9
Risk amilləri
Hemoblastozlar zamanı anemiyanın rastgəlmə tezliyi və ağırlıq
dərəcəsi asılıdır:
şiş prosesinin növündən
mərhələsindən
müalicənin xarakterindən (kimyəvi terapiya və ya şüa
terapiyası)
Hemoblastozlar zamanı anemiyanın inkişafına gətirən amillərə
aid edilir:
əvvəlcədən hemoqlobinin (Hb) səviyyəsinin aşağı olması
qadın cinsi
xəstəliyin spesifik müalicəyə refrakterliyi.
Hemoblastozlar zamanı anemiya çox vaxt prosesin debütündə
aşkar edilir.
Etiologiya
Hemoblastozlar zamanı anemiyanın səbəbləri və inkiĢaf
mexanizmləri
Onkohematoloji xəstələrdə anemiyanın yüksək rastgəlmə
tezliyinin səbəbləri bir neçədir. Onlardan bəziləri ümumi
populyasiyada da rast gəlinir (dəmirin, vitaminlərin defisiti, böyrək
çatışmazlığı və s.). Lakin səbəblərdən bəziləri onkohematoloji
praktika üçün “spesifik” sayılır: şişdən qanaxma, sümük iliyinin şişlə
zədələnməsi, şiş xəstəliyinin anemiyası və şiş əleyhinə müalicənin
toksik təsirləri. Bir qayda olaraq, xəstədə anemiyanın inkişafına
səbəb olan bir neçə faktorun kombinasiyasını aşkar etmək olar.
Anemiyanın etiologiyasının müəyyən edilməsinin vacibliyi onun
müxtəlif variantlarında aparılan müalicə tədbirlərinin əhəmiyyətli
dərəcədə fərqlənməsi ilə şərtlənir. Beləliklə, hemoblastozlar zamanı
anemiyanın inkişafına gətirən səbəblər aşağıdakılardır:
eritrositlərin hasilinin çatışmazlığı
hemoliz
qanaxma
hipersplenizm
hemopoez kofaktorlarının defisiti
xroniki böyrək çatışmazlığı
kifayət qədər qidalanmamaq və s.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
10
Bir sözlə, anemiyanın əsas səbəbi şiş prosesi və sümük iliyinin
şiş hüceyrələri ilə infiltrasiyası, sitostatik dərman vasitələrinin
istifadəsi və dəmirin mənimsənilməsinin pozulması, endogen
eritropoetinin hasilinin azalması (endoEPO) və eritrositlərin
formalaşmasında iştirak edən kofaktorların funksional aktivliyinin və
hasilinin azalmasıdır.
Patogenez
Hemoblastozlar zamanı anemiyanın patogenezinin əsas hissəsinə
şiş hüceyrələri və immun sistemin hüceyrələri arasında qarşılıqlı təsir
daxildir ki, bu da əsasən makrofaqların, iltihabı reaksiyaların
aktivləşməsinə və interferon-γ, interleykin-1 kimi şiş nekrozu
faktorlarının (ŞNF) ifrazının artmasına gətirib çıxarır. Onlar dəmir
mübadiləsini pozur, makrofaqlardan dəmirin azad olmasını və
eritrositlərə daxil olmasını azaldır. Ferritinin hasilinin artması,
transferrinin reseptorları ilə birləşməsinin pozulması qeyd edilir.
Sitokinlər eritroid sırasının sələf-hüceyrələrinin diferensiasiya
proseslərini
boğur və endo EPO-nun hasilini ləngidir.
Limfoproliferativ xəstəlikləri olan pasientlərin zərdabında daima
EPO-nun konsentrasiyasının aşağı olduğu aşkar edilir.
