Aturek 5 Konfransın sədri

ATUREK  /  MAY 2017
 
ATU rezidentlərinin 5-ci elmi-təcrübi konfransı  (11 MAY, 2017, ATU)   
212 
 
ЭФФЕКТИВНОСТЬ УСОВЕРШЕНСТВОВАННЫХ МЕТОДОВ ГЕРНИОАЛЛЛОПЛАСТИКИ В 
КОМПЛЕКСНОМ ЛЕЧЕНИИ БОЛЬНЫХ С ПОСЛЕОПЕРАЦИОННЫМИ ВЕНТРАЛЬНЫМИ 
ГРЫЖАМИ БОЛЬШИХ (W3)  И ГИГАНТСКИХ (W4) РАЗМЕРОВ 
 
Джамалова Г. Ф. 
 
Руководитель:  
 
АМУ УХК, Кафедра Хирургических Болезней III 
 
Цель:  Проведено  изучение  влияния  усовершенствованной  герниоаллопластики  с 
использованием  новых  синтетических  материалов  (монокрилпроленком-позитной  -  МПК-сетки 
и  абсорбируемого  адгезионного  барьера  «İNTER-CEED  (TC7)»)  на  ближайшие    результаты 
хирургического  лечения  64  больных  с  ПВГ  больших (W3)  и  гигантских  (W4)  размеров в  возрасте 
24-72 лет.  
Материал  и  методы:  Мужчин  было  21  (32,8%),  женщин  -  43  (67,2%).  Все  больные,  в 
зависимости от примененных методов лечения, были разделены на 2 группы: I (контрольная) – 31 
больной,  которым  проводилась  аллопластика  проленовой  сеткой;  II  (основная)  –  33  больных, 
которым  проводилась  аллопластика  МПК-сеткой  и  резорбируемым  барьером  «İNTERCEED 
(TC7)». Всем больным было проведено комплексное клинико-лабораторное, инструментальное и 
контрольное  обследование  (анкетный  опрос)  перед  выпиской  из  стационара.  Результаты 
обследования были обработаны методами статистического анализа по критериям Стьюдента на 
компьютере. 
Результаты:  Было  установлено,  что  внедрение  в  комплексное  лечение  больных  с  ПВГ 
модифицированных 
методов 
предоперационной 
подготовки, 
усовершенствованной 
хирургической техники расположения и фиксации имплантов, более физиологичной методики 
дренирования  послеоперационной  раны  крест  на  крест  расположенными  дренажами  для 
активной аспирации раневого экссудата, применение таких новых синтетических материалов как 
частично абсорбируемая МПК-сетка и абсорбируемый адгезионный барьер «İNTERCEED (TC7)» 
при  герниоаллопластике  –  все  это  способствует  достоверному  улучшению    ближайших  ее 
результатов  со  снижением  частоты  местных  и  общих  осложнений  и  сокращением  сроков 
пребывания этих больных в стационаре. 
 
 

---

ATUREK  /  MAY 2017
 
ATU rezidentlərinin 5-ci elmi-təcrübi konfransı  (11 MAY, 2017, ATU)   
213 
 
СОВРЕМЕННАЯ АНТИБИОТИКОПРОФИЛАКТИКА И ИММУНОКОРРЕКЦИЯ В 
КОМПЛЕКСНОМ ЛЕЧЕНИИ БОЛЬНЫХ С ДЕСТРУКТИВНЫМ ХОЛЕЦИСТИТОМ 
 
Халилова А.М. 
 
Руководитель: Джамалова Г. Ф. 
 
