110
Telli qızı götür gəl(70,197).
Günəş həyat, yaşıllıq, dirilik, məhsul bolluğu, nemətlər
gətirən varlıq kimi mənaladırılır. İnsanların çağırışına cavab
vermədikdə başqa mərasim icra edərdilər.
Külək əsdirmək və yağış yağdırmaqla bağlı keçirilən
mərasimlər
haqqında
M.H.Təhmasib
yazır:«
,
,
:
,
,
!
,
.
–
,
,
.
.
,
,
» (
57,
22).
Qodu – qodu m rasimi. M.H.Təhmasib “Hodu-hodu”
mərasimini belə izah edir:
111
«
,
,
,
,
.
.
. «
-
»
.
,
-
» (
57,77).”Hodu-hodu” nəğməsini təhlil edən
M.H.Təhmasib yazır:
-
,
?
,
?
«
»
,
-
.
,
–
112
.
,
–
;
, -
«
»
,
,
.
. .
,
,
-
,
.
,
.
,
.
,
,
,
– nümunəsi də bunu
göstərir.
113
,
«
»,
,
-
,
,
-
-
(57, 85).
,
.
,
.
. .
,
,
ı
,
.
«
-
»
,
,
,
-
-
,
.
114
,
K
.
,
,
(
)
, «
-
»
,
,
(
57, 94).
Tutqun havalarda günəş qədim insanların qulluğunda
dura bilməzdi. Bu zaman onlar bu mərasimi keçirərdilər.
İnsanlar günəşin timsalı olan qodunu bəzəmiş, geyindirmiş,
həyət –həyət gəzdirmişlər. Bu mərasimlərdə də oxuanan
mahnılarda qədim Azərbaycalıların təbitət, cəmiyyət. Səma
cisimləri haqqında etiqadları qalmışdır.
Qodu – qodunu gördünmü?
Qoduya salam verdinmi?
Qodu burdan keçəndə,
Qırmızı günü gördünmü?
Yaxud:
Ay günü, günü gün gərək,
Gündə batmaya gərək.
Qodu suya düşübdü,
Qurutmağa güm gərək(62,20).
Əsas məqsəd yenədə yeri – göyü qızdıran günəşin
çağrılması olmuşdur.
Dostları ilə paylaş: |
