29
postunun komandanı Jauberin qorunması üçün kürd cangüdənlər görəvləndirmişdi.
Bu da Xoyda rahatsızlıq yaratmağa başladı. Bu üzdən də Xoyun darvazaları
Jauberi gətirən karvana qarşı qapandı. Ancaq müsafırin, bəklədikləri fransız
olduğunu duyunca durum dəyişdi. Jauber, Bonopartın öz əli ilə Fətəli Şaha yazdığı
məktubu Tehrana gətirməkdə idi. Jauber türkcənin Anadolu və Azərbaycan ağızları
ilə rahat danışa bilirdi. Bu ləhcələrdən başqa fars dilində də çətinlik çəkmədən
özünü ifadə edə bilirdi. Xoy hakimi Jauberin Abbas Mirzə ilə görüşməsini təklif
etdi. Jauber də şöhrətı bütün Şərqi dolaşan bu şahzadə ilə həmən görüşmək
istədiyini bildirdi. Jauber Abbas Mirzənin ruh halları və ordusunun durumu barədə
mərkəzə bilgi verməklə mükəlləf idi. Onlar bərabərcə Mərəndə tərəf yola düşdülər.
Mərənddə dincəlmək üçün qısa sürə bulunan Jauber bu kiçik şəhərdə əcaib
olaylarla rastlandı. Gənc adamlar əzbərdən şeir oxuyur və Batı haqqında Jauberden
maraqlı sorular sorurdular. Jauber də onların bu davranışından xoşlanır və Mərənd
hakimindən xahiş edirdi ki, insanların ona yaxınlaşmasını əngəlləməsin. Çünkü
XIX əsrdə Jauber Qacariyyə coğrafiyasının insanlarını və sosial psikolojisini
tanımaq üçün gələn ilk rəsmi dövlət adamı idi. Bu üzdən də toplumun bütün
davranışlarını, məşğuliyyətlərini gözləmləyərək hərtərəfli bilgilərlə Fransaya
dönmək istəyirdi.
Jauber bir neçə gündən sonra Mərənddən Təbrizə tərəf yola düşdü. Daha
öncə Con Molkolmu müsafir edən Əhməd Xan Bəylərbəyi bu dəfə də çox böyük
bir hörmətlə Jauberi qarşıladı. Jauber xatirələrində Təbrizin süfrə və yemək kültürü
qarşısında heyrətləndiyini bir neçə dəfə israrla vurğulamaqdadır. Jauber
xatirələrində Bəylərbəyinin yardımçısı Təbrizli Fətəli Xan barədə bu sözləri yazır:
“Fətəli Xan o qədər açıqgörüşlü, geniş düşüncəli idi ki, onun Avropada təhsil
aldığını sanmışdım.”
17
Jauber Abbas Mirzə ilə görüşmədiyi ana qədər bütün
bunların Abbas Mirzənin yaratdığı nisbətən demokratik ortamın məhsulu olduğunu
anlaya bilmirdi. Təbrizdə bir neçə gün istirahət edən Jauber bu şəhərdən ona
qatılan bələdçisi ilə Ərdəbilə tərəf yola düşdü. Jauber bütün yol boyunca mövcud
olan sabitliyin və istiqrarın səbəbini bələdçidən sorurdu. Bələdçi isə əskidən bu
istiqrarın olmadığını və bütün bunların hamısı Şahzadənin iqtidarı sayəsində
sağlanmışdır deyə cavab verirdi. Jauber yol boyunca bəzən tarlada çalışan bir
kəndli ilə danışır və ondan Abbas Mirzə haqqında sorular sorurdu. Cavablar isə
bir-birinə bənzəyirdi: “Tanrı onun ömrünü uzun etsin, kölgəsini başımızın
üstündən əskik eləməsin, o olmasaydı Azərbaycanda gördüyünüz bu arxayınlıq
olmazdı”.
Müsafir adam eyni zamanda Şahzadənin qardaşı Məhəmmədəli Mirzənin
(Dövlətşahi) sərt şəkildə Abbas Mirzəni qısqanması haqda da bilgilər əldə edirdi.
***
17
Amadee Jauber “Persiya səfəri”.
