40
HİDROBÖHRAN, HİDROMÜNAQİŞƏLƏR VƏ HİDROSTRATEGİYA
ehtimalları da getdikcə real xarakter alacaqdır». ABŞ Dövlət katibi
Hilari Klinton bu məlumatı şərh edərkən bildirmişdir:
«Dünyada
əhalinin sayı çoxaldıqca, suya tələbat da artacaqdır. Lakin, su
ehtiyatları bu tələbatla ayaqlaşa bilməyəcəkdir… Bu çətinliklər
həm dövlətlərin daxilində, həm də dövlətlər arasında sabitliyin
pozulması riskini getdikcə yüksəldəcəkdir»
31
. Birləşmiş Millətlər
Təşkilatı ekspertlərinin proqnozlarına görə, 2020-ci ildən etibarən içməli
su çatışmazlığı problemi istisnasız olaraq, dünyanın bütün ölkələrini
məşğul edəcək, su ehtiyatlarının istismarı və nəqli məsələləri regional
və beynəlxalq münasibətlərin əsas predmetinə çevriləcəkdir. 2025-ci
ildən isə yerüstü və yeraltı içməli su ehtiyatlarına, onların yerləşdikləri
ərazilərə nəzarət uğrunda lokal qarşıdurmaların genişmiqyaslı silahlı
münaqişələrə transformasiyası ehtimal olunur. BMT-nin İnsan İnkişafı
Proqramında isə bildirilir:
«Bəlkə də bu təhdidlər bir qədər şişirdilir.
Lakin, su zəminində sərhədboyu mübahisə və münaqişələr istisna
olunmamalıdır. Su çatışmazlığı və onun bölüşdürülməsinin zəif
mexanizmləri belə münaqişələr üçün real bəhanə ola bilər»
32
.
Təhlillərə əsasən, bu gün Yaxın
və Orta Şərq, Mərkəzi Asiya və Şimali
Afrika regionları su qarşıdurmaları baxımından ən riskli ərazilər kimi
dəyərləndirilir. ABŞ-nin «Foreing Affairs», «Los Angeles Times» və
«The Nation» kimi nəşrlərinin silahlı münaqişələr üzrə şərhçisi, sülh və
beynəlxalq təhlükəsizlik problemləri üzrə mütəxəssis Maykl Kler «Resurs
müharibələri» kitabında qeyd edir ki, sənayedə nəzarətsiz tətbiq olunan
istehsal texnologiyaları ətraf mühitə zərəri təhlükəli həddə çatdırmaqla
qlobal böhran vəziyyətinin genişmiqyaslı hərbi-siyasi qarşıdurmaya –
Üçüncü dünya müharibəsinə transformasiyası müddətini yaxınlaşdırır.
Nəticədə, Yer üzündə təbii ehtiyatlar
(o cümlədən, şirin su ehtiyatları) azalır,
onların qiyməti isə sürətlə artır:
«Bu gün bütün aparıcı dövlətlər sakit
və xəlvəti şəkildə təbii ehtiyatlar uğrunda müharibəyə hazırlaşırlar.
Afrikanı, Yaxın Şərqi, İran körfəzindən Xəzər dənizinədək olan
əraziləri əhatə edəcək neft-qaz müharibələri baş qaldıracaq,
Nil, Fərat, İordan, Fərat, Hind çaylarının su ehtiyatları uğrunda
münaqişələr şiddətlənəcəkdir»
33
. Lakin ərəb dünyasında baş vermiş
«əlvan inqilablar» bu regionda hidromünaqişələri bir qədər təxirə salmış,
əvəzində Mərkəzi Asiya ölkələri – sabiq «qardaş sovet respublikaları»
arasında «kətmən müharibələri»ni sürətlə aktuallaşdırmışdır.
