22
2013/
I
ğı dılması prosesi başlayır. Cəmiyyətin bütün sahələri üzrə eninə, dərininə
inkişafına imkan verən yenidən qurulması prosesi gedir. Yeni ləşmə iki
formada gedirdi – keçmiş forma və məzmuna, yeni forma və məz mun
verilməsi üsulu ilə, bir də ata xaqanlığın doğurduğu, cəmiy yətə gətirdiyi
orijinal yeniliklərlə. Qadın allahların kişi allahlarla əvəz edil məsi, kişi
qəh rəmanların yaradılması hakimiyyət dəyişikliyindən doğan forma dəy-
işikliyi idi. Tək kəbinlilik, doğulan övladın ataya mənsubluğu, kişilərin
nəsil yaradıcısı funksiyasının qəbul edilməsi, buna müvafiq hər bir qəbi -
lənin, qəbilə ittifaqının (tayfanın) konkret kişi nəslinin, tayfanın nəsli ol -
ma sı etnik mənsubiyyət şüuru, ata, əcdad kultunu yaratdı ki, bu, ata xa -
qanlığın cəmiyyətə gətirdiyi özünəməxsus yenilikləri idi. Kişilərin hakim,
üstün mövqeyi onların tək kəbinlilik iddiasında daha qabarıq şəkildə üzə
çıxır. Qadınların sərbəst cinsi əlaqədən məhrum edil məsi, konkret kişiyə
mənsub olması sürətlə onu məğlubiyyətlə razı laş mağa məcbur edir. Əv -
vəllər qəbilədə kollektiv nikahdan törənən uşaqlar kollektiv də olaraq qə -
bilənin övladı idi. Ata xaqanlığa keçidlə tək kə binli ailənin qurulması və
on dan doğulan uşaqlar, qəbiləyə deyil bilavasitə ataya mənsub hesab olu -
nurdu. Qəbilə başçısının, qəhrəman dö yüş çü nün qadını ona məxsus olma -
lı idi, onun başqaları ilə ümumi arvadı ola bilməzdi. Neçə min il ha kim
möv qe uğrunda mübarizə aparan kişi, qəbilə baş çısı, döyüşçüsü buna razı
ola bilməzdi. Beləliklə, ana xa qan lıqdan ata xa qanlığa keçidlə qəbilə dax-
ilində kollektiv nikaha son verildi, tək kəbin liliyə keçildi. Uzun müddət
qəbilədaxili, kollektiv nikahın ziyanı da cəmiyyəti “düşündürürdü”. Kol -
lek tiv nikahdan doğulan uşaqları irsi xəstəlik məhv edirdi. Ata xaqanlığa
keçidlə qəbilədaxili nikaha da qadağa qoymaqla ekzaqam nikah forması
yarandı. Bir qəbilənin kişiləri ancaq başqa qəbilənin qadınları ilə evlənə
bilərdi (29, 160-173). Digər sosial iqtisadi səbəblərlə bərabər ek zo qam
nikah, monoqom ailə qəbilələrarası əlaqələri daha da canlan dırdı, etno -
konsolidasiya prosesini əvvəlki dövrlərlə müqayisəolunmaz sə viy yədə
sürətləndirdi, yeni etnososial birlik forması – tayfa yarandı. Tarixi etnolo-
ji ədəbiyyatda orta paleolitin sonu üst paleolitin ilkin çağla rın dan sürü
icmasından qəbilə icmasına keçidlə ilk etnik birliyin, etnosun ya randığını
bildirsələr də, sürü icması ilə qəbilə icmasının əsaslı fərqini göstərmirlər.
Tarixi etnoloji, arxeoloji tədqiqatlar göstərir ki, sürü ic ma sından qəbilə
icmasına keçid toplumun etnik mənsubiyyət anlayışını, simvolunu dəy-
işməmiş, əvvəlki totem, əcdad kultu yaşamaqda davam etmişdi, hər bir
qəbilə toteminin adı ilə adlanmışdı, totemin adını daşımışdı (27, 105-107,
109-111, 129-151).
Ana xaqanlıqdan ata xaqanlığa keçid prosesi toplumda yeni sosial-mə -
nəvi keyfiyyətlərlə müşaiyət olunur, toplumu bildirən, ümumi ifadə edən
etnonimlər və antroponimlər yaranır. Ana kultu ata kultu ilə əvəz olunur,
23
2013/
I
ata kultu həmçinin etnik başlanğıcı bildirən əcdad kultu kimi də çıxış edir.
