inamlar etnik kimİiyİn təyinedicisi ola bilməz. Digər tərəfdən
din təkcə yarandığı ərazinin deyil, həm çinin yayıldığı
xalqlarm da ortaq mədəniyyətinə aiddir. Ə w əlk i illərdə
olduğu kimi, belə ziddiyyətli baxışlar son dövrlərdə daha
da geniş yayılıb. Lakin yuxarıda A.Birunidən gətirdiyimiz
misallar, çox sayda mənbələr həmin fikirlərin yanlış olduğunu
göstərir.
Qaynaqlara söykənərək demək olar ki, əski t^rk xalqlann-
da ilbaşı ilk baharda olmuşdur. Onlar bunu daha çox təbiət
hadisələri ilə əlaqələndirirdilər. Bu məsələdə mifoloji baxışlar
mühüm yer tııtmaqla, bitki və həşəratlaıun oyanması yenidən
yaradılış, ölüb-dirilmə hesab olunmuş və təntənəİi halda
qeyd edilmişdir. Bir sn‘a qaynaqlarda türklərin baharı ilk
ildınm çaxmasmdan başladıqları xəbər verilir. N.Y. Biçurinin
məlumatmdan aydm olur ki, əski hunlarda iidırım vuran
yer müqəddəs sayılmaqlk orada qoç qurban kəsilərdi. İlk
ildınm çaxması, göy gurlamasmdan sonra bayram keçirilərdi
47, s. 215-216].
Görkəmli türkoloq N.F.Katanov yazır ki, Sibir və Altay
türklərində yazın, təzə ilin başlamasmı göyün ilk gurlaması
ilə əlaqələndirirlər [63, s. 424]. Dyankova V.P. tuvahlarla
bagh araşdırmalarmda ilk göy gurlaması, ildırım çarpması
zamanı bayram şənliklərinin keçirildiyini xüsusi qeyd edir
57, s. 287]. Oxşar adət və inamlara Sibir və Altay xalqlarında
da əməl olunur. N.A.Alekseyev bu xalqlarda ilk ildınm
çaxmasını baharm başlanması, onun insanlarm, heyvanlann
və təbiətin təmizlənməsi, saflaşması kimi qəbul edildiyini
göstərir [39, s. 83-85]. Qarşıhqlı olaraq qeyd etmək yerinə
düşər ki, indi də Naxçıvanda yazm başhca əlaməti ilk
ildu*ım çaxması, göy gurlaması hesab edilir. Əski inanclara
görə, ildınm çaxmaymca, göy gurlamayınca göyərti yemək
24
olmaz. Buna görə də göy iİk dəfə gurlayan kimi deyirlər ki,
göyəıti yemək olar. «Kitabi-Dədə Qorqud»da oğuzlarda ilk
baharda şənliklər keçirilməsindən xəbər veriiir [16, s. 36
Bəhlul Abdulla Novruzun mənşəyinin, onun Azərbay-
canda çox qədimdən təntənəli şəkildə qeyd edilməsinin
tarixini «Avesta»dan, irandillilərdən çox qədimə aid edir.
M üəllif bir sıra ədəbiyyat m ateriallanna söykənərək
Novruzun heç bir dinlə bağlı olmadığmı, həmçinin onun
genetik cəhətdən İran deyil, Azərbaycanla bağlılığmı sübut
edir [40, s. 180-185]. Problemlə əlaqəli Bəhlul Abdulla və
Tofiq Babayevin tərtib etdikləri “Novruz bayramı ensiklo-
pediyasf’nda geniş məlumat vardır (24)
Tanuımış türk tədqiqatçısı Mustafa Turan tarixi mənbələr
əsasında Novruzun qədimdən türklərlə bağlı mərasim ol-
duğunu göstərir [38].
Türkün m ənəvi m ədəniyyətində, düşüncə tərzində
Novruzun önəmli yer tutduğunu yazan Belkıs Temren onun
tarixiliyinə, türklərlə bağlıiığma xüsusi önəm verir [36, s.
173-179
Volqaboyu türklərdə yazm qarşdanması ilə bağlı çoxlu
adət və inanclar vardır ki, bizim adət-inanclarla üst-üstə
düşür. Bizdə olduğu kimi, onlarda da bayramm əsas simvol-
larmdan biri qırmızı yumurta hesab edilir. Tatarİarda «Sa-
bantuy» adlanan bu bayramdan bəhs edərək R.K.Urazmanova
yazır ki, «sabantuy» əkinçiliklə bağlı olmaqla ilk qar əriyib
yazm gəlməsi ilə başlayur. Saban-kotan, tuy-toy, şənlik
deməkdir. Sabantuyda qırmızı yumurta boyanır, m üxtəlif
şimiyyatlar hazırlanır, at yarışı keçirilir [84, s. 94-100\
Vblqaboyu türklərdə olduğu kimi Azərbaycanda, o cümlədən
Naxçıvanda da təzə ilin ilk günü əkinə çixmaq, bayramda
at yarışları keçirmək geniş yayılmışdır.
Ümumiyyətlə, bayraram türk mənşəli olması və qədim
türklərlə bağhlığma aid geniş ədəbiyyat materialları vardır
ki, bunlarm hamısmdan bəhs etmək mümkün deyil. Lakin
necə olursa-olsun, xalq hələ elmi mübahisəİərdən, sizin-
bizim məsələsində min illərlə öncə bayrama öz damğasmı
vurub, ona türk kimliyi verib.
Bunun üçün bayramla bağh adət və inanclarm xarakterinə
diqqət yetirmək kifayətdir. Kimlərsə bizim adətlərə, inanclara,
mənəvi mədəniyyətə şəriklik etmək istəyirlərsə, bu adı
çəkilən inanclarm, mədəniyyətin daha çox bəşəriliyi, hu-
manistliyi, heç bir dini, irqi ayrı-seçkiliyə yol verilməməsi
ilə bağlıdır. Yəni, hər bir etnos müsbət cəhətlərin özününkü
olmasmı istər. Diqqət etsək min kilometrlərlə əraziyə, 15
mln km- sahəyə yayılmış bir etnosun eyni inama əməl
etməsi onun özünəməxsusluğu, vahid dəyərlərə aid olması
ilə bağlıdır.
^
Kimliyindən, kimə məxsusluğundan asılı olmayaraq
insanlara sevgi, barış, qarşılıqlı yardımlaşma, sağlamlıq
gətirən bu bayrama insanhğın ortaq mirası kimi baxıhnahdır.
Amma bəşəri xaı-akter daşıyan ortaq dəyərlərin yaradıcılarmm
türklər olduqları unudulmamahdır.
Novruzun, yeni günün, yaz bayramınm başlanğıcı AI-
lahdandır. Kimsə deyil, şam uca Allah təbiətə, dünyaya
belə nizam verib. Biz türklər isə böyük neməti üçün Allaha
daha tez boyun əyib, o günü şənİiklər, dualar, könül xoşİuğu,
sevgi-banş, ulu şənlik kimi qeyd etmişik. Nəsiminin dediyi
kimi Novruz cənnət timsahdır:
Xüsusən novruzun xoş günlərində ki,
Sular kövsərə, dünya isə cənnətə dönübdür (11. s.258).
Beləliklə, Novruz bayramı bəzilərinin adlandırdıqları
kimi hər hansı bir dinə məxsus bayram deyil, astronomik
26
Dostları ilə paylaş: |