1604-cü ilə müvafiqdir.
Kitabənin tarixindən görünür ki, fərmanm verilidiyi tarix
Səfəvi-Osmanlı müharibələrinin ən qızğm dövrünə düşiir.
Kitabənin m əzmunundan aydm olur ki, I Şah Abbas
imzaladığı fərmanla O rdubad şəhər əhalisini xəzinəyə
veriləcək bir sıra vergilərdən azad etmişdir. Belə bir
fərmanm Səfəvi şahı tərəfindən imzalanması heç də təsadüfi
deyildi. Qeyd edildiyi kimi, Səfəvilər dövlətinin yaranması
ilə meydana çıxan Səfəvi-Osmanlı ziddiyyətləri getdikcə
kəskinləşmiş, sonralar aramsız və uzun sürən, dağıdıcı
müharibələrə çevrilmişdir. Bu müharibələr XVI əsr boyu
davam etmiş, Azərbaycanm dəfələrlə dağıdılmasına səbəb
olmuşdur. XVI əsrin sonu- XVII əsrin əvvəllərində baş
verən Səfəvi-Osmanlı müharibələri zamanı Ordubad şəhəri
də dəfələrlə döyüş meydanma çevrilmiş, əldən-ələ keçmiş,
tamamilə dağılmış, əhali kütiəvi qırğına məruz qalmışdı.
Ona görə də O rdubad əhalisi bu üzücü və aramsız
müharibələrdən bezmişdi.
Türkiyə tarixçisi Nəimənin yazdığına görə, I Şah Abbas
1603-cü ildə Naxçıvana yaxmlaşanda Ordubadlı Hacı
Qəssab şəhəri zəbt etmək haqqında şahdan xüsusi göstəriş
aldı.
Görüniir,
şahm
qoşun
başçıları
ilə
şəhər
nümayəndələri əlbir fəaliyyət göstərirmişlər. Nəimə yazırdı
ki, səfəvilər şəhərə daxil olan kimi əhali onları hərarətlə
qarşılamış, evləri, bağlan bəzəmişdilər. Əhali Qızılbaş
forması geymiş, əwəlcədən saqqallannı qırxıb uzun bığ
saxlamışdılar. Əhalinin köməyi ilə bir-iki gündən sonra
Ordubad qalası tutuldu. Şəhərlilərin təklənməsindən istifadə
edən İrəvanm Osmanlı hakimi Şərif paşa şah qoşununun
əsas hissəsi gəlib çatana qədər O rdubada 500 nəfərlik dəstə
göndərdi və yenidən şəhərə yiyələndi (4, s. 475). Lakin I Şah
Abbas uğurlu əməliyyatlar keçirərək Ordubadı azad etdi.
H ətta 1604-ciı il iyunun 8-də İrəvan qalasmı zəbt etdi, Şərif
paşa başda olmaqla Osmanlı qarnizonu təslim oldu.
I Şah Abbas O rdubad şəhərinin vergilərdən azad edilməsi
36
haqqında fərman imzalamaqla müxtəlif məqsədlər güdürdü.
Belə ki, Ordubad ərazisi Osmanlı imperiyası ilə sərhəddə
yerləşirdi. Ona görə də şah bu fərmanı verməklə O rdubad
camaatmm, xiısusilə fərmanda adı qeyd olunan və qədim
zamanlardan bu ərazidə sakin olan Nəsirəddin Tusi nəslinin
hörmətini qazanm aq,bununla da osmanlılarla gələcək
müharibələrdə özünə arxa yaratm aq istəmişdi (20, s. 36).
Həmçinin, arasıkəsilməz, üzücü müharibələr zamanı əsas
döyüş
meydanlarmdan
birinə
çevrilən
Azərbaycan
ərazisiııdə təsərrüfat pozulduğundan və ölkəyə iqtisadi
cəhətdən böyük zərər dəydiyindən şah xəzinənin əsas gəlir
mənbələriııdən biri olan Azərbaycanda məhsuldar qüvvələri
bir qədər dirçəltməkdən ötrü belə bir fəraıan veraıəyə
məcbur olmuşdu. Eyni zamanda, şah bu fərmanı verməklə
bütün Azərbaycan xalqınm diqqətini cəlb etmək, onlarm
rəğbətini qazanmaq istəmiş və göstərmək istəmişdir ki,
şahın rəğbətini qazanan, onu müdafıə edən hər bir kəs
mükafatlandırıla bilər. Məhz buna görə də fərmanm mətni
iri daşa həkk edilərək orta əsrlər zamanı əhalinin ən çox
toplaşdığı Came məscidinin giriş qapısmm baş tərəfındə
qoyulmuşdu ki, onu hamı görüb tanış ola bilsin.
