Xəbərin parametrləri oxucuların tələbi ilə müəyyənləşdiyi kimi, bu
tələblə də dəyişə bilər. Başqa sözlə deyilərsə, hər bir qəzet öz oxucusunu
düşünərək prioritetlərini sıralayır. Sorğu 1-ə göz yetirək.
Bəs mövzu seçimində auditoriyanın istəyi nə dərəcədə önəmlidir?
Araşdırmalar
göstərir
ki,
jurnalistlər
bəzən
oxucuların
nə
istədiklərindən xəbərsiz olurlar. Əgər oxucuların istəklərini bilmək
istəyirsinizsə, Riçard Vurmanın “ nformasiya həyəcanı” kitabını təkrar-
təkrar oxuyun. R. Vurman xəbərləri üç kateqoriyaya bölür: ümid, absurd və
fəlakət xəbərləri. Onun fikrincə, oxucular ümid sorağındadırlar, nicat
axtarırlar. Yeni qəzetlər ənənəvi qəzetlər və televiziya ilə müqayisədə daha
çox ümid dolu yazılar dərc edirlər. Ümid jurnalistikasının başqa bir adı “həll
jurnalistikası”dır. Yəni jurnalist insanların qanını qaraldan problemləri
sadəcə xatırlatmaq əvəzinə, problemin mümkün həllini araşdırır, eyni situ-
asiyadan uğurla çıxan insanlar barədə yazılar yazır və oxucunun “Daha nə
etməli? Hara müraciət etməli ?” suallarını cavablayır.
5
ABŞ-da oxucu auditoriyasını öyrənən araşdırmalara görə, gənclər
əsasən, musiqi və əyləncə ilə maraqlanırlar. Onlar yalnız ev, uşaq sahibi
olduqdan sonra yerli xəbərlər: vergilər, təhsil və siyasət barədə oxumaq
istəyirlər. Qida, sağlamlıq və təbabət mövzuları isə yaşlıların maraq
dairəsinə daxildir.
6
Təcrübəni bölüşənlər
Robert Slaqt (1964) Amsterdam Universitetinin Avropaşünaslıq
5
Brooks S.B., Kennedy G., Moen R.Daryl, Ranly D. News Reporting and Writing., NY,
Bedford/St.Martin’s, 2002. p. 8.
6
Mencher M. News Reporting and Writing. USA, Brown & Benchmark, 1997. p. 66.
fakültəsini bitirdikdən sonra 1991-ci ildə London Siti Universitetində
Beynəlxalq jurnalistika magistri dərəcəsi alıb. O, “Assoşieyted Press”də,
“RTL Nieuws” telekanalında və “Metro” qəzetində xəbər redaktoru işləyib.
2003-cü ildən müstəqil jurnalist və təlimçidir. Niderlandda, Balkanlarda və
Azərbaycanda jurnalistikanı tədris edir.
“Metro”
qəzetindəki
təcrübəsini
bölüşən
R.
Slaqtın
fikrincə,
auditoriyanın seçimi qəzet biznesində inqilaba səbəb ola bilər:
Son 7 ildə Niderland qəzet biznesində inqilab baş verməkdədir. Milli,
regional və yerli qəzetlərin bir çoxu ənənəvi formatdan tabloid
7
formatına keçib.
Bu necə baş verdi?
1999-cu ilə qədər holland qəzet bazarı qapalı idi. Qərbi Avropanın digər
ölkələrindən fərqli olaraq, oxucuların əksəriyyəti qəzetlərə abunə yazılırdılar.
Onlar bu ənənəyə o qədər sadiq idilər ki, 1990-cı illərdə yeni qəzet açmaq
təşəbbüsləri heç bir nəticə vermədi.
