dəfə artdı. 1928-193 3-cü illərdə DQMV büdcəsinin mədaxil və məxaricində
böyük irəliləyiş oldu. Belə ki, 1931-ci ildə DQMV-də büdcənin gəliri 2795 min
manat, məxaric 3837 min manat ikən, 1933-cü ildə gəlir 4629 min m anat məxaric
8495 min manata çatdı. Vəsait qoyuluşunun həcmində də artım müşahidə
edilmişdir. Beləki, 1926-cı illə müqayisədə 1933-cü ildə qoyulan vəsaitin həcmi 8
dəfə artmışdı48.
Beləliklə, birinci beşillikdə DQMV-də sənaye potensialı güclənmiş, fəhlə
sinifı və qulluqçulann sayı artmış, yeni sənaye müəssisələri meydana gəlmiş və
işsizlik aradan qaldırılmışdır.
Azərbaycanda inzibati amirlik metodunun tətbiqi ilə bütün iqtisadiyyat
milliləşdirılırdi. İqtisadiyyatda isə partiya ideologiyası hakim mövqe tuturdu. Bu
hal birinci növbədə mərkəzin hazırladığı perespektiv və cari planlarda öz əksini
tapırdı. Belə sərt, amiranə tədbirlərdən biri də, ikinci beşillik plan (1933/34-
1937/38) oldu. İkinci beşıllik planında mərkəz, kapitalist ünsürlərini məhv
etməklə yanaşı, Azərbaycanm tükənməz sərvətlənndən tam bəhrələnmək məq-
sədilə onun sənaye, xammal və enerji mərkəzlərini yaxşılaşdırmaqla Azərbaycan
iqtisadiyyatını sürətələ inkişaf etdirməyi qarşıya vəzifə qoydu49.
1933-cü il dekabrm 21-də AK(b)P MK-nın və XKS-nin birgə keçirdiyi kon-
fransda, DQMV-nin xalq təsərrüfatmın ikinci beşillikdə inkişaf planımn (1933-
1937) tərtib edilməsi üçün direktivlərini təsdiq etdi [686]. İkincı beşilliyin ən çətin
və mürəkkəb vəzifələrindən biri, DQMV-də birinci beşillikdə yaradılmış sənaye
obyektlərinin genişləndirilməsini davam etdirmək və yeni sənaye müəssisələrini
qabaqcıl texnika ilə təchizi işini yerinə yetirməkdən ibarət idi. Beşilliyi
müvəffəqiyyətlə yerinə yetirmək üçün bütün zəhmətkeşlərin yaradıcı əməyini
səfərbərliyə almaq tələb olunurdu. Bu məqsədlə 1933-cü ildə xüsusi təlimat-
landırılmış 165 nəfər təlimatçı DQMV-ə gəldi. İkinci beşillikdə sənayedə və
nəqliyyatda yenilikçilər, zərbəçilər hərəkatmm başlanması ilə xarakterizə olun-
muşdur.
Beşilliyin ilk illərində DQMV-nin sənayesində bəzi çətinliklər üzə çıxdı. Belə
ki, müəssisələrdə yüksək ixtisaslı kadrlar çatışmırdı. Sənaye müəssisələrinin tex-
58
niki təchizatı lazımı səviyyədə deyildi. Əmək intizamma düzgün riayət olunm ur
və fəhlələrə ikili mövqedən yanaşma halı mövcud idi. Bu səbəblərdən beşilliyin
birinci ili kəsrlə (82,5 faiz) yerinə yetirilmişdi.
Yuxarıdakı çatışmamazlıqları aradan qaldırmaq üçün Mərkəz 1934-cü il
maym 14-də xüsusi qərar qəbul etdi. İlk növbədə fəhlələrin əməyini
gərginləşdirmək üçün müəssisələr arası «yarış» təşkil edildi50.
İkinci beşillik dövründə Azərbaycanda sənayenin bərpa və inkişafına 252
milyon m anat vəsait ayrılmışdır ki, bunun 32 milyon m anatı DQMV-nin
sənayesinə sərf edilmişdir51. Azərbaycanın digər regionlan ilə müqayisədə
DQMV sənayesinə ayrılan vəsait dəfələrlə artıq olmuşdur.
