96
- Metroda nə işimiz var? - Nazim soruşdu.
- Qatar maşinistlərinə yanaşıb xahiş edək ki, elan
versinlər. Qoy elan etsinlər ki, yaralılara qan vermək
istəyənlər “Semaşko” xəstəxanasına getsinlər.
Məncə, belə olarsa, adamlara köməyimiz dəyər. -
Azər cavab verdi.
Dostlar “Elmlər Akademiyası” metro stansiyasına
çatıb içəri girdilər. Qatarların ilk vaqonunun dayana-
cağı yerdə durub gözləməyə başladılar. Az sonra bir
qatar yanaşdı. Qapını tıqqıldadıb maşinistdən açma-
sını istədilər. Maşinist qapını açdı.
- Qardaş, zəhmət olmasa elan edin ki, yaralılara
qan vermək üçün imkanı olanlar “Semaşko”ya get-
sin. Çoxlu yaralı var, kimin imkanı varsa, qan versin,
- deyə Azər ona üz tutdu.
Azəri diqqətlə dinləyən maşinist çox anlayışlı
çıxdı. “Əlbəttə, bu saat həll edərik”, deyib dərhal da
əlini mikrofona uzatdı. Elə o andaca elanı səsləndirdi
və söz verdi ki, bütün stansiyalarda bunu bir neçə
dəfə təkrarlayacaq.
Daha bir neçə qatar maşinistindən eyni xahişi
etdilər. Vaxt isə gedirdi. Ancaq bunun fərqinə var-
mırdılar.
97
Az sonra stansiya növbətçisi onlara yaxınlaşıb
nə etdiklərini soruşanda, elan verdiklərini, yaralıla-
ra qan lazım olduğunu dedilər. Növbətçi yardımçı
ola biləcəyini deyərək onları hərəkətə nəzarət edilən
otağa dəvət etdi. “Buyurun, buradan bütün qatarlara
eyni zamanda müraciət edə bilərsiniz. Elanınızı ve-
rin, daha burada dayanmağa ehtiyac olan deyil. Bü-
tün maşinistlər sizi eşidəcək, deyin, dövri olaraq elanı
səsləndirsinlər”, - deyə o, mikrofonu Azərə göstərdi.
Doğrudan da, artıq onların stansiyada dayan-
masına gərək qalmadı. Çünki indi bütün günü
maşinistlər bu elanı qatarlarda səsləndirəcək, insan-
ları xəstəxanalara gedib qan verməyə çağıracaqdı.
Azərsə qan vermək fikrində deyildi. Bu hal Na-
zimi də təəccübləndirdi: “Necə yəni, niyə? Hamını
qan verməyə səsləyirik, amma özümüz qan vermi-
rik? Necə ola bilər axı?”
Azər izah etməli oldu: “Qardaş, biz səninlə, digər
dostlarımızla birlikdə özümüzü mümkün qədər sağ-
lam tutmalıyıq. Çünki bir də gördün səfərbər olun-
maq zərurəti yarandı. Döyüşməli olduq. Bizim qa-
nımız özümüzə lazım olacaq. Ona görə də başqaları
qan versin, bizsə canımızı sağlam tutaq ki, verməyə
canımız olsun”.
98
Azərin izahı Nazimi qane etmişdi. Onların nəinki
qanı, canı da lazım ola bilərdi. Kim bilir, bəlkə də
səfərbərlik elan ediləcək, döyüşməli olacaqdılar. Ona
görə də canlarını sağlam tutmalıydılar.
***
Gecənin o qan-qa-
dasından salamat qur-
tulmuş Kamillə Mehdi
səhər erkəndən evdən
çıxıb şəhərin küçələ-
rinə yollandılar. Hər
tərəf dəhşət saçırdı.
Onlar öncə “Elmlər
Aka demiyası” metro
stansiyasına sarı yön
aldılar. Əli silahlı əsgərlər, tanklar, zirehli maşınlar
hər yol ayrıcında dayanıb keşik çəkirdi. Üç nəfərdən
artıq insanın bir yerə toplaşmasına, birlikdə hərəkət
etməsinə izn vermirdilər. Hər kəslə də əmrlə danışır-
dılar. Əmri verən əsgərlər həm də silahın lüləsini
adamlara tuşladığından heç kim onlarla söz güləş-
dirmir, dərhal çəkilib getməli olurdu.
Rus zirehli texnikası
Bakı küçələrində.
Foto: S.Rasim
99
Kamilgil də bir qədər irəli getdikdən sonra əs-
gərlər onların qarşısını kəsdilər. “Dayanın, olmaz!
Geri dönün!” Bu, əmr idi. Müzakirə etmək belə yer-
siz idi bu əmri. Ona görə də dostlar sakitcə geri dö-
nüb əks istiqamətdə hərəkət etdilər.
Onlar Əzizbəyovun heykəlini keçib üzü aşağı, “Al-
maz” zərgərlik dükanının yanından Nərimanovun
heykəlinə doğru yönəldilər. Buradan isə Sovet
küçəsilə texnikuma sarı yollandılar.
Kamilgil texnikuma çatanda artıq burada xeyli
insan var idi. Bir qədər söhbət edib, hal-əhval tu-
tub oradan ayrıldılar. Ara yollarla “Nizami” metro
stansiyasına, oradan da Füzuli meydanına sarı yol
aldılar. Məqsədləri bu idi ki, piyada da olsa, Lenin
meydanına gedib çıxsınlar. Bilirdilər ki, burada nəsə
öyrənmək olar.
...Az sonra minlərlə başqa Azərbaycanlı kimi on-
lar da Lenin meydanında idilər. Hər kəsin üzündə
hüzn vardı. İnsanlar bir-birilə sakitcə danışır, gecə
olanlar haqqında gördüklərini, yaşadıqlarını başqa-
larına anlatmağa çalışırdı.
Buradakı hər kəsin gördüyü, yaşadığı eyni idi.
Fərq yalnız məkanların ayrı olmasındaydı. Rus əsgər-
lərinin şəhəri işğalı yalnız “Salyan kazar maları”nın
100
ətrafında gerçəkləşməmişdi. Digər qoşun hissələri
Binə tərəfdən, başqa bir hissə isə Biləcəri tərəfdən
şəhərə həmlə etmişdi. Taktika da eyni idi: sağa-so-
la, rastgələ atəş açmaq, güllələrin kimə dəyəcəyinin
fərqinə varmamaq. Əsas məqsəd insanların gözünü
qorxutmaq idi. Belə anlaşılırdı ki, əmri verən Mosk-
va ölü sayının mümkün qədər çox artmasında ma-
raqlı olub. Sovetlər İttifaqı boyda bir ölkəni idarə
edən şeytan yuvası bu şəhərdə əmr verən Kommu-
nist Partiyasının baş katibi Mixail Qorbaçov həm də
böyük dağıntıların, qırğınların olmasında maraqlı
idi ki, işğalçı əsgərlər sadəcə avtomat silahla insan-
ları öldürməklə yetinməmiş, onların maşınlarını
da təkərlərinin altına almışdılar. Sanki hələ də yaş-
lı nəslin yaddaşından silinməmiş 2-ci dünya sava-
şındakı faşistlər hücum etmişdi Bakıya. Qəddarlıq
zirvədəydi. Dağıntılar, hər tində keşik çəkən
əsgərlərin sakinlərə qarşı nifrətli baxış və hərəkətləri
onu deməyə əsas verirdi ki, Bakının məhz düşmən
əsgərləri tərəfindən işğal edildiyinə qərar verəsən.
Yalnız qəddar düşmən bu hərəkətləri edə bilərdi.
...Kamillə Mehdi də meydandakı insanların ara-
sına qarışdı. Az sonra elan edildi ki, Kirov parkında,
Az.TV-nin alt tərəfində gecə şəhid edilmiş yurddaş-
Dostları ilə paylaş: |