27
EPO ilə müalicənin effektivliyinə təsir edən proqnostik
faktorlar. EPO-nun istifadəsinin uyğunluğu haqda əsaslandırılmış
qərarların qəbul edilməsi məqsədi ilə müalicənin effektivliyinə təsir
edən proqnostik faktorların təyin edilməsi vacibdir.
Əvvəllər EPO-nun
qan
zərdabında
başlanğıc (bazal)
konsentrasiyasına böyük diqqət verilirdi. Bu kriteriyanın istifadəsi
ona əsaslanmışdır ki, endo EPO çatışmazlığı olan anemiyalı xəstələr
rEPO-ya daha yaxşı cavab verməlidirlər, nəinki anemiyalı, lakin
adekvat EPO hasili olan xəstələr. Bu fərziyyə bütün tədqiqatçılar
tərəfindən təsdiq edilməmişdir və buna görə də, rEPO ilə müalicənin
proqnozunun universal üsulu ola bilməmişdir. ASH⁄ASCO 2007
konsensusuna müvafiq olaraq, endo EPO-nun miqdarının təyini
yalnız MDS xəstələrində tələb olunur (effektivliyi əvvəlcədən
deməyə imkan verir).
rEPO istifadəsinin effektivliyini proqnozlaşdırmağa imkan verən
bir neçə model işlənib hazırlanmışdır. Bu modellərin əsasında iki
kriteriya durur: endo EPO-nun səviyyəsinin anemiyanın dərəcəsinə
uyğunsuzluğu və rEPO istifadəsinin ilkin mərhələlərində ilk
terapevtik effektlərin qiymətləndirilməsi. rEPO-ya adekvat cavab
M/Q nisbəti ilə təyin edilir, burada M – qan zərdabında EPO-nun
müşahidə olunan səviyyəsi, Q – EPO-nun hipotetik artmış səviyyəsi,
hansı ki, anemiyanın bu dərəcəsində güman oluna bilər. Əgər xəstədə
M/Q 0,9-dan çoxdursa, çox güman ki, rEPO-nun istifadəsi qeyri-
effektiv olacaq, bu da ÇM və QHL xəstələrində böyük çoxmərkəzli
tədqiqatlarla sübut edilmişdir. M/Q<0,9 nisbəti olan 60-80%
xəstələrdə rEPO-ya cavab alınmışdır, M/Q>0,9 nisbətində isə yalnız
10-41% xəstədə cavab qeyd olunmuşdur.
İlkin terapevtik cavabın əlamətlərinin qiymətləndirilməsinə
əsaslanan modeldə effektivlik kriteriyası qismində retikulositlərin
miqdarının artması istifadə olunur. Əgər müalicədən iki həftə sonra
(paralel olaraq kimyəvi terapiya alan xəstələr üçün dörd həftə)
xəstədə retikulositlərin sayı 40 000/ml və daha çox artırsa, o zaman
yüksək əminliklə rEPO istifadəsinin effektivliyini proqnozlaşdırmaq
olar. Əgər birinci 4 həftə ərzində xəstədə Hb-nin səviyyəsinin 10 q/l
və daha çox qalxması müşahidə edilirsə, bu əminlik daha çox artır.
rEPO ilə terapiyadan bir-iki həftə sonra qan zərdabında həll olan
trasferrinin səviyyəsinin kifayət qədər qalxması proqnozun əlverişli
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
28
faktoru sayılır. Əgər konkret xəstədə bu proqnostik faktoru EPO-nun
ilkin səviyyəsi ilə birgə nəzərə alsaq, proqnozun dəqiqliyi 88%-ə
çatır.
Proqnostik faktorların hərtərəfli təhlilinin aparılması zamanı
müəyyən edilmişdir ki, Hb>5 q/l və EPO-nun ilkin səviyyəsinin
<100 v⁄ml daxil olduğu kombinə olunmuş göstərici rEPO
istifadəsinin effektivliyini ≥95% dəqiqliklə proqnozlaşdırmağa
imkan verir.
İki həftə müalicədən sonra zərdab EPO-sunun, ferritin və
dəmirin, eləcə də, C reaktiv zülalın artması da sümük iliyinin rEPO-
ya müsbət cavab reaksiyası ilə korrelyasiya edir.
Əgər endo EPO-nun miqdarı məlum deyilsə, müalicənin ilkin
mərhələsində Hb-nin konsentrasiyasının artması və ferritinin <400
nq/ml ilkin səviyyəsi daxil olan kombinə edilmiş göstəricidən
istifadə etmək olar, bu da dəqiq proqnoz verməyə imkan yaradır.
Hipoxrom eritrositlərin miqdarı <5%, retikulositlər >50 000/ml,
zərdab ferritininin 100 nq/ml-dən və transferrinin doymasının
20%-dən az olmaması da rEPO terapiya üçün əlverişlidir.
