Asif Atanın – İnam Atanın Mütləqə İnam Ocağı
Yüklə 3,35 Mb. Pdf görüntüsü
|
108
özlərinəxas danışmaq ortamı yaratdı. Onlar Ağşın bəydən, Ocaqdan öyrəndikləri sözlər söylədilər, şeirlər dedilər. Bu ortamda onların onların duyğuları böyüyür, gələcəyin özgür insanlarının özülü qoyulur.
ya – İnam Ataya uca səcdə ilə. Mən sözümə Erolla Arazın çıxışından başlamaq istəyirəm. Onlar yavaş-yavaş Ocağa yaxın gəlməyə başlayıblar. Nadir şah, Şah İsmayıl kimi tariximizdə güclü simalar olub ki, onlar da dövlətçilik yaradıblar, biz indi geriyə baxanda o dövlətçiliyi görürük. Bir az da onunla fəxr edirik. Yaxşı edirik, ancaq Nadir şah, deyirsiniz ki, fəth elədi, bu, tariximiz üçün qürur qaynağıdır, biz tari- ximizə baxanda onu xatırlayırıq. Ancaq görürük ki, Nadir Şahın fət- hindən bu gün heç nə yoxdur. Ona görə bizə Asif Atanın insanı fəth eləməyi gərəkdir. Asif Ata İnsanı fəth eləməyə başlayıb, biz də Asif Atanın dalınca insanın fəth olunmasına doğru yol gedirik. Biz in- sanın oz insani mənasına bərabər, yaşamasına çalışırıq, ona inanırıq. Ocağımızın vurğu elədiyi məsələlər var. O məsələlərdən biri bizim ritualımızdır. Bütövlükdə Azərbaycan toplumuna biz göz yetirəndə özünə yadlaşmanın ən aşağı həddini görürük. Bu aşağı hədd özünü nədə göstərir? İnsanlarımız qıraq etkilərə o qədər boyun əyir ki, onun altında boynunun əyri olduğunun fərqinə varmır.
109
Başqasının çətirinin altına girir, başqasının çətirinin altına girdiyi üçün onun üzü göylərə dirənmir. Onun başı basqı altındadır. Hara ge- dirsə, hamı Allah, Allah, Məhəmməd-filan deyir. Bu sənin başından basan basqıdır, bu sənin boynunu qısaldan basqıdır. Ancaq burda sən nə deyirsən, burda beş-üç adam sözünə Atanın adı ilə başlayır. Ərə- bin qaranlıq şüuruna əyilmiş toplum bizə ağız əyir, deyir ki, Asif Atanı bütləşdirirlər, Asif Ataya səcdə qılırlar. Ancaq özünün hansı durumda olduğunun fərqinə varmır. Faciə budur. Özünə, özüm- lüyünə üz tutmağı faciə sayırlar. Öz şəxsiyyətini tanımağı qəbahət sayırlar. Öz şəxsiyyətinə, öz ucana, böyüyünə səcdə qılmağı qəbahət sayırlar. Gərək ərəb keyfiyyətləri ilə yüklənmiş, ərəb psixologiyası ilə biçimlənmiş Allaha səcdə qılasan. Gərək səni millət kimi sıradan çıxarmağın özülünü yaradan Məhəmmədə səcdə qılasan. Məhəm- mədə səcdə qılardım, Məhəmməd məni vurub sıradan çıxarmasaydı, bəşəriyyətin böyük şəxsiyyəti olsaydı. Bəşəriyyətin böyük şəxsiyyəti millətləri ayağa qaldırmalıdır. O bunu eləmədi. Kiçiltdi, alçaltdı, bunu biz dönə-dönə demişik. Həryönlü demişik. Asif Ata bizə deyirdi ki, xalqı Ocağa gətirin, təsdiq edin. Hökm deyil ki, 9 milyonun hamısını Ocaqçı edəsən. Mümkün deyil bu. Ocağa gətirmək o deməkdir