Azərbaycan diLİ VƏ tariXİ



Yüklə 5,9 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə6/249
tarix15.03.2018
ölçüsü5,9 Mb.
#32619
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   249

downloaded from KitabYurdu.az

 

 



15 

yerlərdə əmtəə xarakterli kənd təsərrüfatı məhsulları istehsal olunurdu. 

Azərbaycanın  sənaye  istehsalı  üç  iri  kapitalist  müəssisəsi  növü  ilə  təmsil 

olunmuşdu: 1) ayrı-ayrı şəxslərin mülkiyyətində olan müəssisələr; 2) ticarət evləri; 3) 

səhmdar kampaniyalar. Sonuncu növ iki formada - ya səhmdar cəmiyyətləri və ya pay 

şirkətləri  kimi  fəaliyyət  göstərirdi.  Qalan  növlər  isə  kapitalistlərin  dar  və  məh dud 

cəmiyyətləri idi.  Kapitalist müəssisəsinin ən ali forması olan  səhmdar kampaniyaları 

kapitalın  geniş  surətdə  təmərküzləşməsini  təmin  edir,  rəqabətə  daha  asanlıqla  tab 

gətirir, onun mülkiyyəti isə ictimailəşdirilmiş mülkiyyətə çevrilir, çox geniş sayda səhm 

sahiblərini birləşdirirdi. Ticarət evləri bu cəhətdən səhmdar kampaniyaları ilə ayrı-ayrı 

şəxslərin mülkiyyətində olan müəssisələr arasında orta mövqe tuturdu. 

Səhmdar  kampaniyaları  özünün  iqtisadi  və  təşkilati  xüsusiyyətlərinə  görə 

maliyyə  kapitalının  yaranması  prosesində  də  müəssisələrin  əsas  təşkilat  forması  idi. 

Onlar  ticarət  evlərini,  ticarət  evləri  isə  təkbaşına  çalışan  xüsusi  mülkiyyətçiləri 

sıxışdırırdı.  Buna baxmayaraq, kapitalist müəssisələrinin hər üç növdən olan müxtəlif 

formaları yaşayır və sayca da artırdı

1



İri  kapitalist  müəssisələri  əsasən  maliyyə  birliklərinin  əllərində  cəmləşmiş 



neft  sənayesi  və  onunla  bağlı  sənaye  sahələrində  təmsil  olunmuşdu.  Bu  sahələr 

neftçıxarma,  neft  emalı,  buruqqazma,  maşınqayırma,  metaltökmə  və  qazan  istehsalı, 

təmir  zavodlarını  birləşdirən  mexaniki  istehsal  müəssisələrindən; həmçinin  iri  tütün 

fabrikləri,  iri  un  və  çəltik  dəyirmanları,  onlarla  iri  dəmiryol-nəqliyyat  xidməti 

müəssisələrindən və "Elektrosila"dan  ibarət  idi.  Bakıda  H.Z.Tağıyevin  iri  toxuculuq 

fabriki,  yüzlərlə  gəmisi  olan  Bakı  gəmiç iliyinə  xidmət  edən  tərsanə  fəaliyyət 

göstərirdi. Xəzər dənizində və Volqa çayında bakılı sahibkarların yüzlərlə neftdaşıyan 

gəmisi üzü rdü. 

Azərbaycanın digər qəzalarında da iri kap italist müəssisələri var idi. Onlar 

Gədəbəy və Qalakənd mis yataqları və misəritmə zavodları, əsasən bir neçə kapitalistin 

ixtiyarındakı iri balıqçılıq vətəgələri, bəzi  iri pambıq təmizləmə zavodları,  Şəkidə və 

Şuşada  iri  ipək  sap  fabrikləri  və  iri  ticarət  müəssisələrindən,  bank  və  kredit 

idarələrindən ibarət idi. 

İri  kapitalist  müəssisələrinin  əsas  göstəricisi  kapitalın  mərkəzləşməsi  və 

təmərküzləşməsi  idi.  1901-ci  ildə  Bakıda  istehsal  olunmuş neftin  70,5  faizi  səhmdar 

cəmiyyətlərinin payına düşürdü

2

. Xüsusi çəkisi sonrakı illərdə daha da artan səhmdar 



cəmiyyətləri  neft  və  onunla  bağlı  sənaye  sahələri  ilə  yanaşı,  digər  təsərrüfat  sa-

hələrində, həmçinin yeyinti və yüngül sənaye sahələrində də fəaliyyət göstərirdi. 

İnhisarçı  kapital  öz  fəaliyyətini  əsasən  torpaq  sahiblərinə  borc  verməyə 

yönəldərək, səhmdar torpaq bankları vasitəsilə kənd təsərrüfatı sahələrinə soxu lurdu. 

Dəmir  yol  cəmiyyətləri  dövlət-kapitalist  müəssisələrinin  xüsusi  növü  idi. 

Bakı-Batumi neft kəməri, həmçinin rabitə vasitələri  inhisarçılarla bağlı o lan dövlətə 

məxsus idi. 

