Asif Atanın – İnam Atanın Mütləqə İnam Ocağı
Yüklə 3,35 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Ağşın Ağkəmərli
104
yorar. Çünkü əqidə qulluqsuz qalar. Çıxış yolu tapmaq gərəkdir deyir. Vicdanı ağrıya alışdırmaq məsələsi var… Mən özüm vicdansız deyiləm, ancaq bu və ya bənzəri məsələlərdə axıra qədər vicdana boyun əymək çətindir.
Bu kitabda vurğu eləyir ki, borcda umacaq var. Ona görə hesab eləyirəm, onu mənəvi borcuna görə də eləmir. Başqa bir yerdə Ocaq Yükümlüsü deyir ki, vətən və ana mühakimə olunmur. Deməli, bu sözdən onun zəhmətini anlamaq olar. Bir də gedişatda qoyulan “Mənəviyyatın tələbləri ömrümə nə dərəcədə hakimdir” qonusu. Kitabda gərginlik məsələsinə toxunulur. Ocaq Yükümlüsü deyir ki, ruhani tələblər asudə yaşayanın ömrünə gərginlik gətirir. Mənim ömrümdə yaranan gərginliyin səbəbləri anlaşılandır, an- caq əsil gərginliklə tutuşduranda bəsit gərginlikdir. Mənəviyyatın tələblərinin ömrümə tam hakim olmamasından irəli gəlir. Ruhaniy- yatın tələbləri, sorumluluq ömrə – özü olmaq gərginliyi gətirir. Ger- çəkliyin tələbləri ömrə – ona bərabər olmaq gərginliyi verir. Axtarışlar etmək gərəkdir, ortaya sonuc çıxartmaq şərti ilə. Atamız Var olsun!
tələblər asudə yaşayana gərginlik gətirir. Şəxsən mən özümdən danı- şıram. Nə vaxt ki, dolu yaşamışam, onda tədbirə uça-uça gəlirəm. O
105
sorumluluğun yaratdığı hal gərginlik olsa da, onu yüngül keçirirəm. Ancaq nə vaxt ki, boş yaşayıram, onda basqı altında gəlirəm tədbirə.
Ağşın Ağkəmərli: Çox sağ olun mənə söz verdiyinizə görə. Mən istəyərdim bunlar danışsınlar (uşaqları göstərir). Öncə məcazi məna- da olsa da, taleyə minnətdaram ki, mənim üçün, Ocaq kimi, belə bir ortam yarandı, bir araya gələ bildik. Burda gedən söhbətlərdən bir məqam məni özünə çəkdi. O məqam ki, xalq içində bir növ ümidsizlik, həyatın boşuna getməyi, inamı itirmək var. Mən fikirləşirəm ki, bu doğal bir məqamdır. Yəni qarşı tərəfə haqq vermək gərəkdir. Ona görə ki, ən azından bizi kimi bir araya gəlmək ortamları yoxdur. Bizim xoşbəxtliyimiz ondadır ki, biz bir araya gələ bilirik, sevincimizi, kədərimizi paylaşa bilirik. Bəlkə də bu mühitimiz olmasaydı, özümüzdə də inam olmayacaqdı. Onların bir fərdi kimi olacaqdıq. Xoşbəxtliyimiz odur ki, Ocaq var və o, bizi bir araya gətirir. Bir araya gətirərək bizi düşündürür. Başqasını düşünə bilirik. Üstəgəl mühitimizi, dünyamızı düşünə bilirik. Bu gözəl bir şeydir. Çünkü yaranan bu birliyin təməlində Ocağın məfkurəsi, düşüncəsi, Asif Atanın fəlsəfəsi, dünyabaxışı durur. Bizə bir sistem verib. Elə eləyək hamını özümüzlə aparaq. Çox sağ olun ki, məni dinlədiniz. 106
Soylu Atalı: Yaxşı məsələyə toxundu. Ocaq sənə elə bir göz verir ki, təkcə sən özünə baxmırsan, öz bioloji həyatına baxmırsan. Dünyanın mənəvi halına baxırsan. Çox ciddi məsələdir.
Ayaz Şıxalıoğlu: Bir az gurultulu çıxmasın, mən özümü anadan- gəlmə Ocaqçı sayıram. Ağlım kəsəndən. Çünkü bağımsız düşünə bilmişəm və dünyanın rəngləri məni çaşdırmayıb. Asif Ataya da ona görə bağlanmışam. Asif Ata ömrünü yaşayıb. O ömür ki, bəşəriyyət necə olmalıdır, insan necə olmalıdır, onu göstərir. İnsan özü-özünü, öz ayağını, əlini bağlayıb. Həmin zəncirləri Asif Ata açmaqla uğraşır. Sadəcə insanlar gərək başa düşsünlər bu fəlakəti, özlərinin düşüncəsində. Bundan qurtulmaq gərəkdir. Onda dünya da gözəlləşəcək, yaşamaq da, insanın qiyməti də ola- caq. Həyatın ən ağır məqamlarında mən heç vaxt ruhdan düşmürəm, çünkü məndən betər zindanlarda olan insanlar var. Ancaq onlar insanlığın böyüklüyünə inanırlar. Həqiqətin böyüklüyünə, haqqın qələbəsinə, gecədən sonra səhərin açılmasına inanırlar. Var olsun belə bir düşüncə. Asif Ata bizə bunu deyir. Bu arada mütaliələr çox eləyirəm. Toğrul Nərimanbəyovun əsər- lərinin hamısını götürüb oxudum. Mən o şəkilləri oxuyuram. Səttar Bəhlulzadənin çəkdiyinin içində vətən var. Başqa rəssamlarda gör- mürəm. Əməkçi insan, filan yaradırlar. Halbuki, Bakı neftçisiylə Rusiya neftçisi arasında heç bir fərq yoxdur. 107
Baxıram ki, bunlar boş söhbətlərdir. Sovet ideologiyasıdır, orda insan yoxdur. Ancaq Toğrulun, Səttarın çəkdiyi rəsmlərin içində və- tən var. Bütün inanclarımız, nağıllarımız var orda. Bizim müqəddəs saydığımız bütün şeylər, ruhumuz var, yəni hər adam başa düşə bil- mir onu. Hətta rəssamlığı qurtaran bir adamla söhbətim oldu. O deyir ki, bu abstrakt şeylər çəkir. Halbuki orda abstrakt heç nə yoxdur. Sadəcə bu millətin tarixini, keçdiyi yolu bilmirlər. Balaca bir tab- loda bütün inancların hamısını verə bilir. Asif Ata Ocağı bu düşün- cədə olan insanları özünə çəkən bir yerdir. Nə yaxşı ki, bu yer var.
Toplum yalnız çalışır, axşam yatım, səhər qaçım. Dünən Soylu Atalı ilə söhbət elədim. Elə bir sistem, rejim yaradılıb ki, ancaq pulçuluğa doğru hərəkət olsun. Ancaq xalqlaşmaq, insanlaşmaq uğ- runda adamlar, ümumiyyətlə, fikirləşmir. O dərəcədə zəka geriliyi var. Toplumda bizim başımıza gələn bəlaların hamısı insanın haqqını tələb edə bilməməsindən irəli gəlir. Milli kimliyə qarşı yadlaşma gedir. Asif Ata bizi çağırır – “İnsanlaşın – İnsanlaşdırın! Çox arzu eləyərdim ki, toplum eşitsin, qurtulsun özünə yadlaş- maqdan, başqa fəlakətlər gəlməsin. Ağşın bəy dedi, yaxşı ki, bura var, bura toplanırıq.
Yüklə 3,35 Mb. Dostları ilə paylaş:
|