ATUREK / MAY 2017
ATU rezidentlərinin 5-ci elmi-təcrübi konfransı (11 MAY, 2017, ATU)
204
müqayisədə residivlərin sayını 13, 9% qədər azaltmışdır.
3.
Pararektal fistulların cərrahi müalicəsində sfinkterqoruyucu əməliyyat kimi bioloji tıxaclrın
tətbiqi fibrin yapışdırıcı ilə birlikdə aparılmışdır. Əməliyyatdan sonra residivlərin sayı yoxlama
qrupu ilə müqayisədə 5,8% azlmış, anal
sfinkter çatmazlığı minumuma enmişdir.
Yekun: Beləlikə, diaqnostik situasiyadan və anatomik şəraitdən asılı olaraq pararektal
fistulların cərrahi müalicəsinə differensial yanaşılması, təkmilləşdirilmiş seton və plug tətbiqi cərrahi
əməliyyat müalicəninn nəticələrinin yaxşılaşdırılmasına səbəb olur.
ATUREK / MAY 2017
ATU rezidentlərinin 5-ci elmi-təcrübi konfransı (11 MAY, 2017, ATU)
205
ABDOMİNAL VƏRƏMƏ ŞÜBHƏ OLAN XƏSTƏLƏRDƏ DİAQNOSTİK
LAPAROSKOPİYANIN ƏHƏMİYYƏTİ
Elvin İsazadə
İşin rəhbəri: Nuru Bayramov, Saday Əliyev, Ruslan Məmmədov
ATU TCK, I Cərrahi Xəstəliklər Kafedrası
Açar sözlər: Qastrointestinal vərəm, abdominal vərəm, intestinal vərəm, diaqnostik
laparoskopiya
Giriş: Son illərin epidemioloji və statistik tədqiqatları inkişaf etmiş ölkələrdə vərəm xəstəliyinin
və digər oppotunistik infeksiyaların (HİV- Human İmmun deficiency virus, CMV, EBV və s.) geniş
yayılmasını göstərir. Bu vəziyyətə təsir edən əsas amillərdən biri bütün dünyada baş verən demoqrafik
proseslər və əhalinin aşağı sosial-iqtisadi statusudur. ÜDST-nın 2011-ci ilə olan məlumatına görə
vərəmlə xəstələnmə dünya əhalisinin 1/3-ni təşkil edir və infeksion xəstəliklərdən ölümün səbəbləri
arasında 2-ci yeri tutur. HİV-ilə yoluxmuş xəstələrin 50%-də vərəm aşkar edilir. Problemin aktuallığını
təsdiq edən faktorlardan biri də xəstələrin 10-20%-də vərəmin ekstrapulmonal lokalizasiyasının
müşahidə olunmasıdır. Bu baxımdan abdominal vərəm diqqəti cəlb edir.
Məqsədi: Abdominal vərəm zamanı optimal diaqnostika alqoritminin seçilməsi
Material və Metod:. Son 5 il ərzində (2013-2017) ATU-nun Tədris Cərrahiyyə klinikasında
Transplantologiya şöbəsində 5 xəstədə abdominal vərəm aşkar edilmişdir. Xəstələrin hamısı kişi
cinsindən olmuş və yaş həddi 21-55 il arasında dəyişmişdir. Xəstəliyin klinik simptomlarından
abdominal ağrı (100%), yüksək hərarət (100%), gecə tərləməsi (80%), anoreksiya (60%), diareya (20%),
assit (80%), arıqlama (100%) rast gəlinmişdir. Diaqnozun qoyulmasında klinik, laborator, instrumental
(rentgenoloji, KT, laparoskopiya) müayinələr istifadə olunmuşdur. Xəstələr ilkin olaraq müxtəlif
abdominal patologiya diaqnozu (qarın boşluğunun şişi, absesi, assit, portal hipertenziya,
hepatosplenomeqaliya və s.) ilə müayinə olunmuşlar. İlkin klinik-laborator müayinələrlə səbəbi
bilinməyən assitli xəstələrdə ikipilləli diaqnostik yanaşma tətbiq edilmişdir. Birinci pillədə kardioloji,