Azərbaycan  qəzalarında  da  kapitalın  təmərküzləşməsi  və  mərkəzləşməsi 

prosesi  gedir,  onlardakı  ipək,  dağ-mədən, balıq,  pambıqtəmizləmə,  sement  istehsalı 



downloaded from KitabYurdu.az

 

 



16 

sənayelərində  və  s.  sahələrdə  onlarla  səhmdar  cəmiyyət  fəaliyyət  göstərirdi.  Lakin 

qəzalarda, Bakıdan fərqli olaraq, səhmdar cəmiyyətləri yox, ticarət evləri üstün mövqe 

tuturdu. 

Azərbaycanda, o cümlədən Bakıda inhisar kapitalından kənarda qalmış və ayrı-

ayrı  sahibkarların  mülkiyyətində  olan  sənaye  müəssisələri  də  var  idi.  Bu   sənaye 

müəssisələri  sırasına  Nu xa  və  Şuşa  qəzalarında,  Ordubadda,  həmçinin  Zaqatala 

dairəsində olan xam ipək emalı fabriklərinin böyük hissəsi, Göyçay qəzası, Ağdaş, Kür-

dəmir və Hacıqabulda pambıqtəmizləmə zavodları, Şamaxı və Yelizavetpol qəzalarında 

bəzi  çaxır  zavodları,  Nuxa  qəzası  və  Zaqatala  dairəsində  tütün  fabrikləri,  Bakıda  və 

qəzalarda  kapitalist  tipli  yeyinti,  yüngül sənaye sahələri,  tikinti  materialları  istehsal 

edən müəssisələr, mətbəələr və s. daxil idi. 

Azərbaycan  şəhərləri  -  Bakı,  Şuşa,  Gəncə,  Şəki  və  başqaları  kapitalist 

şəhərləri  idi.  Həmin  şəhərlərdə  ticarət  burjuaziyasını  I  və  II  dərəcə  gildiya  tacirlər, 

həmçin in gildiyası olmayan alverçilər təşkil edirdilər. 

Azərbaycan  kənd  təsərrüfatının  bəzi  sahələrində  əmtəə  istehsalı  əmtəə-

kapitalist  in kişaf  səviyyəsinə  yüksəlməsi  ilə  səciyyələnirdi.  Təsərrüfatın 

kapitalistcəsinə  qurulması  getdikcə  güclənir  və  feodal  istehsal  münasibətləri 

qalıqlarının tənəzzülünə səbəb olurdu. 

Azərbaycanda  böyük  əksəriyyəti  əhatə  edən  dövlət  kəndlərində  torpaq 

sahibliyi  dəyişikliklərə  məruz  qaldı.  Torpağın  sahibkarı  olan  dövlətlə  onu  becərən 

kəndlilər arasındakı münasibətlər 1900-cü ilin mayında verilmiş "Xəzinə torpaqlarında 

məskunlaşmış Cənubi Qafqaz dövlət kəndlilərinin torpaq quruluşu haqqında qanun" -da 

öz  əksini  tapdı.  Bu  qanuna görə,  dövlət  kəndliləri  şəxsən  azad  idilər.  Lakin  dövlət 

torpağın  mülkiyyətçisi  olaraq  qalır  və bu  torpaqlardan  istifadə edən  kəndlilər  dövlət 

xəzinəsinə torpaq vergisi ödəməli idilər

3



Xüsusi  sahibkarlara  məxsus  kəndlərdə  yaşayan  kəndlilər  isə,  bəy 



torpaqlarından istifadə etdiklərinə görə, bəy-mülkədarın mülkiyyət hüququna əsasən, 

məhsul və pulla vergi ödəməli idilər. Bu vəziyyət 1912-ci ilə qədər davam etdi. 1912-

ci  il  qanunu  ilə  feodal  torpaq  mülkiyyəti  ləğv  edildi,  kəndlilər  öz  pay  torpaqlarının 

sahibkarlarına çevrildilər. Buna baxmayaraq, torpaq sahibliyinin yarımfeodal xarakteri 

var idi, belə ki, torpaq üzərində çarizmin sahibkarlıq hüququ və bəy-mülkədar torpaq 

sahibliyi  qalırd ı.  Lakin  bu  dövrdə bəy  torpaq sahibliyinin  xarakteri  müəyyən qədər 

dəyişdi.  Birincisi,  bəy  torpaqları  artıq  bəy  nəslindən  olmayanlara  da  satıla  bilərdi. 

İkincisi  və  ən  başlıcası  o  idi  ki,  bəylərin  bir  q ismi  əmtəə-pul  münasibətlərinin 

inkişafının təsiri altında, təsərrüfat yaratmağın torpağı icarəyə verməkdən daha əlverişli 

və gəlirli olduğunu görərək, muzdlu əməyə əsaslanan təsərrüfatlar yaratdılar. Az sonra 

onların bir qis mi kap italist təsərrüfatlarına çevrild i.  

Azərbaycanda 

təbəqələşmə 

prosesinin 

sürətlənməsi 

nəticəsində 

qolçomaqlardan, sələmçilərdən, dükançılardan, öz təsərrüfatını muzdlu əmək üzərində 

qurmuş  bəylərdən  ibarət  kənd  kapitalistləri,  öz  əməklərin i  satmaqla  məşğul  olan, 

mu zdla  işləyən  torpaqsız  və  aztorpaqlı  kəndli  təbəqəsi  formalaşdı.  Lakin 



Yüklə 5,9 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   249




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə