70
Üçüncü tarixi müşahidə qətldən imtinada səciyyəvi o öhdəlikdir ki,
əziyyət çəkən başqa həyat formalarını da əhatə edib, yüngülləşdirməklə
cəmiyyətdə həyata hörmət edən dəyişikliklərə gətirib çıxarmaq səylərni
də müşayiət etdi. Qeyri-öldürücü nə qayğısızlığı və nə də fəaliyyətsizliyi
nəzərdə tutmur. Cayn qeyri-zorakılıq prinsipi, misal olaraq, heyvanları,
quşları və həyatın başqa formalarını xilas etmək üçün səylər göstərir.
(Tobias 1991). Əhəmiyyətli struktur dəyişikliklərini başa düşmək üçün
lazımi səylər Qeyri-öldürücü öhdəliyi üçün Hindistanda Qandinin
hərəkatında görülə bilər. O tək siyasi müstəqilliyi deyil, qadınlar,
kasıblara və azlıqlara təsir edən əhəmiyyətli iqtisadi, mədəni
dəyişiklikləri və daxili münasibətləri axtarırdı. Buna oxşar olaraq,
azadlıq axtarışında Birləşmiş Ştatlarında qeyri-zorakı Krallıq hərəkati və
irqi bərabərlik Amerika cəmiyyətinin strukturunda kasıblıqdan
müharibəyə aparan fəaliyyətinin ədalət mühakiməsi üçün maneələrini
uzaqlaşdırmaq səylərinə gətirib çıxardi.
Qeyri-öldürücü imkanları üçün dəlillər hətta zorakı müasir dövlətlərin
tarixlərində də tapıla bilər. Bu baxımdan Amerika Birləşmiş Ştatları
nümunə göstərir. Üstünlük təşkil edən zorakı ənənə ilə müqayisədə hələ
ki, natamam ifadə edilən Amerikan təcrübəsində məlum Qeyri-öldürücü
köklərinin tam aydınlığı siyasət elminin tələbələrinə məlum deyildir.
Hələ ilkin sorğu-suallar onların mövcudluğunu şübhəsiz edir. (Brock
1968; Kuney və Miçalovski 1987; Havkley və Juhnke 1993; Kapur
1992; Kohn 1987; Lynd və Lynd 1995; Amerikan Tarixçilərinin
assosiasiyası 1994; Sçlissel 1968; Tru 1995; Zinn 1990).
Birləşmiş Ştatlarda Qətldən İmtina
Qətldən İmtina Amerika Birləşmiş Ştatlarının yaradıldığı andan
mövcud idi. O, yerli xalqlarla pasifist immiqrantlarının aralarında sülh
əlaqələrində baş aldı. Pensilvaniyanın milis nəzarətindən azad mövcud
olan koloniyasında yetmiş ildən çox (1682-1756) pasifisti Kvakerlə
Delaver Hinduları sülh şəraitində bir yerdə mövcud olmuş və girov
barədə razılaşdırmalarına əsasən, dost ziyarətləri üçün qapıları açıq
saxlamalı və düşmən niyyəti barədə şayiələrin ortaya çıxdığı halda
məsləhətləşməli idilər.(Brok 1990: 87-91). Hərbi xidmətdə öldürməyə
dini - şüuri etiraz üçün şərtlər on üç İnqilabdan əvvəl koloniyanın on iki
71
qanunlarında saxlandı. Daha liberal olan Rod Aylend (1673), inamları
onlara " öldürmək, vuruşmaq üçün silahla və ya yarışda məşq etməyi,
öyrənməyi" qadağan edir, o etiraz edənləri "istənilən cəza, cərimə, həbs
olunma" tətbiq edilmədən azad etdi. (Kohn 1987: 8).
Qeyri-öldürücü mövcud millətinin qanunvericilik müzakirəsində
meydana çıxmışdır. 1789-cu ildə Kontinental Konqres tərəfindən qəbul
edilən birinci nizamnamədə Qeyri-öldürücü etmiş dini şüur "heç bir
zorakılığa" vadar edilməsin. (Kohn 1987: 10, 13) 1989-cu ildə ABŞ
Konstitusiyasına Hüquqlar haqqında Qanunun əlavə etmiş olduğu
müzakirədə, nümayəndə Ceyms Madison Qeyri-öldürücü hər vətəndaşın
hüququnun tanınacağını etiraf edən Maddə 2-də şərti təklif etdi: "Dini
inamına görə silah daşımaqdan imtina etmiş heç bir şəxs orduda şəxsən
hərbi xidməti vermək üçün məcbur edilməyəcək" (Kohn 1987:11).
Madisonun təklifi nümayəndələr palatası tərəfindən bəyənildi, ancaq bu
dövlət milislərinin üzərində federal nəzarəti artırmağa etiraz etmiş dövlət
hüquqları müdafiəsinin konfrans komitəsinin Senatı tərəfindən rədd
edildi.
