139
Şah gəlmədə artıq, çoxalır ehtişamımız.
Biz bəndəsiyik həzrəti-şahın ki, yazılmış,
Rəhmət varağında əbədiyyət davamımız.
“Xan” söyləmisən isminə, olsun cavab sənə,
Bunlar ki, yazıb, Hafizi-şirinkəlamımız:
"Dilbərlərin ədası, nazı öylə olmalı
Dəycək gözə ol sərvi- sənubərxüramımız".
133
Bəlxdən Ülbeyd xanın köməyinə gələn Kəskən Qara Sultan
və Canı bəy Sultan gizlicə olaraq qızılbaşlarla dostluq edərək,
Bəhram Mirzə üçün bar biş körpə quzu və at yağı göndərdi. Kəskən
Qara Sultanın adamları gecələr arıq yabıları pünhan şəkildə
xandağın kənarına gətirib baha qiymətə satırdılar və həzrət ərzaq
paylayıcısı [olan Allah] (qasimül-ərzaq) o yabıların əti ilə qaziləri
bir neçə müddət dolandırdı.
Xülasə, həzrət cənnətməkan şah Xorasana yola düşdükdə
Əlqas Mirzəni Bədr xan Ustaclı ilə Astrabada tərəf yolladı. Onlar
Bəstama çatdıqda, Bədr xan yoldaşlarıyla canəqi edərək*, belə
qərara gəldilər ki, Astrabada hücuma keçib qəfildən Qamış Oğlana
hücum etsinlər. [Elə də oldu]. Cənab mirzənin (Əlqas Mirzənin -
Ş.F.) qoşunundakı sayı min beş yüz nəfər olan döyüş meydanı
mülazimləri ilə Bəstamdan hücuma keçdilər. Onlar sübh tezdən,
özbəklərin əksəriyyəti hamamda olarkən, şəhərə girdilər,
şadyanalıq nağaralarını çalmağa başladı. Hər hansı bir özbəyə çatan
kimi onun bədənini baş yükündən yüngülləşdirirdilər. Hamamdan
133
Beytlərin farscası:
Ey müddəi, məgər nəşenidi ke, mirəsəd
Şahe-setareheşməte-Cəmehtirame - ma?
Ma bəndegane-həzrəte-şahim-o əz əzəl
Səbt əst bər cərideye-rəhmət dəvame-ma.
Başəd cəvabe-dəviye-xani ke, kərdeyi
Beyti ze Hafeze şirinkəlame-ma:
"Çəndan bovəd kereşme vo naze-səhiqədan
K-ayəd be celve sərve-sənubərxorame-ma".
140
lüt-üryan çıxan hər adam özünü fəna bəhrində qərq olmuş görür,
ədəm yoluna göndərilirdi. Bu hadisənin baş verməsindən çaşbaş
olan Qamış Oğlan şəhərdə o yan-bu yana qaçırdı. [Nəhayət,] o, yüz
təşvişlə yeddi-səkkiz adamıyla şəhərdən çıxıb Mərv səmtinə qaçdı,
dörd qardaşı və beş yüz nəfərədək döyüşçüsü qətlə yetirildi, onların
başlarını hümayun məiyyət qarşısına yolladılar. Sufyan Xəlifə
Rumlu üç yüz rumlu qazisi və bir dəstə kubiklu (?) döyüşçüsüylə
birlikdə Səbzvara göndərildi.
Übeyd xanın Heratdan fərar etməsi və
mühasirədə qalanların rahatlanmaları:
O, Səbzvarda dörd min özbək əskəri ilə birlikdə olan
Xangəldi bahadır üzərinə şəbxuna keçərək, onların mühasirədə
qalanların hamısını qətlə yetirdi. Nişapura tərəf götürüldülər. O
əsnada həzrət Cəm məqamlı şah özbəklərin çox olmasından xəbər
tutub, Hüseyn xan Şamlını, Ağzıvar xan Şamlını və Əmmə (?)
Sultan Rumlunu Sujyan Xəlifənin köməyinə göndərdi. Onlar
Nişapur yaxınlığında birləşərək, elə oradaca özbəklərlə cəngə
girdilər, qalib gəldilər və müqəddəs Məşhədə tərəf rəvan oldular.
Yeddi min nəfərlə Məşhəddə olan Əbdüləziz xan hümayun ordunun
gəlməsi xəbərini eşitdi. O, əmirlərin yaxınlaşmasını bilərək, orada
dayana bilmədi, Herata tərəf qaçdı, atasına qoşuldu, dünya
xosrovunun günəş kimi yandırıcı xüsusi qoşununun (rayat) gəlib-
çatdığından xəbərdar olaraq, Herat yoluyla fərar etdi, Buxara yoluna
üz tutdu, özbək sultanlarının da hər biri öz yerinə qayıtdılar
[Beləliklə] şah çətirinin zərnigar günəşi Herat darüssəltənəsinin
üfüqündə göründü. Doqquz yüz otuz doqquzuncu ilin cəmadüs-sani
ayının iyirmi ikisində (miladi 1533, 19 yanvar) şah "Bağşəhr"də
enib cahanbanlıq taxtına əyləşdi. O diyardan pərakəndə olmuş əyan-
əşraf hümayun iqbalın kölgəsinə sığınaraq ülfət gördülər.
