AZƏRBAYCAN DÜNYA ƏDƏBIYYATİNDA Beynəlxalq Simpoziumun materialları
531
dili olaraq işləndiyini bir daha sübut edir.
Türkcə şeir yazan qızılbaşlardan biri də Şahqulu bəy Qürəba oğlu Rumlu
olmuşdur. İsgəndər bəy onun bir rübaisini əsərinə daxil etmişdir:
“Könlüm quşun ol nərgizi-fəttan apara,
Kimdür ki, onun
qəmzəsindən can apara?!
Şeytan, şeytan dedikləri əgər bu olsa,
Mən razıyam imanımı şeytan apara” [Türkman 2009: 592].
İsgəndər bəyin müasiri olan Sadiqi öz təzkirəsində “Qarpa oğlu” adlandırdığı
Şahqulu bəyin yaradıcılığından bəhs etmiş və onun türkcə 2 rübaisinə yer
vermişdir:
“Ey badi-
səba, naməmi ol yarə yetir,
Şərhi-dili-zarımı vəfadarə yetir.
Dil m
üntəziri-vüsaldır Tanrı üçün,
Öldüm yenə,
ey Məsih, bir çarə yetir”.
“Nə dərdi belə səbrü qərarım bardır,
Nə xüd pərvayi-karü barım bardır.
Rüsvalığıma nəsihət eylər nasih,
Sanır ki, əlimdə ixtiyarım bardır” [Əfşar 2008: 146-147].
Şahqulu bəy, Şah Məhəmməd Xudabəndənin oğlu Sultan Həmzə mirzənin
(həyatı: 1566-1586) yaxın adamlarından idi. Adı çəkilən Səfəvi şahzadəsi türkdilli
poeziyaya böyük önəm verirdi. Belə ki, Həmzə mirzə Səfəvi – Osmanlı müharibəsi
dövründə Şirvanda qızılbaşlara əsir düşmüş və Ələmut qalasında həbsə salınmış
Krım şahzadəsi Qazı Gəray xanın 1585-ci ildə yazıb göndərdiyi bir türkcə qəzəlin
müqabilində onu dərhal azad etmişdi. İsgəndər bəy bu barədə yazır:
“
Şirvanda qələbə nişanəli əsgərlər tərəfindən əsir tutulan və Ələmut
qalasında məhbus olan tatar padşahzadəsi Qazi Gəray xan şairlik peşəsinə malik
xoşsima bir cavan idi və bacarığının, istedadının çoxluğu ilə tanınmışdı. O, tə-
şəkkür və mədh üslubunda türkcə bir qəzəl yazıb, Nəvvabi-Cahanbaninin (Həmzə
mirzənin – N.M.) hüzuruna göndərmişdi. Həmin qəzəlin ilk beytləri bunlardır:
Nəmiz bar, bir gədayuz, bir nəmd, bir buriyamız bar,
Dəxi sultana layiq bir duayi-bi-riyamız bar.
Əgərçi padişahın eyni birgə eyni-izzətdür,
Vəli sultanımın dərgahına səbük ricamız bar”.
Nəvvabi-Cahanbani onun söhbətinə rəğbət göstərərək, onu qaladan çı-
xartdırdı” [Türkman 2009: 592].
Əsərin bu hissəsi də Tehran nəşrinə daxil edilməmiş və Bakı əlyazmaları
əsasında tərcümə olunmuşdur.
Beləliklə, axtarışlarımıza əsasən deyə bilərik ki, “Tarix-i aləmara-yi
Abbasi”nin birinci cildində 15 azərbaycanlı şairin adı çəkilmişdir. Bunların 13
nəfəri Səfəvi dövründə, xüsusən də XVI əsrdə yaşayıb-yaratmış şairlərdir.
Mənbədə adları çəkilən azərbaycanlı şairlərin 6-sı əslən Ərdəbildən (Səfəvi
nəslinin nümayəndələri), 3-ü Təbrizdən, 1-i Gəncədən, 1-i Şamaxıdandır, digər 4-ü
isə əfşar, türkman, təkəlü və rumlu oymaqlarına mənsubdur. Haqqında bəhs
olunmuş şairlərin 4-ü peşəkar şair, 4-ü şah, 2-si şahzadə, 2-si vəzir, 2-si hərbçi və
1-
i naqqaş olmuşdur. İsgəndər bəy Münşi əsərinin birinci cildində bu şairlərimizin
şeirlərindən cəmi 44 misraya yer vermişdir ki, bunların da 8 misrası türkcə, 36
misrası isə farscadır. “Tarix-i aləmara-yi Abbasi”nin ilk cildi təkcə Azərbaycanın
AZƏRBAYCAN DÜNYA ƏDƏBIYYATİNDA Beynəlxalq Simpoziumun materialları
532
deyil, həm də bir sıra digər ölkələrin – İranın, Hindistanın, Orta Asiyanın və Krım
türklərinin ədəbiyyatının XVI əsrdəki bəzi nümayəndələrinin yaradıcılığını
öyrənmək üçün mənbə rolunu oynaya bilər.
