44
məktubu götürüb tərcüməçiyə uzadır və о da məktubu öz dillərinə tərcümə edib,
məzmununu padĢaha izah edir.
Bundan sonra padĢah deyir: «Bu adamı yanınıza salıb qalada gəzdirin, qoy
özü görsün, bu qalaya kimsə kənardan daxil ola bilərmi?!»
[Müəllif] deyir: PadĢahın adamları Mərvanın əlindən tutub onu qalada
gəzdirdilər. Mərvan da qalanın tikililərini və istehkamlarını öz gözü ilə gördü. О
hətta qalanın içində elə bir yer tapıb bələdləyir ki, oradan qalaya girib onu almaq
olardı. O, hər yeri seyr edir, hər Ģeyi yadında saxlayırdı. Bundan sonra о yanında
olanlara müraciət edib dedi: «Mən acımıĢam, mənə bir parça çörək verin. Bir də ki,
Mərvan gələndə mən onu da yedizdirməliyəm.» Onlar Mərvana iki çörək və bir də
hansısa heyvanın ətindən bir parça verib, qaladan çıxartdılar. Mərvan ibn Mə-
həmməd bir azdan öz düĢərgəsinə çatdı. Sonra öz paltarını geyindi, oturdu və Sərir
hökmdarına aĢağıdakıları yazdı: «Və sonra. Ey, rəzilin oğlu! Mən Mərvan ibn
Məhəmmədəm və mən о Ģəxsəm ki, öz adımdan elçi sifətilə sənin yanına
gəlmiĢdim! Mən sənin qalana girəcəyim haqda verdiyim anda sadiq çıxdım. Mən
qalana girdim də, (səh. 78) qalanın hər tərəfini qarıĢ-qarıĢ gəzib bütün yolları ilə
tanıĢ oldum da! Ġndi mən Allah qoysa, qalana ikinci dəfə girmək niyyətindəyəm.
Bu sənə xoĢ gəlməz, lakin sən bunun öhdəsindən gələn adamı görə bilərsən!»
Bu məktub Səririn hökmdarına çatanda o, qalasına asanlıqla girən Mərvan
ibn Məhəmmədin onun baĢına nə oyun açdığını anlayıb qorxuya düĢdü. Mərvana
məktub yazıb ondan sülh istədi.
Mərvan buna razılıq verdi və onların arasında sülh bağlandı. ġərtləri belə
idi: Səririn hökmdarı hər il əl-Bab Ģəhərinə 500 qulam, 500 ağbəniz, uzun kiprikli
və ehtiraslı bakirə kəniz, 10 min dinar nəqd pul və 500 mudd
94
ərzaq
göndərməlidir.
Mərvan bunların hamısını Sərir hökmdarından aldı.
Bundan sonra Mərvan yola düĢüb, tezliklə, Tuman adlı qalaya
95
yetiĢdi.
Mərvan Tumanın hökmdarı ilə hər il əl-Bab Ģəhərinə 100 əsir, 1000 baĢ heyvan və
1000 mudd ərzaq gətirilməsi Ģərti ilə müqavilə bağladı.
[Müəllif] deyir: Sonra Mərvan yenə də irəliləyir və tez bir zamanda Hamzin
qalasına
96
çatır. Qalanın müdafiəçiləri onunla döyüĢə girdilər. Mərvan və qalanın
hakimi arasında qızğın vuruĢma oldu, müsəlmanlar çoxlu adam itirdilər. Mərvan
dedi: «Ey əsgərlər! Qalaya girib onu zorla ala bilənə 1000 dinar mükafat veriləcək
və əlavə bu qalada olan ən gözəl kəniz də onun olacaq!»
[Müəllif] deyir: Tənuxdan olan bir ərəb
97
ayağa qalxıb dedi: «Ya Əmir!
Mən hazır!» [Müəllif] deyir: Bundan sonra həmin ət-Tənuxi qalxıb qabaqcadan
seçdiyi yerə yaxınlaĢdı. О yavaĢ-yavaĢ yuxarı qalxıb iç qalanın mərkəzinə
yaxınlaĢdı, amma qaladakılar hələ heç nədən Ģübhələnmirdilər. Birdən о ucadan
«Allahu Əkbər!» - deyə səsləndi, qalanın müdafiəçiləri qorxub əllərini qaldırdılar
və qalanı bütün var-dövləti ilə təslim etdilər. Müsəlmanlar bu qalaya zor gücünə
daxil oldular.
