rilməsindən imtina edilmişdi.
212
Onun tələb olunan sayda uşaqlarının
olmasına baxmayaraq, ərizəçi pensiya yaşına çatan vaxt onun
uşaqlarından biri Yunanıstan vətəndaşı deyildi. Bu vəziyyət hökumətin
ərizəçinin bütün ailəsini vətəndaşlıqdan məhrum etmək (ki bu da
qanun pozuntuları ilə həyata keçirilmişdi) və (dördüncü övladı artıq
evli olduğundan) sonradan onun yalnız üç övladına yenidən
vətəndaşlıq vermək barədə əvvəlki qərarının nəticəsi idi. AİHM
müəyyən etdi ki, vətəndaşlıqdan məhrum etmək siyasəti xüsusilə
Yunan Müsəlmanlarına qarşı aparılmışdı və pensiya verməkdən
imtina olunmasına Yunan millətinin qorunub saxlanması əsası ilə
haqq qazandırıla bilməzdi, çünki bu əsaslandırma özü-özlüyündə milli
mənşə zəminində ayrı-seçkilik idi.
Misal: Anakomba Yula Belçikaya qarşı işində Konqo vətəndaşı
Belçikada qeyri-qanuni rezident idi.
213
Dünyaya övlad gətirdikdən qısa
bir müddət sonra onun Belçikada yaşamaq icazəsinin müddəti
bitmişdi və o, yeni icazənin alınması üçün müraciət prosesinə
başlamışdı. O, Konqolu ərindən ayrılırdı və həm özü, həm də
uşağının Belçika vətəndaşı olan bioloji atası uşaq üzərində atalıq
hüququnun müəyyən olunmasını istəyirdilər. Bunu etmək üçün ərizəçi
uşağın doğulmasından sonra bir il ərzində ərinə qarşı iddia irəli
sürməli idi. Ərizəçinin kifayət qədər maliyyə vəsaiti olmadığından, o,
hüquqi prosedurun xərcinin qarşılanması məqsədilə hüquqi yardım
üçün müraciət etdi. Lakin, onun bu müraciəti rədd edildi, çünki bu cür
maliyyə dəstəyi Avropa Şurasının üzvü olmayan Dövlətlərin
vətəndaşlarına yalnız o halda verilə bilərdi ki, iddia rezident olmaq
hüququnun müəyyən edilməsi ilə əlaqədar olsun. Ərizəçiyə məsləhət
görüldü ki, rezident olmaq icazəsinin yenilənməsini tamamlasın və
sonra təkrar müraciət etsin. AİHM müəyyən etdi ki, bu şərtlər altında
ərizəçi ədalətli məhkəmə araşdırması hüququndan məhrum edilmişdi
və bu onun vətəndaşlığı ilə əlaqədar idi. Söhbətin ciddi ailə həyatı
məsələlərindən getdiyi, atalığın müəyyən olunması üçün vaxt
məhdudiyyətinin olduğu və şəxsin rezident olmaq icazəsini yeniləmək
prosesində olduğu vəziyyətdə Dövlət rezident olmaq icazəsinə malik
olan və ya olmayan şəxslər arasında fərq qoyulmasına haqq
qazandıra bilməz.
122
Ayrı-seçkilik əleyhinə Avropa hüququ üzrə Məlumat kitabı
_____________________________________
212. AİHM, Zeibek Yunanıstana qarşı (Zeïbek v. Greece) (No. 46368/06), 9 iyul 2009.
213. AİHM, Anakomba Belçikaya qarşı (Anakomba Yula v. Belgium) (No. 45413/07), 10 mart 2009.
3.2.-ci Fəsildə müzakirə olunduğu kimi, Aİ hüququ vətəndaşlıq zəminində
ayrı-seçkiliyi yalnız şəxslərin hərəkət azadlığı kontekstində qadağan edir.
O cümlədən, hərəkət azadlığı haqqında Aİ qanunvericiliyi üçüncü ölkələrin
vətəndaşlarına məhdud hüquqlar verir. Buna baxmayaraq, AİHK (Aİ-nın
bütün Üzv Dövlətlərinin də daxil olduğu) Avropa Şurasının bütün Üzv
Dövlətlərinin üzərinə AİHK-da müəyyən olunan hüquqları (qeyri-
vətəndaşlar da daxil olmaqla) yurisdiksiyaları altında olan bütün şəxslər
üçün təmin etmək öhdəliyini qoyur. AİHM Dövlətin onunla hüquqi bağlılığı
olan vətəndaşlarına hansı mənfəətləri istəsə təklif etmək hüququ ilə həmin
Dövlətin onunla əsaslı faktiki bağlılığı formalaşmış şəxslərə qarşı ayrı-seçk-
ilik etməsinin qaşısının alınması zərurəti arasında balans saxlamışdır.
Şəxslər Dövlətlə güclü faktiki bağlılıqlarının olduğunu göstərə bilirsə, AİHM
sosial təhlükəsizliklə bağlı məsələlərə çox ciddi fikir verir.
Dövlətlərin əcnəbilərin onların sərhədlərini keçib ölkələrinə girişini və
çıxışını nizamlamaq hüququ beynəlxalq ümumi hüquqla müəyyən olunur
və AİHM tərəfindən tanınır. Bununla əlaqədar, AİHM əsasən (3-cü Maddə
əsasında) təyinat ölkəsindəki qeyri-insani və ya alçaldıcı rəftar və ya cəza
və ya işgəncə ilə üzləşdiyi halda
214
, və ya (8-ci Maddə əasında) şəxsin
olduğu ölkədə güclü ailə bağlarının olduğu və şəxsin olduğu olkəni tərk
etməyə məcbur edildiyi halda bu ailə bağlarının qırılacağı halda
215
,
şəxslərin deportasiyası ilə bağlı şikayətlərə baxmışdır.