ƏDƏBİYYAT:
1.
BROWNE, Edward Granville (1924).
A History of Persian Literature in the
Modern Times (A.D.1500-1924). Cambridge: Cambridge University Press, 490 p.
2.
ƏFŞAR, Sadiq bəy (2008).
Məcməül-xəvas (müqayisəli mətnin tərtibi, tərcümə,
transfoneliterasiya, ön söz, izahlar və adlar göstəricisi: Ə.Bağırov). Bakı: Elm, 412 s.
3.
ƏFŞAR, Sadiq bəy (2010). Şeirlər (transfoneliterasiya və fotofaksimile). Nəşrə
hazırlayan: P.Ə.Kərimov. Bakı: Elm və Təhsil, 70+30 s.
4.
ƏLİOĞLU, Paşa (2007). “Şah İsmayıl Xətainin nəvəsi İbrahim Mirzənin
azərbaycanca şeirləri”, Ədəbiyyat qəzeti, 17 avqust, № 32.
5.
XAQANİ, Şirvani (1987). Seçilmiş əsərləri (tərtib edəni M.Sultanov; ön sözün
müəllifi M.İbrahimov). Bakı: Yazıçı, 647 s.
6.
XƏYAL, Sona (2000). Əlli yaşlı xəzinədən əlli məqalə. Bakı: Ünsiyyət, 144 s.
7.
KƏNDLİ, Qafar (1964). “Sadıq bəy Sadiqinin həyat və yaradıcılığı haqqında bəzi
qeydlər”, Azərbaycan ədəbiyyatı məsələləri. Bakı: Azərb. SSR EA nəşriyyatı, s.218-
239.
8.
QASIMLI, Məhərrəm (2002).
Şah İsmayıl Xətayinin poeziyası. Bakı: Elm, 175 s.
9.
MƏMMƏDOV, Əzizağa (1988).
Şah İsmayıl Xətai. Bakı: Yazıçı, 160 s.
10.
MƏMMƏDOVA, Şükufə (1991). “Xülasət ət-təvarix” Azərbaycan tarixinin
mənbəyi kimi. Bakı: Elm, 120 s.
11.
MURADOVA, Məntiqə (1999). Sadıq bəy Sadiqinin həyat və yaradıcılığı. Bakı:
Elm, 140 s.
12.
MUSALI, Vüsalə (2007). XV-XVII əsr türk təzkirəçiliyi. Bakı: Nurlan, 270 s.
13.
MÜMTAZ, Salman (2006). Az
ərbaycan ədəbiyyatının qaynaqları. Bakı: Avrasiya
Press, 440 s.
14.
TƏRBİYƏT, Məhəmmədəli (1987). Danişməndani-Azərbaycan: Azərbaycanın
görkəmli elm, sənət adamları (fars dilindən tərcümə edənlər: İ.Şəms, Q.Kəndli). Bakı:
Azərnəşr, 464 s.
15.
TÜRKMAN, İsgəndər bəy Münşi (2009). Tarix-i aləmara-yi Abbasi. I cild
(farscadan tərcümənin, ön sözün, şərhlərin və göstəricilərin müəllifləri:
O.Ə.Əfəndiyev və N.S.Musalı). Bakı: Təhsil, 792 s.
16.
АЛИЕВ, Рустам (1991). Низами Гянджеви. Баку: Язычы, 128 с.
17.
РАХМАНИ, Абулгасан (1960). «Тарих-и алам ара-йи Аббаси» как источник
по истории Азербайджана. Баку: Издательство АН Азерб. ССР, 192 c.
AZERBAIJANI LITERATURE OF THE XVI CENTURY ACCORDING TO
“TARIKH-I ALAMARA-YI ABBASI”
Summary
Iskender Bey Munshi Turkman (1560/61-1634) is the famous Azeri author of
the
Safavid period who worked as a historian and secretary in the court of Shah Abbas I. He is
the writer of “Tarikh-i alamara-yi Abbasi” (“The World-Adorning History of Abbas”)
which consists of three volumes. The first volume of this work was mainly involved in the
activities of Safavid ancestors and reigning times of the first four Safavid shahs. The last
two volumes were devoted to the reign of Shah Abbas I (1587-1629). The first volume of