12
HEMOBLASTOZLARIN MÜXTƏLĠF FORMALARINDA
ANEMĠYANIN XÜSUSĠYYƏTLƏRĠ
Kəskin leykozların əksəriyyətinin debütündə anemiyanın inkişaf
etməsində əsas rol normal qan yaranmanın bədxassəli hüceyrə klonu
tərəfindən boğulması, şiş artımı ilə mexaniki sıxışdırılması, eləcə də
hüceyrəarası qarşılıqlı təsirin tənzimlənməsinin pozulması ilə
şərtlənən sümük iliyi çatışmazlığına məxsusdur.
1. Kəskin promielositar leykoz üçün hemoragiyaların, damar
daxili hemolizin meydana çıxması ilə ağır damar daxili laxtalanma
(DDL) sindromunun inkişafı xarakterikdir. Leykozlu xəstələrin
bəzilərinin anemiyalaşmasında dərin trombositopeniya ilə əlaqədar
baş verən hemoragik sindrom böyük əhəmiyyət kəsb edir.
2. Mielodisplastik sindrom (MDS) – anemiyanın uzun müddət
aparıcı klinik əlamət olduğu xəstəlikdir. Anemiya bir qayda olaraq
normoxrom xarakter daşıyır. Yaşlı şəxslərdə mieloid displaziya B
12
vitamininin defisiti ilə birgə rast gəlinə bilər.
3.
Xroniki mieloid leykoz (XML) zamanı da anemiya
normoxrom xarakter daşıyır, lakin bir qayda olaraq xəstəliyin
sonunda – blast krizində inkişaf edir.
4. İmmun hemoliz daha çox limfoproliferativ şişlərə (xronik
limfoleykoz, qeyri-Hockin limfoması) xasdır və çox aydın ifadə
oluna bilər.
5. Çoxsaylı mieloma (ÇM) – 60-70% xəstələrdə ilkin müraciət
zamanı bir qayda olaraq normositar, normoxrom anemiya qeyd
olunur. Anemiyanın inkişafında bir neçə faktor rol oynayır. Onlardan
əsasları: sümük iliyinin mielom hüceyrələri ilə infiltrasiyası, böyrək
çatışmazlığı zamanı “uremik” toksinlərin sümük iliyinə toksik təsiri,
endogen eritropoetin hasilinin pozulması. Anemiyanın inkişafına
eritrositlərin yaşama müddətinin qısalması, hiperözüllük sindromu
zamanı qanaxmanın artması dəmir defisitinin əmələ gəlməsinə səbəb
olur. Anemiya paraproteinin səviyyəsi yüksək olan xəstələrdə
plazmanın həcminin artması ilə şərtlənən hemodilyusiya nəticəsində
dərinləşə bilər.
6. Valdentstrem xəstəliyi zamanı anemik sindrom ləng inkişaf
edir (bəzən bir neçə il ərzində). Onun genezində aparıcı rolu
eritropoezin leykemik boğulması, hemoliz (qeyri-tam istilik
aqqlütininləri ilə autoimmun hemolitik anemiya 5% hallarda qeydə
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
13
alınır) oynayır. Valdenstrem xəstəliyi olan pasientlərin 25%-də
diaqnoz qoyulduğu zaman dəmir defisitli anemiya qeyd olunur. Onun
patogenezi kifayət qədər öyrənilməmişdir. Nazik bağırsaqda dəmirin
sorulmasının pozulması daha həqiqətə uyğun səbəb sayılır. ÇM-da
olduğu kimi anemiya paraproteinin səviyyəsi yüksək olan xəstələrdə
plazmanın həcminin artması ilə şərtlənən hemodilyusiya nəticəsində
dərinləşə bilər.
AĞIRLIQ DƏRƏCƏSĠNƏ GÖRƏ ANEMĠYALARIN
TƏSNĠFATI
Hemoqlobinin səviyyəsindən asılı olaraq anemiyalar ağırlıq
dərəcələrinə görə fərqlənirlər. Cədvəl 1-də ağırlıq dərəcəsinə görə
anemiyaların təsnifatı verilmişdir.
