Az ərbaycan Respublikası Sə hiyy ə Nazirliyi kollegiyasının 29 mart 2010 -cu IL tarixli



Yüklə 331,06 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə10/11
tarix30.04.2018
ölçüsü331,06 Kb.
#40450
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11

 

30 


Bu  yaxınlarda  AİHA-lı  xəstələrdə  rituksimabın  effektiv  ola 

biləcəyini  güman  etməyə  imkan  verə  bilən  hallar  haqqında 

məlumatlar dərc edilmişdir.  

ÇM  zamanı  anemiyanın  müalicəsi.  Diaqnozun  qoyulduğu 

vaxtda  xəstələrin  2/3  anemiya  qeyd  olunur  və  xəstəliyin 

proqressivləşən və residivləşən formaları olan pasientlərdə daha çox 

yayılmış  olur.  Anemiya  bir  qayda  olaraq  kimyəvi  terapiyaya  cavab 

olduqda  yaxşılaşır.  Digər  faktorlar  da  diqqətdən  kənarda 

qalmamalıdır  (qanaxma,  hemoliz,  dəmir,  vitamin  B

12

  və  fol  turşusu 



defisiti).  

Paraproteinlərin  səviyyəsi  yüksək  olan  xəstələrdə  artmış 

özüllülüyün  güclənməsi  təhlükəsinə  görə  eritrositlərin  köçürülməsi 

ehtiyatla təyin edilməlidir.  

Adətən  ÇM  zamanı  anemiyalarda  eritrosit  kütləsi  köçürülərdi. 

Hal-hazırda  ÇM  zamanı  meydana  çıxan  anemiyalarda  rekombinant 

insan  eritropoetininin  (EPO  -  epreks)  effektivliyinin  sübutları  daha 

çoxdur.  Mielomalı  xəstələr  qanın  qeyri-mieloid  bədxassəli 

xəstəliklərinə görə kimyəvi terapiya alan anemiyalı xəstələrdə EPO-

nun  istifadəsi  ilə  bağlı  aparılan  müşahidə  tədqiqatlarına  daxil 

edilmişdir. 

Tədqiqatların 

nəticələri 

EPO 


alan 

xəstələrdə 

hemoqlobinin  konsentrasiyasının  statistik  dürüst  əhəmiyyətli 

qalxmasını, eritrosit kütləsi transfuziyalarına tələbatın azalmasını və 

xəstələrin həyat keyfiyyətinin yaxşılaşmasını göstərmişdir.  

Lakin kimyəvi terapiya almayan simptomatik anemiyası olan ÇM 

xəstələrində  EPO-nun  istifadəsinin  mümkün  üstünlükləri  barədə 

nəzarət  olunan  tədqiqatlar  mövcud  deyil.  Hazırki  dövrdə  onun 

istifadəsinə  müsbət  cavabın  etibarlı  proqnostik  əlamətləri  yoxdur. 

Zərdab  EPO-sunun  aşağı  həqiqi  səviyyəsinin  müsbət  cavab 

ehtimalını  artırması  barədə  məlumatlar  mövcuddur.  EPO  ilə 

müalicədən  əvvəl  ağır  anemiya  (HB<90q/l),  eritrosit  kütləsinin 

köçürülməsinə yüksək tələbat (əvvəlki 3 ay ərzində 3 vahiddən çox) 

və trombositlərin aşağı konsentrasiyası (100x10

9

/l) mənfi proqnostik 



əlamətlər hesab edilir.  

Bu yaxınlarda buraxılmış EPO-nun istifadəsinə dair ASCO⁄ASH-

in  rəhbər  prinsiplərində  transfuziyaların  nəticələri  və  hemoqlobinin 

qalxması  üçün  sübutlar  həyat  keyfiyyətinə  olanlara  nisbətən  daha 

güclü  hesab  edilir.  Onkohematoloji  xəstələrdə  tövsiyələr  ondan 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.



 

31 


ibarətdir  ki,  EPO-nun  istifadəsi  məsələsinə  baxmazdan  əvvəl  adi 

terapiyaya başlamaq və hematoloji cavabı gözləmək lazımdır. 

Hazırkı vaxtadək ÇM xəstələrində EPO terapiyasının istifadəsi və 

eritrositlərin  köçürülməsi  zamanı  fayda  və  xərclərin  müqayisəli 

analizi bir dəfə belə aparılmamışdır.  

Xroniki  böyrək  çatışmazlığı  olan  xəstələrdə  anemiyanın  idarə 

olunması  sahəsində  Avropanın  müasir  təcrübəsinin  rəhbər 

prinsiplərinə  əsasən  EPO  ÇM  və  xronik  böyrək  çatışmazlığı  olan 

xəstələrdə anemiyanın müalicəsi üçün göstərişdir.  