45
(səh. 79) Qalanın hakimi Hamzin-Ģah ərəblərin qabağından qaçıb baĢqa
qalada gizləndi. Müsəlmanlar qaladakı arvad-uĢağı əsir edib, var-dövlətə sahib
oldular. Bundan sonra Mərvan ət-Tənuxini yanına çağırdı, о da qalaya gəldi.
Mərvan dedi: «Mən sənə 1000 dinar vəd etmiĢdim, bu pulu sənə verirəm, amma
ürəyinə yatan kənizi özün axtar!»
[Müəllif] deyir: Ər-Tənuxi gedib gözəl bir kəniz tapır və Mərvanın yanına
gətirib deyir: «Allah Əmiri razı salsın, kənizim budur!» Mərvan dedi: «Kəniz
sənindir, apar!» Ət-Tənuxi bundan sonra kənizi yanına salıb əsgər yoldaĢlarına
tərəf gedəndə kəniz birdən dönərək onu bıçaqla vurur və baĢını kəsir, sonra özünü
də qalanın divarlarından uçuruma atır, parça-parça olub ölür.
[Müəllif] deyir: Bunu görən Mərvan bərk qəzəblənir və əmr edir ki, qalada
olan bütün müdafiəçiləri qırsınlar. Onların baĢlarını kəsirlər, heç biri xilas ola
bilmir.
Bundan sonra Mərvanın atlıları Hamzin torpaqlarına yayılırlar, onlar 300-
dən artıq kəndi dağıdıb xarabaya döndərirlər. Sonra Mərvan səfərə çıxıb bir qalada
gizlənən Hamzin-Ģaha çatır. Mərvan əvvəl qalanı mühasirəyə almaq istəyir, lakin
Hamzin-Ģah hər il Mərvana, əl-Bab Ģəhərinə 500 əsir və 500 mudd ərzaq
göndərmək Ģərtilə sülh bağlayır.
[Müəllif] deyir: Bundan sonra Mərvan ibn Məhəmməd qalaları bir-bir alır
və axırda Səririn, Hamzinin, Tumanın və ġandanın bütün qalalarını və eləcə də əli
yetən baĢqa qalaları fəth edir. Sonra о geriyə qayıdıb əl-Baba gəlir və qıĢı burada
keçirir.
Bahar gələndə o, (səh. 80) dağların hökmdarlarının hamısını yanına çağırır
və tezliklə ġirvanın, Layzanın, Filanın, Təbərsaranın və baĢqa ölkələrin padĢahları
onun yanına gəlir. Bircə lakzların padĢahı Arbis ibn Basbas
98
gəlməkdən imtina
edir. Mərvan səfərə çıxır və tez bir vaxtda Samur çayının orta axarında yerləĢən
Bilistan adlı kəndə çatır.
99
Bundan sonra о öz əsgərlərinə icazə verir ki, onlar
lakzların torpaqlarını qarət etsinlər, əsgərlər hər yeri talan edib dağıtdılar və
yandırdılar. Bir il belə davam etdi.
Arbis bütün bunlara və uzun sürən mühasirəyə dözməyib gecələrin birində
qalasını tərk edib bir neçə adamı ilə qaçır. Lakin Mərvan onun qaçmasından xəbər
tutmur.
[Müəllif] deyir: Arbis az qaçdı, çox qaçdı, gəlib əl-Bab Ģəhərinin yanına
çatdı. Burada onun adamları bir qulam çobana rast gəldilər, Arbis öz adamlarına
dedi: «Bu çobanın sürüsündən bir qoyun götürün!» Onlar bir qoç seçdilər. Arbis
elə buradaca düĢərgə saldı. Sonra üst paltarını soyunub köynəkdə qaldı.
YoldaĢlarının hərəsi bir tərəfə dağılmıĢdılar; bəziləri qoyunu soyub yemək
hazırlamaqla rnəĢğul olur, bəziləri də atlarını otarırdılar.
[Müəllif] deyir: Bu zaman həmin çoban əlində tutduğu ox-kaman ilə gəlib
ağacın dalında durur. Birdən oxu atıb Arbisi öldürür. [Müəllif] deyir: Arbisin
Dostları ilə paylaş: |