downloaded from KitabYurdu.az
15
yerlərdə əmtəə xarakterli kənd təsərrüfatı məhsulları istehsal olunurdu.
Azərbaycanın sənaye istehsalı üç iri kapitalist müəssisəsi növü ilə təmsil
olunmuşdu: 1) ayrı-ayrı şəxslərin mülkiyyətində olan müəssisələr; 2) ticarət evləri; 3)
səhmdar kampaniyalar. Sonuncu növ iki formada - ya səhmdar cəmiyyətləri və ya pay
şirkətləri kimi fəaliyyət göstərirdi. Qalan növlər isə kapitalistlərin dar və məh dud
cəmiyyətləri idi. Kapitalist müəssisəsinin ən ali forması olan səhmdar kampaniyaları
kapitalın geniş surətdə təmərküzləşməsini təmin edir, rəqabətə daha asanlıqla tab
gətirir, onun mülkiyyəti isə ictimailəşdirilmiş mülkiyyətə çevrilir, çox geniş sayda səhm
sahiblərini birləşdirirdi. Ticarət evləri bu cəhətdən səhmdar kampaniyaları ilə ayrı-ayrı
şəxslərin mülkiyyətində olan müəssisələr arasında orta mövqe tuturdu.
Səhmdar kampaniyaları özünün iqtisadi və təşkilati xüsusiyyətlərinə görə
maliyyə kapitalının yaranması prosesində də müəssisələrin əsas təşkilat forması idi.
Onlar ticarət evlərini, ticarət evləri isə təkbaşına çalışan xüsusi mülkiyyətçiləri
sıxışdırırdı. Buna baxmayaraq, kapitalist müəssisələrinin hər üç növdən olan müxtəlif
formaları yaşayır və sayca da artırdı
1
.
İri kapitalist müəssisələri əsasən maliyyə birliklərinin əllərində cəmləşmiş
neft sənayesi və onunla bağlı sənaye sahələrində təmsil olunmuşdu. Bu sahələr
neftçıxarma, neft emalı, buruqqazma, maşınqayırma, metaltökmə və qazan istehsalı,
təmir zavodlarını birləşdirən mexaniki istehsal müəssisələrindən; həmçinin iri tütün
fabrikləri, iri un və çəltik dəyirmanları, onlarla iri dəmiryol-nəqliyyat xidməti
müəssisələrindən və "Elektrosila"dan ibarət idi. Bakıda H.Z.Tağıyevin iri toxuculuq
fabriki, yüzlərlə gəmisi olan Bakı gəmiç iliyinə xidmət edən tərsanə fəaliyyət
göstərirdi. Xəzər dənizində və Volqa çayında bakılı sahibkarların yüzlərlə neftdaşıyan
gəmisi üzü rdü.
Azərbaycanın digər qəzalarında da iri kap italist müəssisələri var idi. Onlar
Gədəbəy və Qalakənd mis yataqları və misəritmə zavodları, əsasən bir neçə kapitalistin
ixtiyarındakı iri balıqçılıq vətəgələri, bəzi iri pambıq təmizləmə zavodları, Şəkidə və
Şuşada iri ipək sap fabrikləri və iri ticarət müəssisələrindən, bank və kredit
idarələrindən ibarət idi.
İri kapitalist müəssisələrinin əsas göstəricisi kapitalın mərkəzləşməsi və
təmərküzləşməsi idi. 1901-ci ildə Bakıda istehsal olunmuş neftin 70,5 faizi səhmdar
cəmiyyətlərinin payına düşürdü
2
. Xüsusi çəkisi sonrakı illərdə daha da artan səhmdar
cəmiyyətləri neft və onunla bağlı sənaye sahələri ilə yanaşı, digər təsərrüfat sa-
hələrində, həmçinin yeyinti və yüngül sənaye sahələrində də fəaliyyət göstərirdi.
İnhisarçı kapital öz fəaliyyətini əsasən torpaq sahiblərinə borc verməyə
yönəldərək, səhmdar torpaq bankları vasitəsilə kənd təsərrüfatı sahələrinə soxu lurdu.
Dəmir yol cəmiyyətləri dövlət-kapitalist müəssisələrinin xüsusi növü idi.
Bakı-Batumi neft kəməri, həmçinin rabitə vasitələri inhisarçılarla bağlı o lan dövlətə
məxsus idi.