Bu fərmanm verilməsində şahın baş vəziri, əslən
Ordubaddan, Nəsirəddin Tusi nəslindən olan Etimad əd-
Dövlə H atəm bəy Ordubadinin də xüsusi rolunu qeyd
etmək lazmıdır. Görkəmli şərqşünas İ.P.Petruşevskinin
fikrincə, I Şah Abbas bu fərmanı baş vəziri H atəm bəy
Ordubadinin xahişi ilə imzalamışdır (54, s. 181).
İlk qaynaqlar təsdiq edirlər ki, H atəm bəy bir müddət
Ordubad şəhərinin kələntəri olmuşdur. Ümumiyyətlə, I Şah
İsmayıl
zam am ndan
başlayaraq
O rdubad
şəhərinin
kələntərləri irsi olaraq H atəm bəyin mənsub olduğu
Nəsirəddin
Tusi
nəslinin
nümayəndələrindən
təyin
olunurdu (54, s. 181). Səfəvilər dövlətinin bütün varlığı
ərzində bu qaydaya əməl olunmuş, həmçinin, Ordubad
şəhərindən, xüsusilə, Nəsirəddin Tusi nəslindən olan
37
adamlar
Səfəvi
dövlət
aparatında
mühüm
vəzifələr
tutmuşlar. Məsələn, Hatəm bəyin vəfatmdan sonra onun
oğlu Əbutalib Mirzə baş vəzir, Əbutalib Mirzənin oğlu
Zeynalabdin Mirzə saray münşisi, onun oğlu Məhəmməd
İbrahim Nəsiri divan vəziri olmuşdur. Hatəm bəyin qardaşı
Hacı Ədhəm bəyin oğlu Əddilhüseyn Ordubadi də Səfəvi I
Şah Səfı dövründə'saraym baş münşisi olmuşdur (5, s. 46).
I Şah Abbasm verdiyi bu fərman Ordubad şəhərinin
iqtisadi cəhətdən inkişafı üçün maddi stimul yaradır.
Fərmanm verilməsindən sonra şəhər tərəqqi edir və
Azərbaycanm əsas ticarət-sənətkarlıq mərkəzlərindən birinə
çevrilir. Xüsusilə, bu dövrdə şəhərdə toxuculuq sənəti, o
cümlədən qiymətli parçalar istehsalı inkişaf edir (42, s. 151).
Digəı* orta əsr qaynaqlarm da bizədək nəinki Ordubad
şəhərində, hətta Naxçıvan ərazisində əsnafların fəaliyyət
göstərməsi
haqqında məlumatlar gəlib
çatmasa
da,
Ordubad Came məscidinin Şərq fasadmdakı bu kitabədən
aydm olur ki, XVII əsrdə Ordubad şəhərində sənətkar
təşkilatları- əsnaflar fəaliyyət göstərmişdir (43, s. 55).
Bəhs olunan kitabədə Ordubad qəsəbə kimi xatırlansa
da, sonralar o Azərbaycanm əsas şəhərlərindən birinə
çevrilmiş, hətta XVII əsrin 30-cu illərində Azərbaycanın
məşhur və gözəl şəhərləri ilə bir sırada dayanmışdır. Əsrin II •
yarısında isə onun əhəmiyyəti daha da artmışdır (42, s. 122).
Şəhər
Came
məscidinin
kitabəsinin
verdiyi
məlumatlardan da göründüyü kimi, XVI əsrin sonu- XVII
əsrin əvvəllərində şəhərin vəziyyəti ağır olmuş, Osmanlı-
Səfəvi
müharibələrinin
gedişində
dəfələrlə
əldən-ələ
keçdiyindən böyiık dağmtılara məruz qalmışdır. Sonrakı
illərdə baş verən müharibələr dalğası da Ordubad
şəhərindən yan keçməmişdi. Osmanlı hakimi IV M urad
Təbrizə hücumu zamanı O rdubad şəhərini dağıdır, şəhər
qarət edilir (27, s. 16).
XVII
əsrin əvvəllərində I Şah Abbasm təşəbbüsü ilə
yenidən başlanan Səfəvi-Osmanh müharibələri bir neçə dəfə
38
Dostları ilə paylaş: |