əlaqəii inamlar da vardır. Xalq arasında olan inama görə,
bayram aymdakı dörd həftənin hər birində bir dəyişikhk
baş verir. Xalq arasmda olan adətə görə, bütün yashlar
bayrama qədər yasdan çıxmahdır. Bunun üçün ih tamam
olmamış bütün mərhumlara «Qara bayram» keçirihr. Qara
bayramdan sonra isə yashlar yasdan çıxmış hesab olunur.
Bayramdan ə w ə l kənar yerdə olanlar çahşıriar ki, evlərinə
qayıtsmlar. E1 arasında olan inama görə, kim Novruz günü
evdə olmasa yeddi il həmin günü evdə olmayacaq. Qədimdən
formalaşmış belə bir inam da mövcuddur ki, kim bayramı
küsülü olsa, ağlasa, pis İş görsə, bu, yeddi il təkrar olacaq.
Ona görə də bayram günü küsülülər banşırlar, hamı çahşır
ki, şən olsun.
Naxçıvan bölgəsində Novruzdan ə w ə l köhnə ilin axır
çərşənbə axşamı çox təntənəli keçirilir. Bu gün el arasmda
«baca-baca» adlamr. Həmin gün bütün ailələrdə plov hazır-
lanır. Çahşırlar ki, ailə üzvləri təmiz və səhqəh geyinsinlər.
Ata evi və digər qohumlar ərdə olan qızlara pay göndərirlər.
Payda meyvə, şimiyyatla yanaşı mütləq plov olmahdır.
Payı aparan adam isə pay apardığı evdə az da olsa, plov
yeyir. Şənliyin ən təntənəli hissəsi gün batandan sonra
başlanır. Bütün həyətlərdə tonqal qalanır, atəşfəşanhq edilir,
fışəng və uşaqlarm özləri hazırladıqlan «şar»Iaı- ( bəzi
kəndIərdə”Iopa”) yandınhb fırladılaraq göyə atıhr, taraqqa
partladıİırdı. Ailənin bütün üzvləri tonqal başma toplamr,
şən mahnılar oxuya-oxuya od üstündən tullanır və deyirlər:
Ağrım-uğrum tökül bu odun üstünə,
Dərdim-bəlam tökül bu odun üstünə.
Bununla bərabər qarşıdan gələn ildən m üxtəlif arzular
diİəyirlər. Hətta evlərin damınm üstündə də tonqal yandınhr.
Tonqalm külünü evin dörd küncünə tökürlər və bununla
18
təzə ildə şər qüvvələrin evə yaxın gələ bilməyəcəyinə
inanırlar.
Axır çərşənbə axşamı Ordubad rayonunun Nüs-Nüs,
Əndəmic, Vənənd, Şərur rayonunun Kərimbəyli, Vərməziyar,
Culfa rayonunun Yaycı kəndlərində daha təntənəli keçi-
rilmişdir. Ordubad və Şərur rayonunun adları çəkilən
kəndlərində «Xan bəzəmə» adəti vardır. K əndin geniş
meydanı təmizlənir, xan paltaıı geyinmiş bir nəfər özünün
vəzir-vəkili və təlxəyi ilə meydanda çox məhzəkəli məlıkəmə
işləri apanr. Ətrafda isə qara zumada el havaları çahnır,
camaat dəstə-dəstə rəqs edir, gənclər qurşaq tuturlar. Belə
şənlik axşama qədər davam edir. Axşamüstü isə meydanda
ümumi bir tonqal yandırıhr. Bütün fəxri işləri görmək Xana
həvalə olunur (Son illərdə bu adət aradan çıxmağabaşlayıb).
Şənlikdən sonra bütün ailələr öz evlərində süfrə başma to-
plaşırlar (29, s. 18).
Axşam qaranhq düşəndən sonra qızlarm, qadmlarm
qapıya getməsi (niyyətə getmə, qapı pusma, qulaq falı,
qulaqasma) başlanır. Qapıya gedənlər ürəklərində müəyyən
niyyətlər tuturlar; onlar evdən yaxşı söz eşitsələr, niyyətlərinin
həyata keçəcəyinə inamrlar. Ordubad rayonunun Dəstə,
Aşağı Əylis, Yuxarı Əylis, Aza və s. kəndlərində niyyət
edən adamm «qapıya açar salması» adəti də vardır. Bu
adətə görə qapıya açar saldıqdan sonra evdən eşidilən ilk
söz əsas götürülür. Babək rayonunun Vayxır, Xal-Xal,
Nəzərəbad, Cəhri və s. kəndlərində niyyət edən adam evə
girib danışmadan hər iki əlini uzadır qabağa, evdən bir
nəfər onun ovuclanndan birinə şirniyyat qoyur və ya su
tökür. Niyyət etmiş adamm niyyəti düz olduqda o, bildirir
ki, niyyəti düz tapılıb. Çünki o hələ gəlməmişdən niyyətində
tutur ki, əgər arzum yerinə yetəcəksə, suyu sağ və ya sol
19
əlimə töksünlər. Şahbuz, Şərur, Culfa və Ordubad rayonunun
bir sıra kəndlərində oğlanlarm «qurşaq atma» adəti də
diqqəti cəlb edir. İçəri atılmış torbalara yumurta, meyvə,
şirniyyat, bəzən corab-dəsmal qoyurlai'. Xalq arasmda olan
inama görə, axır çərşənbə gecəsi görüiən yuxu çin olur.
Axşamdan niyyət edər və başlarmm altma açar qoyub
yatırlar ki, yuxuları çin olsun. Axşam gördükləri yuxunu
səhər axar suya danışırlar. Ümumiyyətlə, xalq arasmda
görülmüş yuxunun, dərdin suya söylənməsi, su ilə təmizlənmə,
suyun həyat vennəsi və s. ilə bağh inamlar geniş yayılmışdır.
Babək rayonunun bir sıra kəndlərində «baca-baca» gününün
səhəri tonqal qalamr, evdəkilər od üstündən hoppanırlar.
Sonra isə ailə üzvlərinin çoxusu çay kənarma, bulaq başma
gedib su üstündən tullanır. Mal-qara da su üstündən keçirilir.
Yuyunduqdan sonra hər^ kəs əl atıb sudan kiçik daşlar
götürür və gələn ilin Axır çərşənbəsinə qədər bu daşlan
saxlayırlar. Belə daşlar xeyir-bərəkət daşları hesab edilməklə
pul kisəsinə, ərzaq saxlanan qablara qoyulur və gələn il
daşlar yeniləri ilə əvəz edilir. Qadmlai' həmin gün evə
«çərşənbə suyu» gətirirlər. Çərşənbə suyu ilin axırma qədər
saxlanır. Hər dəfə xamır yoğrulduqda həmin sudan bir az
tökürlər. Uşaqların boğazı ağrıyanda, xəstələndikdə həmin
sudan az miqdarda uşağın üzünə atırlar, boğazını ovurlar.
Axır çərşənbədən sonra şənliklər bir neçə gün davam edir
və Novruz günü başa çatır.
M artm 20-si “bayram axşam ı” sayılır. Həmin gün
mərhumİarı yad etmək üçün qəbirstanlığa getmək adəti
vardır. Bu adət «ƏhIiqübur» ziyarəti, «Ata-Babä» günü
adlanır. Adətə görə hər kəs əziz adamınm məzarını ziyarət
edir, qəbrin ətrafmı təmizləyir. Həmin gün ağlayıb-sızlamaq,
ahu-zar etmək olmaz.
20
Dostları ilə paylaş: |