Cədvəl 1.
Ağırlıq
dərəcəsi
Hb-nin səviyyəsi (q/l)
ÜST
meyarları
EORTC
meyarları
NCI
0 (norma)
≥ 110
> 120
120-160 qadınlar üçün
140-180 kişilər üçün
1 (yüngül)
95-110
100-120
100 – normanın göstəriciləri
2 (orta)
80-95
80-100
80-100
3 (ağır)
65-80
65-80
65-79
4 (həyat üçün
təhlükəli)
< 65
< 65
< 65
KLĠNĠKA
Anemiya müxtəlif simptomlarla özünü büruzə verir, orqan və
toxumalarda hipoksiyanın inkişafı nəticəsində onların funksiyasının
pozulması ilə şərtlənir. Bu simptomların ifadə olunma dərəcəsi
anemiyanın dərinliyindən, onun inkişaf tezliyindən, kompensasiya
mexanizmlərindən, əsas xəstəlik və yanaşı patologiyadan, ürək-
damar və tənəffüs sisteminin fəaliyyətindən, eləcə də pasiyentin
fiziki statusundan asılıdır.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
14
Xronik anemiya hətta hemoqlobinin səviyyəsinin nisbi yüksək
göstəricilərində
belə
(100
q/l)
homeostazda
əhəmiyyətli
dəyişikliklərə (məsələn, ürəyin artma fraksiyasının artmasına və sol
mədəciyin hipertrofiyasına, toxumaların oksigenlə ekstraksiyasının
artmasına və metobolik asidoza) və ürək-damar sistemi
xəstəliklərinin proqressivləşməsinə (ateroskleroz, ürəyin və digər
orqanların işemik xəstəliyi) səbəb olur.
Anemik sindromun klinik əlamətləri yalnız hemoqlobinin
səviyyəsindən deyil, onun enmə sürətindən də asılıdır. Gənc
xəstələrdə ləng inkişaf edən anemiya uzun müddət, hətta
hemoqlobinin səviyyəsinin kifayət qədər və ya kəskin azalmasınadək
özünü büruzə verməyə bilər. Eyni zamanda ürək tərəfdən yanaşı
patologiyaları olan yaşlı şəxslər hətta hemoqlobinin cüzi, lakin tez
dəyişməsini daha pis keçirirlər.
Anemiyanın ən çox rast gəlinən simptomlarından biri xəstələrin
həyat keyfiyyətini (HK) xeyli aşağı salan tez yorulmadır (zəiflik). Bu
simptom onkohematoloji xəstələrin 75%-də qeyd olunur. Zəifliyin
inkişaf riski və ifadə olunma dərəcəsi xəstənin fərdi
xüsusiyyətlərindən, şişin xarakterindən, spesifik terapiyanın xarakter
və intensivliyindən asılıdır. Bəzən hətta yüngül anemiya xəstələrin
HK-nin qeyri-qənaətbəxş olmasına səbəb olur, tez yorulma, əsəbilik,
yuxunun pozulması, əhval-ruhiyyənin pisləşməsi ilə özünü büruzə
verir. Əmək qabiliyyəti və fiziki aktivlik azalır, diqqətin
cəmləşməsinin və seksual fəaliyyətin pozulması qeyd olunur.
DĠAQNOSTĠKA VƏ DĠFERENSĠAL DĠAQNOSTĠKA
Anemiyanın diaqnostikasını və diferensiasiyasını aparmaq üçün
eritrositlərin ölçüləri və rənglənməsi səviyyəsinə əsaslanan
təsnifatdan
istifadə
etmək
məqsədəuyğundur.
Cədvəl 2-də
eritrositlərin ölçüləri və rənglənməsi səviyyəsinə əsaslanan təsnifatı
verilmişdir.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.