115
həqir zərrədə (zərreyi-həqir, yəni İsgəndər Münşi özünü
təvazökarlıqla belə adlandırır - Ş.F) elə yazmaq qabiliyyəti yoxdur.
Nəzm
Yol tapım mən necə şah məclisinə?
Qapıçı timsalı yoxdur qədrim.
Necə tərif eyləyim elmi ki, var
Məndə vəsfiyçün onun az təlim.
115
Mənim niyyətim əlahəzrət zilləllah şahın (Şah Abbasın -
Ş.F.) dövründə baş vermiş hadisələri yazmaq olduğundan, sözümü
uzatdığıma (ətnab) görə üzr istəyirəm. Bu aləmi bəzəyən "Aləmara"
kitabı (nosxe) o cahan şəhriyarının başına gələnlərin tam şərhinə
həsr olunduğu üçün "Abbasinamə"ni yazan qələmim (xame) gücüm
çatana qədər söz bəzəməkdən uzaqlaşmayacaqdır.
Cah-cəlal dairəsinin mərkəzi olan o şahın (Şah Təhmasibin
- Ş.F) hümayun cülusu şadlıq və xoşbəxtliklə baş tutduğundan,
hökmranlıq taxtı onun mələk sifətli zatı ilə bəzəndi. O zaman
vəkalət işi Div Sultan Rumlunun əlində idi. O, Bəlxdən gələrək,
Çayan Sultan Ustaclının
116
vəfatından sonra əmirül-üməra oldu. Bir
il ötdü və dərgah əmirlərinin əzəmətlisi və qoşun başçısı olan Köpək
Sultan vəkalət mənsəbi və səltənət işlərini idarə etmək (qət'-o fəsle-
mohhame-səltənət) üstündə Div Sultanla rəqabətə başladı, onların
arasında mübarizə getdi. Elə bu əsnada Kucəm xan və Übeydulla
xanın Xorasana gəlmələri xəbəri orduya yayıldı. Div Sultan
zəmanəyə görə Köpək Sultanla danışaraq, vəkalət vəzifəsinin onda
qalması ilə razılaşdı. Köpək Sultan özbəklərə qarşı çıxmaq
məqsədilə Xorasana getməyi bəhanə edib, həmin səmtə rəvan oldu.
Əslindəsə, o, Farsın və İraqın əzəmətli əmirləriylə belə razılıq əldə
etdi ki, Div Sultana qarşı birləşərək düşmənə qarşı hərəkətə
başlasınlar. Lar yaylağında dayandığı bir neçə gündə xüsusən
115
Nəzmin farscası:
Çe şetabəm be məfhele-şahi
Ke, dər u nist qədre-dərbanəm
Çe nevisəm sənaye-daneş ra
Ke, yeki əz hezar nətvanəm.
116
Kitabın bu yerində "Çayan" əvəzinə səhvən "Xanan" yazılmışdır - Ş.F.
116
məşhur əmirlərdən İsfahan hakimi Cuhə Sultan Təkəli, Qaraca
Sultan Təkəli, Şiraz hakimi Əli Sultan və başqaları saysız-hesabsız
döyüşçülərlə gələrək onun başına yığışdılar.
Div Sultan əzəmətli ləşkər başçılarının bəzilərini danışıq
yoluyla, bəzilərini isə onlara ehsanlar, hədiyyələr və başqa şeylər
verməklə özünə ram etdi, vəkalət mənsəbini Köpək Sultandan almaq
üçün onların razılığını aldı. Xorasanın işləri iqbalın gücü və asiman
qüvvələri vasitəsi ilə sona çatdıqda, Div Sultan qələbəylə ali şah
ordusu səmtinə rəvan oldu. Ustaclı əmirlərinin Köpək Sultana
düşməni dəf etmək və mübarizə alovunu yandırmaq təklifini
etmələrinə baxmayaraq o, [bu təklifi] qəbul etməyib dedi: "Heyfdir
ki, bir dərgah mülazimləri və həzrət şahın dostları olan iki döyüşkən
ləşkər arasında saxta dünya vəzifələri üstündə dava-dalaş başlasın".
Köpək Sultan Div Sultanın vəkil olması ilə razılaşıb, Təbrizdən
çıxdı və onu qarşılamaq üçün Türkmankəndiyə gəldi. Onlar bir-
biriylə dostanə tərzdə görüşdülər, birlikdə ali dərgaha rəvan oldular,
Təbrizin Çərəndab adlı yerində kamyab şəhriyarın səcdəsinə
yetişməklə şərəfləndilər, vəkalət vəzifəsi Div Sultana verildi. Div
Sultan isə fitnə-fəsad mayası güman etdiyi Qarınca Sultanı və başqa
bir neçə nəfəri qətlə yetirərək, Köpək Sultanı bütün ustaclı el və
oymağı ilə birlikdə Gürcüstan qəzasına yolladı, onu saraydan
uzaqlaşdırdı. Bununla da kifayətlənməyərək, onların orada
olmadığından istifadə edib tiyullarını*, təkəli əmirlərini razı
salmaqdan ötrü, əllərindən aldı, onların cəzalanmalarını istədi.
