_______________________________________________
Nazim Hikmət qalaktikası
89
fikirlerini aksettirme bakımından da bir kıvılcım niteliği taşırdı. Kuvetli
şahsiyeti, edebiyattaki dehasıyle devrinin gençleri üzerine büyük bir etki
yaptı. Onun attığı temel üzerindedir ki, bugün yetişen yeni şairler, edipler,
romancılar edebiyat alanında büyük yer aldılar. Yeni bir edebiyat meydana
geldi».
Zəkəriyyə Sərtəl isə ömrünün son günlərində qələmə aldığı “Nazim
Hikmətin son illəri” adlı kitabında şairin Moskva həyatını əks etdirmişdi.
Zəkəriyyəyə yazırdı: (Bu sitatı da türkcə verdim.)
«Nazım Hikmet rüyalarının memleketinde polisin elinden
kurtulamamıştı. Stalin ölünceye kadar bu gölge Nazımın yanından
ayrılmadı. Nazım nereye gittiyse, o da beraberinde gitti. Yalnız
yolculuklarda mı? Evinde bile Nazım Hikmet gizli bir kontrol altında
olduğunu biliyordu. Moskovada yaşayıp da polisin gözünden uzakta
kalmak mümkün değildi. Nazım Hikmet barış çalışmalarına birçok
bakımdan önem veriyordu. Bu işin onun için bir çok çekici yanları vardı.
Bir kere konsey ve kongre toplantılarına katılmak vesilesiyle Batı (Qərb)
memleketlerini görmek fırsatını buluyordu. Barış kongreleri onun için
Batıya açılmış birer pencereydi. Çünki Sovyetlər Birliğinde yaşadıkça
sosyalist alem ona dar gelmeye başlamıştı. Bir de sınırları aşıp Batı
dünyasına çıkabilmek onun için büyük ve bulunmaz bir nimetti».
Zəkəriyyə və Səbihə Sərtəllər keşməkeşli ömür yaşadılar. Bu ömrün
bir parçası da Nazim Hikmətlə bağlı idi. Ona görə də bu insanların xatirəsi
mənə əzizdir.
“Panorama”qəzeti, 29 iyun 1996-cı il.
Aqşin Babayev_______________________________________________
90
Rəsul Rza
Nazim Hikmətin 1927-ci ildə Bakıya gəlişi, 1928-ci ildə onun “Günəşi
içənlərin türküsü” adlı ilk kitabının Azərbaycanda nəşri poeziyamıza yeni
ruh, yeni nəfəs gətirmişdi. Bu ruh, bu yeni nəfəs Azərbaycan şairlərindən
Səməd Vurğunun, Mikayıl Rəfilinin, Süleyman Rüstəmin, Rəsul Rzanın,
Nigar Rəfibəylinin yaradıcılığında xüsusilə bariz şəkildə öz təcəssümünü
tapmışdı. Adlarını çəkdiyim bu şairlərin hər birinin yaradıcılığında Nazim
poeziyasının ətri duyulur. Amma bu şairlərin içərisində Rəsul Rzanın
özünəməxsus yeri vardır.
Nazimin əsərlərini Azərbaycan dilinə bir çox şairlərimiz çevirmişlər.
Bunların içərisində Rəsul Rza xüsusilə seçilir. Rəsul Rza Nazim poeziyası
nümunələrini dilimizə çevirərkən həm orijinala sədaqətlə yanaşır, həm də
yeri gəldikcə bəzi kəlmələr də əlavə edirdi. Bu kəlmələr şeiri
gözəlləşdirirdi.
Rəsul Rzanın oğlu, xalq yazıçısı Anarın xatirələrində oxuyuruq:
“... Moskvadan atamgilə paket gəldi. Paket Nazim Hikmətdən idi.
Nazim azərbaycancaya tərcümə olunmaq üçün bir neçə şeirini
göndərmişdi... Paketə Əkbər Babayevin məktubu da əlavə olunmuşdu.
Əkbər şeirlərdəki bəzi sözlərin izahını yazmışdı: “Deneme- sınaq, masal-
nağıl, fici-çəllək”.
