
Azərbaycan Respublikasının təbii iqlimi, yerin quruluşu, göl, çay
və dənizin olması imkan verir ki, çox qiymətli qida məhsulu olan balıq
istehsalı yaxşı təşkil edilsin. Balıq istehsalının rekord səviyyəsi 1990-cı
ildə əldə edilmiş və 41780 kq balıq ovlanmışdır. 1995-ci ilə qədər balıq
ovu sürətlə aşağı düşmüş və 1995- ci ildə balıq ovu 4 dəfədən də çox
azalmışdır. Başqa sözlə desək, 1990-cı ilə nisbətən 1995- ci ildə 31 min
846 kq az
balıq ovlanmışdır. 1996-cı ildən başlayaraq Azərbaycan
iqtisadiyyatında baş verən gerigetmə prosesinin dayandırılması bu
sahəyə də öz təsirini göstərmiş və 2000- ci ildə balıq ovunun ümumi
həcmi 19122 kq–a çatdırılmışdır. Bu da 1990-cı ildəki balıq ovu
h
əcminin 45,7 %- i deməkdir.
424
Cədvəl 64
1990-2000-
ci illərdə Azərbaycan Respublikasında balıq ovu və onun
həcminin dəyişilməsi
İllər
Cəmi
(ton)
O cümlədən
Azərbaycan Dövlət
Konserni Sənaye
Balıqçılığı üzrə
1990-
cı ilə
görə faizlə
1990
41784
41665
100
1993
22564
22219
54,0
1995
9938
9846
23,8
2000
19122
18982
45,7
Kənd təsərrüfatı inkişaf etdikcə mütəxəssislərin, alimlərin və ilk
növbədə dövlətin ona olan münasibəti dəyişib. Əsrlər boyu kənd
təsərrüfatının sənayedən ayrı inkişaf dövrü olub. Lakin XIX əsrin
əvvəllərində problemlərin həllinə yaradıcı münasibət bəsləyən ölkələr
görməyə başlayıblar ki, kənd təsərrüfatında sənayeləşmə aparmadan,
elmi nailiyyətləri iqtisadiyyatın bu mühüm sahəsində tətbiq etmədən və
ən başlıcası, sənaye ilə kənd təsərrüfatını üzvi şəkildə birləşdirməyə nail
olmadan kənd təsərrüfatını istənilən səviyyədə inkişaf etdirmək
mümkün deyildir. Məsələyə bu cür yanaşmağın müsbət nəticələri öz
bəhrəsini keçən əsrin ikinci yarısından əyani şəkildə verməyə başladı.
1960-1990-
cı illərdə daha çox inkişaf etmiş ölkələrin kənd
təsərrüfatında intensivləşmə sürətlə artır və onun sənaye ilə inteqrasiyası
baş verirdi. Geniş əhatə dairəsinə malik aqrar-sənaye kompleksləri
meydana gəlib inkişaf edirdi. Keçmiş SSRİ tərkibində olan
Azərbaycanda da bu proses müəyyən səviyyədə baş vermiş və
Respublikanın aqrar-sənaye kompleksi özünün ən yüksək səviyyəsinə
425
1970-1980-
cı illərdə çatmışdı. Bu dövrdə ümumi məcmu məhsulun 45-
47 faizi aqrar-
sənaye kompleksində istehsal olunurdu. Əmək
qabiliyyətli əhalinin 35-40 faizi əsas istehsal fondlarında cəmlənmişdir.
Azərbaycan pambıq, tütün, üzüm, şərab, meyvə-tərəvəz konservləri
ixrac edən ölkəyə çevrilmişdi. Lakin SSRİ dağıldıqdan sonra aqrar-
sənaye kompleksinə də güclü zərbə dəydi və yaranmış vəziyyətin
yaxşılaşdırılması prosesi dövlətimizin səyı nəticəsində ancaq 1996-cı
ildən başlandı.
2000-
ci ildə Azərbaycan Respublikasında əsas kənd təsərrüfatı
məhsulları üzrə ehtiyatlar və onlardan istifadə mənbələrinin (cədvəl 65)
təhlili göstərir ki, məhsulların emal edilmədən şəxsi istehlakı üstünlük
təşkil edir. Bu emal səna-yesinin zəifliyini və Azərbaycanda aqrar-
sənaye kompleksinin inkişaf etmədiyini göstərir. Kənd təsərrüfatı
məhsullarının 80-90 faizi birbaşa şəxsi istehlaka sərf olunur. İxraca
ancaq bitki yağlarının (15,6%), balığın (7,7%), meyvə və üzümün az bir
hissəsi (7,98%) sərf olunur. Bu vəziyyətin yaranması əhalini işlə təmin
etməyə, ölkənin iqtisadiyyatını intensiv inkişaf etdirməyə güclü mənfi
təsir göstərir. Bazar münasibətlərinə keçid isə kənd təsərrüfatında köklü
dəyişikliklər edilməsini tələb edir.