17
İstehsal tsiklinin hazırlığı;
İstehsal tsikli və realizasiyanın uzunluğu;
Materialların emal və yığım sexları arasındakı bölgüsü;
Materialların istehsala daxil olması dövriliyi;
Satıcıların istehlakçı müəssisədən uzaqlığı;
Məhsulun təhvil verilməsi tezliyi;
Təhvilverənlərdən göndərilən məhsulun miqdarı;
Məhsulun satıcı və alıcıları arasındakı hesablaşma formaları və qaydası və s.
Dövriyyə vəsaitlərinin normativinin müəyyən olunmasında istifadə olunan əsas
metodlara aiddir:
A.
Birbaşa hesablama metodu – bu metoddan istifadə zamanı dövriyyə
vəsaitlərinə olan tələbatı hesablamaq üçün məhsul vahidi üzrə sərf normativinin
həmin məhsulun planda nəzərdə tutulan istehsal həcminə vurmaq lazımdır. Lakin
nəzərə alsaq ki, məhsulların nomenklaturası, plan göstəricisi tez-tez dəyişir, bu
zaman bu metod heç də səmərəli olmayacaqdır.
B.
Statistik -analitik metod - elmi-texniki nailiyyətlərin, istehsalın təşkilinin
qabaqcıl metodlarının, nəzərə alınmasına uyğun tədqiqat və ekspertiza işlərinin
aparılmasına əsaslanır. Müəssisə üçün lazım olan dövriyyə vəsaitlərinin həcmi
normalaşdırılan dövriyyə vəsaitləri üzrə ayrı-ayrılıqda müəyyən olunaraq müəssisəyə
lazım olan dövriyyə vəsaitlərinin ümumi həcmi hesablanır.
C.
Əmsallar metodu – bu metodun tətbiqi zamanı müəssisədə mövcud olan
normativlər istehsalın həcminə, yaxud həmin normativlərə təsir edən digər amillərin
dəyişməsinə uyğun olaraq artırılır və ya azaldılır.
Bu metodlardan birbaşa hesablama metodu əsasən cari planlaşdırmada,
statistik-analitik metod və əmsallar metodu isə dövriyyə vəsaitlərinin həcminin
perspektivdə deyişməsinin hesablanmasında daha çox istifadə olunur.
Müasir şəraitdə getdikcə məhsulların rəqabət qabiliyyəti artır ki, bu da
materiallara qənaət edilməsi məqsədilə texniki-iqtisadi cəhətdən əsaslandırılmış
material sərfi normalarının işlənib hazırlanmasını və tətbiq edilməsini tələb edir.
18
Normalaşdırmanın əsas prinsipi olan material sərfi normalarının mütərəqqiliyi
özündə texniki tərəqqinin son uğurlarını, texnoloji prosesin və istehsalın təşkilinin
inkişafını, mövcud qabaqcıl təcrübədən istifadəni əks etdirməlidir. Bu səbəbdən
material sərfı normaları daim azalma istiqamətində dəyişdirilməlidir.
Maddi-material ehtiyatlarının normalaşdırılması müəyyən mərhələlərdən keçir.
Bu mərhələlər aşağıdakılardır:
1)
Material
hərəkəti
axınının
optimallaşdırılması
(istehsalın
bütün
mərhələlərində);
2)
Ehtiyatların səviyyəsinin monitorinqinin təşkili;
3)
İdarəetmə uçotu və ekspert məlumatları nəzərə alınaraq elmi baxımdan
əsaslandırılmış normaları hesablamaq;
4)
Normativlərin razılaşdırılması və təsdiqi;
5)
Təsdiqlənmiş normativlərə əməl olunması üzrə işçi heyətinin stimullaşdırılması
mexanizminin hazırlanması;
6)
İstehsalatdakı dəyişikliklərə əsasən normativlərə yenidən baxılması.