renal və qaraciyər mənşəli assit arasında, ikinci pillədə isə şiş və vərəm arasında differensiasiya
müayinələri yerinə yetirilmişdir. Ürək mənşəli assiti təsdiq və ya inkar etmək üçün exokardioqrafiya
müayinəsi, ürəyin atım fraksiyasına, pulmonar təzyiqə, aşağı boş venanın ölçüsü və pulsasiyasına
diqqət edilmişdir. Böyrəkləri yoxlamaq üçün kreatinin səviyyəsi və klirensinə, sidikdə zülal miqdarına
baxılmışdır. Qaraciyər mənşəli assitin o cümlədən spontan bakterial peritonitin diaqnostikası üçün
qaraciyər və dalaq elastoqrafiyası, assit-plazma albumin qradientinə, 3 xəstədə varikoz venaları
yoxlamaq üçün endoskopiya və KT müayinələri aparılmışdır. Ürək böyrək və qaraciyər mənşəli assitlər
inkar olunduqdan sonra neoplastik və vərəm prosesləri arasında differensiasiya pilləsinə
başlanılmışdır. Bu məqsədlə ilk növbədə KT, endoskopiya və şiş markerləri (CEA, CA-19-9, CA-125)
yoxlanılmışdır. KT-də piylik və peritonda törəmələri olan, lakin qastro-kolonoskopiyada törəmə
tapılmayan xəstələrdə markerlər də neqativ olduqda vərəmə yüksək şübhə yaranmışdır. Belə halda son
diaqnostik vasitə kimi diaqnostik laparoskopiya edilərək periton və piylikdən biopsiya alınmışdır.
Patohistoloji müayinələr nəticəsində bütün xəstələrdə abdominal vərəm təsdiq olunmuş, bioptatda
giqant histiositar çoxnüvəli Langhans hüceyrələri aşkar edilmişdir. Xəstəyə spesifik müalicə
aparılmışdır. Müşahidə altında olan xəstələrdə abdominal vərəmin cərrahi ağırlaşmaları qeyd
olunmamışdır.
Nəticə: strukturunda visseral vərəmin olma ehtimalına və xəstəliyin klinik diaqnostikasının
çətinliyinə cəlb etməkdir. Klinik təcrübəmizə əsasən diaqnozun qoyulmasında rutin müayinə
kompleksində döş qəfəsinin və qarın boşluğunun KT, şübhəli hallarda isə diaqnostik laparoskopiyanın
istifadə olunmasının və bu zaman alınmış biopsiya materiallarının patohistoloji tədqiqinin vacibliyi
tövsiyyə olunur (şəkil 1).
ATUREK / MAY 2017
ATU rezidentlərinin 5-ci elmi-təcrübi konfransı (11 MAY, 2017, ATU)
206
Diaqnostik aloritm
Assitli xəstə
Kardioloji, renal və qaraciyər müayinələri
Kreatinin və klirensi
Sidikdə protein
Elastoqrafiya
Assit-plazma albumin qradienti
KT, endoskopiya
QcFT
ExoKQ
Səbəb tapılmır
Neoplastik səbəblərin axtarışı
Şiş markerləri
KT, endoskopiya
Şiş tapılmadı və ya inkar edilmədi
Diaqnostik laparoskopiya
Şəkil 1. Abdominal vərəmə şübhə olan xəstələrdə diaqnostik alqoritm.
Diaqnozun dəqiqləşdirildiyi təqdirdə bütün xəstələrə vərəm əlehinə spesifik müalicə aparılmalı
və xəstəliyin cərrahi ağırlaşmalrının profilaktikası məqsədilə xəstələr dinamik nəzarət altına
alınmalıdırlar.
Yekun: Xəstəlik müalicə olunan bir xəstəlik olsada da potensial ölümcül xəstəlikdir. Buna görə
də vaxtında və lazımı yoxlamalar, erkən diaqnoz və müalicə xəstəliyin letallığını azaldır.
Dostları ilə paylaş: |