İkinci beşillik dövründə ipək emalı sənayesini inkişaf etdirmək üçün 3 mil-
yon m anat vəsait ayrıldı. 1934-cü ildə Q arabağ ipək Tresti Qarabağ ipəkəyirmə
idarəsi ilə birləşdirildi. Həmin il Xankəndi ipək emalı fabriki işə düşdü. Daşaltı
ipək fabriki, H adrud baram aaçm a fabriki 1930-cu illərdə yaradılmış müəssi-
sələrdir. Qarabağ İpək Kom binatm da 12 adda məhsul istehsal olunurdu.
1933-1938-ci illərdə DQMV-nin spirt-şərab emalı sənayesi də, öz inkişafında
diqqəti cəlb edirdi. 1933-cü ildə Q arabağ Şərab Tresti Sovxozlar Tresti ilə
birləşdi, «Qarabağ Şərab və Sovxozlar Tresti» (QŞST) yarandı52. Üzümçülüyün
inkişafı hesabma 1937-ci ildən DQM V spirt-şərab zavodları yerli xammalla
işləməyə başiadı. İkinci beşillikdə Ə skəranda, H adrutda, Qırmızı Bazarda, Daş-
altıda konyak spirti istehsalı zavodları, habelə Xankəndində şərab-konyak
zavodu, H adrut, Ağdərə və Xocavənddə şərabın ilkin emalı müəssisələri isti-
fadəyə verildi. Zavodlarda istehsal olunan «Qarabağ», «M artuni», «Hadrut»,
«Gışi» şərabları keçmiş ittifaq m əkamnda böyük şöhrət qazanmışdır.
İkinci beşillik dövründə DQM V-nin D aşbulaq və Tağlar kəndlərində xalça-
çılıq müəssisələri, Ninki kəndində kərpic-kirəmid zavodu, Xankəndində ağac
emalı müəssisəsi, Xankəndində sörək zavodu, ət və süd kom binatlan, Qırmızı
Bazarda ət, meyvə-tərəvəz və süd kom binatları tikilib istifadəyə verilmişdir53.
İkinci beşillik dövründə DQM V-də elektrikləşmə sahəsində də xeyli nailiy-
yətlər əldə edilmişdir. 1933-cü ildən Tərtər çayı üzərində (Madagiz kəndi yaxm-
59
lığmda) SES-in inşasına başlandı. Bunun üçün 60 milyon m anat vəsait ayrıl-
mışdı. 1933-cü illə müqayisədə 1938-ci ildə DQMV-də elektrık enerjisi hasilatı 2,2
dəfə artdı. Bu dövrdə DQMV-də mövcud elektrik stansiyaları genişləndirilmiş,
bir sıra elektrik stansiyaları istifadəyə verilmiş, kəndlərdə elektrikləşmə işləri
apanlmışdır54.
1933-2938-ci ilbrdə DQMV-nin iqtisadi həyatmda mühüm əhəmiyyəti olan
nəqliyyatda da əsaslı irəliləyiş baş vermişdi. Təkcə Xankəndində yoolarm
çəkilişinə 100 min m anat vəsait xərclənmişdir. Bəhs olunan dövrdə Ağdərə-
Tərtər, Şuşa-Şırlan, Xankəndi-Şuşa şosse yollan çəkilib istifadəyə verildi.
DQMV-də 5 il ərzində yük daşmması 54 milyon ton, səmişin daşmması 500 min
nəfər olmuşdu53.
1930-cu illərdə DQMV-də yeni poçt və teleqraf müəssisələri açıldı. Ağdaş-
Şuşa teleqraf şəbəkəsi təmir olunaraq yenidən quruldu. 1935-ci ildə Xankəndinda
hər birinin gücü 150 vatt olan 2 qısadalğah radioverici aparatı quraşdırılaraq işə
düşdü. DQMV-nin kəndlərində poçt, teleqraf, telefon, rabitə şəbəkəsinin
təkmilləşməsi və inkişafına böyük diqqət yetirilmişdi. DQMV-də poçt, telefon və
rabitənin inkişafı Naxçıvan MSSR və Azərbaycanın digər regionlanndan üstün
olmuşdur. Təkcə ikinci beşillikdə, Xankəndində rabitənin inkişafma avrılan
vəsaitin həcmi respublikamızda birinci yerdə dayanmışdır.