Tövsiyələr: 

 

Yeni  diaqnoz  qoyulmuş  ÇM  xəstələrində  adətən  kimyəvi 



terapiyaya  cavab  qiymətləndirilməmişdən  əvvəl  EPO-nun 

istifadəsi məsələsinə baxılmamalıdır (C); 

 

EPO-nun  istifadəsi  məsələsinə  kimyəvi  terapiya  alan,  anemiya 



simptomları  olan  ÇM  xəstələrində  baxmaq  olar  (A).  Bu  baxış 

üçün əsasların bir hissəsi kimi zərdabda EPO-nun konsentrasiyası 

qiymətləndirilməlidir.  Zərdabda  EPO-nun  200  BV/ml-dən  çox 

olması,  eritrositlərin  köçürülməsinə  yüksək  tələbat  və 

trombositlərin  aşağı  səviyyəsi  EPO-ya  müsbət  cavabın  mənfi 

proqnostik faktorlarıdır; 

 

Əgər 4-6 həftədən sonra heç bir effekt əlamətləri yoxdursa, EPO-



nun dozası 2 dəfə artırılmalıdır (B); 

 



Əgər  6-8  həftədən  sonra  hemoqlobin  10-20  q/l  qalxmayıbsa 

effekt  ehtimalı  aşağıdır  və  EPO-nun  istifadəsi  dayandırılmalıdır 

(B); 

 



Əgər  hemoqlobinin  səviyyəsi  120  q/l-dən  yuxarı  qalxarsa  EPO-

nun istifadəsi dayandırılmalıdır və ya doza azaldılmalıdır (C); 

 

Kimyəvi  terapiya  almamış  xəstələrdə  də  EPO-nun  istifadəsinə 



baxıla bilər, lakin simptomatik anemiyalı xəstələrdə (B); 

 



EPO ilə müalicə zamanı dəmir mübadilısi yoxlanılmalıdır (C). 

MDS  xəstələrində  anemiyanın  müalicəsi.  MDS  diaqnozu 

qoyulan zaman 80% hallarda hemoqlobinin konsentrasiyası 100 q/l-

dən aşağı səviyyədə təyin edilir. MDS zamanı anemiya qeyri-effektiv 

eritropoez  nəticəsində  meydana  çıxır,  lakin  anemiyanı  fəsadlaşdıra 

bilən  digər  faktorlar  da  mövcuddur  (məsələn:  qidalanma 

çatışmazlığı, qanaxma, hemoliz və infeksiya). 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.




 

32 


MDS-in  təsnifatı.  Periferik  qan  və  sümük  iliyinin  morfoloji 

xarakterisitikasına görə MDS-in 5 forması ayrılmışdır (1982-1985-ci 

illərdə FAB (Fransa, Almaniya, Britaniya) təsnifatına əsasən): 

 



RA (refrakter anemiya); 

 



RAHS (refrakter anemiya həlqəvi sideroblastlarla); 

 



RABA (refrakter anemiya blastların artıqlığı ilə); 

 



XMML (xronik mielomonositar leykoz); 

 



RABA-t  (refrakter anemiya blastların artıqlığı ilə transformasiya 

olunmuş) 

RA  zamanı  xəstələrin  qanında  anemiya,  retikulositopeniya  aşkar 

edilir, orta dərəcəli leyko- və/və ya trombositopeniya mümkündür, blast 

hüceyrələri 1%-i keçmir. Mileoqrammada – eritroid sıra hüceyrələrinin 

artması  və dizeritropoez  əlamətləri ilə normo- və/və  ya hiperhüceyrəli 

sümük iliyi, nüvə ətrafında həlqəvi yerləşmiş siderin dənəcikli 15%-dən 

az  olmayan  miqdarda  sideroblastların  olması  (həlqəvi  sideroblastlar) 

aşkar edilir. Sümük iliyində blastların miqdarı 5%-dən çox deyil.  

RAHS  –  əsas  diaqnostik  əlamət  15%-dən  çox  həlqəvi  formalı 

eritroblastların olmasıdır. 

RABA – bu qrup xəstələrdə aşkar dizmielopoez əlamətləri ilə iki və 

ya üç şaxəli sitopeniya qeyd edilir, həlqəvi sideroblastlara da rast gəlinə 

bilər,  bu  zaman  sümük  iliyində  blastların  miqdarı  5%-dən  20%-dək 

dəyişə bilər, hemoqrammada onların səviyyəsi 5%-i keçmir.  

RABA–t  –  qanda  blastların  miqdarı  5%-dən  çox  olur,  sümük  iliyi 

punktatında  blastlar  20%-dən  30%-dək  təşkil  edir,  dizmielopoez 

əlamətləri bütün qanyaranma sıralarında aşkar edilir.  

XMML  – qanda  mütləq  monositozla  (1x10

9

/l-dən  çox) xarakterizə 



olunur, çox zaman dizqranulopoez əlamətləri olan yetkin qranulositlərin 

miqdarının artması ilə müşayiət olunur, blastların miqdarı 5%-i keçmir.  

Sümük  iliyində  dizmielopoez  əlamətləri  aşkar  edilir,  eləcə  də 

promonositlər rast gəlinə bilər. 

1999-cu  ildə  ÜST  təsnifatına  əsasən  nomenklaturaya  aşağıdakı 

dəyişikliklər əlavə edilmişdir: 

 

Sümük  iliyində  blast  hüceyrələri  20%-dən  çox  olduqda  kəskin 



mieloid leykoz diaqnozu qoyulur. 

 



Xromosomların  5q-anomaliyası  ilə  birgə  2-dən  çox  hemopoez 

sırasında  dizplaziya  olduqda  MDS-in  sərbəst  bir  forması  ayırd 

edilir (izolə edilmiş del (5q) ilə assosiasiya olunmuş MDS). 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.



Yüklə 331,06 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə