36
inkişafı nəticəsində yeni topoqrafik hissə - sənətkar məhəllə lərinin cəmləşdiyi rabad
formalaşmışdır. Dövrün mühüm fərqləndirici cəhətlərindən biri qaynar iqtisadi həyatın
rabada keçməsində və bu hissənin genişlənməsi hesabına şəhərlərin sürətlə inkişaf
etməsindədir (T.M.Dostiyev, 1999, s əh. 30). Bununla belə üçpilləli plan quruluşu heç
də daim ciddi gözlənilmə miş, bəzən bu və ya digər topoqrafik hissə müəyyən
səbəblərdən mövcud olma mışdır.
Şəhərlərin salınmasında orta əsr memarları təbii landşaft və iqlim amillərini
nəzərə almış, şəhərlər ərazinin topoqrafik xüsusiyyətlərinə uyğunlaşdırılmışdır. Sərbəst
fəaliyyətə imkan verən düzən ərazilərdə şəhərlərin plan quruluşunun əsasında bir qayda
olaraq kvadrat və ya düzbucaq durduğu halda, dağətəyi və dağlıq ərazilərdə salınmış
şəhərlərin plan quruluşu ərazinin relyefindən asılı idi.
Şəhər əhalisinin əksəriyyətini sənətkar və tacirlər təşkil edirdi. Onlar həm daxili,
həm də xarici bazarın tələbatını ödəmək üçün mal istehsal edir, onun satışına nail
olurdular. İri şəhərlərdə istehsalda standartlaşma və mədəni inteqrasiya prosesləri özünü
daha qabarıq büruzə verirdi.
Yaşayış məskənləri sistemində şəhərtipli iri yaşayış məntəqələri də
özünəməxsus yer tuturdu. Mürəkkəb müdafiə istehkamlarına malik olmayan bu yaşayış
məskənlərinin iqtisadi həyatında əkinçilik təsərrüfatı mühüm rol oynayırdı. Bu tip
abidələrə orta əsr Mingəçevir yaşayış yerini, Torpaqqalanı (Qax rayonu), Şəmkir
rayonunda Muncuqlutəpəni və digərlərini misal gətirmək olar. Həmin şəhərlərin və
şəhərtipli yaşayış məskənlərinin çoxu hələ erkən orta əsrlərdə və daha qədimdən
mövcud olmuşdur.
IX-XIII əsrin əvvəllərində ölkədə müdafiə sisteminin etibarlılığını yüks əltmək
məqsədilə yeni qala, qəsr və qüllə tikintisi vüsət almışdı. Bunlardan bəziləri feodal
qəsrləri olub ayrı-ayrı hökmdarların yay iqamətgahı rolunu oynamış (Gülüstan,
Əlincəqala, Ruin-dej və s.), bəziləri dağ keçidlərini qorumaq məqsədi güdmüş
(İsmayıllı və Gədəbəy rayonlarındakı Qız qalaları, Şəkidə Eşik qalası, Astara rayonunda
Şindan qalası), bəziləri gözətçi məntəqəsi kimi istifadə edilmişdir (Muxas, Aydınbulaq,
Mərdəkan qüllələri). Əlbəttə, bu ixt isaslaşmaya baxmayaraq, onlardan eyni vaxtda
mü xtəlif məqsədlər üçün də istifadə olunurdu. Bu abidələrdə aparılan arxeoloji tədqiqat
işləri zamanı orta əsrlərə aid xeyli maddi mədəniyyət qalıqları, xüsusilə saxsı
mə mu latı ə ldə edilmişdir. Hə min faktik materiallar göstərilən qalaların inşa tarixini
dəqiq müəyyən etməyə imkan verməsə də, onların dövrünü ümumi şəkildə
aydınlaşdırmaq mü mkün olmuşdur.
Şəhər, qala-şəhər, şəhərtipli iri yaşayış yerləri və kənd tipli yaşayış yerlərində
aşkara çıxarılmış arxeoloji materialı s əciyyələndirmə və ümumiləşdirmədən əvvəl
37
Şamaxı. Narınqalanın bərpa layihəsi.
onların hər birində aparılmış arxeoloji qazıntılar haqqında, orta çağda Azərbaycanda
mövcud olmuş tarixi-coğrafi bölgələr üzrə, qısa da olsa, bəhs etmək məqsədəuyğundur.
Şamaxı şəhəri beynəlxalq ticarət yolunun üzərində salınmış, Şirvanın paytaxt
şəhəri olmuşdur. Dağın yaxşı günəş tutan cənub və şərq yamaclarında salınmış bu
şəhərin plan quruluşuna təbii-coğrafi şərait öz təsirini göstərmişdir. Onun qala divarları ilə
əhatə olunan sahəsi 91 hektara bərabərdir (tablo 1, şək. 1). Hakim relyef şəraitində
yerləşən Narınqala altıkünclü plan quruluşuna malik olub, 7 hektara yaxın sahəni əhatə
edirdi (Г.А.Джидди,1981, стp. 44). Şəhərin qala d ivarlarından bayırda cənuba və
şərqə tərəf sənətkar məhəllələri - rabad yerləşirdi (Г.А.Джидди, 1981, стp. 43).
Şamaxı şəhərinin ərazisində əsasən 8 sahədə: şəhərin mərkəzi (II sahə),
cənub (I, V, VI, VIII sahələr), şima l-şərq (I, V sahə) və şərq (III, VII sahələr)
hissələrində arxeolo ji qazıntılar aparılmışdır.
Şəhər yeri müasir tikililərlə örtülü olduğu üçün arxeo loji qazıntı işləri başlıca
olaraq, kiçik sahələrdə (15-300 kv.m) görülmüşdür. Buna baxmayaraq, şəhərin orta
əsr maddi mədəniyyətinin mü xtəlif sahələrin i öyrən mək üçün xeyli imkan lar əldə
edilmişdir. İlk növbədə, şəhərin orta çağ mədəni təbəqə yatımının xarakteri və
qalınlığı müəyyənləşdirilmişdir. İç qalada (narınqalada) 3-4 m, şəhristanda 4-5 m,
şəhərin kənarlarında - rabadda isə 2-2,5 m qalınlıqda mədəni təbəqə yatımı olduğu
aydınlaşdırılmışdır. Mədəni təbəqə yatımında üç, biri d igərin i ardıcıl əvəz edən
inşaat qatı aşkara çıxarılmışdır (Г.А.Джидди, 1974a, стp. 50).
Mədəni təbəqə yatımının alt qatları VIII-IX yüzilliklərə aid olmaq la erkən
şirli saxsı məmulatla səciyyələnir. Burada çaydaşılarından adi palçıqla hörü lmüş
yaşayış evlərinin bünövrələri, ocaq qalıq ları, təsərrüfat və su quyuları ü zə
çıxarılmışdır.
38
X-XII əsrlə rin mədəni təbəqə yatımı daha qalın və tapıntılarla zəngindir. İlk
növbədə, yaxşı yonulmuş daşdan, əhəngli məhlulla hörü lmüş içqala və şəhər qala
divarların ın qalıq ları böyük maraq doğurur. Bundan başqa, h əmin inşaat qatında
küçə qalığ ı, yaşayış evlərinin, ictimai və dini b inaların bünövrələri, təsərrüfat
quyuları, tünglərdən quraşdırılmış su kəmə ri, kana lizasiya xətti ü zə çıxa rılmışdır.
Sənətkarla r məhə lləsində dulusçu emalat xanası, də mirçixana aşkarlan mış, istehsalla
bağlı kürələrin qalıq ları, əmək alətləri, istehsal çıxarları və tullantılar üzə çıxarılmış,
çoxlu tapıntılar əldə olunmuşdur (Г.А.Джидди 1981; 1990). Diqqəti cəlb edən tikili
qalıqları arasında sənətkarlar məhəlləsində aşkarlan mış XI-XII əsrlərə aid anbar
otağın qalıqları da vardır. Anbarda bir-b irinin yanında, çiyninə qədər torpağa
basdırılmış beş iri təsərrüfat küpü aşkarlan mışdır. Küplərdən ikisində qatılaşmış
neft, digər ikisində əhəng məhlu lu var id i. Beşinci küpdə isə su saxlanılmışdı
(Г.А.Джидди, 1981 a , c тp. 419). Anbardan altda is ə VIII-IX əsrlərin dulusçu
ema lat xanası yerləşirdi.
Şamaxıda tədqiq olunan diqqətəlayiq tikililərdən biri də 1983-1985-ci illərdə
Ca me məscidinin həyətində mədrəsə tipli ko mple ksin üzə ç ıxa rılması və arxeo loji
qazıntılarla öyrənilməsid ir (H.Cidd i, N.Musayev, 1991, s.24-31).
İnkişaf etmiş orta əsrlərdə Şirvanın ən böyük şəhərlərindən olan, ərəb
müəlliflərin in "Bab əl-Əbvab" adlandırdıqları Dərbənd şəhəri IX-X əsrlərdə özünün
çiçəklən mə çağını yaşamışdır. Xəzər dənizin in qərb sahilində ən böyük limana
malik bu şəhər mühüm hərbi-strateji, ticarət və sənətkarlıq mərkəzi id i. VIII-X
əsrlərdə şəhərin sıçrayışlı yüksəlişi şəhristanda monumental ictimai və din i
binaların, yaşayış evlərinin inşasının geniş vüsət alması ilə müşayiət olunurdu.
Hə min çağda şəhərin qala divarları a rasında olan 150 he ktardan artıq əra zisi sıx
məskunlaş mışdı (А.А.Кудрявцев, 1982, стp. 143).
1972-c i ildən aparılan arxeoloji qa zıntılar ş əhərin topoqrafiyasına aydınlıq
gətirmiş, onun iki h iss ədən: narınqala və şəhristandan ibarət olduğunu göstərmişdir
(tablo 1, şək. 4). Dərbəndin müdafiə sistemində xüsusi yer tutan Narınqalada saray,
qarnizon üçün kazarma, in zibati binalar, təsərrüfat tikintiləri və su anbarı var idi.
VIII-IX əsrlərdə Na rınqalan ın şərqində ucaldılmış saray kompleksi 600 k v.m-dən
artıq sahəsi olub, ço xotaqlı plan quruluşuna malik id i. Qalınlığı 1-1,5 m olan
divarları daşdan əhəng məhlulu ilə hörülmüşdü. X əsrin sonu - XI əsrdə saray
ko mpleksi Narınqalanın şimal-qərbinə köçürülmüşdü. Burada düzbucaqlı plan
quruluşuna ma lik saray ko mple ksi ucald ılmışdı (А.А.Кудрявцев, 1982, c тp. 148-
149; 1982a, стp. 43-52). Arxeoloji qa zıntıla r nəticəsində IX-X əsrlərin mədəni
təbəqəsi şəhərin şəhristan hiss əsinin demə k o lar ki, bütün ərazisində qeydə
alın mışdır. Şəhristanın dənizkənarı h issəsində mədəni təbəqənin IX-X əsrlərə
Dostları ilə paylaş: |