Azərbaycan qəzalarında da kapitalın təmərküzləşməsi və mərkəzləşməsi
prosesi gedir, onlardakı ipək, dağ-mədən, balıq, pambıqtəmizləmə, sement istehsalı
downloaded from KitabYurdu.az
16
sənayelərində və s. sahələrdə onlarla səhmdar cəmiyyət fəaliyyət göstərirdi. Lakin
qəzalarda, Bakıdan fərqli olaraq, səhmdar cəmiyyətləri yox, ticarət evləri üstün mövqe
tuturdu.
Azərbaycanda, o cümlədən Bakıda inhisar kapitalından kənarda qalmış və ayrı-
ayrı sahibkarların mülkiyyətində olan sənaye müəssisələri də var idi. Bu sənaye
müəssisələri sırasına Nu xa və Şuşa qəzalarında, Ordubadda, həmçinin Zaqatala
dairəsində olan xam ipək emalı fabriklərinin böyük hissəsi, Göyçay qəzası, Ağdaş, Kür-
dəmir və Hacıqabulda pambıqtəmizləmə zavodları, Şamaxı və Yelizavetpol qəzalarında
bəzi çaxır zavodları, Nuxa qəzası və Zaqatala dairəsində tütün fabrikləri, Bakıda və
qəzalarda kapitalist tipli yeyinti, yüngül sənaye sahələri, tikinti materialları istehsal
edən müəssisələr, mətbəələr və s. daxil idi.
Azərbaycan şəhərləri - Bakı, Şuşa, Gəncə, Şəki və başqaları kapitalist
şəhərləri idi. Həmin şəhərlərdə ticarət burjuaziyasını I və II dərəcə gildiya tacirlər,
həmçin in gildiyası olmayan alverçilər təşkil edirdilər.
Azərbaycan kənd təsərrüfatının bəzi sahələrində əmtəə istehsalı əmtəə-
kapitalist in kişaf səviyyəsinə yüksəlməsi ilə səciyyələnirdi. Təsərrüfatın
kapitalistcəsinə qurulması getdikcə güclənir və feodal istehsal münasibətləri
qalıqlarının tənəzzülünə səbəb olurdu.
Azərbaycanda böyük əksəriyyəti əhatə edən dövlət kəndlərində torpaq
sahibliyi dəyişikliklərə məruz qaldı. Torpağın sahibkarı olan dövlətlə onu becərən
kəndlilər arasındakı münasibətlər 1900-cü ilin mayında verilmiş "Xəzinə torpaqlarında
məskunlaşmış Cənubi Qafqaz dövlət kəndlilərinin torpaq quruluşu haqqında qanun" -da
öz əksini tapdı. Bu qanuna görə, dövlət kəndliləri şəxsən azad idilər. Lakin dövlət
torpağın mülkiyyətçisi olaraq qalır və bu torpaqlardan istifadə edən kəndlilər dövlət
xəzinəsinə torpaq vergisi ödəməli idilər
3
.
Xüsusi sahibkarlara məxsus kəndlərdə yaşayan kəndlilər isə, bəy
torpaqlarından istifadə etdiklərinə görə, bəy-mülkədarın mülkiyyət hüququna əsasən,
məhsul və pulla vergi ödəməli idilər. Bu vəziyyət 1912-ci ilə qədər davam etdi. 1912-
ci il qanunu ilə feodal torpaq mülkiyyəti ləğv edildi, kəndlilər öz pay torpaqlarının
sahibkarlarına çevrildilər. Buna baxmayaraq, torpaq sahibliyinin yarımfeodal xarakteri
var idi, belə ki, torpaq üzərində çarizmin sahibkarlıq hüququ və bəy-mülkədar torpaq
sahibliyi qalırd ı. Lakin bu dövrdə bəy torpaq sahibliyinin xarakteri müəyyən qədər
dəyişdi. Birincisi, bəy torpaqları artıq bəy nəslindən olmayanlara da satıla bilərdi.
İkincisi və ən başlıcası o idi ki, bəylərin bir q ismi əmtəə-pul münasibətlərinin
inkişafının təsiri altında, təsərrüfat yaratmağın torpağı icarəyə verməkdən daha əlverişli
və gəlirli olduğunu görərək, muzdlu əməyə əsaslanan təsərrüfatlar yaratdılar. Az sonra
onların bir qis mi kap italist təsərrüfatlarına çevrild i.
Azərbaycanda
təbəqələşmə
prosesinin
sürətlənməsi
nəticəsində
qolçomaqlardan, sələmçilərdən, dükançılardan, öz təsərrüfatını muzdlu əmək üzərində
qurmuş bəylərdən ibarət kənd kapitalistləri, öz əməklərin i satmaqla məşğul olan,
mu zdla işləyən torpaqsız və aztorpaqlı kəndli təbəqəsi formalaşdı. Lakin