Əlbəttə, bu iş dövlətçiliyə və ağsaqqallığa yaraşan iş deyildi və qarşı
tərəfdən də nifaq qapılarının açılmasına, ittifaq qapılarının
bağlanmasına bais oldu. Doqquz yüz otuz ikinci ildə (miladi
1525/26) o, qoşunla Sultaniyyəyə gəldi, orada başqa ustaclı əmir və
əyanları, o cümlədən Müntəşa Sultan (mətnin bu yerində səhvən
Mosənna Sultan yazılmışdır - Ş.F.), Faruq Sultan, Qılınc xan və
başqaları onun başına toplaşaraq, Div Sultana və adamlarına qarşı
müharibəyə başladılar. Bu tərəfdən də Div Sultan və Cuhə Sultan
sülh barədə danışıq aparmaq, onlara nəsihət verməkdən ötrü Qasım
Xəlifə Vərsaqı göndərdilər. Onun məqsədi tərəfləri şahm göylərə
ucalan (fələkfarsa) çətiri altında toplamaq və hərbin qarşısını almaq
idi, amma Qasım bəy bu fitnə tonqalını və savaş məşəlini
söndürməyə çox çalışdısa da, onlar Div Sultanın etibarına bel
bağlamadılar. Allahın istəyi (eradeye-əzəli) onların hərb etmələrinə
tərəf olduğundan Qasım bəyin elçiliyinin heç bir xeyri olmadı,
117
tərəflər səf bəzəməyə başladılar. Sadiq adamlar qarşı-qarşıya
dayanan hər iki ləşkəri qanlı ürək və yaşlı gözlə seyr edir və
təəssüflənirdilər ki, nə üçün hər iki dəstə fələk əzəmətli hümayun
qoşunla bir olub düşmənlərin dəfinə birgə də yollanmayalar?
Xülasə, onların arasında böyük hərb başlandı. Təkəli
əmirləri ustaclılara məğlub oldular, Burun Sultan və Qaraca Sultan
Təkəli öldürüldülər. Köpək Sultan və Müntəşa Sultan hümayun qola
yaxınlaşdılar. Onların gözləri zərlə bəzənən hümayun çətirin
asimana ucalan bayrağına (ləva) sataşdıqda, döyüşdən əl çəkib geri
döndülər. Zəfərli şah qoşunundakı əzəmətli əmirlər və qorçilər Div
Sultanın əmri ilə onlan təqibə başladılar, böyük-kiçiyə baxmadan bir
çox adamı qətlə yetirdilər. Ustaclılar isə məğlubiyyətlə Əbhərə
gələrək, oradan Gilana getdilər, Rəşt valisi Müzəffər Sultana pənah
apardılar. Vali onların köməyinə yeddi-səkkiz min piyada əskər
yolladı və ustaclı əmirləri yenidən döyüş əzmi ilə hümayun ordu
üzərinə yürüşə keçdilər. Bu hərəkət şahm xoşuna gəlmədi və onun
qiyamət alovuna bənzər (qiyamətləhəb) qəzəb şöləsi rəvanə çəkdi,
şəxsən özü onların üzərinə hücuma keçdi. [Şah] Div Sultanı, Cuhə
Sultanı və Məhəmməd xan Zülqədəroğlunu bir dəstə döyüşçü ilə
irəli göndərdi. Müzəffər (mənsur) ordunun münqolay döyüşçüləri
Məncil və Hərzəvilə çatdıqda ustaclı əmirləri Gilan meşəsindən
(cəngəl) çıxdılar və qətl alovu yenidən şölələndi. Nəticədə, zəfər
nəsimi şah əmirləri qoşununun bayrağına tərəf əsdi, gilanlıların
böyük hissəsi öldürüldü, Köpək Sultan, Müntəşa Sultan və Qazaq
Sultan məğlub olub, böyük çətinliklə Gilana getdilər.
Badımcan Sultan Rumlunun öldürülməsi:
Köpək Sultan gecə-gündüz Div Sultandan və Cuhə
Sultandan intiqam almaq və vəkalət işinə yiyələnmək fikrində idi. O
doqquz yüz otuz üçüncü ildə (miladi 1526/27) yenidən Gilandan
çıxdı, Ərdəbil darülirşadına yollandı. Doxsan yaşı olan və yaşının
çoxluğundan xərifləyən Badımcan Sultan Rumlu o vaxt
Ərdəbildəydi. O, rumlu, çəkəni və talış tayfalarından üç-dörd min
adam toplayaraq, cəng etmək üçün ustaclı əmirlərinin qarşısına
yollandı. Qaradərədə onların arasında hərb oldu, Badımcan Sultan
əmirlər tərəfindən, qoşununun çox olmasına baxmayaraq,
məğlubiyyətə uğradı, fərar etdiyi vaxt öldürüldü, ustaclı əmirləri isə
zəfərlə şəhərə gəlib həzrət sultanül-övliyanın və əzəmətli səfəvi
Dostları ilə paylaş: |