Məzlumların mallarını əllərindən alan Qazi xan cəzalandırıldı, fəqir
və zəif adamlara dövlət xəzinəsindən pul paylandı. Şah həmin ili
Heratda qışladı və bir müddət sonra Mavərənnəhrə gedib, Übeyd
xanın və özbəklərin cəzalandırılmasından ötrü şəhərdən çıxdı,
Ələngneşin [şəhəri] ədalət və din xosrovunun ordugahına çevrildi.
Mavərənnəhrə yürüş xəbəri Xorasana yayıldı. Hüseyn xanı
və Müntəşa Sultanı bəzi əmirlərlə Gorcestanı tutmağa göndərdilər
və onlar həmin vilayəti alıb geriyə döndülər. Məşhur əmirlər
141
Mavərənnəhrə yürüş hazırlığını bitirməkdən ötrü topxana və yaraq-
yasaq hazırlığına başladılar ki, orduya Azərbaycandan və İraqdan
Rum ləşkərinin yürüşü və Sultan Süleymanın həmin yerlərə gəlişi
barədə qorxulu xəbərlər yetişdi. [Buna görə də] Mavərənnəhr səfəri
təxirə salındı və hümayun ordu İraqa tərəf döndü. Təkəlilərdə qüdrət
və qaladarlıq qalmadığından, rəiyyət və aciz adamlar Qazi xanın və
onun adamlarının kobud rəftarından şəkk və qorxuya düşmüşdülər.
Şah Herat darüssəltənəsinin hakimliyini kamlı şahzadə Sam
Mirzəyə verdi, Ağzıvar xan Şamlını onun lələsi, atalığı və Xorasan
əmirülümərası vəzifəsinə qoyub, yürüş cilovunu İraq istiqamətinə
döndərdi və tez-tələsik yola rəvan oldu. Allahın izni ilə
134
!
XORASANIN VƏZİYYƏTİ, ÜBEYD XANIN ALTINCI
DƏFƏ SƏADƏT NİŞANLI O DİYARA GƏLİŞİ, HÜMAYUN
MƏİYYƏTİN ONUN ÜZƏRİNƏ YÜRÜŞÜ, ÜBEYD XAN
ƏHVALATININ SONU VƏ RƏNGİNİ TEZ-TEZ DƏYİŞƏN
(BUQƏLƏMUN) FƏLƏYİN İRADƏSİYLƏ BAŞ VERƏN
MÜXTƏLİF HADİSƏLƏRİN ZİKRİ
Xəbərlər məclisinin (əncumən) söz söyləyənləri və
müşahidəçi rəvayət danışanlar belə buyurdular: Cəm məqamlı
cənnətməkan şahın geriyə qayıtmasından sonra Şam Mirzə və
Ağzıvar xan bir neçə vaxt Heratda qaldılar və Xorasan mülkünün
işlərinin tənzimlənməsi, habelə aciz və müti adamlar arasında
düşmüş qarışıqlığın (extelal) aradan qaldırılması ilə məşğul oldular.
Übeyd xan isə Buxarada ayağını şöhrətsizlik (xəmül) ətəyinə
bürüyüb, Xorasandakı vəziyyəti öyrənməyə başladı. Hüseyn xanın
öldürülməyi və şamlı tayfası arasındakı çaxnaşma xəbəri gəlib
Herata çatdıqda [bu hadisələr] Şam Mirzəni və Ağzuvar xanı
vahiməyə saldı. Onlar bir dəstə fitnəkar adamın təhrikinə baş
qoşaraq, baş tutmaz müxalifət və itaətsizlik xəyalına düşüb əllərini
varlı adamların varlarına uzatdılar, əzab vermək və işgəncə etməklə
müsəlmanlardan xeyli pul yığdılar, Qəndəhan tutmaq istəyi ilə o
istiqamətə doğru hərəkət etdilər. Fərahda Murad Sultan Əfşarı
özlərinə birləşdirib, Qəndəharın kənarına gəlib-çatdılar, qalanı
mühasirəyə aldılar. Hümayın padşahın* qardaşı Mirzə Kamran
tərəfindən Qəndəhar hakimi olan Xacə Kəlan Cığatay
134
İfadənin ərəbcəsi: "Bi iznillahi!"
Dostları ilə paylaş: |