Amerika İnqilabında (1775-83), müxtəlif etnik və dini
mənsubiyyətlər hər iki qarşı tərəfdən koloniyada yaşayanları
öldürməkdən imtina etdi. İncil oxuyan Britaniyalı əskər Tomas Watson,
öldürmədən imtina etdi və sonra Massaçusets Kvakeri başçısı oldu.(Brok
1968: 280-81). Britaniya blokadası və Bostonun sonrakı Amerika
mühasirəsi ərzində (1774-76) pasifist Kvakerləri onun vətəndaşlarına və
qaçqınlarına humanitar yardımı çatdırmaq üçün generalları
Vaşinqtonunun və Hav-ın razılıqlarını aldı.(Brok 1968: 193-94). Əzab
çəkmədən heç bir halda Qeyri-öldürücü vicdanına kömək və hörmət
edilməz.
Qeyri-öldürücü mübarizəsinin Müstəqilliyi əldə edə bilməsi heç də
ağlagəlməz deyildir.(Konser və başqaları. 1986). İnqilabi Müharibənin
Şeytanları (1839)-da Çarlz K. Whippleyə görə: "Biz əgər silahlara
müraciət etməzdiksə, müstəqilliyə məqsədəuyğun, sürətlə, şərəflə və
daha əlverişli şərtlər altında çatmalı idik". Uyğun üsullar bunlar
olacaqdı: "1-ci, ədalətsiz müsadirələrə qətiyyətli və sakit imtina; 2-ci,
aydınlıq üçün onların incikliklərinin və tələblərin açıq bəyanatları; və 3-
cü, tələblərindən doğan ixtiyari zorakılığa səbirli davamlılıq"(2). Qeyri-
72
zorakı mübarizənin dinamikasının hər aparıcı elementinə dair
Whipplenin analizi Qandi və Gene Şarp-ın sonrakı fikirlərində (1973)
faktik olaraq nəzərə alındı. Qeyri-zorakı inqilabın üstünlüklərini
hesablayarkən, Whippl çox az həyatın itirilmiş ola biləcəyini
deyir(silahlı mübarizədən səkkiz ilə ölənlər-1 000 lider, 10 000 adam ,
qadın və uşaq və100 000 əleyhinə ); müharibənin iqtisadi məsrəfindən
(135 milyon dollar) və sonrakı hərbiləşdirilmənin məsrəfindən (300
milyon dollar) qaçılmış olar; və yeni nəslin mənəvi və etik əsası daha
yüksək səviyyədə qurmaq imkanı yaranardı. Bundan başqa, Qeyri-
öldürücü etmiş Amerika inqilabçıları köləlli cəmiyyətin davam etməsinə
imkan verməyəcəkdilər, "aldatmaya, rüşvətə güzəştə getməyəcək,
ölkənin ilkin sakinlərini məhv etməyəcəkdilər ", və "öz hökumətlərinin
tərkib hissəsi olan edam da daxil olmaqla zorakılığı və cavab zərbəs olan
sistemlərini qəbul etməyəcəkdilər" (10).
Qeyri-öldürücü Vətəndaş Müharibəsi əvvəl mövcud idi. Vətənpərvərlər
əzab-əziyyətə qatlaşaraq və qurban verməyə hazır olaraq sülh, qadın
hüquqları və xüsusilə köləliyi aradan qaldırmaq üçün İngiltərəyə (1812) və
Meksikaya (1845) qarşı müharibələrdə çalışırdılar. Onlar arasında qadınlar
və kişilər, qara və ağ dərililər, dini və dünyəvi şəxslər var idi.(Kuney və
Miçalovski 1987: 20-33; Lind və Lind 1995: 13-41). Qeyri-öldürücü
abolisionistlərinin səyləri şimali qanunverici orqanlarda azadlıq
qanunlarına keçiddə müvəffəq oldu. Sərhəddə, Kvaker Con Vulman-ın
(1720-72) peyğəmbərcəsinə işçi qüvvələrini azadlığa çıxarılmasını davam
edərək, cənubi dövlətlərdə bəzi qul sahibləri dini və ya iqtisadi əsaslarda
onların qullarını azad etməyə razılaşdırılırdı. Qeyri-öldürücü qurtuluşu
ağlagəlməz deyildi. 1777-ci ildə Britaniyalıların ev köləliyini, 1807-ci ildə
qul ticarətini, 1833-cü ildə Britaniya imperiyası boyu quldarlığı aradan
qaldırmalarından bəri Kanada kimi ana ölkəsi assosiasiyasının bəzi
formasını saxlaması misalında köləlik Birləşmiş Ştatlarda sülhlə aradan
qaldırıla bilərdi.
Vətəndaş Müharibəsi (1861-65) ərzində, öldürməyə şüurluı etiraz
üçün şərtlər Konfederasiyanın (1862) və İttifaqın (1864) qanun
layihələrinə hərbi partizanların işgəncə, həbs, edam, qətl kimi sui-
istifadələrindən sonra daxil edildi. Baxmayaraq ki, bəzən qanunlar
intiqamçı aşağı səviyyələrlə, bir araya sığmayan tərzdə tətbiq edilirdi,
Dostları ilə paylaş: |