Bal Arısı Hastalık ve Zararlıları
8. Arı Biti (Braula coeca)
Arı biti, Braula coeca ilk olarak Nitzsch tarafından 1818 yılında
Apis mellifera Linnaeus üzerinde yaşayan kanatsız küçük parazit
olarak bildirilmiştir. Arıya doğrudan zarar vermeden gıdasına ortak
olmaktadır. Arı sütü, bal, polenle beslenirler. Arı biti, arının
hemolenfini emmez. Arının gıdasını çalmaktadır. Arı biti Braulidae
familyasından olup, bu familyada 2 cins vardır. Braula and
Megabraula, cinsleri içinde 8 tür mevcuttur.
Larvası petek mühürlerinin altından ilerleyerek peteğe hasar
vermektedir. Aşırı çoğaldığında arı ailesinde kayıplara neden olur.
İşçi ve ana arının göğüs ve baş kısmına tutunmaktadır. Erkek arılarda
az görülür. İlkbahar ve sonbaharda daha çok rastlanır.
Ergin arı biti, 1.5 mm uzunluğunda, 1 mm genişliğindedir.
Kanatsız, kahverengi, kırmızımtrak, erkek dişisinden küçük bir bittir.
Varroadan kolaylıkla ayırt edilebilir. Arı biti 3 çift bacaklı, varroa 4
çift bacaklıdır. Yumurta ve larvaları bal sırları içinde gelişir.
Yumurtası beyaz, oval şekilli, yumurtanın iki yanında çıkıntı mevcut
olup yumurtanın uzunlamasına paralel olarak bulunmaktadır. Yumurta
0.78-0.81 mm uzunluk, 0.28-0.33 mm genişliktedir. Yumurtalar, boş
petek gözlerine, kapalı yavru gözleri üzerine, çerçeveler üzerindeki
bal mumlarına bırakılmaktadır. Yalnızca bal üzerine bırakılan
yumurtalardan larva çıkmaktadır. Yumurtaların inkubasyon süresi
değişmektedir. Yazın 2 gün, kışın 7.4 gündür. Larvalar yumurtadan
çıkarak larva petek gözlerinin altında bazen de gözlerin duvar ya da
dip kısmında tünel yapmaktadır. Tüneller içinde içinde polen ve bal
beslenmektedir. Larva 3 gömlek değiştirerek 7.1 - 10.8 günde larva
aşamasını tamamlamaktadır. Prepupa süresi 1-2.7 gün kadardır. Şeffaf
larva derisi içinde kremsi beyaz renkteki prepupa fark edilmektedir.
Pupa, larvanın son derisinin içinde 1.4-1.7 mm uzunluğunda 0.5-0.75
mm genişliğinde beyaz ya da yeşilimsi renktedir. Arı biti, antenin tam
üst kısmında rudimenter bir göze sahiptir. Tarsi, 5 parçalıdır. Her bir
birleşim yerinde tarak benzeri yapı vardır. Taraklar, arı bitinin arıya
kuvvetlice tutunmasını sağlamaktadır.
Klinik Muayene : Ana arının yiyeceğine ortak olarak aç bırakır.
Ana arının mandibulasına dokunurlar. Bunun üzerine ana arı ağzını
açar. Böylece ana arını yiyeceğini çalmaktadır. Bir ana arı üzerinde
15-20 kadar arı biti olabilmektedir. Ana arı yumurtlamayı
77
Bal Arısı Hastalık ve Zararlıları
kesmektedir. Fazla arı biti olursa ana arı ölmektedir. Koloni kendisine
yeni bir ana arı yapmaya çalışır. İşçi arıların gıdasına ortak olarak
yavru beslemeyi önlemektedir. Kolonide genç işçi arı sayısında
azalma olmaktadır. Aç kalan koloni kısa zamanda sönebilir.
Kontrol ve Mücadele : Arı biti arı kolonileri için genellikle
ciddi bir zarar yapmaz. Çok ender durumlarda problem olarak
karşımıza çıkabilir. Bu durumda ilkbahar ve sonbaharda varroa için
kullanılan ilaçlarla ilaçlama yapılmalıdır.
9. Trachea Akarı (Acarapis woodi)
Acarapis woodi, trachea akarı olarak tanınmaktadır. Bal
arılarında 3 Acarapis türü vardır. Acarapis woodi, Acarapis externus
ve Acarapis dorsalis türleri bal arılarında bulunuur. Acarapis
türlerinden yalnızca Acarapis woodi zararlıdır. Yetişkin bal arılarının
(Apis mellifera) solunum yolu olan trachea’da beslenmekte ve
üremektedir. Trachea’nın hasara uğraması ve tıkanması sebebiyle
arılar solunum yetmezliğinden ölmektedir. Trachea akarı ilk olarak
1921 yılında Rennie tarafından tanımlanmıştır. Avrupa bal arısı A.
mellifera, Asya bal arısı Apis cerana ve Apis dorsata’da mevcuttur.
