təzələnsə də, 1639-cu il mayın 17-də Qəsri-Şirində bağlanan
sülh müqaviləsi uzunömürlü oldu və XVIII əsrin əvvəllərinə
qədər qüvvədə qaldı. Bu müddətdə O rdubad şəhəri
Səfəvilərin əlində qalmışdı. Həm də şəhər Səfəvi şahlarınm
xüsusi diqqət mərkəzində olmuşdu. Məsələn, I Şah Abbas
hicri 1015-ci il rəcəb aymm 4-də (6 noyabr 1606-cı il)
O rdubada gəlir və şəhəri soyurqal olaraq özünün baş vəziri,
Etimad əd-dövlə, əslən O rdubad şəhərindən olan Hatəm
bəyə bağışlayır. Bir il sonra şah yenə O rdubada gəlir. Bu
zaman onunla birlikdə məşhur tarixçi İsgəndər bəy Münşi,
xanəndə Mövlana Mütribi Qəzvini, ud çalan Heydərqulu
Udi də şəlıərə gəlmişdi (22). Növbəti gəlişində öz tarixçisini
və musiqiçiləıini də O rdubada gətirməkdə görünür, ilk
gəlişində xoşuna gəldiyindən I Şah Abbas bu dəfə
O rdubada məxsusi istirahətə gəlmiş və bir m üddət şəhərdə
qalmışdı. Bu faktın özü Ordubadın bir şəhər kimi XVII
əsrdə miıəyyən əhəmiyyətə malik olduğunu göstərir.
Bu dövrdə Ordubadın bir şəhər kimi ticarət əhəmiyyəti
artmış, onun bir sıra şəhərlərlə ticarət əlaqələri yaramnışdır.
Əylisli Zəkəriyyənin məlumatma görə XVII əsrin II
yarısında Ordubadın Təbriz, Şamaxı və Azərbaycanm
başqa şəhərləri ilə, həmçinin xariclə geniş ticarət və digər
əlaqələri olmuşdur (4, s. 490). Buradan Venesiya, Marsel,
Amsterdam və s. A vropa şəhərlərinə ipək ixrac olunurdu (3,
s. 367; 56, s. 169).
Bu dövrdə O rdubadda elm və təhsilin inkişafı üçün bir
sıra əhəmiyyətli işlər görülmüşdür. Bunu təsdiq edən
sanballı qaynaqlardan biri O rdubad şəhərindəki mədrəsənin
kitabəsidir. Kitabənin mətnindən aydın olur ki, mədrəsə
binası hicri 1126-cı (miladi 1714-cü) ildə yüksək vəzifəli,
hörmətli, Şah dövlətinin köməkçisi (Zəhir əd-Dövlə),
rəhbərliyin müdrikliyi Məhəmməd İbrahim ali ideya (plan)
üzrə, sədaqətli məqsədlə, Allaha inam, elmin, mədəniyyətin,
təhsilin və ordunun gücləndirilməsindən ötrü mədrəsə
binasım inşa (bərpa) etdirmişdir.
39
Qeyd etmək lazımdır ki, Ordubad mədrəsəsinin inşa
(bərpa) olunduğu tarix Səfəvilər dövləti üçün ən böhranlı
dövrlərdən biri idi. Belə ki, XVII əsrin sonlarmda yaranmış
ağır vəziyyət XVIII yüzilliyin əvvəllərində də davam etmiş,
ölkəni ağıı* iqtisadi və siyasi böhran bürümüşdü. Dövlət
aparatınm zəifləməsindən istifadə edən bəzi bəylərbəyilər və
iri feodallaı* müstəqiiliyə can ataraq Şaha tabe olmaqdan
boyun qaçırırdılar. Belə böhranlı bir zamanda, dövlətin
maliyyə vəziyyətini düzəltməkdən ötrü pul kəsmək üçün
hətta Ərdəbildəki Şeyx Səfı məqbərəsindəki qiymətli
əşyalarm əridildiyi bir dövrdə Ordubad mədrəsəsinin bina
(bərpa) edilməsi və bu işin dövlət səviyyəsində aparılması
Ordubad şəhərində elmə və təhsilə nə qədər böyük diqqət və
qayğı göstərildiyini təsdiq edir.