АМУ УХК, Кафедра Хирургических Болезней III 
 
Цель:  Проведено  исследование  клинической  эффективности  АБП  амоксиклавом  и 
цефтриаксоном  (отдельно  и  в  сочетании  с  иммунокоррекцией  тактивином  и  галавитом)  у  52 
больных  (40  женщин  и  12  мужчин)  с  деструктивным  холециститом  (ДХ),  которым  проводились 
«загрязненные» операции. 
Материал  и  методы:  В  зависимости  от  примененных  методов  лечения  все  больные  были 
разделены  на 2 группы: 1-я (контрольная) группа - 27 больных с ДХ, которым проводилась АБП 
амоксиклавом и цефтриаксоном продолжительностью 5 дней; 2-я (основная) группа - 25 больных 
с ДХ, которым, наряду с АБП, проводилась также иммунокоррекция тактивином и галавитом. 
Результат:  Изучение  состояния  ИС  проведено  у  45  больных  с  ДХ  1-й  (23)  и  2-й  (22) 
лечебных  групп.  Изучение  ИС  включало  исследование  иммунокомпетентных  клеток  (CD+) 
методом  проточной  лазерной  цитофлюометрии,  фагоцитоза,  ЦИК,  Ig  A,  M,  G  и  ИЛ10.  В 
отделениях и в операционных проведено изучение нозокомиальной флоры, выделено несколько 
штаммов  микробов,  в  основном  E.  coli  (32%),  золотистого  (23,4%),  эпидермального  (21,0%)  
стафилококка  и  Pseudomonas  aeruginosa  (21,0%).  Более  30%  из  них  оказались  резистентными  к 
незащищенным  полусинтетическим  пенициллинам  и  фторхинолонам  II  поколения.  Наиболее 
чувствительными большинство выделенных микробов оказались к амоксиклаву и цефтриаксону. 
Вывод:  Было  установлено,  что  применение  АБП  в  сочетании  с  иммунокоррекцией  у 
больных  с  деструктивным  холециститом  достоверно  снизило  частоту  послеоперационных 
гнойно-септических осложнений в 1,3 – 1,4 раза, а пребывание в стационаре на 3 дня. 
 
 