Sümük iliyinin zədələnməsi olmayan hemoblastozlu xəstələrdə
yüngül və ya orta dərəcəli normoxrom normositar anemiya qeyd
olunur, buna səbəb isə bir çox faktorlardır. Bu xəstələrdə adətən
zərdab dəmirinin miqdarı və zərdabın dəmir birləşdirmə qabiliyyəti
azalır, ferritinin miqdarı artır, bu da ehtiyat dəmirin eritroid sırasının
sələf hüceyrələrinə keçməsinin blokadasını sübut edir. Bundan başqa,
bəzi
xəstələrdə
(mielodisplastik
sindrom,
osteomielofibroz)
eritropoetinə cavabın azalması qeyd olunur. Eritropoetinin miqdarı
normadan yüksək, lakin anemiyanın dərəcəsinə uyğun səviyyədən
xeyli aşağı olur.
Hemoblastozların müalicəsi nəticəsində meydana çıxan anemik
sindromu bir qədər şərti olaraq 2 qrupa bölmək olar: qanyaranmanın
boğulması və ağır hemorragik sindrom nəticəsində inkişaf edən
anemik sindrom. Aktiv sitostatik terapiya eritropoezin tam
dayanmasına gətirib çıxarmır, bununla yanaşı, xəstələrin
anemiyalaşmasına təsir göstərən güclü əlavə faktor sayılır.
Hemopoezin bu və ya digər sırasının boğulmasının ağırlığı onun
kinetikası ilə müəyyən edilir. Məlumdur ki, neytrofillərin yaşama
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
11
müddəti daha qısadır (6-8 saat), trombositlərin – 5-7 gün,
eritrositlərin – 120 gün. 1-2 polikimyəvi terapiya kursunun
aparılması klinik əhəmiyyətli anemiyanın inkişafına səbəb olmur.
Lakin yüksək dozalı polikimyəvi terapiya kursunun aparılması,
xüsusilə də, xəstəliyin başlanğıcında sümük iliyinin zədələnməsi
varsa, orta ağırlıqlı anemiyaya gətirib çıxarır.
Kimyəvi terapiya birbaşa eritroid sırasının sələf hüceyrələrinə
toksik təsir göstərməklə anemiyanın inkişafına səbəb olur. Kimyəvi
dərman vasitələri eləcə də hemopoezdə mühüm rol oynayan sümük
iliyinin mikroəhatəsinə birbaşa toksik təsirə malikdirlər. Bəzi dərman
vasitələri bilavasitə böyrək kanalcıqlarına təsir göstərir ki, bu da
eritropoetinin hasilinin azalmasına səbəb olur.
Qan sisteminin şiş xəstəlikləri olan xəstələrdə hemoqlobinin
səviyyəsi proqnozun mühüm faktoru sayılır. Lakin yadda saxlamaq
lazımdır ki, hemoqlobinin enməsinin son nəticəsi olan hipoksiya
ciddi əhəmiyyət daşıyır. Məhz hipoksiyanın inkişafı ilə əlaqədar
olaraq anemiya şişin böyüməsinə və metastaz verməsinə təsir
göstərir. Hipoksiya şiş hüceyrəsi klonlarının genetik qeyri-
stabilliyinə səbəb ola bilər ki, bu da başlıca olaraq apoptoz
qabiliyyəti azalan genetik dəyişmiş şiş hüceyrələrinin yaşamasına
gətirib çıxarır. Hipoksiya damar endoteli böyümə faktorlarının
(VEGF) hasilini artırır, bu da şişdə neoangiogenezlə müşayiət olunur
və rezistent şiş hüceyrələri pulunun formalaşmasına gətirir. Şişin
proqressiv artması və metastazların inkişafı müşahidə olunur.
Anemiya xəstələrin yaşamalarının pisləşməsi ilə müşayiət olunur, bu,
bir tərəfdən şiş prosesinin proqressivləşməsi, digər tərəfdən isə
hemoqlobinin aşağı səviyyəsində şiş toxumasının oksigenlə təmin
olunmasının azalması ilə izah olunur. Hipooksigenləşmiş şiş
hüceyrələri kimyəvi terapiyaya qarşı daha rezistent olurlar. Şiş
hüceyrələrinin hipoksiyasının artması, şiş prosesinə nəzarətin
azalması, hadisəsiz və ümumi yaşama müddəti göstəricilərinin
azalması ilə əlaqəlidir.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
Dostları ilə paylaş: |