Müəssisənin daxili ehtiyat mənbələrini aşkar etmək və materialları səmərəli,
həmçinin qənaətlə istifadə etmək material resurslarının sərfini normalaşdırmağın əsas
məqsədləridir. Material sərfi normaları həmçinin müəssisələrin material fondlarına
olan tələbatını da dəqiq müəyyən etməyə şərait yaradır. Bu normalar müəssisə üçün
lazımi materialları əldə etmək məqsədilə tələbatnamələr tərtib etmək və bu
tələbatnamələri yoxlamaqda, istifadə olunan material – texniki təchizat planlarını
tapmaqda mühüm əhəmiyyət təşkil edir.
Maddi resursların əsas növlərini təsərrüfat subyektinin strukturunda olan
texniki şöbənin tərkibindəki xüsusi büro və ya qrup normalaşdırır. Təmir məqsədilə
materialın normalaşdırılması ilə baş mexanik şöbəsi və baş energetik şöbəsi məşğul
olurlar. Müxtəlif təsərrüfat inventarlarının, Alətlərin, ştampların və s. istehsalı ilə
olan materialların normalaşdırılması ilə müəssisənin müvafiq şöbə və sexləri məşğul
olurlar. Təchizat orqanları isə bu şöbələrdən məsrəf normalarını alaraq, onları keçmiş
19
illərdə qüvvədə olan məsrəf normaları ilə müqayisədə təhlil edərək sistemləşdirir və
bunun əsasında illik maddi-texniki təchizat planını hazırlayırlar.
Material məsrəfi normaları müxtəlif əlamətlərə görə təsnif olunur. Bu
əlamətlərə aiddir: fəaliyyət müddəti; maddi resursların təfsilləşdirmə dərəcəsi; tətbiq
miqyası və s.
Fəaliyyət müddətinə görə normaları illik və perspektiv normalara ayırırlar. İllik
normalar cari planlaşdırmada istifadə edilir. Onlar xammal, material, yanacaq və s.in
məhsul vahidinə orta illik məsrəfini ifadə edir. İllik məsrəf normaları il üçün istehsalı
nəzərdə tutulmuş məhsulların plan maya dəyərinin kalkulyasiyasında tətbiq olunur.
Təfsilləşdirmə dərəcəsi baxımından məsrəf normalarını iriləşdirilmiş və
müfəssəl normalara ayırmaq məqsədəuyğundur.
İriləşdirilmiş məsrəf normaları ümumi xarakter daşıyır. Belə ki, bu normalar
məhsul vahidinə hər hansı material növündən maksimum yol verilə bilən məsrəf
həddini ümumi şəkildəifadə edir. İriləşdirilmiş normalar, əsasən, müəssisənin il üçün
istehsala lazım olacaq maddi dəyərlərə tələbatının müəyyənləşdirilməsində, o
cümlədən materialdan qənaət işinin ümumi təhlilində tətbiq edilir.
Materialların nomenklaturası baxımından məsrəf normalarının digər bir növü
müfəssəl məsrəf normalarıdır ki, onlar dakonkret texniki göstəriciləri əks olunmaqla,
hər hansı materialdan hesablanmış normalardır. Bu normalardan əsasən
təfsilləşdirilmiş sifarişlərin hazırlanması, həmçinin sexlərin konkret material növləri
ilə təminatında istifadə edilir.
Məsrəf normalarının təsnifləşdirmə formalarından biri də tətbiq miqyasına görə
təsnifləşdirmədir. Bu əlamət nəzərə alınaraq, məsrəf normaları fərdi və toplu
normalara ayrılır.
Fərdi normalar dedikdə, müəyyən zavodda və ya müəyyən tip avadanlıqda
hazırlanan konkret məhsul vahidinə sərf edilən material normaları nəzərdə tutulur.
Əgər eyni bir məhsula bir neçə müəssisə tərəfindən material sərfi baş verirsə, belə
normalar toplu normalar adlanır. Qrup normaları ayrı-ayrı müəssisələrdə eyni tipli
məhsul üçün fərdi məsrəf normalarının orta kəmiyyəti kimi hesablanır. Onların
Dostları ilə paylaş: |