48
Niyə Onu axtarmaq üçün xaricə nəzər salırsınız?
(Sethi 1984: 56-7).
Təsəvvür edə bilərsinizmi ki, beynin bioloji disfunksiyası halında,
bəzi adamlar qatilliyə aludəçi olmağa meylli olacaq? Hətta əgər
öldürülmə mədəniyyət, şəraitdən deyil bioloji səbələrdən törədilibsə,
elmi yaradıcılıq patoloji qatillərə öldürmək məcburiyyətindən özlərini
azad etmək üçün səlahiyyət verməyə imkanlıdır. Və bu başqa insan
keyfiyyətlərinə ziyan vurmadan edilə bilər. Müasir nevrologiyanın,
genetikanın və başqa biologiya elmilərinin inkişaf etdiyi bir zamanda
"insan təbiətinin"ölümlülükdən qaçılmazlığı, hətta əgər tipik olmayan
bioloji kəskinləşmə ilə əlaqələndirilmişdirsə də bundan sonra daha bucür
fərz edilə bilməz.
İlkin nümunə inkişafda olan neyropsixoloqiya elmi xadimi Ceyms W.
Prescott ilə neyropsixiatr Robert G. Hezin əsas və tətbiq edilmiş
araşdırmalarında təqdim edilmişdir (Restak 1979: 118-133). Onların
teoriyalarına əsasən bəzi adamlar tərəfindən öldürmək məcburiyyətinin
nəzəri mülahizələri emosiyaları (haşiyəli sistem) və bədən hərəkətini
(beyincik) birləşdirən elektrik dövrlərinin ("məmnunluq cığırları")
pisləşməsi ilə əlaqələndirilir. Onlar bu dövrlərin yaxşılaşdırılması və ya
pisləşdirməsinin sirkulyar olub erkən uşaq yaşlarında inkişafda olan
insanın bədəni ətrafında firlanma həddi ilə əlaqələndirərək, bunu
hərlənən stulda oturmuş şimpanzeləri öz ətrafında fırlatmaq ilə digərini
başı üzərində daşıyaraq sınaqdan keçirmişlər. Sonralar, onlar firladılmış
şimpanzelari daha təcavüzkar, mobil edilmişlərin isə təmkinli
şimpanzelər olduğunu müəyyənləşdirdilər. Peşəkar qatillərdə insani
xüsusiyyətlərin tətbiqinə keçid üçün qırğın törətməyə aludə olan şəxsin
çiynində tərəfindən idarə olunan("beyincik stimulyator və ya beyincik
lider") cib stimulyatoru ilə arxa beyində kiçik elektrodu implant etdilər.
Öldürməyə tələbat yaradan disforiya hissləri meydana çıxarkən şəxs onu
özündən uzaqlaşdırmaq üçün həzz cığırlarını fəallaşdıraraq hərəkətə
gətirə bilər.
Bəzi "cinayətkarcasına ruhi xəstə" diaqnozu qoyulmuş adamların
təcridxanada müəyyən illər tənhalığı nəticəsində sonralar onların qısa
müddət ərzində ərzində sağalmasını təcrübədən keçirmişlər. Başqa
birilərində də öldürmək və ya özünə qəsd etmək istəklərinin tədricən
49
sönməsini qeydə almışlar. Müvəffəqiyyətsizliklər də qeydə alınmışdır. Bir
hadisədə, beyincikləri əlaqələndirən "məftillər"in sınması nəticəsində xəstə
tibb bacısını qayçının ağzı ilə dərhal öldürür. Hər halda bu qabaqcıl
proseduranın müvəffəqiyyətləri məhv edən bioloji pessimizmdən
bəşəriyyəti azad etməkdə yeni nəzəri və texnoloji innovasiyalara meydan
oxuyur.
Siyasət elmi pessimizmi ilə kəskin nikbinlik ziddiyyət təşkil edən
qeyri-öldürücü optimizmin sonrakı əsasları Martin Lüter Kinğin və
Senator Robert F. Kennedi -nin (Daniels, Gilula və Ochberg 1970)
qətllərinin ardınca Birləşmiş Ştatlarda "zorakılığın böhranını" öyrənmək
üçün yaradılmış komitənin iyirmi üç Stenford Universiteti psixiatrının
nəticələrində tapılır. Bioloji, psixodinamika, ətraf mühit, qəzəb, qrupdaxili
konflikt, kütləvi informasiya vasitələri, odlu silahlar, zehni xəstəlik,
dərman (narkotik) istifadəsi və başqa müqayisəli faktorlarla əlaqəli olan
zorakılıq və aqressiyanı gözdən keçirdikdən sonra Daniels və Gilula belə
nəticə çıxarır : "Əgər biz alternativlər aşkar edərək onları tətbiq etmək
qərarına gəliriksə, deməli artıq biz zorakılığ erasını bağlamaqdan ötrü
insan oğlu üçün kifayət qədər bilgilərə malikik (441).
Psixiatr Corc F. Solomon (1970) tərəfindən təqdim edilən qətlin
sosioloji tədqiqatlarında "insan təbiətinə" köməksizliyinə istinaddan
fərqli olaraq öldürməyi anlanılan olduğunu və onun qarşısının
möhtəşəmcəsinə alınmasının mümkünlüyünü qeyd edir. Bir
ictimaiyyətləşdirilmiş hadisə ilə əlaqədar təcrübədə hədsiz dərəcədə
soyuqqanlı olan qadınların təsadüfi snayper qatilinin şəxsi tərcümüyi-
halına bunlar daxil idi: onun valideynləri tərəfindən etinasızlıq, azart
oyunu aludəçisi olan atası, tərəfindən şirnikləndirilmiş ikicinsli alkagol
anası, silahlara olan marağı və günahın "dəhşətli obrazlarına" hissiyatsız
qalmasına kömək edən narkotiklərdən istifadəsi. Başqa bir qatilin
hadisəsində onun keçmiş arvadının yeni ərinin qatlinə bais olan şəraitlərə
bunlar səbəb oldu: kasıblıq, onun anasına qarşı zorakılıq etmiş atasına
nifrəti, atalığının başına vurduğu zərbələrdən əmələ gəlmiş konvulsiya,
ana işkəncələri, bacıları tərəfindən döyülmələr, Dəniz Piyadasında
birinci serjant olması, bordeldə qarşısına çıxan fahişəylə nigahı, onun iki
uşağına atalıq etməsi, xaricdə iş səfərində olarkən ona qarşı
sədaqətsizliyi aşkar etdikdə öz biləklərini kəsmək cəhdi, fahişə arvadı
50
tərəfindən 38 kalibrli kiçik tapançası ilə hədələnməsi və mülkiyyət və
uşaqları görmək üçün hüquqların tələbi ilə mübahisələrdən sonra onun
üçtərəf arasında arvadını deyil, yeni əri öldürmədiyi. Solomon belə bir
nəticə çıxarır:
Bir psixiatr kimi mənim insan davranışının dəyişdirilə bilməsi
ideyasına münasibətim qətidir. Qarşısını alma və müalicələr
öncə cəhalətlə qarşılaşdığından müvəffəqiyyətsizliklərə uğrasa
da sonrakı tədqiqatlarda keyfiyyətini yüksəldə bilər ; qəbul
edilən prinsiplərin tətbiqində uğursuzluq; yenilik əlavə
etməkdən boyun qaçırmalar;və sosial uyğunsuzluğa görə
qisasçılıq zorakılığa meylli şəxslərin istənilən xas olan
"sağalmazlığından" daha çox şeydir. Inkişaf və şəfa üçün
insan qüdrətli varlıqdır və ümidvarıq ki, zorakılıq fəlakəti
istiqamətində onun qüdrətinə son qoyular (387).
Antropologiyada, zor işlətməkdən imtina və sülhə can atan insan
bacarıqlarını anlamağa cəhd edən yeni maraq, adı formada vurğulanan
zorakılıqla təcavüzdən fərqli olaraq, qeyri-öldürücü cəmiyyətin qeyri-
mümkünlüyü sualına cavab axtarır. (Sponsel və Gregor 1994b; Sponsel
1996) Lesli E. Sponselin izah etdiyi kimi "Qeyri-zorakı və sülh
cəmiyyətlər nadir olaraq mövcud olmalarının səbəbi ona görə deyildir ki,
onlar həqiqətən nadirdirlər, çünki onlar faktiki olaraq nadir hallarda zor
işlətməkdən imtina və sülh barədə tədqiqatlar mediada və başqa sahələrdə
həddindən artıq nadir hallarda müzakirə edilirlər". O, əlavə edir ki, "Bu
zor işlətməkdən imtinanın və sülhün şərtlərini və səbəblərini, sülhün
funksiyalarını, sülhün proseslərini və nəticələrini başa düşmək zorakılığı
və müharibəni anlamaq qədər vacibdir". (Sponsel 1994a: 18-9).
Qədim insanlar arasında bəşəri ölümlülüyü barədə Hobbesian
ehtimalının elmi sorğusu Piero Giorgi (1999) və Van der Dennen (1990;
1995) J.M.G.tərəfindən irəli sürülmüşdür. Etnoqrafiya ədəbiyyatında
qeyd edilmiş 50 000 "primitiv" xalqların keçmiş əsr boyunca müharibə
və düşmənçilik dəlillərinin icmalında Van der Dennen yalnız 2 000 qrup
üçün əsaslı dəlillər aşkarlaya bildi. Etiraf edərək ki, qalan qruplar üçün
"cəngavərlik" haqqında informasiyanın olmaması onların sülhsevərliyini
mütləq sübut etmir, Van der Dennen bəşəri insan cəngavərliyi
ehtimalının doqmatik qəbuluna qarşı çıxır.(1990: 257, 259, 264-9) O,
Dostları ilə paylaş: |