99
Su çərşənbəsində qorxan adamın başından üç dəfə
sağdan, üç dəfə soldan su yöksən qorxusu keçər.
Su çərşənbəsində qorxan adama qorxduğu yerdə su
içirdərlər(62,17).
Alqışlar: “Kiabi Dədə - Qorqud”dastanlarında su ilə
bağlı deyimlər alqış, qarğış dualarına rast gəlirik:
Qamən axan görglü suyun qurumasın!(65,30)
Qara başım qurban olsun ,suyum, sana!(65,69).
Soyuq – soyuq içət olsun gəlinciyim!
Qara dağın yüksəyi ol, qanlı suyun daşqını ol(65,80).
Suyla bağlı tapmacalar:
Ay gedər ha il gedər
gecə gündüz yol gedər ( su )
Yer altında gümüş kəmər ( su )
Gedər – gedər gözü yox
Yorğa gedər tozu yox ( su )
Od Çərşənbəsi ilaxır çərşəmbələrin ikincisidir. Buna
xalq arasında “üsgü çərşənbə”, “üskü gecəsi”, “ikinci
cərşənbə” və yaxud “addı çərşənbə” də deyilir. Od müqəddəs
hesab edilirdi. Çox qədim keçmişdə yeni anadan olmuş uşağı
odun başına dolandırmaqla paklar ancaq bundan sonra ananın
qucağına verərdilər. Bu yolla paklaşmamış uşaq murdar hesab
edilər, buna görədə ana onu rahatlıqla qucağına ala
bilməzmiş. Bu inamın və buna əsaslanan xüsusi mərasimin
çox aydın izi bugün də “Çevir ocağa, al qucağa” kimi atalar
sözlərində yaşamaqdadır(57).
Od çərşənbəsi əski görüşlərlə bağlı olub günəşə, oda,
odu qoruyub saxlamaq inamına, tapınma ilə əlaqədar
yaranmışdır. Zərdüşt görüşlərindən hələ çox – çox əvvəl
100
insanlar təbiəti canlandıran, yeri isidən günəşi, onun yerdəki
rəmzi olan odu təsəvvürlərində rəmzləşdirmişdir. Belə bir
etiqad yaranmışdır ki, insanlar günəşi və odu nə qədər
əzizləsələr, oxşasalar təbiət o qədər isinər, insanlara
xöşbəxtlik gətirər.
Ata deyimləri:
Od imandandır.
Od qalar köz olar, qız qalar söz olar.
Od qalayıb oda düşmüşük.
Odla zarafat eyləyən ağlar qalar.
Od yanar yerdən tüstü çıxar.
Od olan özünü yandırar.
Od eyləyəni fələk eyləyə bilməz.
Oda pənah aparanın ocağı sönməz(62,21).
İnanclar:
Od çərşənbəsində ocaqdan od verməzlər.
Od çərşənbəsində ağlayan ağacı kəsən sonsuz qalar.
Od çərşənbəsində ocağı boş qoymazlar.
Od girsli olarsa uzaqdan qonağın gələcək.
Ocağa yanaşanda salam verərlər.
Odun gecə hirs eləməsi yaxşı əlamət deyil.
Ocaqda kül titrəyəndə od xeyrə oynayır deyirlər. Odun
ailədə bir körpə dünyaya gətirəvəyinə inanırlar(62,22).
Alqışlar:
Ocağın odlu olsun,qazanın qaynar.
Ocağın bərəkətli olsun.
Ocağın nurlu olsun.
Ocağın odlu olsun.
Ocağına nur çilənsin.
101
Ocağın qaralmasın.
Ocağın saçlı olsun.
Qarqışlar:
Oda düşəsən.
Od ocaq tapmayasan.
Oddan söndürənin olmasın.
Od ocağa həsrət qalasan.
Ocağın qalanmasın.
Ocağın qazan görməsin.
Ocağın ağlar qalsın.
Tapmacalar:
Evdən - evə qızıl yaylıq ( od )
Yel çərşənbəsi ilaxır çərşənbənin üçüncüsüdür. O, xalq
arasında “Külək oyadan çərşənbə ” “Küləkli çərşənbə”, “Yelli
çərşənbə” adı ilə tanınır. Yel çərşənbəsində külək öz
istiqamətini bir neçə dəfə dəyişir. Deyərlər ki, küləyin gün
ərzində
bu
qədər
istiqamətini
dəyişməsi
havanın
təmizlənməsinə işarədir.