Mədrəsəni inşa (bərpa) etdirən Məhənıməd İbrahim
kitabədə bir sıra yiiksək titullarla yanaşı məclisnəvis titulu
ilə də təqdim oluıımuşdur. O görkəmli alim Nəsrəddin
Tusinin nəslindəndir. I Şah Abbasın baş vəziri Hatəm bəy
Ordubadinin oğlu Əbu Talib Mirzənin nəvəsidir. Səfəvi
hökmdarı Şah Sultan Hüseynin zam anm da sarayda
məclisnəvisliklə məşğııl olmuşdur.
XVIII
əsrin əvvəllərində Osmanlı- Səfəvi münasibətləri
yenidən kəskiııləşir və üzücü, uzun sürən müharibələr
başlayır. Yenidən qızışan hərbi əməliyyatlar zamanı
Ordubad şəhəri, bütiinlükdə O rdubad bölgəsi böyük
dağmtılara, itkilərə məruz qalır.
M əlumdur ki, Osmanlı qoşunları 1724-cü ilin sentyabr
ayımn əvvəllərində Naxçıvan şəhərini ələ keçirdilər. Bundan
sonra osmanlılar hücumlarmı davam etdirərək bir neçə
gündən sonra, sentyabr aymm 10-da Ordubad yaxmlığmda
Naxçıvan hakimi Mənsur xanm 8 minlik qoşunu ilə
qarşılaşdılar. Bir saata yaxın davam edən vuruşmada
Mənsur xan məğlub oldu, Ordubad şəhəri tutuldu və
Osmanhlar O rdubad bölgəsi də daxil olmaqla, bütün
Naxçıvan ərazisini ələ keçirdilər.
40
Bundaıı sonra Naxçıvan ərazisində Osmanlı inzibati-
idarə üsulu yaradıldı. Vergi yaşma çatrmş (20 yaşdan yuxarı
olan bütün kişilər) əhalidən vergilərin nizamlı şəkildə
toplanması məqsədi ilə onlarm siyahısı hazırlandı. 27
avqust 1727-ci ildə Osmanlılar tərəfındən təsdiq olunmuş
«Naxçıvan sancağımn miifəssəl dəftəri»ndən aydm olur ki,
həmin vaxt Ordubad qəsəbə kimi Azad Ciran nahiyyəsinə
daxil edilibmiş. Qəsəbənin verəcəyi vergilərin dəyəri 63669
ağça təşkil etmişdir (18, s. 31).
«Dəftər»də Ordubad qəsəbəsinin vergi yaşında olaıı kişi
cinsindən olan əhalisi məhəllələr üzrə (Anbaras məhəlləsi,
Məngis məhəlləsi, İştərəngə məhəlləsi, Sərşəhər məhəlləsi)
siyahıya almmışdı. Siyahıda həmçinin, ayrı-ayrı şəxslərə
mənsub olan üzüm bağları, karvansaralar, diikanlar,
dəyirmanlar, sabunxanalar və s. öz əksini tapmışdır (18, s.
200-215).
«Dəftər»də Sultan M urad xanm Böyıik Camesinin
Ordubaddakı vəqfləri böyük m araq doğurur. Aydm olur ki,
Camenin vəqfləri içərisində 150 dükan olmuşdur (18, s.
215).
Həmçinin,
O rdubadda
olan
Mirzə
Ibrahim
mədrəsəsinin vəqfləri içərisində 30 dükan olmuşdur (18, s.
215).
Ancaq nədənsə X IX əsrə aid ədəbiyyat materiallarmda
adma tez-tez rast gəlinən Kürdətal məhəlləsinin adı
«Dəftər»də qeyd olunmamışdır.
XVIII
əsrin 30-cu illəri bütün Azərbaycan, o ciimlədən
Ordubad şəhəri üçün də çox ağır bir dövr olmuşdur. Bu
dövrdə O rdubad şəhəri dəfələrlə talan edilmiş, əhali ağır
mərhumiyyətlərə düçar olmuşdu. Bu dövriin hadisələrini
əks etdirmək baxımından nəinki O rdubad bölgəsinin, eləcə
də bütün Azərbaycan ərazisinin XVIII əsrin 20-30-cu
illərindəki tarixini öyrənmək iiçün sanballı nıənbələrdən biri
olan Vənənd kənd (Ordubad bölgəsi) Came məscidinin
kitabəsi çox xarakterikdir.
1732-ci ilin iyul aymda yazılmış bu kitabədə o dövrdə
41
Dostları ilə paylaş: |