413
olaraq zəifləyir. Sənayenin inkişaf etdiyi Bakı şəhərinin mərkəzdən
asılılığı heç yoxdur. Sənayenin nisbətən inkişaf etdiyi Sumqayıtda bu
asılılığın səviyyəsi 46,4%, Gəncədə - 51,8%, Mingəçevirdə 66,8% təşkil
edir. Əksinə səna-yenin çox zəif və yaxud da yox dərəcəsində inkişaf
etdiyi Qəbələnin mərkəzdən asılılığı 90,7, Daşkəsənin - 90,2,
Yardımlının 0 93,5, Xaçmazın - 80,6, Qazaxın - 86,7% və s. təşkil edir.
Beləliklə, respublikamıza vahid bir orqanizm kimi baxmaq tələb
olunur. Bu da özü-
özlüyündə ayrı-ayrı ərazi vahidlərində baş verən
proseslərə üç tərəfdən yanaşmağı qarşıya qoyur. Birincisi, proseslərin
obyektivliyi nəzərə alınmalıdır. İkincisi, proseslərin qarşılıqlı əlaqəli
olması və onların qarşılıqlı şərtlənməsi qəbul olunmalıdır. Üçüncüsü,
proseslərin tarixi inkişaf prosesinin davamlı olması dərk edilməlidir. Bu
üç tərəfli yanaşma iqtisadi rayonların kompleks inkişafına səbəb ola
bilər, rayonlarda özünütəminetmə prosesini gücləndirər və nəticədə
dövlət büdcəsinə daxilolmalar çoxalar, büdcə xərcləri isə azalar. Lakin
burada əsas məsələ rayon və şəhər rəhbərliklərinin ələbaxımlılıq
psixologiyasını dağıtmaq olmalıdır. Rayonlarda istehsalı inkişaf
etdirmək yolu ilə sənayenin ərazi strukturunun təkmilləşdirilməsi
dünyada gedən qloballaşdırma və respublikamızda gedən sabitləşmə və
inkişaf prosesləri ilə həmahəng baş verməlidir.
§ 4. AZƏRBAYCAN RESPUBLİKASININ KƏND
TƏSƏRRÜFATI
414
Bir ölkə daxilində baş verən bütün sosial-iqtisadi, siyasi, sosial-
psixoloji proseslərin əsasını istehsal təşkil edir. İstehsalın zirvəsində isə
ərzaq məsələlərinin həlli durur. Əslində ölkənin təsərrüfat sistemi
fəaliyyətinin mühüm, ayrılmaz hissəsini ərzaq, onun istehsalı,
bölünməsi, mübadiləsi və istehlakı təşkil edir. Ərzaq problemi ölkə
təsərrüfatı fəaliyyətinin həm subyekti və həm də obyekti olan
insanların, işçi qüvvəsinin həyat fəaliyyəti ilə bilavasitə bağlı olan
problemdir. Dövlət səviyyəsində problemin bu şəkildə qoyulması və
həll edilməsi çox vacib məsələdir. Məsələyə bu səpgidən yanaşdıqda,
dövləti idarə edənlər istər-istəməz ərzaq əldə etmək haqqında
fikirləşməli olurlar və mənbələr axtarırlar. Təcrübə göstərir ki, ərzağın
əldə edilməsinin əsas mənbəyi kənd təsərrüfatıdır. Ola bilər hər hansı
bir dövlət ərzağı digər dövlətlərdən idxal etsin. Lakin burada söhbət
ölkə tələbatının hər hansı bir seqmentinin ödənilməsindən gedə bilər və
ikincisi, digər ölkədən gətirilən ərzaq məhsullarının da əsasını o
ölkələrin kənd təsərrüfatı təşkil edir. Deməli, söhbət burada beynəlxalq
ixtisaslaşmadan gedə bilər ki, bunun nəticəsində də bir ölkə digər
ölkəyə ərzaq məhsulu ixrac edir.
Kənd təsərrüfatı ölkə əhalisini ərzaqla təmin etməkdə, məşğulluq
məsələlərini həll etməkdə, xarici iqtisadi əlaqələri və xüsusən də xarici
ticarəti inkişaf etdirməkdə müstəsna rol oynayır. Əyanilik üçün cədvəl
57-
nin məlumatlarını oxucunun nəzərinə çatdırırıq.
Cədvəl 57
İl ərzində adambaşına qida məhsullarının istehlakı (kiloqram)
415
Azərb
aycan
Qaz
a-
xısta
n
Rusi
ya
Ya
po-
niy
a
Gürcü
stan
A
BŞ
Alma
niya
İtal
iya
2000
1998 1999 199
6
1997
19
97
1998
199
6
Ət və ət
məhsulları
22
45
41
45
18
11
4
88
80
Süd
və
süd
məhsul.
154
206
215
93
218
30
5
442
280
Yumurta
112
79
222
320
108
23
9
226
220
Balıq və
balıq məh.
2,7
3,6
9,9
60,
5
1,4
10,
0
15,1
17,
3
Şəkər
16,8
20
35
19,
0
-
30
34
26.
0
Bitki yağı
3,1
6,8
9,3
14,
8
11,2
24,
0
18,3
254
Kartof
47
60
117
102
45
57
77
39
Çörək
məmulatla
rı
155
137
89
112
154
11
2
78
126
Meyvə və
giləmeyvə
61
70
105
60
60
10
5
136
174
Tərəvəz
və bostan
məhsulları
129
70
83
123
93
11
9
90
214
Hər bir insan ildə çoxlu miqdarda qida məhsulları qəbul etməli
olur. Məlumatlardan görünür ki, 2000-ci ildə Azərbaycan