Misal: C. Belçikaya qarşı və Moustaquim Belçikaya qarşı işlərində
Mərakeş vətəndaşları olan ərizəçilər cinayət məsusliyyətinə cəlb olun-
muşdular və deportasiya olunmalı idilər.
216
Onlar şikayət etdilər ki, bu
milliyyət zəminində ayrı-seçkilik idi, çünki oxşar vəziyyətdə nə Belçika
vətəndaşları, nə də Aİ-nın digər Üzv Dövlətlərindən olan əcnəbilər de-
portasiya oluna bilməzdilər. AİHM müəyyən etdi ki, ərizəçilər Belçika
vətəndaşları ilə müqayisə olunacaq vəziyyətdə deyildilər, çünki
vətəndaşların öz Dövlətlərində qalmaq hüquqları var idi ki, bu hüquq
da AİHK-da (4 saylı Protokolun 3-cü Maddəsində) təsbit olunmuşdu.
Bundan əlavə, üçüncü ölkələrin vətəndaşlarına göstərilən müna-
123
Müdafiə olunan əsaslar
_____________________________________
214. Misal üçün Bax, AİHM, Chahal v. UK (No. 22414/93), 15 November 1996.
215. Bu işlərin uğur qazanmaq şansının az olmasına baxmayaraq. Misal üçün, bax, AİHM, Abdulaziz,
Cabales and Balkandali v. UK (Nos. 9214/80, 9473/81 and 9474/81), 28 May 1985.
216. AİHM, C. Belçikaya qarşı (C. v. Belgium) (No. 21794/93), 7 avqust 1996; AİHM, Moustaquim
Belçikaya qarşı (Moustaquim v. Belgium) (No. 12313/86), 18 fevral 1991
sibət ilə AB-nin digər Üzv Dövlətlərinin vətəndaşlarına göstərilən
münasibət arasındakı fərq də əsaslı idi, çünki AB tərəfindən xüsusi
hüquqi qayda, o cümlədən AB vətəndaşlığı yaradılmışdı.
Bu işlər ərizəçinin uzun müddət rezident olmaqla və ya vergi ödəməklə
ərazisində olduğu Dövlətlə yaxın faktiki bağlılıq formalaşdırdığı
vəziyyətlərlə müqayisə olunmalıdır.
Misal: Andrejeva Latviyaya qarşı işində ərizəçi Latviyada daimi
yaşamaq hüququ olan əvvəllər keçmiş Sovet İttifaqının vətəndaşı
olmuş bir şəxs idi.
217
Milli qanunvericiliklə müəyyən olunan təsnifata
əsasən ərizəçi müstəqillikdən əvvəlki dövrdə (müstəqillikdən əvvəl və
sonra Latviya ərazisində eyni vəzifədə olmasına baxmayaraq)
Latviyadan kənarda işləmişdi və nəticə etibarilə onun pensiyası eyni
vəzifədə müstəqillikdən sonrakı dövrdə işlədiyi müddət əsasında
hesablanmışdı. Əksinə, eyni vəzifədə olan Latviya vətəndaşlarının
pensiyası isə müstəqillikdən əvvəlki dövrdəki iş müddəti də daxil ol-
maqla bütün xidmət müddəti əsasında hesablanırdı. AİHM müəyyən
etdi ki, ərizəçi Latviya vətəndaşları ilə oxşar vzəiyyətdədir, çünki milli
qanunvericiliyə əsasən o, ‘daimi rezident olan əcnəbi’ idi və o da eyni
əsaslarla vergi ödəyirdi. Qeyd olunurdu ki, sadəcə vətəndaşlıq
zəminində fərqli münasibət göstərilməsinin əsaslandırılması üçün ‘çox
ciddi səbəblərin’ olmasına ehtiyac vardır ki, hazırkı işdə də bu cür
səbəblər olmamışdır. Məhkəmənin Dövlətin fiskal və sosial siyasət
məsələləri ilə bağlı geniş mülahizə sərbəstliyinə malik olmasını qəbul
etməsinə baxmayaraq, ərizəçinin vəziyyəti faktiki olaraq Latviya
vətəndaşlarının vəziyyətinə o qədər yaxın idi ki, bu zəmində ayrı-
seçkiliyə haqq qazandırılması mümkün deyildi.
Misal: Gaygusuz Avstriyaya qarşı (Gaygusuz v. Austria) işində
Avstriyada işləyən Türkiyə vətəndaşına Avstriya vətəndaşı olmadığı
üçün işsizliyə görə müavinət ödənilməsindən imtina edilmişdi.
218
AİHM
müəyyən etdi ki, ərizəçi Avstriya vətəndaşları ilə oxşar vəziyyətdədir,
çünki o daimi rezident idi və vergi yolu ilə sosial təhlükəsizlik sisteminə
töhfə vermişdi. Məhkəmə müəyyən etdi ki, Avstriya və Türkiyə
124
Ayrı-seçkilik əleyhinə Avropa hüququ üzrə Məlumat kitabı
_____________________________________
217. AİHM, Andrejeva Latviyaya qarşı (Andrejeva v. Latvia) [GC] (No. 55707/00), 18 fevral 2009.
218. AİHM, Gaygusuz Avstriyaya qarşı (Gaygusuz v. Austria) (No. 17371/90), 16 sentyabr 1996.
Dostları ilə paylaş: |