Dişi akar 143-174 μm uzunluğunda, 77-81 μm genişliğindedir.
Erkek akarlar 125-136 μm uzunluğunda, 60-77 μm genişliğindedir.
Erkek akarlar, dış seksüel organlarındaki farklılıklar haricinde hemen
hemen dişi akarlara benzemektedir.
Erişkin erkek ve dişi akarlar, larva ve yumurtalar arının solunum
sisteminde bulunmaktadır. Solunum sisteminin dışa açılan kısmı 10
spiracle’den oluşmuştur. İç kısmı ise kollara ayrılmış gövdeden
meydana gelmektedir. Acarapis woodi’nin tüm aşamaları torasik
spiracle’nin ilk çiftindeki büyük trachea gövdesinin içinde
görülmektedir. Akarapisler ara sıra toraks ve baştaki hava keseleri
içinde bulunmaktadır. Dişi akarapis, üç günlükten küçük erişkin arının
birinci torasik spiraclesine girmektedir. Daha yaşlı arılarda enfekte
olabilmektedir. Özellikle kış salkımında hastalık belirginleşmektedir.
Acarapis, genç ve yaşlı arılar arasındaki ayırımı kutikuler
hydrokarbonlarını kullanarak yapmaktadır.
Arılar, kendi kendilerine tımar yaparken bacakların ikinci çifti
ile göğüs kıllarını taramaktadır. Arılar tımarlanma yaparken
çevrelerini enfekte etmektedirler. Akarlar daha yaşlı arıları seçtiğinde
78
Bal Arısı Hastalık ve Zararlıları
daha az yumurta üretmektedir. Genç arıları parazit daha iyi
üremektedir. Akarapis konakçıya girdiğinde, 1-2 gün içinde
yumurtlamaya başlamaktadır. Yumurtalardan 3-4 gün sonra yavru
akarlar çıkmaktadır. İlk 12 günlük yumurtlama süresi sonunda her
gün ortalama 0.85 yumurta bırakılmaktadır.
Dişi akarlar ortalama 8-10 yavru üretmektedir. Genellikle her bir
konakçıda bir nesil acarapis üremesi vardır. Yumurtadan çıkan ikinci
nesil dişi akarlar sonbahar yada kış dönemine denk geldiğinde daha
uzun bir yaşam süresine sahip olmaktadır. Akar 6 bacaklı larva
aşamasını takiben nimf aşamasına geçer. Sonuçta erişkin bir dişi 14 -
15 günde, erişkin bir erkek ise 11 - 12 günde meydana gelmektedir.
Dişi akarın gelişmesi tamamlandıktan kısa zaman sonra
çiftleşme gerçekleşmektedir. Çiftleşen dişi akar tracheanın spirikular
deliğinden dışarı çıkarak yeni bir konakçı arıya geçmektedir. Yetişkin
erkek parazitlerin diğer konakçılara gittikleri görülmemektedir. A.
woodi’nin, dişi:erkek oranı 3:1, 4:1 yada 2.4:1 arasında değişmektedir.
Bal arısında trachea akarı varsa, ana arı, erkek arılar ve işçi
arılar enfeste olmaktadır. Uzak koloniler arasında Acarapis woodi’nin
yayılmasında yollarını şaşıran erkek arılar rol oynamaktadır. Buna
karşın, işçi arılar, sayıca çok fazla sayıda olduklarından hastalık için
birinci derecede öneme sahiptir. Ana arılar uzun yaşam süreleri göz
önünde alındığında trachea akarları kaynağıdır. Ancak ana arılarda
trachea akarı 2 nesilden fazla üreyememektedir. Acarapis woodi
konakçı dışında yaşamamaktadır. Acarapis dorsalis ve A. externus arı
üzerinde gömlek değiştirmektedir. Fakat bu iki tür, arının iç kısmında
yaşayan A. woodi’den farklı olarak arının dış kısmında yaşamaktadır.
Trachea akarı, mecburi parazittir. Erişkin arıdan ayrıldıktan
sonra birkaç saatten fazla yaşayamaz. Çiftleşen erişkin dişi trachea
akarları, daha yaşlı arılardan 3 günlükten küçük genç arılara
geçmektedir. Bu geçiş A. woodi’nin yaşam döngüsünün temel
unsurudur. Aslında arı kolonisi içinde yayılabilmesinde konakçının
hareket etmesine bağlıdır. Doğada kendi halinde yaşayan arı kolonileri
arılıklardakine kıyasla çok daha fazla akara maruz durumdadır. Üç
şekilde koloniler arasında yayılma yapmaktadır. Oğul vermek,
hırsızlık ve kovan şaşıran erkek ve işçi arılar olması halinde.
Kolonilerdeki akarın yaygınlığı aydan aya büyük bir farklılık arz
etmektedir. Genellikle geç yaz döneminde ve sonbaharda artmakta,
geç ilkbahar ve yaz döneminde en düşük düzeye inmektedir.
79
Dostları ilə paylaş: |