30
Keçmişdə Abbas Mirzənin öyrətməni və indi isə vəziri olan Böyük Mirzə
adı ilə bilinən İsa Fərahani Ərdəbildə özü üçün yaxşı bir iqamətgah təsis etmişdi.
Jauber onun evində müsafır oldu və çox xoş qarşılandı. Bir gün keçdikdən sonra
xəbər gəldi ki, Şahzadə Jauberi qəbul etmək üçün hazırdı.
O zaman 21 yaşında olan Abbas Mirzə yaraşıqlı paltar geyinməkdən zövq
alırdı. Özəlliklə də yabançılarla görüşərkən ən sevdiyi paltarını geyinərdi. Jauber
onu Xorasan xalısının üstündə oturmuş və əynində çox yaraşıqlı geyim varkən
görmüş oldu. Qılıncının qınındakı zinətlər par-par parıldayırdı. Qonağı çox böyük
hörmətlə qarşılayan Abbas Mirzə Jauberlə türk dilində danışmağa, tanışmağa
başladı. Abbas Mirzə bütün Qacarlara xas olan bir məharətlə türk dilində fikirlərini
daha rahat anlada bilirdi. Türk dilində gözəl bir səliqə ilə danışmaq bütün
Qacarlara məxsus bir özəllik idi. Şərqlilərin məhrum olduğu dinləmə, qulaqasma
qabiliyyətinin tərsinə olaraq Abbas Mirzədə çox böyük qulaqasma yetənəyi var idi.
Avropa ilə ilgili sorduğu sorulara geniş cavablar istəyir və diqqətlə bu rəsmi
müsafiri dinləyirdi. Danışma əsnasında Jauber, Abbas Mirzəni İrəvandakı
qələbəsindən dolayı təbrik edərkən, Şahzadə sevinmək yerinə bir az kədərli
göründü. Abbas Mirzə bu susqunluqdan və dalğınlıqdan sonra ürəyini bu
yabancıya açmağa başladı ki, Azərbaycan ordusunu bütün fədakarlıqlarına rəğmən
rusların texnoloji üstünlüyü amansızca mənim ordumu darmadağın edir. Bundan
dolayı da qəlbini və ruhunu dərin bir kədərin sardığını etiraf etdi. Abbas Mirzə çox
acı çəkərək bu sözləri söylədi: “Hansı şəhəri almışam? Utancımdan ordumun
üzünə baxacaq halım yox. Hansı intiqamı almışam? Hələ rus ordusu Azərbaycanın
bir çox bölgələrini əlində bulundurmaqdadır. Rus gəmiləri Xəzərdə sərbəstcə
cövlan edir. Nədən biz texnoloji istehsal edə bilmirik, bunun səbəbi nədir, ey
yabancı, danış. Niyə biz beləyik? Məgər günəş Doğudan doğub və öncə bizim
başımızı isitmirmi? O zaman nədən bizim insanların başı çalışmır, nədən? Cavab
ver, ey yabançı, bağrım çatlayır. Azərbaycanın bir bölümü və Xəzər dənizi işğal
altındadır. Nə etməliyəm ki, biz də Sizin kimi imkanlardan bərxurdar olaq? Fransa
ordusunun durumunu bildikdən sonra anladım ki, rus ordusu onun qarşısında
acizdir. Ancaq mənim reformlarımı Tehranda əngəlləyirlər. Sizin üstünlüyünüzün
və bizim zəifliyimizin səbəbi nədir? Nədən Siz hər an tərəqqi edir, biz isə cəhalət
içində donub qalmışıq? Nədən Sizin gələcəklə bağlı planlarınız var, lakin biz isə
gələcək haqqında heç düşünmürük? Məgər Tanrı bütün insanlara ağıl verməyibdir?
Biz niyə ağlımızdan istifadə edə bilmir, ağlımızı özümüzlə bərabər məzara aparır,
məzara gömürük. Danış, yabançı adam, danış. Söylə, mən necə Azərbaycanı bu
cəhalət girdabından qurtara bilərəm?”
18
Abbas Mirzənin bu gərgin söhbətini Jauber heyrətlə dinlədi və bu kükrəyən
gənc adamın qarşısında, ancaq susub daha sonra danışmağı tərcih etdi.
18
Jauber “Persiya səfəri”.
Dostları ilə paylaş: |