1999-cu il “Metro”nun gəlişi ilə yadda qaldı. Bu yığcam isveç qəzeti icti-
mai nəqliyyatda paylanırdı. “Metro” Stokholmda şəhər qəzeti kimi çıxmağa
başlasa da, Niderlandda daha çox uğur qazandı. Niderlandın gözəl və modern
dəmiryolları, metro və tramvay xətləri şəbəkəsi holland “Metro”sunu ümum-
milli qəzetə çevirdi. “Metro”nu digər holland qəzetlərindən fərqləndirən bunlar
idi: qəzetin pulsuz paylanması, tabloid formatı və qısa xəbərlər.
Əvvəlcə Niderland qəzet bazarında “Metro”ya münasibət skeptik idi.
Tabloid formatı insanlara Britaniyanın sensasiyapərəst “San” qəzetini
xatırladırdı. “Metro” səthi olsa idi, yaşaya bilməzdi.
Niderlandın ən böyük qəzeti “Teleqraf” “Metro”nun Niderlandda nəşr
ediləcəyini əvvəlcədən bilirdi və bu yeni konsepsiyadan qorxuya düşmüşdü.
7
Mətnin yığcam verildiyi kiçik formatlı qəzet.
“Metro” ilə mübarizə aparmaq üçün “Teleqraf” “Spits” adlı (qaynar saat) pul-
suz tabloid buraxmaq qərarına gəldi. Məqsəd “Metro”nu bacardıqca tez sıxışdı-
rıb aradan çıxarmaq, qəzet bazarını əvvəlki durumuna qaytarmaq idi.
Həm “Metro”, həm də “Spits” eyni ildə, eyni gündə – 1999-cu il iyun
ayının 21-də çıxdılar. Onlar hər ikisi aşağı gəlirli insanlar, xüsusilə gənclər və
mühacirlər arasında böyük uğur qazandı. Hətta evə abunə yazılmağa imkanı
olanlar belə pulsuz tabloidləri oxumağa başladılar. Gənclər qısa xəbərlərin for-
matını, rəngarəng şəkilləri, infoqrafikləri, əyləncəni, lətifələri və krossvordları
sevdi. Araşdırmalar göstərir ki, müasir oxucu hər gün səhər yalnız 20 dəqiqə qə-
zet oxumağa vaxt sərf edir. nsanlar xəbərləri TV, radio və internetdən alırlar.
“Metro” təzə xəbərlərin qısa icmalını verdiyindən oxucular onun səhifələrinə
sürətlə göz gəzdirib, asanlıqla şəkillərdən xəbərə, oradansa rəylərə keçə bilirdi-
lər. Bu xəbərlərin ön tarixçələri az, özləri isə yüngül idilər. Qəzetdə qısa və şəxsi
müsahibələr, oxucu məktubları bol idi.
Gündəlik tirajı 350 min - 400 min olan “Metro” və “Spits” indi ölkənin
ikinci və üçüncü qəzetləridir. Milli və regional qəzetlər oxucularının üçdə ikisini
itirib. Onlardan bəzisi tabloid formatına keçib, bəzisi hələ də mübarizə aparır.
Oxuculara ünvanlanan “Metro” və “Spits” isə gəlirlərini artırır.
Azərbaycanda oxucu auditoriyasına nə dərəcədə önəm verilir?
Oxucu marağından danışarkən “Günay” qəzetinin təcrübəsindən söz
açmaq yerinə düşərdi. 1993-cü ildə təsis olunan, iki dildə çıxan “Günay”
qısa bir müddətdə respublikada kifayət qədər populyar qəzetlərdən birinə
çevrildi. Uğurun səbəbləri sırasında “Günay”ın respublikanın bir sıra
agentliklərinin abunəçisi kimi aldığı xəbərləri oxuculara zamanında
çatdırması idi. Bundan ruhlanan “Günay” 1995-ci ildə respublikada ilk dəfə
olaraq “Röyter” agentliyinin xəbərlərinə abunə yazıldı. Məqsəd oxucuları
daha keyfiyyətli və bol informasiya ilə təmin etmək idi. Qəzetin peyk
Dostları ilə paylaş: |