Atamın əlində təcili işi vardı. “Bu işi qurtarım, sonra tərcümə
edərəm”-dedi. Amma elə həmin gün, təxminən gecə yarısına yaxın məni
çağırdı:
– Rəfiliyə yazdığı şeiri çevirdim. Qulaq as:
Nəslimin yarpaq tökümü başlandı
Çoxumuz qışa qalmayacağıq.
_______________________________________________
Nazim Hikmət qalaktikası
91
Dəliyə döndüm, Rəfili,
Ölüm xəbərini alanda...
Təbii ki, tərcümə orijinala yaxın idi, türk sözləri, ifadələri Azərbaycan
sözlərilə, ifadələrilə əvəz olunmuşdu. “Ağlındamı Mikayıl” yerinə
azərbaycanca “yadındamı Mikayıl”, “donanmış şam ağacı” yerinə “bəzəkli
şam ağacı”, “orman” - “meşə”, “yılbaşı gecəsi”- “yeni il gecəsi”, “kəmik -
sümük”, “kardeşim, bir kemik yığınısan Baküdə bir mezarlıqda”-
“Qardaşım, bir sümük yığınısan Bakıda, qərib bir məzarlıqda”, “Qərib” -
atamın əlavəsi idi. Bir də yalnız bircə yerdə, şeirin sonluğunda bir əlavə
etmişdi. Nazimdə şeir belə bitir:
Tesellisiz yaşamayı becerdim
Beceririm tesellisiz ölmesini de.
Senin gibi, Refili.
Atamın tərcüməsində şeir belə bitirdi:
Təsəllisiz yaşamağı bacardım
Təsəllisiz ölməyi də bacararam
Senin kimi Rəfili,
“bədbəxt adam”.
Tərcüməni oxuyub qurtarandan sonra atam izah etdi: -“Axı Rəfili özü-
özünə həmişə zarafatla: ”Mən – bədbəxt adam” deyərdi”.
... Şübhəsiz, Rəfili özünü “bədbəxt adam” adlandıranda zarafat edirdi.
Neçə-neçə qiymətli tədqiqatın, sanballı kitabın müəllifi, tanınmış alim,
tənqidçi, gözəl bəlağətli natiq, azərbaycanca və rusca kamil savadlı elmlər
doktoru, professor, yüzlərlə pərəstişkar tələbənin ali məktəb müəllimi – bir
Aqşin Babayev_______________________________________________
92
sözlə, seçdiyi peşəsiylə məşğul olan, nəhayət, zəngin bir kitabxana sahibi,
istədiyi vaxt, istədiyi kitablarla söhbət etmək imkanına malik insanı
bədbəxt saymaq mümkündürmü? Əlbəttə, yox. Amma Rəfili xoşbəxt adam
idimi?
Nəğmələri gah coşğun olurdu,
gah həzin.
Arıdılmamış budağıydı şeirimizin.
Şeiri, - deyirlər, - bir az qəribə,
bir az kələ-kötürdü.
Yüz adama zor olan tənələrin yükünü,
Tək boynuna götürdü.
R.Rza, Nazim azadlığa çıxanda da, ömrünün son illərini Moskvada
keçirəndə də, onunla birgə nəfəs almış, onun qardaşı, sirdaşı olmuşdur.
Rəsul Rzanın “Şairin anası”, “Rənglər” silsiləsindən olan “Saman
sarısı”, habelə “Ulu şair”, “Burda bir insan ölüb” və başqa əsərləri Nazim
Hikmətə həsr olunmuş poetik nümunələrdir. Bu nümunələrdə Nazimin
həyatı, mübarizəsi, amalı, çırpıntılı bir həyat yolu keçməsi göstərilməklə
yanaşı, Rəsul Rzanın Nazim Hikmətə olan böyük sevgisi də bədii boyalarla
əks olunmuşdur.
Türklərin dili ilə desək, Nazimlə Rəsul Rzanın “ruh yapısı” demək
olar ki, eyni idi. Amma bu eyniyyət bənzərlik deyil. Bu eyniyyət bir-birinə
dərin rəğbət bəsləyən, həyata baxışları, duyğuları ilə bir-birinə bağlı olan
insanların cazibə qüvvəsi idi.
Rəsul Rzanın Nazim Hikmətə həsr etdiyi şeirlərindən biri “Gülhanə
parkında bir ceviz ağacı var” adlanır. Oxuculara məlumdur ki, Nazim
Dostları ilə paylaş: |