---

ATUREK  /  MAY 2017
 
ATU rezidentlərinin 5-ci elmi-təcrübi konfransı  (11 MAY, 2017, ATU)   
214 
 
DALAĞIN EXİNOKOKK SİSTİ XƏSTƏLİYİ 
 
Kərim Nəbiyev 
 
İşin rəhbəri: İdris Axundov 
 
ATU TCK, III Cərrahi Xəstəliklər kafedrası 
 
Açar sözlər: : Dalaq, exinokok kistası , cərrahi 
Giriş: Exinokok kistası bütün  dünyada görüləbilməkdə  və  xəstəliyin %95’ini Ekinokokkus granülozus 
törətməktədir.  Exinokok  kistası  bütün  organları  tuta  bilməkle  birliktə  ən  çox  qaraciyəri  (%70)  ve 
ağciyəri (%15-20) tutar. Dalaq tutulumu %0.9 -%8 sıxlığında görülür, izolə dalaq tutulumu çox nadirdir.  
Bu  çalışmada  dalaq  tutulumu  olan  beş  xəstənin  klinik  ve  radyoloji  simptomları  və  müalicələri  müasir 
tibbi ədəbiyyat bilgiləri vasitəsilə dəyərləndirilmiştir. 
Məqsəd: Bu çalışmada klinikamızda Dalağın Exinokok kistası xəstələrin müalicə və müayinəsi ilə əldə 
edilən nəticələrin bildirilməsi hədəfləndi. 
Material və Metod: Çalışmaya dalaq exinokoku olan 4 qadın və bir kişi olmaqla cəmi 5 xəstə alınmışdır. 
Xəstələrin  orta  yaşları  48.8  (39-60)  olaraq  təyin  edilmişdir.  Ən  çox  bildirilən  klinik  şikayət  qarın 
ağrısıydı.  Fizik  muayənədə  iki  xəstədə  splenomegali  gözlənilmişdir.  Bir  xəstədə  qaraciyər,  ağciyər  ve 
dalaq  birgə,  bir  xəstədə  qaraciyər  və  dalaq,  digər  üç  xəstədə  isə  izolə  dalaq  tutulması  müşahidə 
edilmişdir. İzolə dalaq exinokoku olan xəstələrdən birinin anamnezində üç il öncə qaraciyərin exinokok 
kist xəstəliyi olduğu, bundan dolayı cərrahi əməliyyat edildiyi bildirilmişdir. Dalaqdakı kistanın təqribi 
ölçüsü 8.4 (4-13) sm və kistler üç xəstədə dalaq qapısı bölgəsində, iki xəstədə isə parankima içində təyin 
edilmişdir.  Bütün  xəstələr  splenektomiya  ilə  müalicə  edilmiş  ve  bir  xəstəyə  əməliyyat  zamanı  qan 
transfüziyası  ehtiyac  olmuşdur.  Əməliyatların  orta  müddəti  140  (65-200)  dəqiqə,  xəstəxanada  qalış 
müddəti  isə  11.8  (10-13)  gün  olmuşdur.  Dalak  exinokok  kistlarında,  infeksiya  və  yırtılma  riskindən 
dolayı,  splenektomiyadan  parsiyal  kistektomi  və  omentopeksiye  qədər  deyişən  cərrahi  müalicələr 
məsləhət  görülür.  Splenektomiyanın  yüksek  ağırlaşma  riski,  xəstəxanada  uzun  qalış  müddəti  və 
residivlərindən  (%3.8)  dolayı  son  zamanlarda  hər  xəstəyə  təyin  edilmir.  Özəlliklə  dörd  yaş  altı 
uşaqlarda parsiyal kistektomi ve omentopeksiya kimi qoruyucu əməliyyatlar önərilir. 
Nəticələr və Yekun: Dalaq exinokok kistası ən çox hallarda asimptomatikdir və digərsəbəblərlə edilən 
incələmələrdə  təsadüfən  tapılır.  Qaraciyər  exinokokkunun  qarın  içine  yırtılması  da  dalaq  exinokok 
kistası ile nəticələnə bilir. Simptomlar qonşu  organlara təzyiq  veya ağırlaşmalar səbəbiylə əmələ gəlir. 
Ən  çox  şikayət  ağrı  ya  da  sol  qabırğaaltı  nahiyyədə  yüngül  rahatsızlıkdan  olur  .  Qan  yoluyla  törənən 
infeksiya və ya yırtılma sonrası şiddetli ağrı ola bilər, lakin abses əmələ gəlmə nadirdir. Kista tərkibinin 
qarın  içinə  yayılmasına  birbaşayırtılma  adı  verilir.  İçi  boş organlara  veya  döş  qəfəsinə  perforasiya  çox 
nadirdir  .  Kista  ümumilikdə  ildə  2-3  sm  büyüyür  və  diaqnozdan  öncə  5-25  il  asimptomatik  qalabilir  . 
Kistanın  büyüyərək  damarlara  təzyiq  etməsi  nəticəsində  kista  əhatəsində  dalaq  toxumasında  atrofi 
əmələ gəlir. Müayənədə sert, yumru və düzgün kenarlı kütlə ve büyümüş dalaq görülür. Laboratoriya 
testləri  %20-30  xəstədə  eosinofili  istisna  olmaqla  digər  göstəricilər  normaldır  .  ELİSA  testləri  yüksək 
sensitivlik (%95’in üzəri) və yetersiz spesifiklik göstərir.  
Qarnın  rentgenografiyasında  periferik  yumşaq  toxumalarının  kalsifikasiyası,  yeri  deyişmiş  qonşu 
organlar, sol diafraqmada yüksəlmə ya da plevral eksuda görülə bilər.  
USM-i  ən  faydalı  ve  ən  geniş  istifadə  olunan  müayinə  vasitəsidir.  Ümumiyyətlə  tək,  qismən  kalsifiyə 
kistler  görülür.  Çift  divarlı  kistanın  içindəki  hidatik  qum  dənəcikləri  diaqnoz  qoydurucudur. 
Xəstəliklərin %16-30’ində əlavə olaraq qaraciyər və ya periton tutulması da görülür.  
Tomografiya  da  kistada  suya  yaxın  dəyərlər  gösterir.  Kist  duvarında  kalsifikasiyaları  tespit  etmək 
baxımından tomografiya rentgendən  və USM’dən daha  üstün dəyərlər göstərir. Tomografiyada ayrıca 
qarındakı  digər  kistlərin  dəqiq  sayı  ve  yerleşməsi  haqqında  da  bilgi  verir.  USM  ve  tomografiya 
birbirlərini dəstəkləyir. (Aşağıda şəkildə örnəkləri verilmişdir.) 
 
 

---