İnanca görə Yel Tanrı tərəfindən göndərilən qüdrətli
gücdür. Bu güc bəzən insanlara kömək edər, bəzən də onları
cəzalandırar. Quranda da tanrıların əmrilə küləyin əsdiyi
çayları, dənizləri köpüklədiyi bu köpükdən bəşəriyyəti
yaratdığına inanılır(66,176).
Atalar sözləri:
Yel əsməyincə yarpaq tərpənməz
Yelə tüpürsən öz üstünə qayıdar
Yel qayadan nə aparar?
Yelnən gələn selnən gedər, yelnən gələn gülnən gedər
102
Yel əsib qoz tökülüb
Yel aparadığını qaytarmaz
Yellə dost olan yellənə - yellənə qalar(62,35).
Tapmacalar:
Nə əli var nə ayağı,
Dağıdır dəli sayağı
Şıqhaşırıq açır qapı ( yel )
Hər yan ələk – vələkdir,
İsti tamam kələkdir
Dəyirmana can verər
Xırmana da gərəkdir(62,39). ( yel )
İnanclar:
Yel çərşənbəsi gecəsi söyüd ağacının altına keçib niyət
elə və yel babanı çağır. Əgər yel baba sənin səsini eşidib əssə
və söyüdün budaqlarını ağaca toxutsa diləyin yerinə yetər.
Yeli əsdirəni söyməzlər.
Torpaq ən sonuncu çərşənbəmizdir.Bu son çərşənbəmiz
uşaqlar üçün daha maraqlı və əyləncəli keçir. Torpaq təbiətin
insanlara bəxş etdiyi ən qiymətli nemətlərindəndir. Bu
çərşənbənin “torpaq - çillə - beçə çərşənbəsi ” də
adlandırırlar. Bundan başqa bu çərşənbə xalq arasında “ilaxır
çərşənbə”, “torpaq çərşənbəsi”, “çərşənbə - suri” adları ilə də
tanınır. Məlum olduğu kimi sonuncu çərşənbədə nəhayət
torpaq oyanır. Bununla da torpaq artıq əkinə hazır vəziyyətdə
olur. İlin axır çərşənbəsi ilin ən əziz günlərindəndir. Axır
çəşənbənin axşam şənlikləri daha gur keçirilir. Üzərlik
103
yandırlır, tonqallar yandırılır, bacalardan torblalar sallanır,
qulaq falına çıxılır, papaq atılır, yumurta döyüşdürülür.
Axır çərşənbə gününün başlıca özəlliyi ondan ibarətdir
ki, qəbir üstünə gedilər,ölülərin ruhuna quran oxunar, dua
edilər. Azərbaycan türklərində bir adət də budur ki, həmin
çərşənbə axşamında od üstündən yeddi dəfə o yan – bu yana
atılar, bununla da adamlar köhnə ilin azar - bezarını, dərt -
bəlalarını özlərindən qovub təzə ilə sağlam canla qədəm
qoyacaqlarına, gələcək azar - bezardan qorunacaqlarına
inanırlar(67).
İnanclar:
Axır çərşənbə günü axşam çağları qonşuların qapısını
sakitcə pusurlar. Qapıya yaxınlaşərkən eşidilən ilk sözü və ya
bir neçə sözü yozub, bəxt haqqında müəyyən mülahizələr
söyləyirlər. Məsələn, ilk eşidilən sözlər “işığı yandır”, “yaxşı
olacaq” və.s olarsa hər şeyin yaxşı olacağı guman edilir.
Əksinə, “söndür”, “viran qalsın” və.s kimi sözlər eşidiləndə
pis tərəfə yozulur(68).
Axır çərşənbə gecəsində bir tərəfinə qırmızı o biri
tərəfinə qara qələm qoyulumuş yumurtanın axar suyun
qırağında gizlədərlər. Niyyətin baş tutacaqsa yumurtanın
üstünə qırımızı, baş tutmayacaqsa qara xət çəkilər – deyərlər.
Axır çərşənbə gecəsində kasaya bir az su töküb içərisinə
bir ucuna pambıq dolanmış iki iynə salırlar əgər iynələr
yaxınlaşarsa, ürəyində niyət tutan adam tezliklə öz sevgilisinə
qovuşacaqdır deyərələr.
Axır çərşənbə gecəsində almanın qabıqlarını qırmamaq
şərtilə bütöv soyub yeyirsən. Güzgünü həmin qabıqlarla
biryerdə başının altına qoyub yatsan qismətinə çıxacaq adamı
görərsən – deyərlər
Dostları ilə paylaş: |