31 http://voprosik.net/voda-kak-strategicheskij-resurs
32 Доклад о развитии человека. Изд. «Весь Мир», 2006
33 Klare M.T. «Resource Wars: The New landscape of Global conflict».
New York, 2001
41
HİDROBÖHRAN, HİDROMÜNAQİŞƏLƏR VƏ HİDROSTRATEGİYA
Rusiyalı tədqiqatçı Vadim Kaşirinin də qənaətinə görə,
qlobal şirin su
çatışmazlığı və elmi-texniki inkişaf şəraitində şirin su amilinin beynəlxalq
münasibətlərə təsir imkanları getdikcə artmaqdadır. Və şirin su yalnız üç
halda dövlətlərarası münasibətlərdə siyasi təsir vasitəsinə çevrilə bilər:
ölkədə və ya regionda kəskin şirin su çatışmazlığı probleminin
yaranması;
tələb olunan miqdarda su ehtiyatlarının əldə olunmasının texniki
baxımdan mümkünsüzlüyü;
su strategiyasının icrasında dövlətin siyasi
iradə nümayiş etdirməsi
34
.
Qeyd olunduğu kimi, şirin su ehtiyatlarının sürətlə tükənməsi və
mənbələrin çirklənməsi XXI əsrin geostrateji problemlərindən birinə,
beynəlxalq təhlükəsizlik və ekoloji təhlükəsizlik sistemlərinin təminatında
aparıcı amilə çevrilməkdədir. ABŞ prezidentinin su ehtiyatları üzrə
sabiq köməkçisi Coys Starın hələ 1997-ci ildə söylədiklərini xatırlasaq,
«tezliklə Yer üzündə su təhlükəsizliyi məsələsi hərbi təhlükəsizliyi
ciddi şəkildə əvəzləyəcəkdir»
35
. 2011-ci ilin sonunda Amerika xüsusi
xidmət orqanlarının Neşvil şəhərində keçirilmiş xüsusi toplantısında
ABŞ Kəşfiyyat Xidmətləri Birliyinin
(United States Intelligence
Community, IC) rəhbəri, Milli Kəşfiyyat Xidmətinin direktoru
(Director
of National Intelligence, DNI) admiral Maykl Makkonnel yaxın 20-30 il
üçün proqnozlaşdırılan beynəlxalq münaqişələrin əsas səbəbinin məhz
içməli su ehtiyatları olacağını və bu müharibələrin reallaşma ehtimalının
artdığını bildirmişdir. M.Makkonnel genişmiqyaslı hərbi-siyasi
qarşıdurmaların risk dərəcəsini yüksəldən amillər sırasında Rusiya, Çin və
Hindistanın tədricən fövqəldövlətlərə çevrilməsini, ayrı-ayrı dövlətlərin
ortaq təbii şirin su ehtiyatlarını nəzarətə götürmək səylərini, Yer kürəsi
əhalisinin sürətli artımını, iqlim dəyişmələrini və təbii ehtiyatlar uğrunda
mübarizənin daha radikal xarakter almasını göstərmişdir.
Birləşmiş Millətlər Təşkilatı ekspertlərinin proqnozları da təsdiq
edir ki, 2020-ci ildən etibarən içməli su çatışmazlığı problemi ilə bağlı
olan mübahisəli məsələlər regional və beynəlxalq münasibətlərin aparıcı
predmetinə çevriləcəkdir. Belə ki, hazırda dünyanın 39 dövləti, o cümlədən
Latviya, Slovakiya, Azərbaycan, Özbəkistan, Xorvatiya, İsrail, Rumıniya,
Türkmənistan, Moldova, Özbəkistan və s. istehlak olunan suyun çox
hissəsini transsərhəd axarlardan götürür. SSRİ-nin süqutundan sonra post-
34 В. Каширин. «Время гидрополитики, или Тайная власть воды». Изд. Линор, 2011
35 Postel Sandra. Last Oasis: Facing Water Scarcity. The Worldwatch
Environmental Alert
Series. New York, 1997