İlk refleksiya, mənlik şüurunun yaranması prosesi onu nəslin insan, kişi
başlanğıcı kimi irəli sürsə də, özünü heyvan əcdad totemindən ayıra bil -
mir, ilk ata əcdad kultu özünə qədər totemlərin məcmusu obrazında mey-
dana çıxır. Ona əcdad totemlərinin bədəninin ayrı-ayrı hissələrini əks et -
dirən heykəllər qoyulur. Ata xaqanlığı əks etdirən Misir, Şumer, Yunan
miflərini əks etdirən çoxsaylı heykəllər zəmanəmizə qədər gəlib çıx mış -
dır. Ana xaqanlıqdan ata xaqanlığa keçid zamanı oğuz türklərinin ata əc -
dadı kimi yaranan Oğuz xalqının dastanı da üzü göy, ağzı atəş kimi qır-
mızı, gözləri ala, saçları, qaşları qara, ayağı öküz (buğa – X. X.), beli qurd
belinə, kürəyi samur kürəyinə, köksü ayı köksünə bənzəyirdi. Bədəninin
hər yeri sıx tüklə örtülmüşdü” (13; 14, 109-110; 15, 23-34; 27, 104-152;
31, 6-12; 30, 41-42; 32, 124-137). Göründüyü kimi ata, kultu ona qədər
totemlərin məcmuu kimi onu daim canlandırılan, yaşadan bü tün gücün
simvolu kimi meydana çıxırdı. Sürətlə kişi qəhrəmanlar yetişir di. Bu, ata
xaqanlığının yaranması prosesində formalaşan həyat tər zindən doğurdu.
Ata xaqanlığı dövründə yeni-yeni təsərrüfat sahə lərinin yaranması, əkin -
çilik və maldarlığın sürətli inkişafı, ictimai əmək bölgü sünün baş verməsi
ilə maldarlığın əkinçilikdən ayrılması, silah is teh salının sü rət li inkişafı,
monoqom ailə, qəbilə ekzoqam, tayfanın endo qam qurulma sı cəmiyyətin
strukturunu sürətlə yeniləşdirir, etnokonsolidasiya prosesi əvvəlki dövr-
lərlə müqayisədə qat-qat sürətlə gedirdi. Əhali artımı, əkin çilikdən ay rıl -
mış maldar əhalinin yeni ərazilərdə məs kun laşması prosesi kişinin rolunu
artırır, onun cəmiyyətdə mövqeyini daha da möh kəm ləndirirdi. Cəmiy yə -
tin hərbi formada qurulması prosesi gedirdi. Bu forma, mərhələ dünya tar-
ixşünaslığında hərbi demokratiya, türkcə ordu adlanırdı.
İnsan cəmiyyəti yarandığı gündən onun diqqət göstərdiyi, qayğısına
qaldığı əsas problem toplumda əsas tutulan münasibətləri yeni nəslə aşıla-
maq olmuşdur. Bununla onlar cəmiyyəti, onu yaşadan yaddaşını yara dır -
dılar. Cəmiyyətin yaddaşının yaradılması elə cəmiyyətin yaradılması de -
məkdir. Göründüyü kimi, hələ ən qədim insan ilkin yaratdığı ideyaları,
inam və etiqadları müəyyən işarələrlə ayı və digər heyvan sü mük ləri, qay-
alar üzərində rəsmiləşdirməklə yaşadır, yeni nəsillərə ötürür dülər. Nə ha -
yət səsli dilin yaranması ilə insanlar müqəddəs inam və etiqadları daha ət -
raflı təsvir edib canlandırırdılar. İnam və etiqadların, qəhrəman və allahlar
haqqında ideyaların gələcəyə ötürülməsi həssas bədii formalar alırdı. Mi -
fik təfəkkür çağının tədqiqatçıları ata xaqanlığa qədər xüsusi rəğ bət lən di -
rilən, yaşadılmasına çalışılan inam və etiqadları, allahlar və qəh rəmanları,
digər hadisələrin təsvir və tərənnümü üsulunu nağıl, rəva yət və əfsanə
janrları hesab edirlər. Ata xaqanlığa keçilməsi ilə inam və etiqadların, al -
lah və qəhrəmanların tərənnümünə həsr olunan əvvəlki janr larla müqay-
Dostları ilə paylaş: |