ki, onun ağlını, düşüncəsini özümləş- dirin. Qibləsini özündə yaradın. Bunun üçün nə gərəkdir? Azərbay- canın içindən çıxıb burda mühit tapan insanlarımız qabağa dursun, zəhmət çəksin, yorulmasın. Atanın dediyi kimi, ağac-ağac, hal-hal becərsin, gətirsin. Kütləvi olmur, olmayacaq. Dünən biz bir tədbirə qatıldıq, orda ağız deyəni qulaq eşitmirdi. Hamı bir-birinin üstünə qışqırırdı ki, sakit dur. Nə deyirdilər ki, orda. Fikir yoxdur, şüar var. Biri “nə mutluyam türkəm deyənə!” deyir, hamı əl çalır. “Azərbay- can bizimdir!” hamı əl çalır. “Qarabağ bizim sorunumuzdur!” hamı əl çalır. Şüar. Buna yüyürürlər, gedirlər. Buna görə Asif Ata deyir ki, ağac-ağac, fərd-fərd, hal-hal qurmaq gərək. Biz tarix səhnəsindən çıxarılmağa doğru sürüklənirik. Bunun qar- şısını almaq üçün Asif Ata Ocaq yaratdı. Gəlin yeni söz öyrənin, yeni söz söyləyin. Yeni ömür yaradın, yeni ömür yaşadın. Onda görəcəksiniz ki, bir araya gəlməyiniz nə qədər gözəldir. Usanmaya- caqsınız, yeni fikir, yeni söz, yeni əməl, yeni əhvallar bizi həmişə bir arada saxlayacaq. Əgər bu dediklərimiz olmasa, azalan xətlə bura da gəlmək istəyən olmayacaq. Bunun da özülündə duran nədir – Xalq- laşma. Kimin əməlində xalqlaşma yoxdursa, deməli, Ocaq ola bilmir. 110
Ağac-ağac, fərd-fərd. İki kəlmə deyirsən, üç kəlmə deyirsən. Bu elə xalqın içində yaratmaq əməli daşıyır. Bunu etməsən, günlərin bir günü kiminsə kitabının tanıtım törənində görərsən ki, hamı hürkmüş, qorxmuş yaşayır. Belə bir durumda Ocaq gərəkdir. Bizim işimiz “damcı və qaya” məsələsidir. Xalq ayrı-ayrı insanlardan oluşur, min nəfərə söz deyəcəksən, bir nəfər eşidəcək. Bir nəfər hardadır, elə onu bilmək üçün min nəfərə söz deyirəm. Cahildən çəkinmək olmaz. Cahildi, sən aqilliyini ortaya qoy. Hər yerdə davamlı iş getməlidir. Bircə nəfərə söz demisənmi, o işdir. Ruhaniyyat tarixinə yaxşı baxın, görün necə zəhmət çəkiblər.
Elə-elə yığıblar zirzəmilərə minlərlə xristian olacaq insanları. Dövlətin xofu altında, qılıncı çəkib doğrayırdılar. Biz xalqın içinə çıxırıqsa, söz deyiriksə, heç vaxt gileyçi olmaya- cağıq. Daim qınamayacağıq, faktlar sadalamayacağıq. Kəmaləddin bu qədər taladı, Hacıbala bu qədər yedi, Pirməmməd bu qədər taladı, bu bizim qonumuz olmayacaq. Adını çəkdiklərim qurtarmayıb, qur- tarmayacaq da. Sən onun yanından, fiziki mənada, yel olub ötə bilməyəcəksən, mübarizəni qoy ortaya. Sənin işin basqıda olanların ağlını böyütməkdir. Deyəcəksən ömrünün axırına qədər beş nəfər səni eşidəcək. Bəli, elə bu beş nəfər böyük bir tarix yaradacaq. Sivilizasiya bir adamdan başlayır. Ona görə xalqlaşma işi Ocaq üçün olduqca önəmlidir. Yüklə 3,35 Mb. Dostları ilə paylaş:
|