329
iki hökmdarın və onların ətrafının
hər tərəfli təsvirini vermək-
lə, oxucuya və tamaşaçıya bir növ müqayisə və seçim imkanı
verməkdir. Əmir Teymur özü və onun ətrafı, Yıldırım Bəya-
zidin özü və ətrafından qat-qat üstündür. Müəllifin əsərdə təs-
vir etdiyi hadisə və münasibətlər ilk nəzərdən sanki əsas hadi-
səyə xidmət etməyən kimi görünür. Lakin tədricən məlum
olur ki, əsas hadisəyə xidmət etməyən hadisə və münasibətlər
yoxdur. Araşdırıcı T.Məmməd özünün çox maraqlı «XX əsr
Azərbaycan dramaturgiyasının poetikası» əsərində (AMEA
Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutu. Bakı. «Elm», 1999,
səh.167) yazır: «Burada süjet qarşı duran tərəflərin mübarizə-
sindən daha çox hərəkətə hər an stimul verən Teymur müna-
sibətləri üzərində qurulmuşdur...». Lakin əsər həm münasi-
bətlər, həm də müqayisə üzərində qurulmuşdur desək, heç də
səhv etmərik. Əsərdə süjet xəttində hadisələrin düyünü və
açılışı klassik priyomla, məktub vasitəsi ilə həll olunur. Əmi-
rin dəqiq hesablamasına görə məktubla Yıldırım Bəyazid
kimi bir insan öz daxili aləmini açıb, iç dünyasını nümayiş et-
dirməlidir. Elə də olur. İlk pərdə Orxan-Olqa münasibətləri-
dir. Dedik ki, Əmir bir neçə məktubla Yıldırım Bəyazidə mü-
raciət edib, şərtlərini ona bildirir. Lakin Əmir kimi ağıllı və
tədbirli bir insan, ancaq o məktubla qane ola bilməz və o,
əlavə olaraq Orxanı Bəyazid sarayına casus yollamaq qəra-
rına gəlir. Deməli, Orxanın ilk pərdədən təqdimi buna xidmət
edirdi. Bəs Olqa? Maraqlıdır, Orxan Əmirin gizli planları
üçün lazım idisə, Olqa da Orxana öz gizli planları üçün la-
zımdır. İlk pərdədə hadısələr sürətlə inkişaf edir. Dramatik
gərginlik artmaqdadır. Orxan-Olqa münasibətləri Almas, Baş
Vəzir, Dilşad xanım və nəhayət Əmir Teymur münasibətləri
deməkdir. Əslində bu iki münasibət bir çox münasibətlərin
münaqişə səviyyəsinə gətirilməsi deməkdir. Orxanın Olqadan
əl çəkməməyi, onu özü ilə gizlincə Bəyazid sarayına apar-
mağı, əvvəl xanımı Almasla, sonra atası baş vəzirlə, nəhayət-
də isə, Əmirlə münasibətlərin pozulmasına gətirib çıxara bi-
330
lər. Xarici hərəkət açıqdan-açığa görünsə də, daxili hərəkət
hər bir obrazın gizli niyyətlərindən xəbər verir. Dilşad xanı-
mın bir çox məsələlərdən xəbəri var. O, sakitcə kənardan ha-
disələri izləyir və Alması sakitləşdirir. Maraqlıdır ki, hərəkə-
tin xarici tərəfi bir niyyətdən, daxili tərəfi isə, tamam ayrı bir
niyyətdən xəbər verir.
Süjet xətti dedik ki, ikiyə bölünmüş tərəflərin müqayi-
səli təhlili ilə davam etdirilir. Müəllif əsas qəhrəmanına olan
sonsuz sevgisini və məhəbbətini oxucuya və tamaşaçıya da
sirayət etdirə bilib. Süjet xəttinin əsas hadisəsi Əmir Teymur
və Yıldırım Bəyazid xəttidir. Lakin əsər boyu bu iki əsas tərəf
ancaq sonda, qalib və məğlub tərəf bilinəndən sonra görüşür-
lər. Əsas hadisəyə xidmət edən köməkçi xətlər lazım olan ana
qədər əsas hadisəyə yardım etsələr də əsərin sonunda tamam-
lanmırlar. Bu müəllifi bir o qədər də narahat etmir. Əsas mə-
sələ baş hadisəyə nəticə vermək, əsas qəhrəmanların münasi-
bətlərinə nöqtə qoymaqdır.
Beləliklə, biz çalışıb H.Cavidin «Topal Teymur», əslin-
də isə, «Əmir Teymur» tarixi dramının bəzi nüanslarını araş-
dırmağa çalışdıq. Bizə elə gəlir ki, bu dramların araşdırması
həm Cavidşünaslara, həm teatrşünaslara, həm də dramatur-
giya sahəsi ilə məşğul olmaq istəyənlərə nə isə verə bilər.
Çingiz Ələsgərov
331
HÜSEYN CAVİDİN
«İNQİLAB XIRSIZI»NDA HAQLA
NAHAQQIN MÜBARİZƏSİ
Tarixi şəraitin şəxsiyyətə, xüsusən də yaradıcı şəxsiy-
yətə göstərdiyi təsir danılmazdır. Və müvafiq tarixi mərhələ-
nin düzgün, obyektiv hesab etdiyi nəzəriyyə müəyyən zaman
keçdikdən sonra öz effektini itirərək yararlı olmadığını gös-
tərdiyində, belə nəzəriyyələrin təsiri ilə yaranmış bədii əsərlə-
rin sənətkarlıq xüsusiyyətləri ilə yanaşı, informativ xüsusiy-
yəti də tədricən dominantlıq təşkil edərək ön plana keçir. Bu-
nunla belə, elə ədəbi faktlar və əsərlər mövcuddur ki, ümum-
bəşəri mövzuları özündə birləşdirərək tarixin və zamanın gər-
dişindən asılı olmayaraq öz oxucularına estetik zövq vermək-
dən əlavə, yüksək mənəvi keyfiyyətlər və ideallar uğrunda
mübarizlik ruhu aşılayır. Şübhəsiz ki, bədii ədəbiyyatın ən
vacib vəzifələrindən olan bu cəhətlər Cavidin «Azər» poema-
sında vardır. Məlumdur ki, «Azər» poemasının indiyə kimi
çap olunmamış parçaları mövcuddur: «Mayıs çiçəkləri» və
«Meyxana guşəsində». Müəyyən səbəblər üzündən bu şeirlər
Cavid əsərlərinin işıq üzü görmüş cildlərinə daxil edilməmiş-
dir. Son illərə qədər poemanın «İnqilab xırsızı» adlı parçası
da «Azər»in işıq üzü görməyən hissələri sırasında idi. İlk dəfə
akademik Məmməd Cəfərin 1960-cı ildə Azərnəşr tərəfindən
buraxılmış «Hüseyn Cavid» adlı monoqrafiyasının «Azər»
dastanı» bölməsində «İnqilab xırsızı» şeirinin qısa məzmunu
və bu şeirdən bir bənd verilmişdir.
1
Daha sonra professor
Rafael Hüseynovun «Vaxtdan uca» kitabında həm «Mayıs çi-
çəkləri»
2
, həm də «İnqilab xırsızı»
3
şeirlərindən parçalar dərc
olunmuşdur. «İnqilab xırsızı» ilk dəfə olaraq bütöv şəkildə
1
М.Ъяфяр. Щцсейн Ъавид.Б.,Азярняшр.1960.сящ.194.
2
Р.Щцсейнов.Вахтдан уъа.Б.,Ишыг.1988.сящ.176-177.
3
Йеня орада, сящ.334.