MDS-li xəstələrdə rEPO-ya cavab reaksiyası haqda fikir
söyləmək cəhdləri göstərdi ki, proqnostik faktorlar nə yaşa, nə cinsə,
MDS diaqnozunun qoyulduğu və ya hemotransfuziyaların başlandığı
vaxta aid deyil. Bu kateqoriyalı xəstələrdə daha qiymətli proqnostik
faktor – endo EPO-nun ilkin konsentrasiyasıdır. rEPO-ya cavab
reaksiyası qan zərdabında EPO-nun səviyyəsi ≤500 BV/l olduqda
daha dəqiqdir. rEPO ilə müalicəyə daha çox cavab verən MDS-li
xəstələrin fərqləndirici əlamətləri aşağıdakılardır: döş sümüyü
punktatının
göstəricilərinə
əsasən
blastoz
<5%,
eritroid
hüceyrələrinin kifayət qədər həcmi və normal kariotip.
HEMOBLASTOZLARIN MÜXTƏLĠF FORMALARINDA
ANEMĠYALARIN MÜALĠCƏ XÜSUSĠYYƏTLƏRĠ
Yuxarıda hemoblastozlar zamanı anemiyaların müalicəsinə dair
ümumi tövsiyələr verilmişdir. Aşağıda isə hemoblastozların müxtəlif
formalarında
meydana
çıxan
anemiyaların
müalicəsindən
danışılacaq.
Mieloid leykozlar zamanı anemiyaların müalicəsi. Mieloid
şişlər – XML və XiMF zamanı rEPO-nun effektiv istifadəsi haqda
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
29
tək-tək işlər mövcuddur. Bu xəstəliklər zamanı inkişaf edən
anemiyanın patogenezində əsas faktor şiş hüceyrələri tərəfindən ifraz
edilən sitokinlərlə endo EPO və reseptorlarının supressiyasıdır. Belə
tədqiqatların sayı azdır, görünür bu da bədxassəli prosesin güman
edilən riski ilə bağlıdır.
Mieloid leykozlar zamanı rEPO-nun istifadəsində ilk müsbət
nəticələr XX yüzilliyin 90-cı illərinin əvvəllərində alınmışdır. EPO-
terapiyanın hemotransfuziyalardan aşkar üstünlüyü sonrakı
tədqiqatların nəticələri ilə sübut edilmişdir. Nəticələr göstərdi ki,
XiMF zamanı anemiyalı xəstələrin 55%-də rEPO-nun istifadəsi
müsbət cavab almağa imkan verir.
XLL zamanı anemiyanın müalicəsi. XLL zamanı autoimmun
sitopeniyaların səviyyəsi ümumi əhalidə olduğundan çoxdur. İstilik
autoimmun hemolitik anemiyası (AİHA), immun trombositopeniya
(İTP) və parsial qırmızı hüceyrəli aplaziya 4-40%, 1-2% və <1%
səviyyəsinə müvafiq baş verir. Bu fəsadlar xüsusilə xəstəliyin
yayılmış mərhələsi olan xəstələrdə diaqnoz qoyulan zaman,
xəstəliyin gedişi boyu müəyyən edilə bilər.
Bir neçə tədqiqat AİHA ilə purin analoqları ilə müalicə arasında
əlaqə olduğunu təsdiq edir. İstilik AİHA aşkar edilən xəstələri
idiopatik AİHA-lı xəstələrin müalicəsində istifadə edilən
protokollarla müalicə etmək tövsiyə edilir (C).
Purin analoqları ilə terapiyadan sonra inkişaf edən autoimmun
sitopeniyalar çox zaman ciddi olur və ölümlə nəticələnə bilər.
Postfludarabin AİHA inkişaf edən xəstələrin böyük əksəriyyətində
fludarabinin təkrar qəbulu zamanı hemolizin residiv verməsi qeyd
olunmuşdur. Siklosporin A almış az sayda xəstələrdə fludarabinlə
təkrar terapiyanın müvəffəqiyyətlə aparılması barədə məlumatlar yer
almışdır. Purin analoqları ilə əlaqədar əvvəllər immun sitopeniya
inkişaf etmiş xəstələrə purin analoqları ilə təkrar müalicə məsləhət
görülmür (B).
Purin analoqları ilə müalicə ilə bağlı hemolizsiz, düz antiqlobulin
testlərinin müsbət olduğu xəstələrdə AİHA riski məlum deyildir.
Hemoliz bütün hallarda baş verməsə də, purin analoqları ehtiyatla,
hemoqlobinin səviyyəsinin və düz antiqlobulin testinin müntəzəm
nəzarəti ilə istifadə edilməlidir.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
400>100>
Dostları ilə paylaş: |