11
HİDROBÖHRAN, HİDROMÜNAQİŞƏLƏR VƏ HİDROSTRATEGİYA
bölüşdürülməsi, qonşuların ehtiyaclarının nəzərə alınmasına dair fikirlər
hələ təqribən 1400 il əvvəl islam dinində və müqəddəs kitabımız olan
Qurani-Kərimdə, həmçinin Peyğəmbər hədislərində öz əksini tapmışdır.
Beləliklə, Sirateji Araşdırmalar Mərkəzinin olduqca vacib mövzuya
dair apardığı tədqiqatların nəticələri bir daha göstərdi ki, Azərbaycanda
şirin su ilə bağlı müəyyən çətinliklər, ehtimallar olsa da, ümumi vəziyyət
çıxılmaz deyildir. Dünya, region və Azərbaycanla əlaqəli faktlar heç də
bizləri təşvişə salmamalı, əksinə mövcud potensialdan qənaətlə, şüurlu
şəkildə istifadə etməyə yönəltməlidir. Elmi-populyar dildə yazılmış kitab
birnəfəsə oxunur və oxucunu düşünməyə vadar edir.
Siz də oxuyun və yaxşı-yaxşı fikirləşin…
Ramiz Məmmədov,
Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası Coğrafiya
İnstitutunun direktoru, AMEA-nın müxbir üzvü, professor,
Azərbaycan Coğrafiya Cəmiyyətinin vitse-prezidenti
12
HİDROBÖHRAN, HİDROMÜNAQİŞƏLƏR VƏ HİDROSTRATEGİYA
Giriş
Əvvəlcə su haqqında bildiklərimizi bir qədər də təkrarlayaq: qeyri-üzvi
birləşmə olan su molekulu iki hidrogen, bir oksigen atomundan ibarətdir
və kimyəvi formulu H
2
O kimi yazılır. Su Yer üzündə bioloji həyatın əsası
və təbiətdə baş verən proseslərin iştirakçısıdır. Bütün bitkilərin və canlı
orqanizmlərin əsas hissəsini su təşkil edir. Məsələn, meduzalar – 99%,
balıqlar - 75%, alma – 85%, qarpız – 96% və s. sudan ibarətdir. Bəzən
insan orqanizmini «dəri qab içərisində saxlanılan maye» adlandırırlar.
Orta statistik insanın çəkisinin əsas hissəsi
(50-85%) də sudur. Qanın
tərkibində – 85%, əzələdə – 70%, böyrəklərdə – 85%, sümüklərdə – 20-
30%, beyində isə 75% su vardır. İndi isə susuzluq barədə: orqanizmdə
suyun miqdarı 1-2%
(0,5-1 litr) azalanda dərhal susuzluq hissi keçiririk.
İnsan gün ərzində 2-3 litr su itirir, isti havalarda və ya ağır fiziki işlə
məşğul olarkən bu miqdar artır. Orqanizmdəki suyun 5% azalması həyat
üçün təhlükəlidir. Su ətraf mühitdə yeganə təbii maddədir ki, onun hər
üç vəziyyətini – maye, bərk
(buz) və buxar hallarını müşahidə edə bilirik.
«Şirin su» məfhumu müasir siyasi məzmun kəsb etməkdən xeyli
əvvəl bir qayda olaraq, poetik-fəlsəfi tərzdə «ən qiymətli nemət» və
«Yer üzündə bioloji həyatın, bəşər sivilizasiyasının mənbəyi» kimi
dəyərləndirilirdi. Həqiqətən də, dünyanın qədim və zəngin mədəniyyətləri
məhz şirin su hövzələri kənarlarında - Nil, Yantzı, Dəclə və Fərat, Hind
kimi çayların sahillərində təşəkkül tapmış və yayılmışdır. O cümlədən,
eramızdan əvvəl IV-III minilliklərə aid Kür-Araz mədəniyyətinin regionun
iki ən böyük çayının adını daşıması da bu zərurətdən irəli gəlir. Su
bütün xalqların mifik təsəvvürlərində, inanclarında aparıcı obrazlardan,
universal rəmzlərdən biri kimi müstəsna yer tutmaqdadır. Bir sıra qədim
dinlərə xas rəvayətlərdə ilahi qüvvələr dünyanı – torpağı, dağları, meşələri,
külli canlıları suyun üzərində yaratmış və bütün bunlardan sonra insanı
xəlq etmişdir. Lakin, elə həmin miflərdə su obrazı bəşəriyyət üçün ən
çətin imtahan, tanrılıq iddiasına düşən insanlara ən ağır cəza vasitəsi kimi
də yer almışdır. O da maraqlıdır ki, dağıdıcı Nuh Tufanı - Yer üzünün
su altında qalması haqqında dini rəvayətin motivlərinə dünyanın bütün
xalqlarının folklorunda 500-dən çox variant zənginliyi ilə rast gəlinir.
Hələ beş min il əvvəl qədim Şumer dövlətində də insanlar həyatın,
firavanlığın və əmin-amanlığın ilk növbədə şirin su bolluğundan asılı
13
HİDROBÖHRAN, HİDROMÜNAQİŞƏLƏR VƏ HİDROSTRATEGİYA
olduğunu aydın dərk edirdilər. Su mənbələrinə, çay və kanallara, bəndlərə
nəzarəti əldə saxlamaq hələ o dövrdə həyati əhəmiyyət daşıyan vəzifə idi.
Təsadüfi deyildir ki, qədim salnamələrə düşmüş ilk dövlətlərarası hərbi
münaqişəyə səbəb də məhz şirin su mənbələrinə nəzarət olmuşdur.
Eramızdan əvvəl 2450-ci ildə Şumerin Laqaş və Umma şəhərlərinin Fərat
çayından ayrılan suvarma kanallarını və bəndləri bölüşdürə bilməməsi
tarixdə ilk su müharibəsinin başlanması ilə nəticələnmişdir. Həmin
məşum «estafet» isə minilliklər, əsrlər boyu davam etməkdədir. Bu gün
qlobal miqyaslı şirin su çatışmazlığı, su ehtiyatlarının sürətlə tükənməsi
və mənbələrin çirklənməsi XXI əsrin əsas geostrateji problemlərindən
birinə, qlobal beynəlxalq təhlükəsizlik, eləcə də ekoloji təhlükəsizlik
sisteminin təminatında aparıcı amillərdən birinə çevrilməkdədir.
BMT-nin statistikasına görə, təkcə son 50 il ərzində Yer üzündə
şirin su ehtiyatlarına nəzarət zəminində 500 münaqişə və 37 silahlı
toqquşma baş vermişdir. Vəziyyət bu şəkildə davam edərsə, populyar
«su həyatın mənbəyidir» devizinin yaxın onillikdə «su dövlətlərarası
münaqişələrin bəhanəsidir» deyimi ilə əvəzlənməsi reallığa
çevriləcəkdir. Şirin su çatışmazlığı, məhsuldar, münbit ərazilərin sürətlə
səhralaşması, buzlaqların, su mənbələrinin sürətlə tükənməsi, çayların
mövsümi axarlara çevrilməsi, ətraf mühitin çirklənməsi və digər ekoloji
problemlərlə müşayiət olunan qlobal iqlim dəyişmələri hərbi-siyasi
və hüquqi terminologiyaya
«su strategiyası», «su təhlükəsizliyi»,
«hidromüharibələr»,
«hidrosiyasət»,
«hidrogeosiyasət»,
Dostları ilə paylaş: |