Azərbaycanda sovet hakimiyyəti qurulduqdan sonra mövcud olan bütün
kredit müəssisələri yenidən qurularaq sosialist istehsal üsulunun xarakterinə
uyğunlaşdırıldı. Xalq təsərriifatı, ticarət və nəqliyyatın inkişafı üçün Azərbaycan
Dövlət Bankı təsis edildi. ÜİK(b)P-nın XV konfransmm 15 iyun 1927-ci il tarixli
«Kredit şəbəkəsinin quruluş prinsipləri haqqında» qərarınm Azərbaycanda
həyata keçirilməsəinə uyğun olaraq, 1928-ci ildə Xankəndində Azərbaycan
Dövlət Bankmın kredit agentliyi yaradıldı. 1935-ci ildə isə Azərbaycan dövlət
bankının Xankəndi fılialı açıldı^6. İkinci beşillik dövründə Dağlıq Qarabağda
maliyyə və kredit müəssisələrinin təşkilinə başlanmış, onların əhatə dairəsi
genişlənmiş, müəssisələr təsərrüfat hesabına keçmiş və büdcənin tərtibi təkmil-
ləşmişdir. Eyni zamanda yeni yaradılan banklar əhalidən alınan vergibri təkmil-
60
ləşdirmiş, mədaxil və məxaric əməliyyatlarmda mütərəqqi irəliləmələr aparmış,
sənaye, nəqliyyat və rabitənin inkişafı, xaricı ticarət əlaqələrinin nizama salın-
masmda mühüm işlər görmüşdür. İkinci beşillik dövründə Dağlıq Q arabağda 22
yeni ticarət mərkəzi açılmışdı. 1933-1938-ci illərdə Dağlıq Q arabağda satış
məhsullarımn həcmi 5 milyon m anata çatmışdır.
1939-cu ildə xalq gəliri 1933-cü illə müqayisədə 85 faiz artdı. 1939-cu ildə
Dağlıq Qarabağda d ö v b t büdcəsi üzrə gəlir 1.404.687 m anat məxaric isə
1.422.563 m anat olmuşdur57.
İkinci beşillik dövründə Dağlıq Qarabağda fəhlə və qulluqçuların kəmiy-
yətcə artması halı müşahidə edilmişdir. Beb ki, əgər 1933-cü ildə Dağlıq
Qarabağda fəh b və qulluqçularm sayı 2270 nəfər idisə, 1938-ci ildə 5406 nəfərə
çatmışdır. Fəhlə və qulluqçularm milli tərkibinə gəldikdə isə 1933-cü ilb
müqayisədə 1938-ci ildə azərbaycanlılarm xüsusi çəkisi 28 faiz azalmışdır58.
Dağlıq Qarabağda sənaye sahəsində çalışan azərbaycanlı fəhləbrin sayımn aşağı
düşməsinin ən başlıca səbəbi əraziyə məqsədli şəkildə ittifaqm ayrı-ayrı region-
lardan ermənilərin köçürülməsi ilə bağlı olmuşdur. Eyni zam anda aryı-ayrı
regionlardan Dağlıq Q arabağa köçürülən qeyri-azərbaycanlılar şəhər əhalisi idi.
Onlar isə əraziyə köçərkən şəhərdə məskunlaşır və müəssisələrdə işə götürülürdü.
Torpağa çox bağlı olan Dağlıq Qarabağ müsəlmanlarının müəssisələrdə işə cəlb
edilməsi zəif idi. Kənddə çətin iş olan pambıqçılığın və üzümçülüyün inkişaf
etdirilməsi məqsədilə, Dağlıq Q arabağ idarə aparatm a rəhbərlik edən şovinist
mövqeyi erməni məmurları kənəddə yaşayan azərbaycanlılarm şəhərə gəlməsini
və müəssisələrdə işə düzəlməsinin qarşısmı süni vasitələrlə alırdılar. Bütün
bunlarla yanaşı, kənddə yaşayan müsəlmanların özlərinin miqrasiya fəallığı aşağı
idi. Onlarm təhsil səviyyəsi, məişət xüsusiyyətləri məhdud olmaqla yanaşı,
çoxuşaqlılıq, erkənkəbinlilik və sair amillər kənddə yaşayan azərbaycanlıların
şəhərə axınınm qarşısını alırdı. Azərbaycanlı qadmların da ictimai istehsal
əməyinə cəlb olunması çox aşağı səviyyədə idi. Ümumi respublika miqyasmda
1939-cu ildə fəhlə və qulhıqçular arasm da azərbaycanlı qadm lar 5 faiz təşkil
edirdilər59.
61
Dostları ilə paylaş: |